Shank's blog

Ik kies er niet voor om in Maastricht naar school te gaan, maar in Tongeren (Vlaanderen). Mijn leerkrachten begrijpen niet waarom ik dat doe (zie 'Waarom ik voor Vlaams onderwijs koos'). Mijn ouders zetten me af voor de schoolpoort, ze zouden me later ophalen omdat ik dan niet met al mijn nieuwe boeken hoef te sleuren. Ik loop het speelplein op, het staat er vol met kinderen. De meesten zijn ouder dan mij, ik zie wel leeftijdsgenoten verdwaasd om zich heen kijken alsof ze verdwaald zijn. We verzamelden ons in de gymzaal, daar de doen we wat groepsactiviteiten zodat we elkaar beter zouden leren kennen. Ik ken helemaal niemand, we staan in een grote kring en vertellen elkaar over onze hobby's en huisdieren. Daarna worden we naar onze klas gestuurd, ik zit dan in

1 Methode. Ik heb mijn klas niet zien vertrekken omdat ik te verbouwereerd ben door de school. Later wordt ik naar mijn klas gestuurd. Het is een heel kleine klas van 8 kinderen, 2 jongens en 6 meisjes. In Nederland zat ik in een klas met 36 kinderen wat echt niet fijn was. Ik loop de klas binnen en kom erbij zitten, nu zijn we met 9. Ik kom al gauw in gesprek met een jongen genaamd Jonas, hij heeft blond haar dat overeind zit. Ik vind hem best wel aardig, maar na onze eerste groepswerk was hij hyperactief. De andere jongen genaamd Storm gaat vooral om met Mohamed, die in een andere klas zit. We hebben vriendschapsdagen en iedereen begint elkaar veel beter te leren kennen. Het zijn wel vooral groepjes van jongens en meisjes apart. Een paar weken later hebben we een enquête met algemene vragen over school. Ik vraag wie Jonas had ingevuld als beste vriend, hij antwoordde: "Storm". En dat was een beetje het einde van onze hechte vriendschap.