Zaterdagavond, 21 uur, eindelijk! Tijd om gepakt en gezakt naar het station te vertrekken. Aan het station vond ik mijn train cabin mates en een klein uurtje later stapten we aan boord van onze trein met bestemming Rovaniemi. Jihaa!
Zondagochtend omstreeks tien voor 10(?) konden we eindelijk onze voeten voor het eerst op echte Lapse bodem zetten. En lap, zoals verwacht na een tweetal warmere weken.... Er lag niet echt overtuigend veel sneeuw. Alvorens onze weg naar Korvala verder te zetten, passeerden we eerst nog een supermarkt in het centrum van Rovaniemi. Kwestie van wat brood, beleg en natuurlijk ook wat biertjes te hebben voor de komende dagen.
Rond een uur of één kwamen we aan in Korvala. Het is wel degelijk een dorpsnaam maar echt een dorp kun je het niet noemen. Er zijn in de buurt van de straat wel een aantal huizen te vinden maar verder is er niets. Maahaar geen erg, dat niets is juist wat Lapland zo uniek maakt. Om er even wat wikipedia cijfermateriaal bij te halen: er wonen in het Finse Lapland zo'n 186.433 mensen op 93.004 km². Na wat uitleg van de gastvrouw van het verblijf konden we onszelf installeren in onze cottages. Geweldige dingen, die cottages! Vreet gezellig!!
Ondanks waarschuwingen van de gastvrouw viel menig erasmusstudent eens goed op zijn zak op de gladde ondergrond. Er was gisteren namelijk een laagje regen op de sneeuw gevallen en vandaag was het koud genoeg om erover te kunnen schaatsen. Ondertussen hadden we onszelf in onze skipakken gedonseld en was het tijd voor wat actie. Hiervoor zorgde eerst en vooral de rendierman. Hij nam ons mee naar een weide aan de overkant van de straat en daar stonden drie rendieren op ons te wachten. Éen voor één konden we plaatsnemen in de met rendiervel bedekte sleeën voor een ritje door de schnee. Het witte rendier, Snowy genaamd, was vandaag wel wat eigenzinnig. In plaats van één toereke rond de weide te doen, sloeg het dier op een gegeven moment even op hol voor nog een extra ritje. Al goed was de rendierman bij de pinken en kon hij op tijd op de slee springen om het rendier eerst nog wat op te jutten en nadien tot stilstand te brengen. Ohja ondertussen was het trouwens ook al pikdonker... En het was niet veel later dan een uur of twee in de namiddag.
Na het rendiergebeuren was het tijd voor een huskierit. Hiervoor moesten we ons een weg banen door een klein stukje pikdonker bos van het verblijf. Bon swat, na wat vallen en opstaan kwamen we aan op de bestemming en konden we een voor een plaatsnemen in de slee. Er zaten nogal wilde brassen tussen die huskies. Ze stonden letterlijk te springen om te mogen vertrekken. Het was de bedoeling per twee in de slee te gaan zitten. Het was mijn beurt, ik nam plaats, iemand anders wou ook nog aan boord springen maar onze huskievrienden dachten er duidelijk anders over. Nog voor de tweede passagier de kans kreeg om plaats te nemen, waren de huskies al vertrokken en de chauffeur had dus niet de kracht om de slee tegen te houden. Een kort maar geweldig ritje was het!
s' Avonds mochten we gezellig tafelen in het restaurant van het verblijf. Seppo, gastheer en kok, had een heerlijk potje klaargemaakt. Elke dag stond er een driegangen menu op ons te wachten. Slaatje, hoofdgerecht en telkenmale dessert. Het eten was echt bangelijk goed.
Alright, dat wordt hier een lange blog. Over naar maandag. Onze dag startte om 9 uur met een lekker ontbijt in het restaurant. Tegen een uur of tien was het licht en begonnen we aan de activiteiten. Persoonlijk heb ik eerst een mooie wandeling in de omgeving van Korvala gemaakt. Nadien op het meer wat rondgedalkt en geijsvist. In tegenstelling tot Jan heb ik geen viske gevangen. Hij ving een klein stekelbaarsje en sloeg het morsdood met zijn pierenpotje.
In de namiddag stond de snow mobile safari op het programma. Ik nam plaats op de mobiel, samen met Sina. Zij nam de eerste 15 km het stuur in handen. In het begin waren de sneeuwcondities heel slecht, wat het rijden best wel moeilijk maakte. Op sommige plaatsen lag er gewoonweg niet genoeg sneeuw en op andere plaatsen was het ijs niet dik genoeg waardoor we erdoor zakten en in het slijk terecht kwamen. Wij zijn bijvoorbeeld één keer volledig gekanteld en een aantal keren konden we het kantelen maar net voorkomen. Na een moeilijk begin kwamen we echter al snel terecht in een gebied met meer sneeuw. Hoe dichter we bovendien bij de heuvel (eindbestemming) kwamen, hoe overtuigender de sneeuwlaag. Daar had het dezelfde dag nog gesneeuwd, aan de bomen te zien. Op de top van de heuvel zouden we normaal gezien een geweldig zicht moeten hebben maar de mist liet het ons die dag niet toe.
Dinsdag trokken we naar Pyha. Een skiresort, zo'n 50 km meer noordelijk. Hier beleefde ik een mooie dag vol skipret. Er was helaas maar 1 piste geopend maar desalniettemin was het dolle pret. Bijna de hele dag sneeuwde het lichtjes wat maakte dat we met een natte broek naar huis moesten.
's Avonds was het tijd voor een overheelijke typisch Finse maaltijd. Het hoofdgerecht bestond uit rendier. Het nagerecht uit een soort kaas, gemaakt van de eerste melk van een koe, besmeurd met cloudberryconfituur. Wederom heerlijk!
Woensdag, de laatste dag, was er veel te snel. We hebben nog ontbeten in Korvala, onze valiezen gemaakt, nog een kleine wandeling uit onze schoenen geschud en nadien trokken we met de bus naar Rovaniemi en meerbepaald naar de Santa Claus Village. Hier hadden we de tijd om wat postkaarten te schrijven, van de ene kant van de Arctic circle naar de andere te springen en uiteraard was er ook de tijd om de Kerstman te ontmoeten. Veel wist hij niet te vertellen. De luie oude man lachtte maar wat dwaas op z'n hohoho's en ik denk dat zijn baard vals was. Teleurstelling alom dus.
In de namiddag bracht de bus ons naar het treinstation van Rovaniemi. We hadden nog een tweetal uren om naar het centrum zelf te wandelen maar aangezien we niet echt wisten wat daar te bezoeken, besloten we om de MacDonalds te bezoeken. Dat bleek de moeite. Daar kwamen we namelijk te weten dat we onze heerlijke chicken mc nuggets aten in de meest noordelijke MacDonalds van de wereld. Geweldig toch?
Laat het duidelijk zijn: Lapland is geweldig.
Gegroet!
PS: voor de foto's verwijs ik u deze keer door naar feestboek.
Een aantal weken geleden blogde ik de blijde boodschap omtrent de eerste 'sneeuw' in Helsinki. Wel, vandaag blog ik naar aanleiding van de eerste échte sneeuw in Helsinki! Oké, er bestaan nog steeds dikkere vlokken als degene die vandaag zijn neergedaald maar bon, deze zijn aanvaardbaar. Als eerste de weg zoeken over paden boordevol kraakverse sneeuw, heeeerlijk! Helaas pindakaas zijn de Spanjaarden mij voor geweest om een Spaanse sneeuwman neer te planten op ons plein...
(foto: een sneeuwengel maken doe je zo)
Nu even terug in de tijd. Zaterdagmiddag arriveerde namelijk ons ma en Johan in Helinki. Finally, Mummy time . Zaterdag heb ik hen een rondleiding gegeven doorheen de stad. Meteen was ook duidelijk dat het in Finland toch wel voelbaar kouder is dan in België... Zondag stond er dan een dagje Seurasaari op het programma. Dit is een eiland aan de Westkant van Helsinki. Er is een openluchtmuseum, zeg maar een soort van Bokrijk , je vindt er typische oude Finse huisjes, hutjes, windmolens etc midden in de natuur. Zelf was ik er ook nog niet geraakt, wel had ik al heel wat foto's gezien van fotogenieke eekhoorns die poseerden met andere erasmusstudenten. Nu bleek dat eekhoorn niet alleen uit je handen komen eten, maar ook via uw benen omhoog kruipen, toch wel wat akelig . Ongelooflijk tam waren die beestjes! Naast eekhoorns waren er ook tal van vogels die uit uw handen kwamen eten. Ergens in de namiddag, na al een heuze tocht op het eiland, kwamen we een hutje tegen waar ze onderandere worsten verkochten. Worsten om ter plaatste boven een vuurtje te bakken. Geweldige dag daar! Maandag zat mijn week vakantie erop en moest ik een aantal uren naar de les waarop ik mijn visite dan maar naar Suomenlinna, een ander eiland van Helsinki, doorverwees. Verkleumd van de kou maar voldaan door het moois dat ze hadden mogen bewonderen, kwamen ze terug aan wal in de stad.
Tot zover weer mijn kleine verslag van de voorbije week.
Dinsdagmorgend arriveerden we in St Petersburg of anders gezegd, de voormalige hoofdstad Leningrad. Na een tikken eitje en een pannenkoek met confituur reden we met de bus doorheen de stad. We bezochten oa. de Smolny cathedral en het 'Peter and Paul fortress'. Middenin dit 'fort' vind je de gele Peter and Paul cathedral met spitse gouden toren. Verder zijn er wat gebouwen gevestigd waarin vroeger oa. stadsmilitairen en politieke gevangenen verbleven. Het was bijna twaalf uur toen onze gids plots een strak tempo aannam, hij wou namelijk op tijd op een bepaald plein in het fort zijn. Ik was me van geen kwaad bewust toen er om twaalf uur stipt een kanon met een luide knal van zich liet horen. Ja wadde, goed om een hartattack van te krijgen! Dat had de gids wel mogen aankondigen . Na het fort dropte de bus ons aan de geweldige St Isaac's cathedral. Helaas ben ik niet to binnen deze kathedraal geraakt.
's Avonds stond er een Russian dinner op het programma. Het was een vijfgangenmenu bestaande uit allerhande typisch Russisch eten en natuurlijk ontbrak de wodka niet. Tijdens het dinner kregen we een heuze muziek- en dansshow te zien van drie plaatselijk en traditioneel geklede Russen. De sfeer zat er al snel in en zo werd het een mooie avond. Na het dinner probeerden we nog een local pub uit. Daar werden we uitgedaagd door ne Rus voor een spelletje tafelvoetbal. Natuurlijk gingen we die uitdaging aan en natuurlijk verloren we tegen deze professional. Na wat Ierse biertjes te hebben gedronken besloten we hotelwaarts te trekken. Hadden we toch niet het geluk om de groep die de limousine trip had gedaan, tegen te komen zeker? We vroegen hen hoe het geweest was en of ze ook hotelwaarts gingen... En of ze te voet of per limo gingen. Blijkbaar konden ze met de limo tot aan het hotel gebracht worden en ook wij sprongen snel en onopgemerkt in één van de limo's. Jihoe limo tour for free .
Woensdagvoormiddag bezochten we Catherine's Palace. Dit prachtige paleis was zo'n 25tal km buiten St Petersburg gelegen. Na de zoveelste traffic jam en ellendig lang aanschuiven in de vestiaire konden we dit rijkelijk versierde paleis eindelijk bezichtigen. Het was één en al pracht en praal. Elke kamer anders versierd. We zagen ook de beruchte 'amber room'. Die is berucht omdat tijdens de tweede wereldoorlog het amber verdwenen was ofzoiets. Het was niet toegelaten foto's te trekken maar we deden het lekker toch, mwuahaha . In de namiddag wandelden we nog wat doorheen de stad en zagen we oa. de dark 'Kazan cathedral'. Gigantische kerk, ook binnenin oogde deze gigantisch. Hier zagen we ook een lange rij mensen aanschuiven om het schilderij van Maria te kussen of ervoor te buigen etc... Verder gebruikten we ook de metro van St Petersburg. We moesten toch kunnen zeggen dat we van het diepste metronet van de wereld gebruik hadden gemaakt hé. Ohja en ik mag niet de Spil Bloud cathedral vergeten te vermelden! Ze lijkt een beetje op de St Basil cathedral in Moskou. Net zoals Basil heeft de Spil Bloud kleurrijke torentjes. Bijna even prachtig als Basilleke...
(foto: St Catherine's palace) (foto: Amber Room)
(foto: Spil Blood cathedral)
's Avonds was er weer een leuke activiteit voorzien. Namelijk een boat trip. We vaarden rondom en doorheen de stad en het was een geweldig zicht by night! En deze keer was er geen wodka maar champagne aanwezig. Ohja en er was muziek. We startten de avond met een rustig klassiek muziekstuk maar na dit werd er plaats gemaakt voor wat feestmuziek. En een feest was het op de boot! Na de boat trip verkozen sommigen om naar een club af te zakken maar een aantal, waaronder ik, verkozen om naar het hotel te gaan. We kochten wat eten en drinken en verorberden dit alles in één van onze hotelkamers. En zo kwam er een gezellig en rustig einde aan de mooie dag.
Donderdag, laatste dag in Rusland! De laatste dag stond er heel wat cultuur op het programma. We bezochten het State Hermitage Museum. Het is een klein Louvre. Groot genoeg dus voor heel wat uren in rond te dwalen! Gedurende dit bezoek bleek dat de Russen allesbehalve arme stakkers zijn... Guttoso, Matisse, Chagall, Picasso, Monet, Rousseau, Cézanne, Rubens, van Dyck, Van Gogh, van der Heyden, Rembrandt, da Vinci, Rafael,... Een hoop klinkende namen dus. Buiten het Hermitage Museum gedeelte was er ook de mogelijkheid om een aantal voormalige woongedeelten van het Winter Palace te bezichtigen. Ik moet zeggen, het Winter Palace geniet mijn voorkeur op Catherine's palace. Beide zijn een hoop pracht en praal. De moeite om te zien.
(foto: Winter Palace - State Hermitage museum)
In de namiddag, rond 16u stapten we op de trein naar Helsinki. Einde van deze mooie trip. Om 22u kwamen we moe maar voldaan aan in Helsinki.
Rusland en meer bepaald Moskou en St-Petersburg. In één
woord: indrukwekkend.
Zaterdagmorgend half 9 Russische tijd (GMT+3) arriveerden we in Moskou. Na een
lekker ontbijt werden we meteen naar DE place to be in Moskou gebracht: the Red
Square. Daar stond de kleurrijke St Basil cathedral op mij te wachten. Den
Basil deed ons meteen het grauwe weer en de slapeloze nacht in de trein
vergeten. Maar er was meer dan alleen Basil. Het plein wordt vervolledigd door
aan de ene kant het Gum, een gigantisch shoppingcentrum; aan de andere kant is
er het uitzicht op de gigantische en rode muur van het Kremlin; en tenslotte is
er het rode gebouw dat het nationaal historisch museum bevat. Waarom rood? Wel,
rood betekent in het Russisch 'mooi'. Verder vind je op het plein ook het Lenin
Mausoleum. Na een half uurtje aanschuiven en door de eerste van de vele
metaaldetectoren in Moskou te zijn geraakt, mochten we langs de muur van het
Kremlin naar het Mausoleum wandelen. We mochten wandelen. Stilstaan, althans
langer dan pakweg vijf minuten, was blijkbaar verboden. De vele
security mensen kwamen al snel op je af om je aan te zetten om je pad verder te
zetten. In de gangen in het Mausoleum stond in zowat elke hoek een securityguy.
Uw handen steekt ge best niet in uw zakken of ze houden u tegen om te vragen de
handen te laten zien. In de kamer waar Lenin ligt, kunt ge rondom zijn 'kist'
wandelen. Ook hier is stilstaan ten strengste verboden en hier zijn ze in de
toepassing van deze regel zeer strikt. Russen en controle... Freaky.
Achter het rode plein vind je ter nagedachtenis van de slachtoffers uit de
tweede wereldoorlog de 'eternal flame'. Deze vlam wordt heel de dag bewaakt
door twee militairen. Elk uur worden de twee afgelost en de nieuwe militairen
komen dan al marcherend van verderop langs de Kremlin muur naar de eternal flame. Leuk schouwspel.
In de late namiddag stond er een 'subway tour' op het programma. Samen met een gids namen we de metro en stopten we in een aantal metrostations. Elk station ziet er anders uit en sommigen zien er met hun schilderingen en beeldhouwwerken uit als musea's. Voor Stalin, die het metronet liet bouwen, was alleen pracht en praal goed genoeg blijkbaar.
Zondag stond de 'Kremlin tour' op het programma. Het Kremlin is een soortement van fort in het centrum van Moskou en hierbinnen vindt ge oa. ergens de president en wat andere belangrijke politieke lui. Ook staan er een aantal sjieke kathedralen en de muren zijn voorzien van allerhande torens. Na de rondleiding hadden we wat vrije tijd en verkenden we de rest van de stad. De moeite om gewoon wat straten in te slaan en je te laten verrassen door wat je tegenkomt... Zo ontdekten wij bijvoorbeeld niet zover van het rode plein ineens een soort van Chinese muur en een aantal minder grote maar desalniettemin rijkversierde kerken. De stad bulkt gewoonweg van sjieke, grootse gebouwen!
(foto: uitzicht op één van de kathedralen in het Kremlin)
In de avond reden we met de bus door de stad. Moskou by night is nog aantrekkelijker dan overdag. En dit alles met een Russische buschauffeur.. Toen Katje, de reisleidster, de buschauffeur voorstelde, kregen we een heuze streetrace te zien. De bus vloog door de bochten en stak auto's voorbij. Het was indrukwekkend maar na enkele minuten mocht het toch wel stoppen want echt veilig leek het me niet. The Russian way of driving... Crazy. We passeerden 'Moscow city', dit is het business centrum van Moskou. Hier vind je de hoogste wolkenkrabbers van de stad. Momenteel zijn ze nog bezig met de afwerking van een aantal gebouwen. En de arbeiders die dit werk verrichten leven er in 'containers'. Er werd ons ook verteld dat vele van deze arbeiders illegalen zijn en dat ze allesbehalve comfortabel leven in deze boxen.. Vreemd om op één plaats het contrast tussen een hoop containers en zulke wolkenkrabbers te zien.
Na de bustrip werden we afgezet aan een club. Vreemde, multiculturele, donkere club. Lang zijn we niet blijven hangen. De avond eindigde wel spannend. We moesten namelijk zelf terug naar het hotel zien te geraken. Men had ons vertelt dat we een taxi konden nemen. Je hebt naast de officiële taxi's met de bordjes op het dak, ook niet-officiële taxi's. Er bestaat in Moskou een gewoonte om te liften en dan de lift te betalen. Dit houdt in dat ge op voorhand de prijs afspreekt en die persoon brengt u dan, net zoals een gewone taxi ter plaatse. Voor de club stonden een aantal 'officiële' taxi's te wachten. Het leek ons het beste om te proberen een van deze te nemen omdat we dan toch zeker waren dat het om 'echte' taxi ging.. Na wat onderhandelen met twee taxi chauffeurs kwamen we overeen ons te laten brengen voor 450 RUB. Dat was dan zo'n 2,5 euro per persoon. Aanvaardbaar voor ons. Onaanvaardbaar was echter de wijze waarop die chauffeur met zijn oude rammelbak ons naar het hotel bracht. Wederom: de Russian way of driving. Deze keer meer dan crazy in mijn ogen. In het midden van de weg rijden, rode lichten negeren, ononderbroken lijnen negeren, rechts voorbijsteken, te snel rijden, te brut draaien,... Nooit meegemaakt. En eigenlijk geen aanrader. Hoewel ze het gewend zijn op deze manier te rijden, het is en blijft levensgevaarlijk, zeker met zulke rammelbakken die de taxi's daar zijn!
(foto: voorbeeld van een rammelbak van een taxi)
Op dag drie in Moskou hadden we na opnieuw een bustrip doorheen de stad, weer wat vrije tijd. We bezochten oa. de St Basil cathedral en ook nog een andere kathedraal een beetje verder weg uit het centrum. We aten in een Russian fastfood restaurant en 's avonds namen we de nachttrein naar St Petersburg. In het station zagen we wagonnen met een hele hoop eten op de tafel. "Dat zal wel voor eerste klasse reizigers zijn" dachten we. Wat een leuke verrassing toen we zagen dat deze wagonnen de onze waren .
Wist je dat de postbode hier niet rondrijdt met ne fiets of nen brommer maar hij de post te voet met een karreke rondbrengt? Ik wist dat nog niet.
Nog nieuws: vandaag heb ik m'n eerste klassieke schriftelijke examen gehad. Het was minder moeilijk dan verwacht. Zelf ben ik redelijk tevreden met wat ik heb neergepend, hopelijk is Brendan Humphreys dat ook!
Voor de rest kan ik jullie melden dat ik binnen een aantal uren op de trein naar Rusland zit! Morgenvroeg half 9 sta ik normaal gezien met beide voeten in Moskou! Jihoeee . En na deze week volgt uiteraard verslag!
Lang geleden dat ik nog geblogd heb. Bij deze dan maar.
Ik kan jullie vertellen dat het hier echt wel koud aan het worden is! Vandaag bleven we net boven het vriespunt en viel de eerste sneeuw. Weliswaar slechts platte, kleine sneeuwvlokken maar laat ons hopen dat er nog échte sneeuw zal komen. Wanneer het regent of sneeuwt zie je veel mensen hier in Helsinki hun 'katsoewe' botten bovenhalen. Leuk! Ik wil ook wel zo'n paar ouderwetse katsoewe botten.
De voorbije week heb ik een aantal gezellige maar helaas pindakaas ook dure cafeetjes gevonden waar ze onderandere Belgische bieren serveerden! Een verademing om nog eens een lekker Belgisch biertje te drinken. Maar het zal nu toch weer even duren vooraleer ik zo gek ben om er zovele euro's aan te spenderen, vrees ik . In één van de cafés kon je ook gezelschapspelletjes lenen om aldaar te spelen. Wederom zag ik Carcassonne tussen de collectie spelen liggen, dat is hier blijkbaar echt een bekend spel!
(Foto: La vraie blanche - HOEGAARDEN )
Deze week wordt een werkweek, of ze zou het althans moeten worden. Woensdag staat er een presentatie op het programma en donderdag een examen... Daarvoor kunnen we dus best wat studeren. Zaterdag hoop ik Tampere, een stad zo'n tweetal uren boven Helsinki gelegen, te bezoeken. Deze stad was ook een van de mogelijke erasmusbestemmingen waaruit ik kon kiezen. We zullen eens gaan bekijken of ik de juiste keuze heb gemaakt met Helsinki of niet .
Maandag 28 september. Back to real life, back to university of kortweg: werkendag. En dit na een driedaagse in Estland. En daar wil ik even op terugblikken.
Vrijdagochtend, half 7, de wekker gaat af. Om zeven uur verzamelden we beneden in de hal om te voet richting de ferry te trekken. We verkozen om met de goedkoopste ferry naar Tallinn af te zakken. Dit was tevens de traagste ferry en we deden er maar liefst drie uren over. Rond 11 uur arriveerden we in Tallinn en zochten we eerst ons hostel alvorens de stad te verkennen. Het oude stadsgedeelte en meer specifiek de oude muren er rondom deden me denken aan Carcassonne. Net als Carcassonne is Tallinn een middeleeuws stadje. Verder lopen er wat middeleeuws gekleede mensen rond, staan er middeleeuws uitziende kraampjes en vind je er gezellige restaurantjes en cafés. De stad is zeker het bezoeken waard!
(Foto: schitterend uitzicht van op het 24 verdiepingen hoge Raddison hotel)
Zaterdag stond een bezoek aan Narva op het programma. Omdat een auto huren zowat even duur (/goedkoop) was als de bus richting Narva te nemen, verkozen we de eerste optie. De stad is gelegen in het uiterste noord-oosten van Estland, tegen de grens met Rusland. Zo'n 300 km van Tallinn. Negentig procent van de inwoners spreekt er Russisch. Verder ziet de stad er héél armzalig uit, het staat er vol bouwvallige, onverzorgde gebouwen. Het is net alsof je vijftig jaren terug in de tijd bent gevlogen. Rondom de rivier die de grens vormt alsook aan de brug die de officiële toegangsweg naar Rusland is, stonden enorm veel Russische politiemannen toezicht te houden. 's Middags konden we eten op kosten van het plaatselijke 'culture festival' dat georganiseerd werd door Peace Child international. De maaltijd konden we verorberen in een akelige oude voormalige communistische staatsfabriek waarvan de ingang eruit zag alsof je een gevangenis binnen stapte. 's Avonds beslisten we om in een ander stadje, Rakvere, te overnachten zodat we de volgende dag niet meer zo ver moesten rijden om tijdig in Tallinn te geraken. In Rakvere was buiten een oude ruïne niet zo veel te zien.
(Foto: aan de overkant van de rivier ziet ge Rusland)
Zondag stonden we voor de derde dag op rij heel vroeg op. De vermoeidheid begon door te wegen en op de ferry huiswaarts hebben de meesten onder ons dan ook een goed dutje gedaan.
Groeten vanuit Helsinki waar volgens mij de winter dit weekend is begonnen. Het is kouuuud!
In deze post wil ik jullie graag wat Finse gewoonten, of althans gewoonten die mij totnogtoe zijn opgevallen, meedelen.
Laten we beginnen met de sloten op de deuren. In België ken ik uitsluitend sloten waarbij je met de klok mee moet draaien om ze op slot te doen. Op dit vlak blijkt Finland (vaak) de omgekeerde wereld te zijn. Vooral in het begin was dit even wennen door de Belgische automatische sleutelpiloot in mij.
Spuwen. Dit was één van de eerste dingen die me opvielen. Het is hier niet zo not-done (in vergelijking met België) om eens goed te spuwen, of tuffen zoals we zeggen. Geregeld zie ik het iemand in het openbaar doen.
Het academisch kwartier. In België betekent het dat als de prof een kwartier na de officiële aanvangstijd niet komt opdagen, de studenten de aula kunnen verlaten en de les dus niet doorgaat. Hier betekent het echter dat lessen een kwartier na aanvangstijd beginnen. Dit is althans wat ik me heb laten vertellen. Ik heb al gemerkt dat niet alle proffen deze regel toepassen maar bon.
Supermarkten. Veel supermarkten zijn bijna dagelijks open tot 21u. Bijna dagelijks, zelfs op zondag blijkt het geen probleem te zijn om boodschappen te doen.
Nachtbussen. Er rijden 's nachts opvallend meer bussen tgo in België. Je moet er wel meer voor betalen als overdag maar je geraakt tenminste thuis als je wat verder weg woont.
Paspoort. Als je uitgaat in Helsinki vergeet je best je paspoort niet. Vooraleer je een club of feestje binnen mag, wordt telkens weer je paspoort gecontroleerd. Te jong? Dan kom je er niet in.
Gokken. Aan de uitgang van zowat elke supermarkt vind je gokmachines. Je ziet ook regelmatig mensen er gebruik van maken... Verder vind je ook in winkelcentrum Kammpi een zaaltje vol gokmachines. Ook daar zie je altijd wel mensen op spelen.
Melk. Finnen drinken graag melk. Het is zelfs de gewoonte om bij een warme maaltijd melk te drinken. Dit was zeer ongewoon voor mij maar ondertussen doe ik het ook en het smaakt eigenlijk wel.
Bergbraambes. Deze bes was mij tot gisterenavond onbekend. Gisteren organiseerde ik een pizza avond op mijn kot. Laura had om de avond een Finse tint te geven een typisch Finse likeur meegebracht. Die was dus gemaakt van de bergbraambes. Het was een aangename kennismaking met de bes. Een aanrader om te proeven! (Meer uitleg over de bergbraambes: http://finland.keesblom.com/finfo/lakka/lakka-nl.html)
Tot zover de Finse gewoonten die me nu te binnen schieten. Van zodra ik er nieuwe ontdek, horen jullie het!
Naar aanleiding van bezorgdheid ten
huize vader Paulus: hier wordt ook wel degelijk gestudeerd ;-). Zo zou
moeten blijken uit bijgevoegde foto. Misschien even toelichten waarmee
ik bezig ben. Ik ontleed op dit moment het hoofdstuk getiteld
'Protecting and promoting - Europe's international politics' in het
kader van het seminarievak European Political Systems. Samen met twee
andere mensen moet ik over twee weken een presentatie geven rond dit
hoofdstuk. Naast deze presentatie volgt er nog een schriftelijk examen
en wordt er van mij verwacht een tien pagina lange essay te schrijven
rond een bepaald thema.
Andere
vakken die op mijn programma staan zijn 'the Finnish way of life', 'the
Kosovo myth in Balkan history', 'political communication', 'the nordic
welfare states', 'politics of international trade and finance' en
tenslotte 'institutions and engagement in civil society'. De drie
laatsgenoemde vakken beginnen begin november. Men werkt hier namelijk
met twee termijnen in 1 semester. De eerste termijn loopt van september
tot eind oktober en de tweede van november tot december. Verder heb ik
niet al mijn Leuvense vakken van het eerste semester kunnen vervangen
waardoor ik in januari nog met drie examens in België zit.
Ook
het systeem van lesgeven is hier compleet anders als in Leuven. Je hebt
geen cursus voor elk vak waarop je kan terug vallen. Soms is er
verplichte literatuur die gelezen moet worden voor een examen, soms
krijg je bepaalde artikels die tot de leerstof behoren, soms moet je
presentaties geven, soms een essay schrijven, ... Met andere woorden:
je moet constanter werken en kan dus niet wachten tot de blokperiode om
te beginnen studeren .
Verder is het dus de kunst om in korte tijd veel schoolwerk te
verrichten en zo voldoende vrije tijd over te houden om de leuke dingen
te doen :). En voornamelijk van die leuke activiteiten houd ik jullie
op de hoogte via mijn blog :). Maar bij deze hoop ik duidelijk gemaakt
te hebben dat erasmus niet louter en alleen bestaat uit feesten en
reizen :).
Er is weeral een week voorbij gevlogen. Tijd om jullie weer een beetje op de
hoogte te brengen van het reilen en zeilen.
In het begin van de week wou ik het strand van Helsinki een
keertje opzoeken. Bleek dat er nog een aantal Duitsers hetzelfde geweldige idee
hadden, dus gingen we samen. Vooraleer je op het strand belandt moet je eerst
een park doorkruisen. In dit park krioelde het van de eekhoorntjes. En die
beesten waren nog tam ook! Op het strand
aangekomen zagen we een paar waaghalzen die een duik namen in het veel te koude
water. Voor de rest ontdekte ik er een nieuwe ganzen- of eendensoort en zagen
we er een kerel waterskiën.
De lessen voor de eerste termijn van het semester zijn deze
week ook zo goed als allemaal gestart. We hadden echter geluk want de proffen
kregen hun uren meestal niet volgepraat waardoor wij telkens vroeger naar huis
konden :). Olé.
Verder zocht ik deze week naar een bureaulamp zodat ik de
donkere tijden die eraan komen, zal kunnen overleven. Het was een leuke zoektocht
met crazy Liana. In een grote winkelketen wat rondgedalkt (= oa. hometrainers
uitgeprobeerd en een potje voetbal in de winkel) en uiteindelijk een bureaulamp
gevonden :). Tien euro, inclusief twee lampenballonnen. Naar mijn oordeel een
goede koop.
Donderdagavond was er dan de Russian party van ESN. Omdat ik
me nog geen ESN kaart had aangeschaft moest ik vijf euro inkom betalen. Zeer zuur aangezien ze mij hadden verteld dat ik op elke ESN party de mogelijkheid
zou hebben om er eentje aan te schaffen Niet dus. Bon, het feestje dan. Persoonlijk vond ik het niet zo geweldig. Al goed had ik er een gezellige pre-party op kot opzitten.
Van
de Russian party naar het feestje van gisterenavond dan.
Het feestje speelde zich niet ver van huis af, namelijk in onze kelder.
Om tien
uur zou het beginnen, dus trippelden wij rond tien uur naar beneden.
Bleek er
een gigantische rij te staan voor de ingang. En gigantisch is hier niet
overdreven. Echt heel de hal stond vol mensen, overweldigend gewoon :).
Het was
dan ook snel duidelijk dat we het eerste uur niet binnen zouden geraken
en we waren niet van plan te vechten voor een plaats. Bijgevolg
trokken we terug naar
boven. Toen we op de 6e verdieping aankwamen, bleek dat er een
aantal mensen hun stoelen en tafels van hun kot op de gang hadden gezet. Al
snel troepte er wat volk samen en werd het een gezellige boel. Wat later op de
avond werd er door de politie een voorlopig einde aan de festiviteiten in het
gebouw gemaakt. De politie was gekomen naar aanleiding van een val op de trap
van iemand en blijkbaar vonden zij het nodig iedereen naar huis te sturen die
hier niet woonde. Dit leidde tot grappige taferelen. Mensen die proberen vluchten
naar een politievrije verdieping via het aanpalende gebouw maar onderweg
onderschept worden door een andere politieman etc :).
. Zaterdag heb ik hen een rondleiding gegeven doorheen de stad. Meteen was ook duidelijk dat het in Finland toch wel voelbaar kouder is dan in België... Zondag stond er dan een dagje Seurasaari op het programma. Dit is een eiland aan de Westkant van Helsinki. Er is een openluchtmuseum, zeg maar een soort van Bokrijk , je vindt er typische oude Finse huisjes, hutjes, windmolens etc midden in de natuur. Zelf was ik er ook nog niet geraakt, wel had ik al heel wat foto's gezien van fotogenieke eekhoorns die poseerden met andere erasmusstudenten. Nu bleek dat eekhoorn niet alleen uit je handen komen eten, maar ook via uw benen omhoog kruipen, toch wel wat akelig 
