Nog 5 dagen te gaan vooraleer ik normaal ongesteld moet
worden en dus zal weten of de tweede poging gelukt is of niet. De dagen beginnen dus weer ietske langer te
duren, terwijl ik wacht tot er genoeg tijd gepasseerd is tot ik mag testen.
Toch is er zo een klein stemmetje in me dat zegt dat het ook nu geen goed
nieuws zal zijn. Ik kan het moeilijk
verklaren waarom ik dat denk, want objectief gezien heb ik wel degelijk een
goede kans deze maand. Maar
tegelijkertijd voel ik nog helemaal niets. Na de teleurstelling vorige maand
heb ik ook bewust geprobeerd mezelf niet te laten meeslepen, en dat is tot op
zekere hoogte wel gelukt. Ik heb geen
ingebeelde kwaaltjes, maar mijn gedachten gaan er wel altijd naartoe.
Weet je wat het ambetante is? jammer ik tegen een
vriendin Je kan gewoonweg geen plannen maken. Het is telkens twee weken
wachten op antwoord, is het negatief, dan ga ik een kleine twee weken later al
terug voor een volgende poging, en dan volgen er weer twee wachtweken, en zo
kan je bezig blijven. Het niet weten
wanneer ik juist zwanger zal zijn maakt me zot!
Moest ik nu op voorhand weten dat het binnen 3 maanden pas is, dan zou
ik gewoon relaxed aftellen, maar dan heb ik tenminste een datum en kan ik
plannen. Nu is het elke maand opnieuw
hopen en proberen en kan ik niets plannen!
Wat wil je dan plannen? vraagt de vriendin
Ja, ik weet niet
Stel dat ik op reis zou willen! Ik kan bijvoorbeeld geen
reis plannen.
Je was toch helemaal niet van plan om op reis te gaan!
Dat is een voorbeeld hé. Ik bedoel maar dat ik niets kan plannen.
De vriendin schiet in de lach. Je hebt helemaal plannen! Het enige plan dat je
hebt is dat je een babytje wil en dat zal wel komen
Gewoon nog even geduld
hebben.
Ok, daar had ze wel gelijk in. Ik wil eigenlijk gewoon die komst van de baby
plannen. Mijn hoofd zit vol met ideetjes voor babykamer, doopsuiker,
geboortekaartje, zwangerschapsaankondiging,
enz en dit alles staat nog on hold
tot ik zo een positieve zwangerschapstest in mijn handen houd. Gisteren bijvoorbeeld was ik nog in de Hema,
waar ze ook supersnoezige babykledij verkopen.
Mijn oog viel op een stoer hemdje met een jeansbroekje erbij. Heel cool voor een klein jongetje. Maar
of het een jongetje zal zijn dat weet ik nog niet natuurlijk. Net zoals
ik niet weet in welk seizoen dat kleintje zijn intrede zal maken. Is het nog in de zomer dan is zon flanellen hemdje
natuurlijk veel te warm. En dit bedoel
ik dus als ik zeg dat ik nog niet kan plannen, ik kan nog niets kopen!
|