Je denkt, ik geef het merk nog een kans, en dan weet je dat je bedrogen uitkomt. Lichtekooien, die Bolivars...
Gekregen van mijn vriendin, meegebracht uit het mooie Praag. Ze rookt erg vlot, is goed aan te steken, heeft mooie burn en goede draw. Maar die smaak is bijna niet te harden. Onverfijnd, bruut, typisch Bolivar. Hij bevrijdde half Latijns Amerika, maar een als hij deze sigaar zou roken, hij zou denken dat het allemaal voor niets geweest is.
Een Bolivar, daar moet je van houden! En dat doe ik net niet.
aangezien jij de enige bezoeker van mijn blog bent, en dus ook mijn lievelingsbezoekster, ben jij door het lot uitgekozen om een prachtige prijs te winnen... Trompetten en hoorngeschal: een etentje! Met menu naar keuze, aangeboden door de Sigarenvriend.
Mail gauw naar Aficionado Enrique om te bevestigen.
Een topmerk, Cuaba, dat nog aanknoopt met de oude torpedo traditie. Zachte smaken, dikwijls koffie of mokka achtig. Aparte looks, stijlvol bandje en een soms zeer problematische draw die me mateloos kan irriteren.
Deze irritatie wordt dan weer mateloos gecompenseerd door de pracht van de aroma's. Voor iedereen is deze sigaar een topper, indien goed gerookt en geduldig geknipt tot de goede draw tot zijn recht komt.
Ik kijk echter uit naar de Salomones, die nog veel meer in petto hebben naar verluidt. Meer nieuws volgt.
De Epicure Special, letterlijk speciale fijnproever, is één van de paradepaardjes van Hoyo de Monterrey. Oorspronkelijk een EL of Edicion Limitada, maakt het nu deel uit van het standaardrepertoire van de Hoyo familie.
En terecht.
Deze sigaar, met haar mooie driedeling qua aroma's en smaak, geeft perfect de Hoyo traditie weer. Een zacht begin, perfecte verbranding, vlotte draw en een prachtig bandje maken van deze sigaar een topper. De prijs is navenant voor een Corona, maar de rust en klasse die ze uitstraalt maakt het deze investering meer dan waard.
Hij lag al een tijdje te wachten in de wandel humidor van Caron. Vrij duur, 19 euro, werd hij steeds door mij geweigerd. Onterecht, zo bleek.
Het aansteken verliep vlot en de sigaar begon haast onmiddellijk over de hele kroon te branden. De draw was nagenoeg perfect en de aroma's kwamen snel vrij. Die typisch zachte licht mokka smaak van Cuaba zat ook in deze telg verweven. Echt heerlijk, te vergelijken met de gewone piramides van Cuaba.
De smaak zat dus ook onmiddellijk goed en is niet te moeilijk voor de beginnende roker. Dit merk verdient het om in de Cubaanse top genoemd te worden naast Trinidad!
Het kwaliteitsvolle merk Monte Cristo bevindt zich in de top van de Cubaanse driehoek. Vandaag rookte ik de Monte Cristo Edmundo. Een prachtige, eenvoudige corona. Het bandje van Monte Cristo reflecteert de sobere klasse van de sigaren dat het produceert. Paars met witte tekst, rond logootje, klein en bescheiden...
Het aansteken verliep vlot en de draw zowel als burn verliepen gestaag. Er moet bij gezegd dat de verbranding soms wat te wensen overliet, maar dit was bij eerdere Edmundo's niet het geval.
De smaak is zeer vol en bijna onmiddellijk aanwezig in de mond. In het derde deel wordt de sigaar wat scherper, hetgeen me iets minder beviel.
Ik vind dit één van de betere corona's tot nu toe geproefd en kijk uit naar andere varianten van het merk.
Ik keek al lang uit naar deze schoonheid in mijn humidor. Hoyo is een van mijn favoriete merken met zijn typische smaak en verrassende aroma's. De geur en tast waren meer dan ok, Cuba was ineens heel dichtbij. Mooie nerven en een zacht soepel dekblad maakten het geheel compleet. Hij werd vakkundig aangestoken en trok onmiddellijk erg lekker. View taste en burn meer dan ok dus!
Smaak: de essentie. Bij aanvang erg zacht en vrijwel direct daarna mooi geprononceerd zonder er 'leder', 'noten' of 'cacao' op te plakken. Echt lekker in de mond, ik was aangenaam verrast dat ook deze Hoyo mij kon bekoren. Een concurrent voor de Lusitanias? Dat nog niet, maar in dezelfde prijsklasse is ook deze Hoyo de Monterrey een beauty! Well done Jose Gener!
Er werd uitgekeken naar een eerste test van de San Cristobal familie.
Hij rook veelbelovend en het aansteken verliep vlot. De verbranding was egaal, mooi en de tabak zelf rook goed. De sigaar trok wel niet zo goed, een beetje haperig en soms werden de zuignappen van ondergetekende (zijn lippen) wel erg op de proef gesteld. Voor een sigaar toch. De smaak was ook niet helemaal mijn ding, hoewel je na de geur onmiddellijk een Cubaanse swung herkende.
Over het algemeen geen topper die ik opnieuw zal kopen, tenzij om ze een tweede kans te geven. Hij eindigt in mijn mentale ranking wel ver voor elke Davidoff tot nu toe! En terecht.
Elk merk heeft zijn vlaggeschip. De Millennium van Davidoff was voor mij een slag in het water, maar een nieuwe kans deed zich voor met deze puros Dominicana. Deze sigaar is op voorhand al een "rare treat" omdat er, raar maar waar, op de Dominicaanse Republiek weinig mogelijkheid bestaat dekbladeren te laten groeien. De meeste dekbladeren die een Dominicaan omhullen zijn van het Amerikaanse Connecticut. Deze Puros is 100% Dominicaans, en dus een kleine zeldzaamheid.
De verwachtingen waren reeds ietwat getemperd na de Millennium, maar toch keek ik uit om het merk van de grootmeester een nieuwe kans te geven. De geur voor aansteken was zacht en ietwat zoet. Het aansteken zelf gebeurde geheel in stijl mét Davidoff lucifers. Deze bevatten naar ik kon ruiken geen sulfer en beschadigen zo het aroma van de sigaar niet of nauwelijks. Het aansteken verliep niet te vlug en niet te traag, net goed.
Maar dan.
De eerste trek was alsof je gewoon inademde. Alsof er geen weerstand was van de 15 cm tabaksbladeren die je met je zuigkracht doorklieft. Alsof er niets was. Dat was een eerste schok. Een goede 'draw' kan ik dat niet noemen. Het deed me denken aan een goedkope Braziliaanse sigaar die ik samen met mijn broer eens rookte. De smaak was opnieuw scherp van bij aanvang. Het eerste derde deel (een sigaar heeft in het algemeen drie smaakdelen) was dus voor mij vrij onaangenaam... Ik vloekte een beetje omdat deze sigaar niet goedkoop is (net als Millennium trouwens) en opnieuw niet aan de verwachtingen kon voldoen. In het tweede deel kwam de kat op de koord: aroma's kwamen vrij. Het was aangenaam eens wat tabak te proeven... Maar de mooie aanvangsverbranding zette zich niet door. En dat kan je nauwelijks op de roker afschuiven eens de sigaar goed is aangestoken. Zeker niet als je dit zelden voorhebt... Dus: 3/4e verbranding van de kroon en niet meer. De euforie was van korte duur.
Het derde deel bracht opnieuw de scherpte die niet eens lekker te noemen is.
Davidoff stelde opnieuw teleur, maar in mindere mate dan de Millennium.
Draw: 6 (overdraw) Burn: 6 View: 6 Taste: eerste deel 4, 2e 7, 3e 4
Na een kort maar leerrijk bezoekje aan onze hoofdstad, keerde ik tevreden terug met het beste van Davidoff. Mijn dank gaat uit naar de Davidoff winkel aan de Louisalaan. De service en kennis was meer dan behoorlijk!
De Davidoff Millennium werd gerold, u raadt het al, ter ere van het nieuwe millennium. Ze is een melange van tabak uit verschillende landen wiens namen me even ontsnappen.
Na de plichtplegingen (tasten, ruiken, knippen) was het tijd om even weg te dromen bij deze gouwe ouwe. Niet al goud wat blinkt, echter.
De 'draw' en 'burn' waren zeer goed. En daar hield het wat mij betreft bij op. De smaak was scherp en ietwat bitter. Niet het leuke bitter van een schweppes of een citroen, neen, dat vieze bittere van een te oude noot. Deze smaak overheerste de hele tijd. Het is een schande om het te moeten bekennen maar ik heb deze parel aan de zwijnen gegeven en de sigaar een langzame eervolle dood gegund, voor dat ze ten einde was...
