We zijn sinds gisterenavond (dinsdag 19/9) terug thuis. Omdat we in het weekend al bericht gekregen hadden dat de broer van Simonne heel erg ziek was, hadden we onze reis al wat ingekort. Maandag zaten we in Collioure in het zuiden van Frankrijk en we kregen bericht dat hij dinsdagmiddag zou overlijden. We zijn dan dinsdagmorgen vertrokken met in gedachten dat we onderweg nog eens zouden overnachten. De rit verliep echter heel vlot en onderweg besloten we in een keer door te rijden tot thuis (1300 km). Om 23 u waren we terug in Grobbendonk.
We hebben een mooie reis gemaakt, het weer was niet wat we verwacht hadden (geen echt zomerse, warme temperaturen), maar al bij al niet slecht: meestal toch rond de 20 graden, aangenaam op een terras in de zon, en, belangrijk, behalve in Bilbao hebben we geen regen gehad. We hebben veel gezien, prachtige landschappen, heel veel kerken en kathedralen, mooie musea en veel leuke terrasjes en restaurantjes. De bedevaartsoorden waren interessant, er zijn blijkbaar nog veel gelovigen, sommigen zelfs heel fanatiek. De Pyreneeen zijn imposant en machtig, de wijngaarden zijn als groene golven tegen de bergen, er zijn pittoreske kleine dorpjes waar de tijd is blijven stilstaan en de middellandse zee blijft adembenemend. En we hebben de zon meegebracht, want voor het weekend wordt ook hier mooi weer verwacht.
Voor wie ons gevolgd heeft: bedankt voor de aandacht, we hopen dat je er van genoten hebt.
We are back home since last night (Tuesday 19/9). Last weekend we got a message that Simonne's brother was very ill, and we already skipped a part of our foreseen trip. On Monday we were in the south of France when we got the message that he would die on Tuesday. Tuesday morning we started our trip homewards, and as the traffic was easy, we decided to go straight home; it was 1300 km and at 11 pm we arrived in Grobbendonk.
We had a nice journey; the weather was not really what we had expected (not very warm) but ok; around 20 degrees with lots of sun and only one day in Bilbao some rain. We have seen a lot: beautiful landscapes, a lot of churches and cathedrals, interesting musea and many agreeable terraces and restaurants. The pilgrimages were interesting, apparently there are still many deep religious (sometimes even fanatic) people. The Pyrenean are imposing and powerful, the vineyards are like green waves on the mountains, there are pittoresk little villages where time seems to have stood stil and the Mediterranean Sea is overwhelming. And we brought the sun to Belgium, the predictions for this weekend are promising .
For those who followed us on the blog: thank you for the attention, we hope you enjoyed it
We hebben Spanje verlaten en we zijn nu in Frankrijk in Collioure, een kleine badplaats aan de Middellandse Zee, niet ver van Perpignan. Het is een mooi oud plaatsje met oude huizen en smalle straatjes, maar wel heel toeristisch; er lopen heel veel toeristen rond, en er zijn de klassieke winkeltjes met allerlei souvenirs. Er is ook een interessante bar, bar Terminus. Hier kwam vroeger de bekende schilder Matisse, samen met een paar collega's regelmatig. Artiesten hadden weinig geld en betaalden dikwijls met kunstwerken. Heel de bar hangt daarom nog altijd vol met mooie schilderijen.
We zijn hier maar voor een tussenstop, op onze weg terug naar het noorden. Op de reis van Calatayud naar hier passeerden we op een moment op de autostrade een bord waarop aangeduid stond dat daar de Greenwich meridiaan door liep...we waren een beetje verbaasd omdat we geen idee hadden dat die door Spanje liep. Moeten we nog opzoeken !
We left Spain and we are now in France in a little town at the Mediterranean Sea, called Collioure. It is a nice place with very old houses and narrow streets. There are many tourists. There is also a bar where in the old days the famous painter Matisse used to come, together with some colleagues painters. They had not much money and often they paid there bill with paintings. Now the walls of the pub are still covered with beautiful paintigs.
We are here just for one night on our way back north. On our way up here we passed a sign that the Greenwich meridian passed there...that was a surprise for us, we didn't know it ran through Spain...we have to search for it on internet !
Het volgende doel van onze reis was Caceres, een stadje waar we 15 jaar geleden al eens geweest waren en dat we nog wel eens terug wilden zien. Caceres is een middelgrote stad met een heel mooi middeleeuws oud centrum. Je kan er een prachtige wandeling maken door smalle straatjes, langs imposante palacios, kerken en kathedralen. Er zijn leuke terrasjes waar je wat kunt uitrusten, en dat is nodig want er is geen enkele vlakke straat in de stad, dus je moet constant klimmen en dalen. En midden in de oude stad is er, in de vroegere Jodenbuurt, een rustpunt, een tuin met palmbomen, waar je niet meer weet dat je eigenlijk in een stad zit...
Na Fatima hadden we gepland een paar dagen uit te rusten aan de zee, in Cascais in de buurt van Lissabon. Maar we vonden daar opnieuw geen hotelkamer vrij (tenzij heel duur of heel primitief). Dus besloten we om maar ineens door te rijden naar onze volgende bestemming: Evora in de Alentejo. Evora is een heel aangenaam middeleeuws stadje met leuke smalle straatjes en vlakbij ons hotel een pleintje met een marmeren fontein en een aantal terrasjes.
We bezochten er ook de kathedraal en daar zagen we voor de eerste keer een beeld van Maria die zwanger is. Dat hadden we nog in geen enkele andere kerk of kathedraal gezien. In het klooster dat bij de kathedraal hoorde, ontmoeten we een studente in de traditionele klederdracht zoals we die in Coimbra gezien hadden. Ze studeert toerisme, heeft drie jaar achter de rug en gaat nu nog twee jaar doen voor haar master titel. Evora heeft na Coimbra de oudste universiteit van Portugal en de typische zwarte kledij wordt in beide universiteiten gedragen. Ze toont ook dat aan de binnenkant van de (zware !!) mantel een aantal badges genaaid zijn; die zijn van vrienden en familie, zodat zij als ze die ziet aan die vrienden of familie denkt.
Vandaag (15/9) hebben we Portugal verlaten en we zitten nu in Caceres in Spanje; we blijven hier twee nachten in een hotel met zwembad en we gaan proberen wat uit te rusten in de zon
Our next stop was Evora in the Alentejo region. It is an agreeable Medieval little town with narrow streets and nice squares. In the cathedral we saw a statue of a pregnant Maria; we had never seen that before. We met a student in the typical dress as we had seen in Coimbra. The university of Evora is the second oldest in Portugal after Coimbra, and they have more or less the same ceremonial dress. On the inside of the black cape she showed us a number of badges; these were give by friends and family and whenever she looks at them she thinks of these friends or family members.
Today (15/9) we have left Portugal and we are now staying in Caceres in Spain. We are staying in a nice hotel with swimming pool and we will try to get some rest in the sun
Na ons verblijf in de mooie villa hebben we de volgende morgen Fatima bezocht. We hadden al Lourdes en Santiago de Compostela gezien, maar we hebben de indruk dat het fanatisme in Fatima nog veel groter is. Het was natuurlijk de 13de, de maandelijkse verjaardag van de verschijningen. Er was een grote openlucht eredienst aan de gang waar een paar duizend mensen aanwezig waren, allemaal biddend en zingend. Sommigen kropen op hun knieeen van de ene kathedraal naar de andere (er is een oude en een nieuwe kathedraal), al biddend en soms al wenend. Er is ook een plaats waar je kaarsen kan offeren; normaal in een kerk steek je een kaars op een pin, hier komen zoveel mensen, en sommigen offeren ineens 10 kaarsen. Er brandt een laaiend vuur en de kaarsen worden gewoon in het vuur gegooid. De hele stad stinkt dan ook naar verbrand kaarsvet... Hoewel we er niet in geloven hebben we toch maar symbolisch een kaars in het vuur gegooid, ter intentie van al onze vrienden en familieleden die wat steun kunnen gebruiken
We visited Fatima, a pilgrimage like Lourdes in France; here the pilgrims seem to be even more fanatic. Some of them crawl on their knees, praying, sometimes weeping. There was an open air mass where thousands were assisting. In the corner of the big square candles are burned; there are so many of them (some pilgrims burn 10 candles or more) that it is not possible to put them on a pin like in the church; there is a huge fire and the candles are simply thrown into it. The whole town smells from the burned candles. We do not believe in miracles, but just symbolic, we burned a candle for all our friends and family members
Omdat er geen plaats was in Fatima, hebben we een B&B gevonden in Soudos, een piepklein dorpje dat op geen enkele kaart staat. Ons gps systeem kende het wel maar onderweg vroegen we ons soms af waar we naartoe gingen: smalle verlaten wegen, gehuchten waar je met de auto amper tussen de huizen door kon...maar na 25 km stonden we toch voor de B&B. We werden verwelkomt door een heel enthousiaste jonge vrouw, die behalve 3 woorden Engels, vooral vloeiend Portugees en gelukkig ook Spaans sprak. De B&B was een prachtig huis, binnen alles nieuw, met 6 kamers en wij waren de enige gasten. We hadden dus een chique villa met 6 slaapkamers en badkamers, grote living en eetkamer, volledig ingerichte keuken, een zonneterras en privé zwembad voor ons alleen. Enig klein probleempje was dat Soudos echt een gat is, en er is niets: geen café, geen restaurant...alleen wat zij noemden een "mini supermarket" Wij zouden het een kruidenier uit de jaren 50 noemen. We hebben dan in de "supermarkt" inkopen gedaan: brood, kaas, ham, koekjes, een fles wijn en een banaan. We moesten 15 betalen (ga daarvoor bij ons eens naar den Delhaize...). De wijn koste 4 en was verbazend lekker; ik ben de volgende dag heel hun voorraad (2 flessen) gaan opkopen. We kregen van de B&B nog een fles witte wijn cadeau, en we hadden een gezellig diner in onze chique villa.
's Morgens bij het ontbijt dachten we dat er een buffet voor 4 man gemaakt was, maar het was allemaal voor ons...echt heel veel en vooral heel lekker. Al bij al, goed dat er geen plaats was in Fatima, we hadden nu een prachtige ervaring in Soudos.
As we couldn't find a hotelroom in Fatima, we found a B&B in a very small village, called Soudos. It was a splendid villa and we were the only guests, so we had the whole house for ourselves: 6 bedrooms, a great living, dining room, full equipped kitchen, a sun terrace and a swimming pool. In the morning we got a delicious breakfast with enough food for 4 instead of the two of us. The only slight problem was that the village was so small, that there was nothing: no pub, no restaurant, no supermarket...there was only a small grocery shop where we bought some bread, cheese, ham and wine. We had a great diner in "our" villa !
Na ons verblijf in Porto volgen we een stuk de rivier Douro. Als we 's morgens vertrekken regent het weer, zoals bijna alle dagen. Maar nog voor de middag komt de zon en wordt het echt warm met 27 graden. Het is een prachtige rit, het eerste stuk over de heuvels met de rivier onder ons, wat mooie vergezichten geeft op de vallei met de wijngaarden op de hellingen. Op het tweede traject rijden we door de vallei langs de rivier. We passeren een paar dorpjes, en als we in één ervan even stoppen zijn we verbaasd over de prijzen: we drinken op een terrasje een glas wijn en een koffie en we moeten 1,70 betalen !
We overnachten in een stadje Viseu en rijden de volgende dag verder naar Coimbra. Dat is een historische universiteitsstad en we overwegen om daar onze volgende nacht door te brengen. De stad valt echter wat tegen: de gebouwen van de universiteit zijn niet (zoals bv. in Leuven) echt oud, en ze zijn gewoon lelijk. Het lijken wel blokken zoals je die ziet in Polen en Roemenie. Het kerngebouw van de universiteit is wel echt oud en mooi. Bij speciale gelegenheden dragen de studenten hier een speciale uitrusting: de jongens een zwart driedelig kostuum, wit hemd en das, en een zwarte cape. De meisjes zwarte rok, witte bloes en zwarte das, en ook een zwarte cape. Het is inmiddels weer 27 graden en we krijgen het al warm van hen te zien lopen ! Maar 't is wel een mooi zicht.
Omdat de stad niet is wat we er van verwacht hadden, besluiten we nog door te rijden tot in Fatima. Daar aangekomen zoeken we een hotelkamer en we ontdekken dat alle hotels vol zitten. De verschijningen van Maria vroeger, gebeurden een aantal maanden na mekaar telkens op de 13de. Dus nu zijn er elke maand op de 13de herdenkingen en stromen duizenden pelgrims toe op de 12de. Via boeking vinden we een B&B op 25 km van Fatima. We besluiten daar te gaan overnachten en morgen terug te komen voor ons bezoek aan Fatima. Er is nog wel een kamer te krijgen in een chique hotel, en die kamer kost 244 voor één overnachting...dat vinden we iets te veel !
Voor wie ooit met de auto naar Portugal wil reizen nog een informatie: er zijn de normale tolhuisjes op de autostrade zoals we die ook kennen in Frankrijk. Er zijn echter ook autostrades waar je tol moet betalen, maar dat kan alleen elektronisch. Je moet dan geregistreerd zijn en camera's herkennen je nummerplaat. Wij zijn over zo een autostrade gereden zonder geregistreerd te zijn. Ik heb alles nog eens opgezocht op internet, en je kan ook (maar niet altijd) achteraf melden dat je zonder registratie de weg gebruikt hebt. Je krijgt dan binnen de 14 dagen een mail met instructies hoeveel en hoe je moet betalen. Zo ontloop je de boete die kan oplopen tot 125. Het systeem is gecompliceerd, ik ben nog steeds niet geregistreerd en ben ook niet van plan het te doen.
After our stay in Porto we follow the river Douro for a while. It is a beautiful trip with great views on the river and on the vineyards. When we stop in a small town, we are surprised by the prices: for a coffee and a glas of wine on a terrace, we only have to pay 1,70.
We visit Coimbra, a university city. On special occasions the students are dressed very formal: boys in black suit and tie with a black cape, girls in black skirt and tie and also a black cape. It must be very warm as the temperature is now 27 C
We tried to find a hotel room in Fatima, but all the hotels are full. Apparently tomorrow (the 13th ) is a big day for the pilgrims and thousands of them arrive today. We find a place to stay in a small village 25 km outside Fatima.
Porto is een drukke stad, wellicht ook omdat we er in het weekend waren; vooral gisteren zaterdag was het heel erg druk. Het is ook een gezellige stad, met smalle straatjes in de oude buurten en met een grote wandelboulevard langs de rivier de Douro. Porto is ook een vermoeiende stad, vooral dan voor oudere mensen zoals wij: er is geen enkele vlakke straat, en de meeste straten zijn steil hellend, soms zijn het trappen. Als we van ons appartement naar de rivier gaan, gaat het steeds bergaf, om terug te komen nemen we maar een taxi ! Er zijn ook tientallen kerken, de meeste zijn barok, soms zelfs een beetje overdadig: te veel goud en krullen is ook niet mooi meer ! Er rijdt ook een oud trammetje, zoals in Lissabon en op de rivier varen replicas van de oude boten, ravelos genaamd, die vroeger gebruikt werden om de portwijn van de wijngaarden naar de haven van Porto te brengen om vandaar verscheept te worden over zee.
En natuurlijk, zoals in elke toeristische stad, veel terrasjes en restaurantjes. We hadden vandaag ook prachtig weer en we hebben ervan genoten !
Porto is a busy but agreeable city. It is an old city with a lot of churches in baroque style. It is also a tiring city, especially for old people like us: all of the streets are very steep. Going to the river Douro from our apartment is easy, the river is always at the lowest point...to come back we take a taxi. Porto has also a very old tram. On the river there are replicas of the old boats that were used to bring the port wine from the vineyards to the harbor of Porto.
The riverside is great: today we sat on a terras in the sun enjoying a good glass of wine and looking at the hundreds of people.
Van Bilbao zijn we door het binnenland naar Santiago de Compostela gereden; het is een prachtige route die door het natuurpark Picos de Europa loopt, langs bergriviertjes, tussen imposante rotsen en door schilderachtige dorpjes. Het was wel even heel druk op die kleine weggetjes omdat toen wij er waren er ook een etappe van de Vuelta gereden werd en er kwamen honderden supporters afgezakt om de renners toe te juichen.
Our trip from Bilbao to Santiago de Compostela took us through a beautiful national park (Picos de Europa).
De route die wij volgden is ook de weg naar Compostela; onderweg zagen we tientallen pelgrims, jong en oud, sommigen alleen, sommigen met twee of in een klein groepje. Allemaal met een grote rugzak en een pelgrimsstaf. In Compostela komen ze dan toe op het grote plein vóór de kathedraal en daar zie je vreugdetaferelen, er wordt gejuicht en gezongen, er worden foto's gemaakt en er wordt vooral veel gerust. Speciale sfeer.
We followed the same way the pelgrims take when they go to Santiago de Compostela; we saw many of them, old and young, men and women, all loaded with a big backpack and all carrying a pelgrims stick.
En er gebeuren echt mirakels in het heiligdom Compostela...we zagen een levend standbeeld dat in de lucht zweefde...
Miracles happen in the holy town Compostela; we saw a living statue, floating in the air...
Sorry, I forgot my English speaking friends in my previous mail.
We went to Bilbao especially for the famous Guggenheim museum, but we were a bit disappointed after visiting it. We were not impressed by the collection of art. We did like however the building itself, an impressive construction of glass, metal and concrete, and the two artworks in the garden of the museum were great (the flower dog and the spider). We also had bad weather in Bilbao, it was raining a lot.
Now we are in Santiago de Compostela, I will tell you more about it later