We zijn gisterenavond rond 17 uur aangekomen in Bogota.....De reis is goed verlopen, goede connecties, zowel voor ons als onze koffers! Traject Madrid naar Bogota was wel lang (11uur), delay niet inbegrepen. Brussel Madrid was op een uureke of 2 afgelapt. Aansluiting in MAD na 2 uurtjes wachten. De vlucht naar Bogota van Iberia zat stampensvol..... Goede en zachte landing in Bogota, lang moeten wachten op koffers (ja, wij zijn DHL gewoon !!, On time performance was er niet bij in Bogota op den Tarmac). Na de poespas met de paspoorten en de bagage nog rap wat centen gewisseld voor de eerste kleine uitgaves.... Edith had geregeld dat we zouden opgepikt worden aan de luchthaven...maar wijle daar niemand gezien. Bij het verlaten van de luchthaven staan er tientallen taxichauffeurs hunnen automobiel aan te prijzen met bijhorend hotel.... Na een telefoontje naar Paris met geleende GSM van vriendelijke Colombiaan bleek dat onze chauffeur daar toch ergens moest staan....en wat later viel onze frank (euro) dat het die meneer was met het bordje "DELEO". ipv DE LEEUW. Maar eind goed, al goed. Na een naar onze normen helse taxi-rit(ikke vreed content da we geenen auto gehuurd hadden!!) door Bogota op het spitsuur toch bij Paris geraakt, alwaar de eerste ontmoetint met Edith. Onze Gsmmekes marcheren hier niet, heeft te maken met het twee- of drieband-systeem.... Sebiet onze eerste indrukken gaan opdoen in Bogota centrum, reis naar Manizales uitgesteld tot maandag. Maandagnamiddag naar alle waarschijnlijkheid ontmoeting met onze kids !!!
Visums en tickets op zak. Morgenvroeg ready for lift off! In Bogota nog één nachtje beproeving, dan vrijdag vlucht naar MZL en hopelijk die dag onze kids in de armen nemen, anders wachten tot maandag.
... geen SF gedoe doch echte realiteit! Onze overheid zit namelijk de adoptieblogs na te checken dus OOOOh wee als je iets negatief zou durven neerpennen.... Dank je wel meneerke of mevrouwke OVERHEID..... echt big brother gedoe hé.
Amaai mijn oren nooit gedacht, maar blijkbaar leven wij hier nog onder een "erger" regime dan in Rusland of Amerika of zo .... Ja wat je niet weet kan je niet deren hé! Djeezes christ, help !! Weer effe met het neuzeke op de realiteit geduwd.
God, echt nooit aan gedacht of nooit het gevoel gehad... maar ja, wijle zijn blijkbaar gewone brave zielen die voor iedereen goed willen doen, maar das blijkbaar ni realistich meer in dees landje van ne zakdoek groot hé.
We zien wel waar we uitkomen en zullen alvast onze raadsmannen inschakelen Ok dan kost adoptie weer eens ZOVEEEL centekens meer...
Maar ja adoptie kost VEEL geld in BELGIE hé want in Colombia is adoptie GRATIS!!! Daar willen ze echt een goede THUIS vinden voor de kindjes en hier moet alles altijd GELD opbrengen hé.
T'is een lange nacht geweest , doch dank zij een Colombiaanse lieve dame, hebben we onze tickets. Afreis is op 6/11. Nu kunnen we maandag het Colombiaanse Consulaat gaan ambeteren om onze visums te regelen. Maandag eerst wassen, scheren , smoelekes strijken en restauratiewerken want we moeten nog snel 4 pasfotokes gaan laten maken voor de visums.
Wij moeten op 5/11 in colombia geraken, doch onze Belgische autoriteiten blijken niet echt mee te willen werken. Verder zijn blijkbaar alle tickes, zelfs business class bij de naar het schijnt beste vliegtuigmaatschappij VOLGEBOEKT voor volgende week!!!! Begin maar hé. Met de andere maatschappijen ben je tot 30uur onderweg en ben je NIET zeker dat je met al die overstappen je BAGAGE nog wel gaat krijgen!!??? Ne mens zou van minder grijs haar krijgen niwaar!?
We hebben onze afreisdatum gisterenavond doorgekregen en zijn dus vandaag op zoek gegaan naar een oplossing en nu komt de federale overheid af met de melding dat wij dit al 15 dagen geleden hadden moeten doorgeven !!!! Begrijpe wie begrijpen kan, maar als onze overheid waar bij braaf belastingen voor zitten te betalen zo'n antwoord geeft, ja dan vraag ik mij wel af in wat voor een land wij hier leven hoor !
Zonder tickets geraken wij NIET aan onze VERPLICHTE reisvisums, en kunnen we niet naar onze kindjes.
Soit, onze kids gaan voor en wij blijven niet bij de pakken zitten, al moeten we vanuit Duitsland, Frankrijk of Nederland vertrekken.
Gisteren naar consulaat van Colombia in Brussel gebeld voor uitleg procedure visa etc. Nie echt gemakkelijk want zo vloeiend is ons Spaans nu ook weer niet. En met da bekke "vakantiespaans" van mij kom ik voor zo'n zaken ook niet ver. Mij suske had alrap de oplossing en nen SOS naar onze bovenste beste vertaalster gestuurd. Martha Lucia gemobiliseerd en even later, alle in te vullen documenten die we nodig hebben rollen binnen op de PC. Dikke knuffel voor Martha Lucia !
De kids hun kamer begint stillekes aan ook dik in orde te komen. Alle meubeltjes (kastjes, beddekes en muurrekken) zijn gemonteerd. Nog juist de rekken omhoog hangen en wat versieringen aanbrengen. De kastjes beginnen stilaan vol te geraken.... Wat we niet mogen vergeten is Gille van Anneke&Kristof, Naomi van tante Sandra & nonkel Jurgen en Zino van Nadinne, en Nick van Heidi, en Arthur van nichtje Ingrid & Bart te bedanken voor hun gulle medewerking tot het vullen van de kledij- en schoenkastjes.
Mocht je links of rechts nog iets liggen hebben waar jullie kids zijn uitgegroeid ...... een goede tip ! we nemen een extra valies mee met kledij voor persoonlijk te overhandigen in het gemeenschapshuis voor verlaten kinderen tussen 0 en 10 jaar. Ik zou ook graag genoeg hoor maar mijn afgedragen spullen vallen een beetje buitenmaats. t Is maar als je de verhalen en de life-stories van die kinderen leest dat je hart gaat bloeden... weet je. Allée ik was er toch twee dagen "van mijn melk van" ! Steek jullie hoofd es diep onderaan in de garderobe van julliekids, wie weet ...
Verder is het nog altijd wachten en nog es wachten op nieuws uit Colombia voor de afreisdatum.
Dikke knuffel, Frans
Ja ge moet er nie lachen, ik ben een beetje aan de blog aan het wennen want ik zal d'er van in Colombia ook af en toe iets moeten opzetten hé.
Wij staan STANDBY en nog altijd wachten. Ons sociaal leven ligt dus helemaal STIL, wij kunnen geen afspraken maken en kunnen pas na het groen licht van afreisdatum én met de bijbehorende documenten onze reisvisums aanvragen .... dus wijle staan in ons startblokken en kunnen voor de rest maar hopen om alles hier tijdig rond te krijgen op een paar daagjes tijd. Amaai onze zenuwen.... Duvelke voelt dat er iets op til is maar hij begrijpt het gelukkig niet 100%
Hier nog twee extra fotootjes van onze schatten, ze zijn niet van denderende kwaliteit (de foto's hé!!) maar we willen ze graag met jullie delen. Verder fotomateriaal hebben we ook nog niet, m.a.w is het wachten op de eerste foto's met zen vieren van ginderachter in Colombia-Manizales !!
De vertalings is aangekomen bij Kind en Gezin en we mogen WOENSDAG 8/10/2008 (morgen dus) de ACCEPTATIE gaan ondertekenen! CHAMPAGNE !!! We zitten opnieuw op onze ROZE/BLAUWE wolkjes en zijn zielsgelukkig .
Nu nog de kledingmaten van KAREN en YERSON doorkrijgen en ik kan gaan shoppen voor kinderkleding. Ik zal alvast Frans zijnen auto nemen (Nissan Navara), daar kan iets (allé ja vééél ) meer in ... dan in mijn klein bakske hé.
Gisteren zijn we hun nieuwe kinderkamertjes gaan halen en we zullen nog veel "IKEA knutsel- en puzzelplezier" hebben om dat allemaal in elkaar te krijgen
Duvelke vind die stoeltjes zo leuk, euh ... misschien ééntje te weinig gekocht ?! De bedjes zijn ook op zijn maat, dus ik vrees dat we daar ook ééntje te weinig van gaan hebben
Keigelukkige groetjes en bedankt aan iedereen om de bougiekes te branden hé. Foto's van onze kids volgen asap, want ze werden door K&G via de post naar ons gestuurd en zullen hopelijk donderdag hier zijn.
K&G had gemeld dat ze de vertaling tegen 6/10 verwachten, maar het kon vroeger zijn. We hebben nu maar onze brave schoenen uitgedaan en de stoute aangetrokken en zelf met hun vertaal buro gebeld. De vertaling zou ten vroegste op 7/10 volledig klaar zijn en aan K&G bezorgd worden.
Het ziet er dus niet meer naar uit dat we tijdig in colombia kunnen geraken om de hele procedure daar voor de rechtbank nog voor het gerechterlijk verlof rond te krijgen, dus ik ben er mij op aan het voorbereiden om extra lang in Colombia te vertoeven.
We hebben de 1ste fotoboekjes samen met voor elk een pakketje speeltjes en kleurtjes voor onze kids verstuurd (hartelijk dank aan L. voor de hulp!) en hopen dat de pakketjes maandag a.s. toekomen. Als we dan dinsdag hopelijk de "acceptatie" mogen gaan ondertekenen bij Kind en Gezin (cross your fingers) en zij de scan ervan doorsturen naar ICBF in Colombia, mogen de kindjes EINDELIJK uit het weeshuis en naar het pleeggezin.
Allemaal een bougieke brannen astablieft dat de acceptatie volgende week echt kan vertrekken!
Gisteren zijn we zelf maar naar Kind en Gezin geweest, want het begint nu wel wat te lang te duren. Ons kindvoorstel werd op 2/9 in Colombia overhandigd aan de Belgische ambassade, doch blijkbaar is het pas op 17/09 aangekomen bij Kind en Gezin. Het heeft al wel bij buitenlandse zaken gezeten en bij de federale overheid ... dit zou de gang van zaken zijn, maar daar hadden wij dus geen weet van. Dus pas vorige week heeft Kind en Gezin het ontvangen en onmiddellijk aan een vertaler toevertrouwd en die beloofd het ten laatste op 6/10 af te krijgen. Colombia geeft aan ons (nou ja we hebben het dossier nog altijd niet!) 2 maanden de tijd om te aanvaarden of te rejecten (het dossier staat bij hen ingelogd op 26/08) ... die deadline valt op 26/10 !!! Hopelijk weten we op 6/10 iets meer en liefst e wa vroeger, want de rechtbanken in Colombia sluiten heel de maand december en dan zouden wij daar wel even kunnen vastzitten tot in januari ...
De laatste loodjes wegen dus ECHT het zwaarst! Cross your fingers dat de vertaler van K&G zijne voet op het gaspedaal drukt!
Gisteren is de avondschool weer gestart. Een beetje onwennig, zelfde school doch andere locatie. Amaai dat 1ste schooldaggevoel geraakt ne mens toch nooit helemaal kwijt hé, of ge nu 4, 35 of 70 bent, het blijft toch spannend die eerste dag.
Gelukkig hebben we nog dezelfde profesora!
We zijn met 15 estudiantes, waarvan slechts 5 die vorig jaar ook in onze klas zaten, dus het is wel voor een deel een kenningsmakings les geworden. Toffe mensen allemaal.
Die vakantiemaanden hebben toch wel een beetje hun tol geeist op onze "kennis" van het spaans ... Maar allez, het komt wel terug. We zien het allemaal goed zitten!
nog wachten ... maar keiblij dat Eveline voor onze dieren wil zorgen
Hoi Iedereen,
Intussen is Fransje een jaartje ouder (13/09) en een jaartje grijzer, en wijzer ... en vandaag (16/9) zijn rijbewijs CE behaald! Proficiat lieveke, ik ben echt trots op jou!!! Voor de rest is het nog steeds WACHTEN en WACHTEN op de kindrapportjes en de fototjes van onze kindjes.
De 1ste foto-boekjes (we moeten er ééntje voor Karen en ééntje voor Yerson maken) met naaste familie (wijle ons huis onze dieren hun kamertje, oma's, opa's, hun tantes nonkels en neefjes en nichtjes ) zijn zo goed als af en nu kan ik aan de boekjes van de andere familieleden (onze tantes en nonkels en onze neven en nichten en hun kindjes) en de adoptie-vrienden en andere vrienden beginnen. Die 2de boekjes nemen wij mee als we naar Colombia mogen vertrekken.
Wij zijn uitermate blij dat we iemand gevonden hebben die tijdens onze afwezigheid hier, (als we in Colombia onze kindjes mogen in de armen sluiten en 5 tot meer weken met hen ginder mogen doorbrengen om het land en de gewoontes te leren kennen tijdens de hele adoptieprocedure ginder) voor ons Duvelke, Chipie en de vogeltjes wil zorgen. Ons Eveline komt hier heel die tijd logeren en voor onze dieren zorgen. Eveline is een studente aan de universiteit te Brussel en was vorig jaar "mijn" jobstudente tijdens de maand juli toen ik nog voor DHL werkte. Ne schat van een meiske!Wij laten ons Duvelke (die lijdt aan verlatingsangst), Chipie (die alleen tijdig eten en drinken en ne schoot om op te kruipen nodig heeft) en de vogeltjes met een héél gerust hart in haar handen.
Opvang voor ons Duvelke was begrijpelijk onze grootste zorg, daar kunnen we niet omheen (ook al vinden sommige mensen dat huisdieren ondergeschikt zijn, voor ons maken ze deel uit van ons gezin - wij hebben voor hen gekozen en moeten dan ook naar behoren voor hen zorgen - en wij willen ook voor hen het beste) , dus we zijn de koning te rijk dat Eveline zich over onze dieren wil ontfermen tijdens onze reis naar en verblijf in Colombia.
Dikke knuffel van Anita en nog eens proficiat aan mijn lieveke en nen dikke mercie een Eveline voor al haar hulp!
Allereerst moet de VCA (de overheid) de kindertoewijzing goedkeuren, het kinddossier wordt nagekeken of alle vereiste informatie erin zit en of de matching overeenkomt met wat in ons vonnis staat. Als dit OK bevonden is wordt er een attest van goedkeuring kindtoewijzing opgemaakt door VCA voor ICBF. Na al deze formaliteiten, krijgen wij EINDELIJK een copij van de kinddossiers en kunnen we de aanvaarding van de kindjes ondertekenen.
De ondertekende aanvaarding, wordt dan samen met de fotoboekjes voor onze kids naar ICBF in Colombia gestuurd. Zodra die aankomen gaan de kindjes van het weeshuis naar een pleeggezin dat hen voorbereid op onze komst aan de hand van de fotoboekjes. De voorbereiding bij het pleeggezin duurt 1 maand, dan mogen wij afreizen om hen eindelijk in onze armen te sluiten. In ons hart zitten ze al 3 jaar en half ...
Wij kunnen enkel hopen dat voor onze overheid, net als in colombia, het belang van de kindjes op de eerste plaats komt en dat matchingdossiers snel en accuraat afgehandeld worden.
Verder wou ik nog even laten weten dat we voor het weeshuis kinderkleding en schoentjes willen meenemen, dus wie iets kan missen dat niet meer dient en nog in goede staat is, geef maar een seintje. We hopen dat we toch één valies vol kunnen krijgen voor het weeshuis. We mogen het zelf gaan overhandigen dus je mag 200% zeker zijn dat het bij hen terecht komt.
We kunnen nog niet veel vertellen omdat wij moeten wachten op het dossier bij Kind en Gezin. Onze contactpersoon mag het dossier niet aan ons doorsturen omwille van nieuwe reglementen. Spijtig!!
Het enige dat wij reeds weten is dat we een ZOON én een DOCHTER hebben en dat ze , YERSON (geboren in 2000) en KAREN (geboren in 2003) noemen (dus 8jaar en 5 jaar oud)
Voor ons kan het niet meer stuk en we wachten geduldig (allé ja eerder héééeel ongeduldig ...) naar de uitnodiging van Kind en Gezin waar we eindelijk hun SNOETJES op foto gaan te zien krijgen. God, dat is echt ni goed voor ons hartje hé.
Hoi iedereen, met Duvelke hier en ik mag het goede nieuws aankondigen!
Het voorstel werd op 2/9/2008 overgemaakt aan de Belgische Ambassade in Colombia, en zal deze week richting Belgie vertrekken. Zodra Kind en Gezin het voorstel ontvangt, worden mijn mami en papi uitgenodigd om samen met de madammen van kind en gezin en hun team psycho-dinges door de kindrapportjes te gaan en dan kunnen mami en papi eindelijk de acceptatie/aanvaarding van de kindjes ondertekenen. Zodra deze documenten, samen met nazorgovereenkomst en het FOTOBOEKJE (amaai ons mami voelt nu zeker den heten asem in hare nek, den druk is nog eens opgevoerd...) terug in Colombia is, kan het concreet afreis-schema met overdracht van de kindjes aan "ons" (allé ja ik mag wel spijtig genoeg niet mee naar Colombia ) worden opgesteld. Spannend!
Edith zou vanavond een copie van de kindrapportjes met hun foto op, via mail doorsturen ... suuuuupppppper spannend ... Ik hou jullie op de hoogte! De fles champieter staat al koel
Dikke poot van Duvelke (yes yes, bijna 4 voetekes meer om "voeten-carwash" mee te spelen! )
De tarweoogst is eindelijk (dank je weergoden voor het schitterend oogstweertje gisteren!) afgeraakt. OEF.
Vandaag nog juist het stro persen van de laatste oogst en dan kan Frans het een beetje kalmer aan doen.
Voor de rest geen nieuws behalve dat we op hete kolen zitten om de kindrapportjes te mogen ontvangen en dat we in september met de verbouwingswerken gaan starten.
Het fotoboekje begint zo stilaan vorm te krijgen, doch nog een deel foto's niet ontvangen en de dead-line begint te dringen vooral nu met de verbouwingswerken ertussen. Ik doe mijn best, maar wat ik niet binnenkrijg kan ik niet verwerken . Met zoveel hooi op de vork vliegt de wachttijd wel voorbij.
De kindjes van nonkel frans en tantAnita gaan uit MANIZALES komen, hun dossier is naar het weeshuis in Manizales gestuurd op 14/8/2008. Manizales is de hoofdstad van het departement Caldas en ligt ongeveer een 268km van Bogota. De luchthaven is aeropuerto La Nubia. Nu nu even doorbijten om te weten of het jongens of meisjes of een koningswens gaat zijn en wat hun leeftijd is. Spannend hé!
dikke knuffel van Gilles en nonkel Frans en tantAnita (die waarschijnlijk weer geen oog dicht gaan doen )
Gisterenavond 24/8/2008 contact gehad met Edith in Colombia. Ze gaat vandaag informeren bij ICBF of we weer al een plaatsje opgeschoven zijn in de wachtlijst. Hopelijk hebben we brons, zilver of misschien wel goud hé. (effe afkicken van de olympische spelen)
In Colombia is het 7 uur vroeger dan bij ons, dus nog effe op de tandjes bijten, allez voor mij dan want ons Daantje zijn bijterkes zijn er nog niet door geraakt.
dan in mijn klein bakske hé.
Gisteren is de avondschool weer gestart. Een beetje onwennig, zelfde school doch andere locatie. Amaai dat 1ste schooldaggevoel geraakt ne mens toch nooit helemaal kwijt hé, of ge nu 4, 35 of 70 bent, het blijft toch spannend die eerste dag. 
)
