Nu is het een week en 2 dagen geleden. Mijn gezicht is nog steeds gezwollen, helaas. Mijn kaakjes hebben wel mooi geel gezien al, maar ben vergeten er een foto van te trekken. Ze zijn nog altijd wat geel maar al veel minder. Het gevoel begint hier en daar wat terug te komen, dat is goed nieuws maar ook een beetje slecht nieuws want als het gevoel terug komt, komt ook de pijn. Het eten is echt stom. Hetgeen ik nu eet is wat yoghurt, pureepatatjes en soep. Ik heb ook al een zacht gekookt eitje kunnen naar binnen krijgen, maar daarna had ik wel iets meer last. Pff en ik heb zo'n zin in goeie frietjes, in het speciaal zo'n rombautje van de Julien. Het is ook zo lastig, want ik kan wel bijten en ik heb ook geen zeer. Maar ja, ik zal het maar niet proberen zeker...
Het heeft wel effe geduurd voor ik zin had om achter de pc te zitten om dit hier wat bij te werken.
Maandag 15 oktober:
Ik moest tegen 20u binnen zodat ze 's morgens als eerste met mij konden beginnen. Ik had ervoor wel nog lekker gegeten, biefstuk met frietjes als laatste avondmaal. Ik heb daar natuurlijk niet goed geslapen in het ziekenhuis. Ik ben nogal een lichte slaper en ik lag naast de afvoer van de wc van het verdiep erboven.
Dinsdag 16 oktober:
's Morgens zijn ze mij om 7u komen wakker maken, kon ik mij nog gaan douchen. Tegen iets voor 8 zijn ze mij dan komen halen om naar het operatiekwartier te brengen en kon de operatie beginnen.
Tegen ongeveer half 11 denk ik ben ik terug wakker geworden. Heel mijn lijf was aan het rillen en ze hebben mij 2 extra dikke dekens moeten geven en warme lucht eronder moeten blazen om mij terug in het warm te krijgen. Daar heb ik echt super lang moeten liggen tot mijn grote spijt, normaal zouden ze mij doorgevoerd hebben naar intesieve maar daar was geen plaats. Ik was wel echt super blij toen ik eindelijk naar mijn kamer mocht want die wasknijper voor u hartslag en diene bloeddruk meter deden echt pijn.
Op de kamer heb ik nog veel geslapen en wat bezoek gehad. Om de ongeveer 2u kwamen ze mijn ijs vervangen en regelmatig nieuwe medicatie geven, ook 's nachts.
Woensdag 17 oktober:
's Morgens was ik heel slecht aan mijn maag en kon ik niets eten. Een beetje daarna heb ik bloed moeten overgeven en was het weer beter en kon ik 's middags toch wat soep eten. Het eten in het ziekenhuis was trouwens ook niet echt aangepast aan mijn toestand. 's Morgens kreeg ik een boterham met confituur en harde pap en ik mag niet bijten. In de namiddag moesten we nog eens langsgaan bij dokter Brijs en toen vertelde hij me dat ik al naar huis mocht. Dat heb ik dus ook gedaan, ze konden toch niet veel meer voor mij doen in het ziekenhuis behalve pijnstillers geven. Voor we naar huis mochten hebben ze me wel nog wat medicatie gegeven en hebben ze mijn ader wat kapot gemaakt door er te veel druk op te zetten, zodat hij nu nog ontstoken is. Maar ik was toch content toen ik thuis was
Donderdag 18 oktober:
Ook toen weer veel geslapen heel de dag en wat tv gekeken. Ik voel wel al dat de spanning op mijn kaken minder is en het zakt zo wat meer naar onder.
Vrijdag 19 oktober:
Vanmorgen moest ik op het onmenselijke uur van half 8 al in het ziekenhuis zijn ter controle. Ze hebben er 2 elastiekjes geplaatst tussen mijn hoektanden. Op een kwartiertje waren we er weer buiten en daar moet ik zo vroeg voor opstaan. Ik heb vorige nacht wel slecht geslapen, mijn maag weer waarschijnlijk van al die medicatie en weinig deftig eten. Vanmiddag heb ik me de eerste keer gewaagd aan pureepattatjes met spinazie en wat doorgedane vol-au-vent en ik heb er toch een paar hapjes van kunnen eten. Eten is gewoon ook zo vermoeiend, dat je der helemaal geen zin in hebt ook al knort je maag.
Ik post hier ook wat foto's, het is geen mooi zicht en ik heb lang getwijfeld of ik het wel zou doen, maar zonder is mijn verhaal niet compleet dus doe ik het toch maar. De eerste is van de dag van de operatie en de tweede van de dag erna.
Gisteren had ik bespreking van de operatie. Nu blijkt dat ze niet mijn onderkaak gaan verplaatsen zoals ze altijd hebben gezegd, maar enkel mijn bovenkaak en dat zou voldoende moeten zijn. Vanmorgen ook nog bij de orthodontiste geweest en ze heeft allemaal haakjes op mijn tanden geplaatst. Die moeten tijdens de operatie dienen om mijn tanden en kaken bij elkaar te houden. Ze zijn wel vrij lastig want ik blijf er altijd met mijn tong aan vast zitten en dat is niet echt prettig :p
De operatie komt nu wel altijd maar dichter bij, nog iets minder dan een week nu. Het begint dus wel altijd maar spannender te worden. We hebben al een voorraad babypapjes ingeslagen. En ik ben deze week echt nog aan het genieten van al het eten, omdat ik weet dat het erna gedaan zal zijn tot mijn grootste spijt.
Ik besloot na het lezen van de blog van Cindy over haar kaakoperatie, dat het misschien ook leuk zou zijn dit bij te houden, heb ik terwijl iets om me bezig te houden. Ik zal dus proberen regelmatig mijn ervaringen te posten en misschien zelfs foto's als ik het aandurf ze te uploaden, want mooi zullen ze niet zijn.
Eerst en vooral: wat is nu mijn probleem waarom ik dit allemaal moet ondergaan? Mijn onderkaak is te groot ten opzichte van mijn bovenkaak. Dus gaan ze aan de hand van de operatie, deze inkorten door er een stukje van tussen te halen aan de kopjes van de beenderen. Waarschijnlijk gaan ze ook mijn bovenkaak een beetje moeten kantelen. Het wordt dus een dubbele operatie, maar hoe dit allemaal juist gaat verlopen krijg ik pas 9 oktober te horen.
Mijn ervaringen tot nu toe:
Ik draag nu al blokjes vanaf juli 2011, dat is al bij al goed meegevallen. Die zijn alleen wat lastig als er net terug een nieuwe draad in zit of als de draad te lang is zodat hij in je kaak prikt. Ondertussen staan mijn tandjes toch al mooi recht, want moeder natuur had mijn probleem zelf wat gecompenseerd door mijn onderste tanden schuin naar achter te richten. Nu staan deze dus mooi recht en staan ze ongeveer een centimeter voor mijn bovenste tanden, wat het mij dus heel ongemakkelijk maakt om deftig te bijten.
Verder heb ik al veel metingen moeten ondergaan zoals isotopen, omdat ze er zeker van moeten zijn dat ik niet meer groei voordat ze deze operatie kunnen uitvoeren. Maar dat was dus vanaf vorig jaar al het geval. Dat is ook de reden waarom ik zo laat ben begonnen met blokjes te dragen.
Vorige vrijdag, dus 28 september, had ik een afspraak met dr. Okkerse om alles op te meten. Ik moest weer in papjes bijten, foto's laten trekken en een scan laten nemen. Daar hebben ze me ook nog eens duidelijk gemaakt dat ik 6 weken lang niet kan bijten, dus alles vloeibaar zal moeten eten/drinken. Ik had altijd gedacht dat het maximum 6 weken was, maar helaas verkeerd gedacht :p Dr. Okkerse verzekerde me wel dat ik mocht drinken (glazen boterham) al moet het zeker wel via een glas en niet via een rietje want dan zuig je de wondjes open blijkbaar.
Mijn volgende afspraak:
- dinsdag 2 oktober: consultatie bij dokter Brijs (kaakchirurg) en dokter Okkerse (beetspecialist)
- dinsdag 9 oktober: bespreking van de operatie
- woensdag 10 oktober: orthodontist gaat alles klaarmaken voor de operatie