's morgens heel vroeg werden we door de cahuffeur naar het station van Ulaanbator gebracht. Het was alweer -6 graden en het had gesneeuwd. De trein stond er al, zodat we meteen konden instappen. deze keer een Chinese trein, zodat Erik ze allemaal gehad heeft, een Russiche, een Mongoolse en een Chinese trein. Deze was kwa comfort iets tussen de Mongoolse en de Russische in, maar kwa netheid een dikke nul. We hadden nu 2 mannelijke provodniks en die veegden er hun voeten aan. Wc's niet proper en ook het regelmatig bijvullen van de kolen liet te wensen over, vaak koude wagons ! de trein was nu meer met buitenlandse reizigers gevuld, de Finnen weer en ook wat Nederlanders , Amerikanen en Australiers. Wij hadden een jonge en oudere Chinees als coupegenoten. We konden meteen kennis maken met hun eetgewoontes: slurpen, smakken, boeren, slurpen , smakken en boeren ! dat was even wennen , het was enorm grappig en je had telkens de neiging bij elke boer sorry te willen zeggen. Op den duur hoorden we het niet meer. gelukig spuwden ze niet ! Bij de Mongoolse grens aangekomen, was het passen afgeven, wat bagage controleren, maar niet te vergelijken met het binnenrijden van het land. Dan vertrok de trein weer en de grenswachters al saluerend langs de sporen. Dan reden we de Chinese grenspost binnen, wat een onthaal, een prachtig verlicht station, verschillende grenswachters in de houding en volop muziek over het hele perron ! daarna vertrokken de grenswachters in ganzenpas en moesten we onze passen afgeven. We mochten de trein niet uit, want eerst moesten we van assen en wielen veranderen. Rusland en Mongolie hebben nl. breed spoor en China weer niet. De trein werd in 2 gesplitst en daarna in een hangar binnengereden. Hier werden de wagons opgetild en de assen en wielen verwisseld. Eenmaal dat achter de rug, reden we het station terug binnen. Operatie asverandering en de 2 grensovergangen hadden 4 uur geduurd.
's morgens vroeg werden we dus in China wakker. De gobiwoestijn lag achter ons, die hadden we al gedeeltelijk in Mongolie gezien, het was een desolate vlakte . Nu werd het landschap mooier en afwisselender. Bergachtig, dan weer akkerland, dan weer dorpen en steden. De landbouw wordt hier nog heel veel met de hand gedaan en met de kar en de muilezels. Veel maisbouw, ook veel koeien. We kunnen ook al een glimp van de Chinese muur opvangen, doch de trein stopt jammer genoeg niet meer aan de Chinese muur zelf. Tegen 14 uur komen we aan in het station van Bejing waar een Chinese begeleider ons afhaalt. We moeten een heel stuk te voet, daar aan het station niet geparkeerd kan worden. De 9 miljoen fietsers van het liedje zijn ook al verleden tijd, die zijn nu vervangen door 9 miljoen auto's....wat een drukte , wat een verkeer. Het verkeer in Mongolie was ook al far west, links en rechts inhalen en veel toeteren, maar de Chinezen kunnen er ook wat van ! We kunnen instappen en zo rijden we in het drukke verker naar ons hotel. De chauffeur blijkt een hevige AC milan fan te zijn, doch wij kennen tot zijn grote spijt geen enkele van die spelers.... Ons hotel blijkt in een oude hutong straat te liggen tussen kleine kapperszaakjes, kruidenierswinkeltjes, echt leuk. Het hotel zelf ook heel goed, hier houden we het wel een paar dagen uit !
Natuurlijk stonden het tienamen plein en de verboden stad op ons programma. We wandelden er naar toe. Op het plein aangekomen blijkt dat we niet de enigen zijn, heel veel chinezen die ook hun eigen hoofdstad eens willen zien. Vooral het mausoleum van Mao is in trek, daar staat een enorme file..... Wij bedanken hiervoor en wandelen naar de poort van de hemelse vrede, de ingang van de verboden stad. Hier prijkt een groot portret van Mao, elke chinees wilt daar een foto van hebben, dus trek ik Erik ook maar naast Mao. Opeens wordt Erik aangeklampt of hij niet op de foto wil met een jonge vrouw ? ja want hier valt Erik op, niet alleen door zijn grootte, niet alleen door zijn blond haar maar ook door zijn krullen....want alle Chiezen hebben steil donker haar. Erik doet dat en dan wordt hij door andere Chinezen aangeklampt, ze willen allemaal met hem op de foto. Dat wordt hem een beetje teveel van het goede. maar mochten we zonder geld komen te vallen!!!! De verboden stad en het keizerlijk apleis, waar ooit de Chinese keizers leefden is een immens complex van 88 ha. groot. Het is dan ook indrukwekkend en bestaat uit 9999 vertrekken, die je gelukkig niet allemaal kan zien. Men wandelt van het ene plein naar het andere, van de ene poort naar de andere poort......ongelooflijk. Het eindigt met een mooie tuin met eeuwenoude cypressen waar ook hier weer vele kiekjes worden gemaakt. Soms merken we dat ook Erik stiekem op de foto wordt genomen ! Na dit bezoek wandelen we langs de grote meren terug naar het hotel, hier passeren we het authentische Bejing met allerlei steegjes, poortjes huisjes, honderden winkeltjes.....er valt zoveel te zien dat we uiteindelijk een 500 tal foto's nemen, zo verschillend van bij ons. De fietsenmaker die een aantal zetels buiten heeft staan, waar de klant kan zitten en waarbij zijn fiets gerepareerd wordt. Want natuurlijk zijn er nog fietsen in Bejing, heel veel oude wrakken in allerlei maten en vormen. Ook veel brommertjes en vespa's die bijna allemaal elektrisch zijn. Het oversteken als voetganger vereist wat handigheid, want de verkeerslichten worden door iedereen genegeerd, of automobilist, of voetganger, of fietser, iedereen gaat maar door.
enkele foto's: https://picasaweb.google.com/girandolaster/InDeRussischeTreinNaarSiberie?authkey=Gv1sRgCJLb6pf6zveBLw
Ons ontbijt 's morgens is voornamelijk Chinees met wat zoets voor ons westerlingen. Wij eten de toast met jam op, de watermeloenen schijfjes en de croissants. En de eieren. Voor de rest is er rijst, allemaal sojascheutenslaatjes, allemaal gewokte maaltijden en maden.... De eerste avond eten we in een restaurantje vlakbij ons hotel. Het bleek een restaurant te zijn waar de chinese families kwamen eten. Ze hadden gelukkig wel een engelse vertaling bij hun menu. In het midden van elke tafel een gasvuurtje boven een gasfles en hierop een koperen pan. In die pan werden prei, algen en gember gedaan en alles overgoten met water. Dit was dan de groentenbouillon. Dan moest je allerlei gerechten kiezen, wij kip en kalfsstukjes, aardappelschijven, raapschijven en chinese kool. Er werden ons talrijke schaaltjes en potjes gebracht met stokjes en toch ook een vork. Maar we gingen de stokjes proberen. Even loeren bij de buren en daar zagen we dat ze van alles in de bouillon gooiden, even wachtten en dan alles eruit visten en dan door de saus deden. Wij dus ook, maar het viel niet mee met de stokjes zeker de aardappelschijven niet. Bij ons moest ook de gasfles vervangen worden want op een gegeven ogenblik kwam er geen vlam meer. Het restaurant was overvol, en wat een lawaai dat de chinezen maken, een geschreeuw en getetter. Maar natafelen kennen ze niet, want er werd snel snel gegeten , dan afrekenen en dan weg. De volgende avond kozen we een ander restaurant uit. Deze keer geen soepketel op tafel. wel een menukaart zo groot en zo zwaar als een atlas met foto's bij elk gerecht en ook weer engels. Deze keer konden we uit ezelsoren, varkensneuzen, eendentongen en andere exotische dingen kiezen. Maar gelukkig hadden ze ook andere dingen, zoals schapenvlees in tomatensaus , slaatjes en rundsvlees. Hierbij kregen we zelfs frieten. Hier ook weer stokjes maar geen vork, allerlei kommetjes en bordjes en pannen op vuurtjes. Het smaakte allemaal best lekker en had niets met onze afhaalchinees te maken. Gisteren bij een dumbling lokaal terecht gekomen, weer een familierestaurant. Dumblings zijn gevulde deegwarenzakjes en ook hier keuze genoeg om die te vullen . Wij dat genomen met slaatjes die bijzonder pikant bleken te zijn. Het eten met stokjes gaat steeds beter. overigens eten de chinezen de hele dag, want overal stalletjes met van alles en nog wat, o.a. ook schorpioenen, maden enz....
na het eten 's avonds slenterden we langs de grote winkelstraat van bejing, war ons hotel niet ver vandaan ligt. Alles verlicht en elk groot bekend merk is hier ook vertegenwoordigd. temidden van al die winkels staat er een katholieke kerk, de plek om trouwfoto's te maken, zoals we al merkten. Maar 's avonds verandert dit plein in een danszaal. 3 dj's staan aan de voorkant van de kerk muziek te spelen en het ritme aan te geven. Waarna er een hele mensenmassa samen begint te dansen, groepsdansen ! Heel leuk, want iedereen danst mee, van jong tot oud. Wij worden ook de dansvloer opgesleurd en de pasjes worden ons langzaam voorgedaan , ze tellen in het chinees mee. Na een tijdje hadden we het door en dansten we gezellig mee !!!! De chinezen dolenthousiast dat we het deden: good schreeuwden ze, good ! de volgende avond deden we weer mee en nu konden we het !!! Een gezonde geest in een gezond lichaam zeker ! Want hier zie je ook overal openlucht fitness parken. Overal fitness toestellen waar jong en oud oefent. Ook zijn er hier "ijsberen", dwz mannen die in het ijskoude water springen van het meer om er wat in te zwemmen . Dit bij 5 graden. want bejing was de eerste dag wel 16 graden warm, doch de wind draaide en nu hebben we het 6 graden.
Eindelijk een internetplek gevonden, nl. op de luchthaven van bejing ! ja onze reis zit er bijna op. Zodra we thuiskomen wordt de blog verbeterd, en met foto's voorzien. want we bezochten natuurlijk ook de chinese muur waar we tussen een half miljoen chinezen stonden, zoveel volk, maar enorm indrukwekkend. Om 2 uur vannacht vliegen we tot moskou waar we om 6 uur plaatselijke tijd landen en dan is het 4 uur wachten op de vlucht naar Rome waar we dan terug zijn in la bella italia, land van pasta en pizza en ook warm weer.
de ergste verhalen hoorde je van deze vliegmaatschappij, maar zo te zien, was dat toch echt verleden tijd. Althans voor de internationale vluchten. 20kg mag men meenemen als bagage en 8 kg als handbagage. We waren waarschijnlijk de enige die dat hadden. Alle Chinezen en Russen die meevlogen, de vlucht van Bejing-Moskou, mochen bijbetalen, het aantal kilo's koffers, kisten en dozen dat ze meesjouwden ? En als handbagage niet als bij Ryan air alles in 1 tas, nee plastieken zakken, handtassen en nog andere koffertjes..... Het vliegtuig stond al om 1 uur 's morgens gereed, zo konden we al instappen. Helaas was er een technisch defect dus moesten we toch een uurtje wachten. Maar dat was niet erg, konden we al inslapen. Iedereen kreeg een kussen en een deken, koptelefoon als men de film op het tv scherm wilde volgen of radio, want er waren verschillende muziekstations te horen. Hiervoor moest je de koptelefoon gewoon in de armleuning pluggen. Ook meer als genoeg beenruimte voor Erik, dus dat zag er allemaal goed uit. Tegen 3 uur steeg het vliegtuig op en kon er zelfs nog gegeten worden, hiervoor paste ik, erik nam de maaltijd nog. Daarna lichten uit en kon iedereen slapen. Een uurtje voor de landing, 6.30 gingen alle lichten weer aan en kwamen ze met ontbijt, russich ontbijt, dwz rijst, kip. komkommerslaatje , brood.....Toch smaakte het. Om 7.30 landden we in Moskou waar het -12 graden was. Maar hiervan merkten we toch niets, want we bleven transit in het gebouw. We namen nl. hier de vlucht naar Rome. Maar eerst moesten we nog door een controle van de handbagage, de scanner en metaaldetector, schoenen moesten ook uit. Waarna we dan onze laatste roebels konden opmaken in de tax free. Dat werden dan souveniertjes alla matroejska's kopen , snoep en zelfs jules de strooper wafels !!! Moesten we hiervoor naar Moskou komen. Deze luchthaven was wel beduidend moderner dan die waar we met Lufthansa waren geland. Om 10.30 vertrok dan het vliegtuig naar Rome , weer een hele maaltijd aan boord gekregen en na 3,5 uur vliegen zonder problemen landden we in la città eterna, waar het helaas maar waar hevig regende. wat een welkom..... het was echter hier pas 11 uur. De pascontrole was zo gebeurd als EU burger en de bagage rolde als eerste van de band, dus dat was ook meegenomen. Dan kaartjes gekocht voor de trein naar castelplanio. Via de luchthaven konden we dan met de trein eerst naar Roma Tiburtina een belangrijk overstapstation. Had nog laatst gebrand en dat was nog allemaal goed te zien. Maar in de toekomst wordt het wel iets heel moderns, aan de bouwwerken te zien. Wel viel onmiddellijk de vuiligheid op in de treinen en op de stations, wat een verschil met Beijing en Moskou waar ze voortdurend liepen te vegen en papiertjes opraapten ! onze eerste Italiaanse espresso van Lavazza hadden we natuurlijk snel aan de Italiaanse bar gedronken, die smaakte voortreffelijk ! maar het weer: het plensde gwoon.... dan nog een panino gegeten en met de boemeltrein reden we dan naar Castelplanio -Cupramontana, waar pa en ma Wempe ons al opwachtten. Het was plaatselijk 17.30, voor ons ver na middernacht en dat merkten we .. we konden amper onze ogen nog open houden.
enkele foto's: https://picasaweb.google.com/girandolaster/China2
Wie vroeger Tjechische tekenfilms keek, weet dat dit woord KONEK altijd aan het einde verscheen van een film. Ook in Rusland zagen we dat. Inderdaad, we zijn nu alweer 3 dagen thuis, de jetlag is bijna over, wat een ervaring, wakker worden 's nachts omdat je honger hebt, 's namiddags bijna in slaap vallen... de foto's zijn nu op de computer gezet: 2057...doch we gaan selecteren en binnenkort kunnen jullie een aantal van die foto's bekijken. De teksten worden ook verbeterd, want bij het nalezen klinken ze toch bijna Chinees. Het was een fantastische reis met heel veel nieuwe ervaringen, indrukken en belevingen. Met als pluspunt dat het geen hoogsezioen meer was , zodat we meer het gewone leven meemaakten. Het allerkoudste bleken dan de -24 graden te zijn in Mongolie op de steppe, toch ook weer een hele ervaring. Maar toch blij dat wij dat niet iedere winter moeten meemaken.! de hele reis hadden we ook zonnig weer behalve als we op de trein zaten, dan was het af en toe wel grijs of aan het sneeuwen. Nu is het gewoon nagenieten.... DASWIEDANJA
's morgens heel vroeg werden we door de cahuffeur naar het station van Ulaanbator gebracht. Het was alweer -6 graden en het had gesneeuwd. De trein stond er al, zodat we meteen konden instappen. deze keer een Chinese trein, zodat Erik ze allemaal gehad heeft, een Russiche, een Mongoolse en een Chinese trein. Deze was kwa comfort iets tussen de Mongoolse en de Russische in, maar kwa netheid een dikke nul. We hadden nu 2 mannelijke provodniks en die veegden er hun voeten aan. Wc's niet proper en ook het regelmatig bijvullen van de kolen liet te wensen over, vaak koude wagons ! de trein was nu meer met buitenlandse reizigers gevuld, de Finnen weer en ook wat Nederlanders , Amerikanen en Australiers. Wij hadden een jonge en oudere Chinees als coupegenoten. We konden meteen kennis maken met hun eetgewoontes: slurpen, smakken, boeren, slurpen , smakken en boeren ! dat was even wennen , het was enorm grappig en je had telkens de neiging bij elke boer sorry te willen zeggen. Op den duur hoorden we het niet meer. gelukig spuwden ze niet !
's morgens vroeg werden we dus in China wakker. De gobiwoestijn lag achter ons, die hadden we al gedeeltelijk in Mongolie gezien, het was een desolate vlakte . Nu werd het landschap mooier en afwisselender. Bergachtig, dan weer akkerland, dan weer dorpen en steden. De landbouw wordt hier nog heel veel met de hand gedaan en met de kar en de muilezels. Veel maisbouw, ook veel koeien.
Natuurlijk stonden het tienamen plein en de verboden stad op ons programma. We wandelden er naar toe. Op het plein aangekomen blijkt dat we niet de enigen zijn, heel veel chinezen die ook hun eigen hoofdstad eens willen zien. Vooral het mausoleum van Mao is in trek, daar staat een enorme file..... Wij bedanken hiervoor en wandelen naar de poort van de hemelse vrede, de ingang van de verboden stad. Hier prijkt een groot portret van Mao, elke chinees wilt daar een foto van hebben, dus trek ik Erik ook maar naast Mao. Opeens wordt Erik aangeklampt of hij niet op de foto wil met een jonge vrouw ? ja want hier valt Erik op, niet alleen door zijn grootte, niet alleen door zijn blond haar maar ook door zijn krullen....want alle Chiezen hebben steil donker haar. Erik doet dat en dan wordt hij door andere Chinezen aangeklampt, ze willen allemaal met hem op de foto. Dat wordt hem een beetje teveel van het goede. maar mochten we zonder geld komen te vallen!!!!
Ons ontbijt 's morgens is voornamelijk Chinees met wat zoets voor ons westerlingen. Wij eten de toast met jam op, de watermeloenen schijfjes en de croissants. En de eieren. Voor de rest is er rijst, allemaal sojascheutenslaatjes, allemaal gewokte maaltijden en maden....
na het eten 's avonds slenterden we langs de grote winkelstraat van bejing, war ons hotel niet ver vandaan ligt. Alles verlicht en elk groot bekend merk is hier ook vertegenwoordigd.
Eindelijk een internetplek gevonden, nl. op de luchthaven van bejing ! ja onze reis zit er bijna op. Zodra we thuiskomen wordt de blog verbeterd, en met foto's voorzien. want we bezochten natuurlijk ook de chinese muur waar we tussen een half miljoen chinezen stonden, zoveel volk, maar enorm indrukwekkend.
de ergste verhalen hoorde je van deze vliegmaatschappij, maar zo te zien, was dat toch echt verleden tijd. Althans voor de internationale vluchten.
Wie vroeger Tjechische tekenfilms keek, weet dat dit woord KONEK altijd aan het einde verscheen van een film. Ook in Rusland zagen we dat.
