Weer een vermoeiende dag vandaag. Het is akelig om te weten dat alles de verkeerde kant op gaat en ik er werkelijk niets aan kan doen. Welke opleiding ik moet gaan doen, dat is voor mijn werkelijk een raadsel.
Mijn zusje kwam vandaag een oude vriendin van me tegen. Ik haatte het idee, dat ze hebben gesproken. Wanneer ik dacht dat ik het had afgesloten, stompt iemand me kei hard in de maag. Mensen vragen telkens, hoe gaat het met haar, of zou je de tijd niet willen terug spoelen. Natuurlijk mis ik ze, allemaal maar ik kan de tijd niet terug draaien. Ik ben blij hoe het nu is, ik heb absoluut niet het gevoel dat ik verkeerd heb gehandeld. Ik kwam voor mijn beste vriend op en mijn andere vrienden konden dat blijkbaar niet waarderen. Anders dan ze denken ben ik dat jaar door hel gegaan. Ik was helemaal alleen, ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoelt. Ik had het gevoel dat iedereen me aanstaarde, dat iedereen me uitlachte en zielig vond. Nee, havo 4 was niet mijn jaar. Als mijn ouders er niet waren was ik die avond uit het raam gesprongen en was op mijn hoofd beland.
In die periode was mijn omgang met de lokale jongens anders dan voorheen. Ze gaven me even een goed gevoel maar dat verdween ook weer snel. Het was geen echte vriendschap eerder iets tussendoor. Ik weet niet of mijn oude vriendin het goed met me wilt maken. Anders dan ze denkt, ze kent me namelijk door en door goed. Zou ik het haten als ze dat deed omdat ik haar ook mis. Het liefst zie ik haar weer elke dag door de week, huil ik bij haar als ik me klote voel, maar ik gun haar het niet om mij een jaar ellendig te laten voelen en me dan terug krijgt. Nee, die lol zal ik haar nooit geven. Zij en mijn oude beste vriendin hebben me teveel gekwest om dat ooit goed te krijgen. Ze hebben me veranderd tot de persoon die ik vandaag ben en mensen zijn er niet blij mee o.a ik. Laatst werd me gevraagd waar zie jij je zelf over tien jaar. Mijn gedachtes waren allemaal negatief omdat ik niet denk dat ik iets positiefs ga bereiken. Het liefst ben ik mijn hele leven zo, dingen doen die ik leuk vind en als die dingen niet meer leuk zijn ga ik verder. Maar zo is het leven niet. Veel tieners hebben vele tegenslagen gehad, vele veel erger dan ik en ik schaam me dat ik zo negatief ben geweest. Maar ik als persoon, ben er achter gekomen dat ik erg zwak ben, bij een tegenslag kan ik al omvallen. Ik zie het somber in, ook al denken mijn ouders en vrienden nu dat het goed gaat, eigenlijk ben ik een wrak. Ik denk er zo vaak aan om mezelf het leven te ontnemen. Maar iets houdt me dan tegen. Ik wil niet dat alle haters winnen, ik wil vechten voor mezelf, voor de mensen die door hetzelfde gaan als ik. Ik wil ook eens sterk zijn misschien moet ik dat proberen te zijn.
Daarnaast stalkt mijn oma me mateloos omdat mijn moeder haar telefoon niet opneemt, dus ik mag zo mijn moeder gaan bellen dat ze oma moet bellen. Allemaal heel ingewikkeld.
Ja, mijn leven is ingewikkeld. Ik haat het, het hoeft niet ingewikkeld te zijn maar dat maakt het leven interessanter. Want anders zou ik niet willen leven, ik ben nou eenmaal een tweeling, iemand die variatie zoek. Nu heb ik een relatie met een Algerijn die moslim is terwijl ik dat niet bent. Als je dat niet gewaagd vind weet ik het ook niet. Gelukkig maakt hij me heel blij en daar doe ik het voor. Een echte toekomst zie ik niet met hem maar we gaan zien waar het ons brengt hè.
-Ik ben geen goede vechter maar ik train om een betere te worden.
Het is al een tijd terug dat ik heb geblogd. Nu ik twitter heb verwijderd is het de enige uitweg om mijn gevoelens te uiten en natuurlijk gebeurd dat zo anoniem mogelijk. Mijn blog heeft niet veel bezoekers en ik neem het ze ook niet kwalijk, ik ben nou eenmaal niet interessant. Maar ik zal mijn bezoekers, voornamelijk een update geven van mijn leven die met de minuut ingewikkelder aan het worden is.
Te beginnen bij het begin, mijn havo 5 leven. Ik haat het, het is niets voor mij teveel stress en een keuze voor een opleiding lijkt ook niet voor de wind te gaan. Ik dacht bij mezelf dat het voorspoedig zou gaan. Mijn ideeën om politie agent te worden zijn zo vervaagd dat ik nu bij de bodem van afgang zit, docent worden. Dat is mijn plan Z en daar wil ik liever niet terecht komen. Waarschijnlijk zou ik dan zoiets als kleuterjuf worden, één waar je geen echte kennis voor nodig hebt.
Daarnaast mijn vriendschappen gaan niet ten goede door dit hele school gedoe. Ik heb weinig tijd voor mijn vrienden wat frustrerend is, door mijn SE's kan ik niet mee naar het vakantiehuisje in de herfstvakantie. Heel vervelend allemaal. En dan nog een nieuwtje luitjes. Ik heb een jongen aan de haak geslagen. Ja ja ik viste hem zo uit het water alsof het niets was. Nee eerlijk gezegd. We spreken al een paar maanden af en het leek tot niets te lopen. Ik zelf wachtte ook niet zo op een relatie alleen ik had toch hoop omdat ik twee jaar geleden stapelgek was op die jongen. Maar ja, na de afspraak van gisteren werd ik wakker met het bericht 'Wilt u bevestigen burgelijke staat' zoiets. Natuurlijk mijn eerste reactie was paniek, maar mijn tweede reactie was woede. Hoe durfde hij zonder mijn toestemming dat op facebook te zetten! Ongelofelijk gewoon, daar in tegen vond ik het niet bepaald chill dat hij mij niet op de hoogte had gesteld. Je kunt niet in je eentje van de vriendenzone ( Met extraatjes) naar de relatiezone gaan. Dat is valsspelen!! En dan ben ik nog achter iets gekomen, mijn familie is zo hypocriet, echt wauw. Ze hadden het er steeds over hoe lief die jongen was voor mij, hoe beleefd. Daarna krijg ik allemaal reacties bah, ik kots ze op het moment echt uit. Walgelijk gewoon. Ik haat het zo erg, het slaat helemaal nergens op. De jongen waar we het namelijk over hebben is een 'moslim'. Ik had nooit gedacht dat mijn familie daar lastig over zou doen, ik schaam me dood voor ze. Ik ben zo'n persoon die geen voorkeur heeft voor een jongen, niet dat ik date wat er te daten valt. Maar eerder dat ik geen andere voortrek. Zoals niet veel mensen geloven ik val werkelijk op het innerlijk.
Ik zelf werd vroeger vaak gepest om mijn afkomst, ik heb daar veel schade aan overgehouden en kan al bijna in tranen uit barsten als iemand me zo bij de afkomst noemt. En dan waagt mijn familie om iemand aan de kant te schuiven omdat hij Algerijns en moslim is.
- Gewoon geen woorden, heb me nog nooit zo geschaamd.
Het feit blijkt dat ik het lokaal deel dit jaar met de ergste mensen van de hele school. Niet erg in mijn ogen maar volgens vele en ik weet niet of ik klaar ben voor zo'n uitdaging. Zeker omdat twee jongens al pikante foto's naar me sturen waar ik niet of beter helemaal niet in geïnteresseerd ben. Het ergert me dat kleinere kinderen mijn aandacht proberen te trekken alleen maar omdat ik wat volwassener ben. Het liefst blijf ik zoals elk jaar in de schaduw en zeg geen enkel woord. Nu de vakantie bijna voorbij is flitst alles even snel voorbij en ik kwam er achter dat ik veel meer kon bereiken in mijn vakantie. Aan het eind van de vakantie komen altijd de problemen en het stress gehalte gaat flink omhoog.
Na een schaamte vertoning eergisteren durf ik me amper uit de deur te begeven. Ik had een moment van zwakte en heb afgesproken met mijn oude vriend. Natuurlijk als meisje had ik er hele andere ideeën bij en dacht ik dat we gewoon vrienden konden worden. Maar de dag liep toch wat anders uiteindelijk kwam er uit dat hij me terug wou en ik er geen antwoord op kon geven maar dat we wel een kus hadden gedeeld waar ik nu inmiddels spijt van heb. Terwijl ik een paar dagen daarvoor met een nieuwe jongen had afgesproken waar mijn hart daadwerkelijk harder van gaat kloppen. Mijn wijze raad is, mis je een zeker persoon ga je niet werpen op andere want daar komen rare, hele rare situaties van. Het beste wat ik nu kan doen is me werpen op school, examen, mijn muziek, mijn kledinglijn, schoenen verslaving, anime en mijn liefde voor gamen. Daar zou ik het jaar wel mee door kunnen komen. Aan het einde van dit alles kan ik opgelucht ademhalen en beginnen aan mijn vervolg opleiding. Misschien een hele andere wending voor mij maar ik zou moeten gaan sporten want je hebt conditie nodig voor de politie opleiding.
- Zweverig jammer genoeg weet ik niet meer wat ik doe.
Complicaties zo kan ik het noemen. Ik heb het gedaan, alles wat ik dit schooljaar wou. Ik heb het bereikt en beter. Het ging mijn verwachtingen te boven en volgend jaar zal het alleen maar beter worden. Mijn zusje heeft zojuist haar diploma binnen en ik kan niet trotser op haar zijn. De vakantie komt dichterbij maar ik weet niet precies of dat nou goed is. Mijn relatie met een goede vriend lijkt zich te verbeteren en ik wil eigenlijk geen afscheid nemen. Want als ik terug ben zou het allemaal een illusie kunnen zijn. Sommige dingen moet je aangaan, ook al ziet het er niet goed voor je uit. Ik wil mijn angsten bewandelen en een nieuw pad kiezen. Eén waar ik niet onzeker hoef te zijn en gewoon mijn ding kan doen.
Mijn kledinglijn liep uiteindelijk niet zo goed. Nog beter gezegd het is me ontnomen, mijn zusje zet het nu voort en ik probeer nieuwe ideeën uit. Het is niet altijd gemakkelijk geweest ook al vond ik dat wel altijd het fijnste. Ik ben bang voor verandering en ik weet zeker dat iedereen wel eens met die angsten zit. Meer angsten... Ik kon zei eigenlijk niet zo goed opnoemen. Misschien verlatingsangst. Mijn ex heeft volgens mij hetzelfde, hij probeert me terug te krijgen met uitdagende foto's waar ik alleen maar hard om kan lachen. Hij moest de stoere kerel zijn, ik zal hem nu laten voelen. Het is niet zo dat ik omringd wordt door mooie jongens juist het tegendeel daarvan. Ik word eerder omringd door meisjes door mijn rare hobby's en gewoontes. Maar toch ben ik echt Hetero.
Ik ben niet onzeker over mijn geaardheid, ik experimenteer gewoon veel.
Uhm, ik heb net mijn onderzoek afgerond opzoek naar mensen die hetzelfde als ik doen domme berichten schrijven die toch niemand leest. Ik zal je dit zeggen. Ik lijk in niets op de personen die ik ben tegen gekomen. Ik ben geen vrouw van 16 jaar jong die van zwemmen en turnen houdt en alleen maar over liefde praat.Nee, ik weiger dat te worden en te doen.
Mijn blog gaat over belangrijke dingen die ik waarschijnlijk alleen maar lees. Ik blijf dit doen tot het verveeld of tot ik ineens mensen krijg die welles waar mijn blog lezen. Ik ben niet opzoek naar fame maar naar een plek waar ik mijn gedachtes kwijt kan zonder teveel commentaar.
Afgezien van school, familie en andere zaken gaat het verder aardig goed. Ik heb eindelijk level 20 gehaald op mijn skill level dus dat maakt mijn dag veel beter. Mijn harde werk wordt dus wel beloont Victory! League of Legends echt aan te raden, ik ben nog niet zo goed maar het is goed om al mijn frustraties even kwijt te raken. Zeker over één kerel wiens naam niet genoemd mag worden. HaHa Victory! Ik ben heel gelukkig op het moment verder. Mijn anime verslaving loopt af want ik heb bijna alles al gekeken. Het is heel verdrietig en treurig dus ik heb nieuwe animes nodig. Aanrader, Attack on Titan ook al je niet van Animes houdt.
Mijn boek begint door te komen en vorm te krijgen. Dus misschien volgend jaar naar de uitgeverij. Ja, het moment is eindelijk zover. Ik ben een paar ontwerpen verwijderd van mijn Lijn. Niet dat het heel bijzonder zal zijn maar hopelijk zijn er een paar mensen in geïnterreseerd. Ik heb een paar aanvragen voor mijn shirt gekregen dus een foto gooi ik er later wel op. Na de vakantie hoop ik alles rond te hebben en alles via internet kwijt te kunnen. Het zo mooi zijn als ik gewoon kon stoppen met school en mijn lijn op kunnen zetten maar voor de politie opleiding heb ik HBO nodig. Een politie agent die met haar eigen kledinglijn bezig is, een boek schrijf, League of Legends speelt en animes kijkt. Het kon inderdaad nog gekker ja.
Naast mijn talent om aan te voelen wanneer iets helemaal verkeerd gaat lopen kan ik ook aan voelen wanneer iets niet plaats gaat vinden. Het is bijna zomervakantie en mijn vrienden en ik willen graag op vakantie maar dan zal het maar net zo zijn dat ze hun hele vakantie al bijna hebben gepland. En dan kom ik eraan met mijn lege agenda. Deze vakantie kon dus niet op iets goeds uitlopen. Ik kan voorspellen dat ik over een tijdje alleen op mijn bankje zit te piekeren om het warme weer.
Daarnaast is mijn verjaardag bijna waar ik helemaal geen zin in heb, mijn vrienden bestaan uit losse groepjes, een paar die elkaar intens haten en een paar die de andere wel eens waar voor de trein zou willen gooien. Maar mijn moeder vond dat ik maar eens wat moest gaan doen dus als die helemaal fout gaat lopen is het haar schuld. Ik heb zojuist de uitnodiging verstuurd en iedereen is erg enthousiast, Not! Maar wat geeft het. Als mijn andere vrienden maar komen en mijn buurjongen die ook tegelijk mijn beste vriend is komt alles goed. Maar toch iets om onzeker over te zijn, het liefst vier ik mijn verjaardag solo, ALLEEN. Zonder mensen die vragen waar de wc is of dat ze iets mogen drinken.
Dat school bijna voorbij is heeft wel grote voordelen op mijn hobbies. Eén dag wordt zeker besteed aan 24 uur League of Legends of nee, maak daar maar een week van en mijn andere weken worden besteed aan al mijn animes af kijken. Wat een druk en sociaal leven heb ik ook. Maar ik moest dan ook wat, de laatste twee weken zit ik vast met mijn familie in Spanje, ik wou dit jaar niet mee maar ik werd gedwongen dat ik anders geen geld meer zou krijgen. Het probleem is niet zo zeer Spanje eerder dat we met de auto gaan en ik mijn nichtjes niet kan uitstaan. Ze zijn af en toe te hinderlijk voor woorden. Dus ik neem mijn playstation mee en eis de eerste beste tv.
Hopelijk hebben ze daar ook internet want dan kan mijn serie verslaving door gaan zonder verdere problemen.
Allemaal verschillende factoren dwarsbomen mijn plannen en maken me nerveus. Ik ben zo verward door de hele situatie dat ik mijn gedachte niet meer op school kan focussen. Wanneer ik afleiding wil zoeken bij mijn series doet mijn laptop raar. Nu ben ik dus bezig met mijn tweede bericht. Uhm, naast dat de kermis mijn hersenen laten krakken met het luide geluid en de dronken tieners die de volgende dag vast en zeker een kater zullen hebben voel ik me belabberder dan alles bij elkaar. Liefde heb ik geaccepteerd dat ik het nooit zou accepteren dus dat zit goed. Mijn vrienden waren druk bezig deze weken dus ik stond er een alleen voor. Daarnaast komt mijn zusje mijn leven weer dwarsbomen met haar examen en wrijft het er dik in dat ik dit jaar over moet doen. Ja, ik kan het niet goed met haar vinden. Vroeger was dat anders maar dat was vroeger jaren geleden. Mijn broer is druk bezig met zijn dochter die nog niets eens geboren is. Ik besta helemaal niet meer voor hem wat me dwars zit. Een belletje was genoeg geweest zodat ik kon horen hoe het met mijn schoonzus ging. Het was niet gepast dat ik zou bellen mijn broer zou meteen ophangen en dat maakt alles niet bepaald gemakkelijk.
Ik ben weer eens begonnen met mijn boek, ik was een tijd geleden gestopt omdat de realiteit me teveel werd. Het boek pakt veel emoties mee die me soms gewoon teveel werden en dan moet ik weer een paar weken stoppen met schrijven. Dan pakte ik mijn andere hobby weer op muziek maken. Omdat ik in geen van beide goed ben besluit ik me maar aan te melden voor een sport. Ik heb te lang op mijn luie kont gezeten en het was tijd voor actie. Ik moest nog twee jaar en dan zou mijn hele leven overhoop gegooid worden dus ik kon er beter het beste van maken.
Ik ben Shinobiwarrior. Door mijn naam ben ik misschien wel een beetje te begrijpen zo niet dan zal ik het nog eens goed uitleggen.
Shinobi is het Japanse woord voor Ninja. Mijn naam betekent in het Nederlands Ninja strijder.Ninja omdat ik een Naruto gek ben en Strijder omdat ik veel League of Legends speel. Ja, een beetje nerd activiteiten ookal kan ik er zeker van zijn dat ik dat absoluut niet ben. Deze blog is niet echt bedoelt voor lezen maar eerder om mijn gevoelens even te uiten op papier omdat niemand in mijn omgeving zich er in kan vinden of beter gezegd ik vertrouw niemand. Naast Animes kijken en gamen kijk ik graag films, ik ben bezig met mijn eigen roman en ik ben een actieve muzikant. Kunnen we het nog gekker maken vast wel...
Mijn leven is zo genaamd niet heel gecompliceerd (Naar mijn gevoel dan). Naast mijn Anime verslaving heb ik een obsessie met de oude verhalen over de Griekse Mythologie. Misschien ben ik toch een beetje een nerd maar dat hoeft niet verkeerd te zijn denk ik. Noem mij SW of LS mijn andere afkorting. Over een paar jaar zul je het terug zien in de winkels dus al zeg ik het zelf, als je dit leest ben je een gelukkige en kan je zeggen dat je deze beroemde ontwerper hebt gekend via haar blogs. Het kan ook allemaal een droom zijn en dat ik morgen opslag dood ben. Of nog erger dat ik dit allemaal droom en dat ik eigenlijk in coma lig. Maar hoe kom je achter zoiets? Vraag het maar niet aan mij want ik zou er geen antwoord op weten.
