Inhoud blog
  • Konek
  • vliegen met aeroflot
  • bye bejing
  • de openlucht disco
  • Eten in Bejing
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    De Girandolesi op Transsiberie reis
    7000km sporen van Moskou naar Peking
    12-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Siberische winter ...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen het wordt ook laat licht, tegen 9 uur pas. Tot onze grote verbazing sneeuwde het  hevig en had het ook al flink gesneeuwd, wel 20 cm... zou de chauffeur ons wel kunnen oppikken want ons hotel lag aan een steile heuvel. Doch hier maken ze van weinig sneeuw geen probleem. Hier zullen de treinen ook niet uitvallen met een paar bladeren ! de wissels raken ook niet bevroren want bij elke wissel hadden we gezien was er een soort stoomapparaat en ook altijd spoorwerkers.
    het ontbijt smaakte ook en we konden dan om 11 uur in het busje instappen samen met de Finnen. Richting Irkustsk dus waarbij Vera ons weer voorzag van een stadsplan en met veel uitleg. Hun gemiddelde wintertemperatuur: -30 graden, warmer dan de rest van Siberie en de lagere schoolkinderen krijgen pas bij -35 graden ijsvrij. Volgens haar een koude die droog was en goed te verdragen, dit kon wel zijn maar geef mij maar de tropen !
    We reden dus weer door de Taiga, die er nu heel mooi bij lag met al die sneeuw. Het bleef dan ook sneeuwen tot Irkustsk. Hier stopte het en scheen de zon. Ons hotel was een vernieuwd sovjethotel. Meteen ook een internetcafé gevonden , dus zo zijn jullie weer op de hoogte. Wel zullen er veel typfouten zijn maar inernetten is duur dus geen tijd om alles na te lezen. Morgen tegen 4 uur 's nachts de trein weer op en dan is het bye bye rusland en welkom mongolie.
    daswiedanja !

    12-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    16-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grensovergang:rusland-mongolie:uuuuuuuuuren
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Om 4 uur 'smorgens werden we afgehaald om naar het station van Irkutsk gereden te worden,-16graden wees de thermometer aan.We hadden geluk de trein kwam slechts met een half uur vertraging aan. Onze wagon stopte precies voor onze neus. De rush om in te stappen begon,gedaan met de russische discipline. We worstelden ons door de mensenmassa en stapten in onze coupe. Gedaan met de moderne wagons, nu zaten we in de mongoolse trein met oude wagons, overal oude gordijntjes, ramen die niet kiervrij waren, overal ijsbloemen. De wcpot noemde ik meteen de elektrische stoel, zo'n ijzeren gevaarte was het. Om de kranen van de lavabo te bedienen een heel technisch schema... in de ene wc moest men aan wieltjes  draaien om water te krijgen, bij de andere op een pin duwen onder de tuit.
    Onze coupegenoten: een Zwitser uit het duitstalige gedeelte en een jonge puber mongool wiens ouders wat verderop zaten.
    De trein vertrok en toen begon tot onze grote verbazing de volksverhuizing, de hele rit tot voor de grens verhuisden de mongolen voortdurend allerlei dozen,kisten, tassen, koffers, eieren en kilometers stroomdraden van de ene wagon naar de andere, van de ene coupe naar de andere. Erik hag ook al enkele kofers en tassen uit onze coupe gezet, of anders hadden wij geen plek gehad. Voordat we de grens naderden veranderde  het gedrag opeens, nu werden de kartonnen dozen uitgepakt en alles in grote plastieken tassen geplaatst,die dan met meterslange plakbanden werden dichtgemaakt.
    De russische grens werd bereikt. Onze 2 mongoolse provodnikas veranderden van outfit, geen schorten meer of joggings maar een mooi uniform. De eerste grenswacht stapte op met een coker spaniel hond. Passeerde gewoon. Toen een mooie russiche blonde vrouw die onze hotel registratiebewijzen kwam ophalen.Maar toen startte het echte werk. iedereen uit de coupes en allemaal in de rij in de gang. De drugsbrigade stapte op met hond. Die snuffelde alle coupes langs. Mochten we terug in de coupes. Dan kwam de gestapo langs om de passen af te halen, met lange jassen en hoed. Dam allemaal terug uit de coupes en in de gang, want de acrobaat moest nu in alle coupes naar boven zwieren en alle luiken  open schroeven.
    Toen mochten we weer allemaal gaan zitten. Toen verscheen de bagagecontrole, gelukkig was het tonen alleen al voldoende en moesten we niets openen. Bij de mongolen was dat niet altijd het geval. want behalve wij, de zwitser en de finnen zaten er alleen mongolen in onze wagon. De passen kregen we terug en de russiche controle was achter de rug. 3,5 uur !!! We reden nu naar de mongoolse grens. Hier moesten opeens alle rolgordijnen naar beneden in de gang en in de coupes. De mongoolse controle begon nu. Eerst moesten we allemaal een declaratiepapier imvullen die alleen in het mongools was opgesteld. Doch de douane had ergens in de trein een mongoolse jongen opgetrommeld die wat engels kon en die ons moest helpen. Zijn engels bleek echter zeer beperkt, dus met veel moeite vulden we het document in. Het werkte op onze lachspieren doch de jongen nam zijn taak ernstig op ! Het moeilijkste was het invullen van het geld dat we bij ons hadden, onduidelijk of we het totale bedrag moesten invullen, of per schijf enz...de jongen deed navrag en tot zijn grote opluchting en die van ons ook. mochten we het allemaal doorstrepen en ook alle volgende rubrieken. Nog alleen ondertekenen en klaar waren wij. De mongolen hadden meer moeite want ja die hadden immers van alles bij. Het was dan ook een heen en weer geroep en geschreeuw en geloop naar elkaar.  Papieren afgegeven en toen kwam de echte man naar binnen. Met hem werd niet gespot.Onze jonge coupegenoot sprong bijna in de houding voor hem en wij werden verzocht om hem recht in zijn gezicht aan te kijken. Dat waren pas nog echte grensovergangen. De passen verdwenen en de bagage controle startte. Dan opnieuw een papier invullen. Deze keer hielp onze coupegenoot ons en die kon beter engels. Tot hij ondekte dat de achterkant van het briefje in het engels was, toen kregen we de slappe lach deden we zo ons best om mongools te begrijpen.... dan de passen terug.....en de trein begon te rijden....6,5 uur grenscontrole....het was ondertussen half twaalf 's nachts, we konden eindelijk eten en de wc's konden eindelijk weer open en de mongolen konden eindelijk weer hun volksvrhuizing terug opnemen met hun koffers, dozen e.d.

    16-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bij - 24 graden kamperen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ondanks de lange grenscontrole arriveerden we stipt om 6.30 aan in Ulaanbator, de hoofdstad van Mongolie. Er wachtte ons een chauffeur op die eerst met ons naar een bank reed om geld af te halen, de thermometer stond op -21 graden. Men is meteen wakker ! De bank werkte 24 uur op 24 met personeel, dus toen de automaten niet werkten konden we aan het loket geld afhalen. Ook nog een supermarkt binnen gestapt om wat drank te kopen want in het kamp was het allemaal duurder.
    Toen reden we of beter gezegd hobbelden we naar het nationale natuurpark waar we zouden kamperen in een gertent. De highway in zeer slechte staat. Buiten de hoofdstad begon het mooie landschap, in de bergen en steppes met sneeuw. We waren nu 1500m hoog.
    In het natuurpark heel veel tentenkampen en vakantieresorts, doch die waren nu allemaal dicht, zodat we het park helemaal voor ons alleen hadden. We bereikten een klein tentenksamp met 9 gertenten, heel mooi en hier werden we afgezet. Onze valiezen in de tent gezet en dan naar binnen in een gebouw waar het restaurant was met de toiletgebouwen. Er waren ook enkele kamers voor wie niet in de tent wilde.
    Onze Finnen zaten hier ook, wij bleken de enige gasten.
    Een gertent is rond, langs de wanden stonden in het rond 3 bedden, dan nog een heel laag tafeltje en 2 kleine krukken en in het midden het belangrijkste ellement de houtstoof. Een ijzeren kacheltje met een pijp die naar boven in het midden van het tentdak uitwam. Langs de kachel 2 bakken met hout. berken en dennenhout, wat hier voorkwam. Voordat we gingen wandelen ,deden we de kachel goed aan want -24 graden, op de steppoe was het zo koud,  is niet echt warm. Doch droge koude en mits goed ingepakt, gingen we toch wandelen. Alle maaltijden kregen we hier ter plekke, want er was niets anders. Maar wel van goede kwaliteit en telkens 3 gangen. Bij de hoofdmaaltijden nooit een mes want dat is heel onbeleefd bij nomadenvolkeren. Een mes is immers vijandig. Bij het avondeten hadden we ons samen met de Finnen afgevraagd hoe het zat met het hout voor de nacht, want veel hout hadden we niet meer. Het personeel hier sprak ook amper engels. De Finnen wilden al hun wekker zetten om ' nachts bijtijds hout bij te gooien.. Doch daarin hadden we niet veel zin. Maar terug bij de tent merkte ik 2 tassen op. Oh extra hout ?Nee het leken wel stenen? Nee steenkool, dat was beter want dat kon lang gloeien. De kachel terug aangemaakt, hiervoor hadden we ook papier en lucifers gekregen, maar het was een gesukkel. En wij waren een houtkachel nog gewend ! Rond middernacht deed ik het licht uit, had wat liggen lezen, toen er op de deur geklopt werd. Een gertent heeft nl. een houten deur. Een mongoolse stem zei iets, ik deed de deur open en een mongools vrouwtje vroeg Fire ? Bleek dit het stookvrouwtje te zijn die het vuur aanmaakte als men dat niet kon. Nee zei ik we hebben vuur en ik bedankte me. Maar door de kou in de deuropening moest ik wel naar de wc. Broek over de pyama, laarzen aan, jas aan ,muts ,wat een onderneming.
    Erik werd in  de nacht nog eens wakker,het vuur wad uitgegaan en  dus terug aansteken.
    ' morgens vroeg kwam het stookvrouwtje nog eens langs. Niet nodig. De Finnen vertelden de volgende dag dat zij het wel hadden laten doen waarbij er een hele zak kolen erin gegaan was. Zodat , nachtst alles mooi warm bleef. Deden we de volgende nacht ook, doch het gevogl was dat men het eerste uur in een sauna verbleef. Vanmorgen lieten we het stookvrouwtje maar alles terug aansteken.

    enkele foto's:

    https://picasaweb.google.com/girandolaster/Mongolie

    16-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wandelen bij - 24 graden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Een droge koude zoals reeds gezegd en inderdaad mits 2 broeken aan en 4 lagen bovenaan en handschoenen en muts kan men buiten wandelen. Het fotoapparaat weigert wel soms dienst maar voor de rest is het prachtig weer, zon, zon en stralendblauwe hemel. Het regent hier bijna nooit en dus moeten we ook zuinig zijn met water. Zo makten we prachtige wandelingen o.a. naar turtle rock een rotsformatie in de vorm van een schildpad. Hier is het echt toeristisch in de zomer want nu is er niets of niemand zodat we de hele natuur voor ons alleen hebben. Ook een fantastische stilte en mooie landschappen. Overal koeien en paarden die vrij rondlopen en we krijgen dikwijls het gezelschap van honden mee, hele vriendelijke loebassen.
    In de zomer moet het nogal druk zijn, we lopen zelfs langs een golfplaats.
    In iedere geval hebben we na onze wandelingen wel altijd honger,wat best mag want we krijgen steeds 3 gangen: een sla, dan een stevige soep en dan rijst met schapenvlees en groenten. ' s avonds nog een dessert en dikwijls iets mongools. zoals gevulde deeglapjes met vlees en dan een ondefinieerbare saus met groenten.
    Allemaal lekker. Douchen hebben we opgegeven want je kan kiezen uit very icy water en icy water, het warm water functioneert niet. Niet getreurd echt zweten doen we hier toch niet.

    16-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ulaanbator de koudste hoofdstad ter wereld
    Klik op de afbeelding om de link te volgen sorry voor de talrijke typfouten doch ik zit nu in een internetcafe met een toetsenbord waarbij de letters bijna onleesbaar zijn en de spatiebalk bijna niet meer werkt.
    Vandaag werden we naar een hotel in de hoofdstad gebracht. Het was er snikheet: 1graden en dat voelt inderdaad na -24, als warm aan. Je gaat er bijna zonder jas lopen. Het is een erg chaotische stad, het verkeer volgens de wet van de sterkste,  met veel getoeter en als voetganger moet je heel snel zijn, want ze stoppen niet. We zagen zelfs een blinde man, hoe hij dat overleefde !
    De stad zelf niet bepaald mooi te noemen . Heel sowjet stijl allemaal.
    Morgenvroeg nemen we de trein naar bejing om er overmorgen aan te komen.

    Bajertee

    16-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    21-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vip welkom aan de chinese grens
    Klik op de afbeelding om de link te volgen 's morgens heel vroeg werden we door de cahuffeur naar het station van Ulaanbator gebracht. Het was alweer -6 graden en het had gesneeuwd. De trein stond er al, zodat we meteen konden instappen. deze keer een Chinese trein, zodat Erik ze allemaal gehad heeft, een Russiche, een Mongoolse en een Chinese trein. Deze was kwa comfort iets tussen de Mongoolse en de Russische in, maar kwa netheid een dikke nul. We hadden nu  2 mannelijke provodniks en die veegden er hun voeten aan. Wc's niet proper en ook het regelmatig bijvullen van de kolen liet te wensen over, vaak koude wagons ! de trein was nu meer met buitenlandse reizigers gevuld, de Finnen weer en ook wat Nederlanders , Amerikanen en Australiers. Wij hadden een jonge en oudere Chinees als coupegenoten. We konden meteen kennis maken met hun eetgewoontes: slurpen, smakken, boeren, slurpen , smakken en boeren ! dat was even wennen , het was enorm grappig en je had telkens de neiging bij elke boer sorry te willen zeggen. Op den duur hoorden we het niet meer. gelukig spuwden ze niet !
    Bij de Mongoolse grens aangekomen, was het passen afgeven, wat bagage controleren, maar niet te vergelijken met het binnenrijden van het land. Dan vertrok de trein weer en de grenswachters al saluerend langs de sporen. Dan reden we de Chinese grenspost binnen, wat een onthaal, een prachtig verlicht station, verschillende grenswachters in de houding en volop muziek over het hele perron ! daarna vertrokken de grenswachters in ganzenpas en moesten we onze passen afgeven. We mochten de trein niet uit, want eerst moesten we van assen en wielen veranderen. Rusland en Mongolie hebben nl. breed spoor en China weer niet. De trein werd in 2 gesplitst en daarna in een hangar binnengereden. Hier werden de wagons opgetild en de assen en wielen verwisseld. Eenmaal dat achter de rug, reden we het station terug binnen. Operatie asverandering en de 2 grensovergangen hadden 4 uur geduurd.

    21-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.there are 9 miljon bicycles in Bejing
    Klik op de afbeelding om de link te volgen 's morgens vroeg werden we dus in China wakker. De gobiwoestijn lag achter ons, die hadden we al gedeeltelijk in Mongolie gezien, het was een desolate vlakte . Nu werd het landschap mooier en afwisselender. Bergachtig, dan weer akkerland, dan weer dorpen en steden. De landbouw wordt hier nog heel veel met de hand gedaan en met de kar en de muilezels. Veel maisbouw, ook veel koeien.
    We kunnen ook al een glimp van de Chinese muur opvangen, doch de trein stopt jammer genoeg niet meer aan de Chinese muur zelf.
    Tegen 14 uur komen we aan in het station van Bejing waar een Chinese begeleider ons afhaalt. We moeten een heel stuk te voet, daar aan het station niet geparkeerd kan worden. De 9 miljoen fietsers van het liedje zijn ook al verleden tijd, die zijn nu vervangen door 9 miljoen auto's....wat een drukte , wat een verkeer. Het verkeer in Mongolie was ook al far west, links en rechts inhalen en veel toeteren, maar de Chinezen kunnen er ook wat van ! We kunnen instappen en zo rijden we in het drukke verker naar ons hotel. De chauffeur blijkt een hevige AC milan fan te zijn, doch wij kennen tot zijn grote spijt geen enkele van die spelers....
    Ons hotel blijkt in een oude hutong straat te liggen tussen kleine kapperszaakjes, kruidenierswinkeltjes, echt leuk. Het hotel zelf ook heel goed, hier houden we het wel een paar dagen uit !

    21-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een bijjob voor erik in china
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Natuurlijk stonden het tienamen plein en de verboden stad op ons programma. We wandelden er naar toe. Op het plein aangekomen blijkt dat we niet de enigen zijn, heel veel chinezen die ook hun eigen hoofdstad eens willen zien. Vooral het mausoleum van Mao is in trek, daar staat een enorme file..... Wij bedanken hiervoor en wandelen naar de poort van de hemelse vrede, de ingang van de verboden stad. Hier prijkt een groot portret van Mao, elke chinees wilt daar een foto van hebben, dus trek ik Erik ook maar naast Mao. Opeens wordt Erik aangeklampt of hij niet op de foto wil met een jonge vrouw ? ja want hier valt Erik op, niet alleen door zijn grootte, niet alleen door zijn blond haar maar ook door zijn krullen....want alle Chiezen hebben steil donker haar. Erik doet dat en dan wordt hij door andere Chinezen aangeklampt, ze willen allemaal met hem op de foto. Dat wordt hem een beetje teveel van het goede. maar mochten we zonder geld komen  te vallen!!!!
    De verboden stad en het keizerlijk apleis, waar ooit de Chinese keizers leefden is een immens complex van 88 ha. groot. Het is dan ook indrukwekkend en bestaat uit 9999 vertrekken, die je gelukkig niet allemaal kan zien. Men wandelt van het ene plein naar het andere, van de ene poort naar de andere poort......ongelooflijk. Het eindigt met een mooie tuin met eeuwenoude cypressen waar ook hier weer vele kiekjes worden gemaakt. Soms merken we dat ook Erik stiekem op de foto wordt genomen !
    Na dit bezoek wandelen we langs de grote meren terug naar het hotel, hier passeren we het authentische Bejing met allerlei steegjes, poortjes huisjes, honderden winkeltjes.....er valt zoveel te zien dat we uiteindelijk een 500 tal foto's nemen, zo verschillend van bij ons. De fietsenmaker die een aantal zetels buiten heeft staan, waar de klant kan zitten en waarbij zijn fiets gerepareerd wordt. Want natuurlijk zijn er nog fietsen in Bejing, heel veel oude wrakken in allerlei maten en vormen. Ook veel brommertjes en vespa's die bijna allemaal elektrisch zijn. Het oversteken als voetganger vereist wat handigheid, want de verkeerslichten worden door iedereen genegeerd, of automobilist, of voetganger, of fietser, iedereen gaat maar door.

    enkele foto's:
    https://picasaweb.google.com/girandolaster/InDeRussischeTreinNaarSiberie?authkey=Gv1sRgCJLb6pf6zveBLw

    21-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eten in Bejing
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ons ontbijt 's morgens is voornamelijk Chinees met wat zoets voor ons westerlingen. Wij eten de toast met jam op, de watermeloenen schijfjes en de croissants. En de eieren. Voor de rest is er rijst, allemaal sojascheutenslaatjes, allemaal gewokte maaltijden en maden....
    De eerste avond eten we in een restaurantje vlakbij ons hotel. Het bleek een restaurant te zijn waar de chinese families kwamen eten. Ze hadden gelukkig wel een engelse vertaling bij hun menu. In het midden van elke tafel een gasvuurtje boven een gasfles en hierop een koperen pan. In die pan werden prei, algen en gember gedaan en alles overgoten met water. Dit was dan de groentenbouillon. Dan moest je allerlei gerechten kiezen, wij kip en kalfsstukjes, aardappelschijven, raapschijven en chinese kool. Er werden ons talrijke schaaltjes en potjes gebracht met stokjes en toch ook een vork. Maar we gingen de stokjes proberen. Even loeren bij de buren en daar zagen we dat ze van alles in de bouillon gooiden, even wachtten en dan alles eruit visten en dan door de saus deden. Wij dus ook, maar het viel niet mee met de stokjes zeker de aardappelschijven niet. Bij ons moest ook de gasfles vervangen worden want op een gegeven ogenblik kwam er geen vlam meer. Het restaurant was overvol, en wat een lawaai dat de chinezen maken, een geschreeuw en getetter. Maar natafelen kennen ze niet, want er werd snel snel gegeten , dan afrekenen en dan weg.
    De volgende avond kozen we een ander restaurant uit. Deze keer geen soepketel op tafel. wel een menukaart zo groot en zo zwaar als een atlas met foto's bij elk gerecht en ook weer engels. Deze keer konden we uit ezelsoren, varkensneuzen, eendentongen en andere exotische dingen kiezen. Maar gelukkig hadden ze ook andere dingen, zoals schapenvlees in tomatensaus , slaatjes en rundsvlees. Hierbij kregen we zelfs frieten. Hier ook weer stokjes maar geen vork, allerlei kommetjes en bordjes en pannen op vuurtjes. Het smaakte allemaal best lekker en had niets met onze afhaalchinees te maken.
    Gisteren bij een dumbling lokaal terecht gekomen, weer een familierestaurant. Dumblings zijn gevulde deegwarenzakjes en ook hier keuze genoeg om die te vullen . Wij dat genomen met slaatjes die bijzonder pikant bleken te zijn. Het eten met stokjes gaat steeds beter.
    overigens eten de chinezen de hele dag, want overal stalletjes met van alles en nog wat, o.a. ook schorpioenen, maden enz....

    21-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de openlucht disco
    Klik op de afbeelding om de link te volgen na het eten 's avonds slenterden we langs de grote winkelstraat van bejing, war ons hotel niet ver vandaan ligt. Alles verlicht en elk groot bekend merk is hier ook vertegenwoordigd.
    temidden van al die winkels staat er een katholieke kerk, de plek om trouwfoto's te maken, zoals we al merkten. Maar 's avonds verandert dit plein in een danszaal. 3 dj's staan aan de voorkant van de kerk muziek te spelen en het ritme aan te geven. Waarna er een hele mensenmassa samen begint te dansen, groepsdansen ! Heel leuk, want iedereen danst mee, van jong tot oud. Wij worden ook de dansvloer opgesleurd  en de pasjes worden ons langzaam voorgedaan , ze tellen in het chinees mee. Na een tijdje hadden we het door en dansten we gezellig mee !!!! De chinezen dolenthousiast dat we het deden: good schreeuwden ze, good !
    de volgende avond deden we  weer mee en nu konden we het !!!
    Een gezonde geest in een gezond lichaam zeker ! Want hier zie je ook overal openlucht fitness parken. Overal fitness toestellen waar jong en oud oefent. Ook zijn er hier "ijsberen", dwz mannen die in het ijskoude water springen van het meer om er wat in te zwemmen . Dit bij 5 graden. want bejing was de eerste dag wel 16 graden warm, doch de wind draaide en nu hebben we het 6 graden.

    21-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bye bejing
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Eindelijk een internetplek gevonden, nl. op de luchthaven van bejing ! ja onze reis zit er bijna op. Zodra we thuiskomen wordt de blog verbeterd, en met foto's voorzien. want we bezochten natuurlijk ook de chinese muur waar we tussen een half miljoen chinezen stonden, zoveel volk, maar enorm indrukwekkend.
    Om 2 uur vannacht vliegen we tot moskou waar we om 6 uur plaatselijke tijd landen en dan is het 4 uur wachten op de vlucht naar Rome waar we dan terug zijn in la bella italia, land van pasta en pizza en ook warm weer.

    A la prossima volta

    21-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    25-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vliegen met aeroflot
    Klik op de afbeelding om de link te volgen de ergste verhalen hoorde je van deze vliegmaatschappij, maar zo te zien, was dat toch echt verleden tijd. Althans voor de internationale vluchten.
    20kg mag men meenemen als bagage en 8 kg als handbagage. We waren waarschijnlijk de enige die dat hadden. Alle Chinezen en Russen die meevlogen, de vlucht van Bejing-Moskou, mochen bijbetalen, het aantal  kilo's koffers, kisten en dozen dat ze meesjouwden ? En als handbagage niet  als bij Ryan air alles in 1 tas, nee plastieken zakken, handtassen en nog  andere koffertjes.....
    Het vliegtuig stond al om 1 uur 's morgens gereed, zo konden we al instappen. Helaas was er een technisch defect dus moesten  we toch een uurtje   wachten. Maar dat was niet  erg, konden we al inslapen. Iedereen kreeg een kussen en een deken, koptelefoon als men  de film op het tv scherm wilde volgen of radio, want er waren verschillende muziekstations te horen. Hiervoor moest je  de koptelefoon gewoon in de armleuning pluggen. Ook meer als genoeg beenruimte voor Erik, dus dat zag er allemaal goed uit.
    Tegen 3 uur steeg het vliegtuig op en kon er zelfs nog gegeten worden, hiervoor paste ik, erik nam de maaltijd nog. Daarna lichten uit en kon iedereen slapen. Een uurtje voor de landing, 6.30 gingen alle lichten weer  aan en kwamen ze met ontbijt, russich ontbijt, dwz rijst, kip. komkommerslaatje , brood.....Toch smaakte het.
    Om 7.30 landden we in Moskou waar het -12 graden was. Maar hiervan merkten we toch niets, want we bleven transit in het gebouw. We namen nl. hier de vlucht naar Rome. Maar eerst moesten  we nog door een controle van de handbagage, de scanner en metaaldetector, schoenen moesten ook uit. Waarna we dan onze laatste roebels konden opmaken in de tax free. Dat werden dan souveniertjes alla matroejska's kopen , snoep en zelfs jules de strooper wafels !!! Moesten  we  hiervoor  naar Moskou komen. Deze luchthaven was wel beduidend moderner dan die waar we met  Lufthansa waren geland.
    Om 10.30 vertrok dan het  vliegtuig naar Rome , weer een hele maaltijd aan  boord gekregen en na 3,5 uur vliegen zonder problemen landden we in la cittĂ  eterna, waar het helaas maar waar hevig regende. wat een welkom.....
    het was echter hier  pas 11 uur.
    De pascontrole was zo gebeurd als EU burger en de bagage rolde als eerste van de band, dus dat was ook meegenomen. Dan kaartjes gekocht voor de trein naar castelplanio. Via de luchthaven konden we dan met de trein eerst naar Roma Tiburtina een belangrijk overstapstation. Had nog laatst gebrand en dat was nog allemaal goed te zien. Maar in de toekomst wordt het wel iets heel moderns, aan de bouwwerken te zien. Wel viel onmiddellijk de vuiligheid op in de treinen en   op de stations, wat een verschil met Beijing en Moskou waar ze voortdurend liepen te vegen en papiertjes opraapten !
    onze eerste Italiaanse espresso van Lavazza hadden we natuurlijk snel aan  de Italiaanse bar gedronken, die smaakte voortreffelijk ! maar het weer: het plensde gwoon.... dan nog een panino gegeten en met de boemeltrein reden we dan naar Castelplanio -Cupramontana, waar pa en ma Wempe ons al opwachtten. Het was plaatselijk 17.30, voor ons ver na middernacht en dat merkten we .. we konden amper onze ogen nog open houden.

    enkele foto's:
    https://picasaweb.google.com/girandolaster/China2

    25-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Konek
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wie vroeger Tjechische tekenfilms keek, weet dat dit woord KONEK  altijd aan het  einde verscheen van  een film. Ook in Rusland zagen we dat.
     Inderdaad, we zijn nu alweer 3 dagen thuis, de jetlag is bijna over, wat een ervaring, wakker worden 's nachts omdat je honger hebt, 's namiddags bijna in slaap vallen...
    de foto's zijn nu op de computer gezet: 2057...doch we gaan selecteren en binnenkort kunnen jullie een aantal van die foto's bekijken. De teksten worden ook verbeterd, want bij het  nalezen klinken ze toch bijna Chinees.
    Het was een  fantastische reis met heel veel nieuwe  ervaringen, indrukken en belevingen. Met als pluspunt dat het geen hoogsezioen meer was , zodat we meer het  gewone leven meemaakten. Het allerkoudste  bleken dan de -24 graden te zijn in Mongolie op de steppe, toch ook weer een hele ervaring. Maar toch blij dat wij dat niet iedere winter  moeten meemaken.! de hele reis hadden we ook zonnig weer behalve als we op de trein zaten, dan was het af en toe wel grijs of aan het  sneeuwen.
    Nu is het  gewoon nagenieten.... DASWIEDANJA


    25-11-2011 om 00:00 geschreven door isabelleb  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)


    Archief per week
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs