Gisteren zijn Maud en Inge op prospectie geweest in het ziekenhuis van Mukono om te kijken of we daar volgende week kunnen werken... Sarah en Julie hebben voor de allerlaatste keer de prachtige boda boda rit naar Nagojje genomen (we hebben er mooie filmpjes van gemaakt). Voor de rest was de dag gelijkaardig aan de vorige...
`s Avonds kwamen Walter en Queen Emma (van Walters boda boda tours) op bezoek bij ons in ons guesthouse. Na hun hilarische mopjes besloten we om onder hun begeleiding een stapje in het Afrikaanse uitgaansleven te zetten. De muziek was wat eentonig, maar we waren het hoogtepunt van ieders avond. Smirnoff is blijkbaar ook voor volwassenen hier in Mukono :p Echte nostalgie... We had the most best time of our lives, in Walters woorden. Echt onvergetelijk!
Na het lange uitslapen, zijn we nog eens gaan chillen aan het zwembad. Nu gaan we onze trekrugzak gaan maken om morgen op safari in Murchison Falls te vertrekken! We kijken er allemaal heel hard naar uit! We blijven weg tot zondag dus houd jullie nieuwsgierigheid in bedwang tot maandag! ;)
Vrijdag kwamen de medicijnen toe in Nagojje. Ze hadden ons gewaarschuwd voor een drukke dag en het zag inderdaad zwart van het volk ;), maar naar westerse normen viel het best wel mee. Sarah mocht meehelpen met de vaccinaties, Maud en Inge hebben een nieuwe bevalling (deze keer zonder vruchtwaterval) mogen meemaken en Julie deelde de medicatie uit. De antibiotica en malariapillen vlogen in het rond, al dan niet op geldige indicatie! Na het `harde labeur` hebben we de markt onveilig gemaakt, op zoek naar mango`s en stofjes. We dachten dat ze ons aan het afzetten waren, dus bleven we maar afdingen tot we een deftige prijs overeen waren gekomen. Later vertelde John ons dat we onze mango`s wel aan een heeeeel goedkope prijs hadden gekregen... :p Tot zover onze `werkweek`, het weekend brak aan!
Zaterdag: platte rust met een boek aan het zwembad. `s Avonds verwenden John en Joanne ons met het eerste stukje vlees van de week. Maximum een half worstje per bord. Vlees is hier namelijk bijzonder duur en moeilijk te verkrijgen. Zondag: We hadden een trip geboekt in Kampala: Walters Boda Boda Tours!!!!! We hadden om 11u afgesproken en naar Westerse normen stonden we daar al om half 11 te koekeloeren en werden we naar Afrikaanse standaard afgehaald om kwart voor 12 :p Gelukkig was Walter het wachten waard. Hij trakteerde ons op een onvergetelijke tour beginnnend in Beverly Hills van Kampala... Daar kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld: een rolex uit het vuistje (is niet gelijk aan een uurwerk, maar een wrap met ei en groentjes). Vervolgens zagen we: de Bahai tempel, de Khaddafi moskee, het koninklijk paleis met zijn folterkamers (van Idi Amin), het gigantische taxipark en een gezellig marktje waar we elk aan ons trekken kwamen. We hebben allemaal een 2m mooie stof gekocht om een broek/jurkje/rok van te laten maken bij Maureen, de lokale naaister van onze straat. Sanne, 1 van de Hollandse/Vlaamse (ze studeert in Gent) medevrijwilligers, had op het vliegtuig een Amerikaan ontmoet die bij de US army werkt en hier in Oeganda gestationeerd is. Hij heeft ons gisterenavond getrakteerd op een royale maaltijd bij een Mexicaan: vlees a volonte! Hij bracht ook een Britse collega mee: zij was hilarisch a la Bridget Jones (Inge)/Adele (Sarah)/... Het was een zeer gezellige, toffe dag. Een leuke afsluiter van het weekend.
Vandaag ging alles in het health center zijn normale trage gangetje... In de materniteit stond een vrouw op bevallen, maar aangezien het deze keer een 1ste kindje was, ging het nog een aantal uur duren. Aangezien er geen patienten meer waren voor Sarah en Julie, zijn we teleurgesteld afgedropen :p
`Het zit niet in onze kleren, het zit in ons hart`
Jebaleko!
Onze eerste werkdag zit er op! Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om er
zeker om 9u te zijn. Dat was echter buiten het Afrikaanse ritme
gerekend... We hebben 40 min stilgestaan aan de kant van de weg tot het
busje vol was. Tot ergernis van sommigen onder ons... Niemand wou naast
de musungo's komen zitten... :p
We waren dus flink te laat op onze bestemming. Geen probleem want niemand stond ons op te wachten... 3 kwartier later...
Inge en Maud mochten op de materniteit beginnen: family planning,
zwangere vrouwen in alle maten en zelfs een enkele bevalling! Bij
Afrikanen gaat dit uitzonderlijk vlot. Opgepast voor het/de
vruchtwater(val)! Evelyne: it's a girl!
Sarah en Julie werden er direct ingesmeten tijdens de consultaties...
Zelf een anamnese in het Oegandees lukte echter niet. Engels zit er hier
niet in op het platteland. Gelukkig vertaalden de health care workers
(er zijn geen dokters in ons ziekenhuis) de belangrijkste dingen.
Malaria, 'chicken pox', HIV en otitis media passeerden de revue. Alles
met hoofdpijn, koorts, braken en gewrichtspijn is malaria, tot het
tegendeel bewezen is! Vandaag was het nog op het gemak, morgen wordt de
medicatie geleverd en verwachten ze stormloop! We zijn al benieuwd!
We zijn goed toegekomen, met een beetje misselijkheid en 1 heel gevaarlijke landing :s. We wisten niet dat Tom Waes aan het stuur ging zitten ;). We zijn aangekomen om 6 uur sochtends en meteen in onze sprookjesachtige junglebedden gekropen. Na het ontwaken hebben we Mukono verkend, dat was een hele beleving. We waren een leuke attractie voor de kinderen van het dorp. `Musungo, musungo` wordt langs alle kanten geroepen als we passeren, wat zoveel betekent als `blanken, blanken!`. In de guesthouse verblijven nog 7 Nederlanders en 2 Vlamingen, die laatste zijn 2 geneeskunde studenten uit `Aaantwerpen`. John en Joanne zijn 2 jonge (17 en 18) locals die zorgen voor het eten e.a. Dieke en Lindy zijn de projectleiders die ons al wat kunnen bijbrengen over de omgang met Oegandezen. Vandaag zijn we 2 ziekenhuizen gaan bezoeken. Het eerste in Mukono, waar de andere twee Belgen zullen werken, was het grootst en best uitgerust. De massa zwangere vrouwen aan de materniteit was indrukwekkend. Family planning is hier zeker aan de orde. Het tweede ziekenhuis, waar wij de komende weken zullen vertoeven, was een heel stuk verder. Eerst een taxi en dan een lange, hobbelige rit tussen de theeplantages per 3 op een boda boda ( brommertaxi`s die je hier overal ziet rijden, soms met 2 volwassenen en 3 kinderen erop). We zijn allemaal al een tintje bruiner gewoon door het opwaaiende stof. Prachtig uitzicht als je je ogen kan openhouden! Dit ziekenhuis was een heel stuk primitiever en vandaag bijna volledig patientloos. De medicatie komt immers pas vrijdag toe. Dan zullen we zo`n 80tal patienten per dag zien. Ze kunnen er onze hulp wel gebruiken.
Dat was het voor vandaag!! Veel liefs en tot blogs,
Bij deze staan we op het punt om te vertrekken op ons grote avontuur naar the middle of nowhere! Het is een lange voorbereiding geweest met zeer veel tegenslagen, zelfs op het einde nog, maar we zijn er uiteindelijk toch geraakt... Nu alleen nog op dat vliegtuig stappen!
En ja, we zullen braaf zijn en we zullen geregeld iets van ons laten horen (misschien niet altijd via deze blog want we weten niet hoe het internet daar zal zijn) maar we gaan ons vooral amuseren! En bijleren! En de ervaring van ons leven meemaken!
Nu ja, dit was een korte inleiding op wat nog allemaal moet komen! Ik zou zeggen: check onze blog wekelijks en we zullen proberen om elke keer als we in de buurt van een internetcafé zijn, iets kort (of lang) te posten zodat jullie mee zijn met onze verhalen en plannen :)
kampala per boda boda (op de veilige manier)
rolex
rolexmaker
voorbereiding voor de moskee
maxime met zijn harem
bananenbier
de markt in Mukono
Joanne maakt Jackofruit voor ons klaar
Karibu guest house
de lokale markt
Maud en John
De kinderweegschaal in het health center van Nagojje
de materniteit 
Dagboekuurtje in the guest house
...en Sarah...
