Shank's blog

Ik zit op de veerboot van Frankrijk naar Engeland, het is koud en ik sta op het dek. Koude wind blaast iedereen zowat omver. We gaan ieder jaar met de familie naar Engeland, met mijn zus en mijn ouders. Om de zoveel tijd gaan de alarmen af van de auto's op het schip. Wanneer we daarna aankomen aan de kust van Engeland gaan we door de controle heen en rijden we verder naar Canterbury. Ik val in slaap onder de rit omdat ik de nacht ervoor slecht had geslapen. Ik werd wakker en we waren bij de jeugdherberg, het regent en het voelt bijna nog kouder aan dan op het schip. Nadat we binnen kwamen gingen we onze kamer wat inspecteren, het is een fijne kamer met twee stapelbedden. Mijn moeder is een ghost tour voor vannacht aan het regelen, dat lijkt me geestig! We ontmoeten onze gids rond 11:30 voor een pub, er waren geen andere groepen. De man is een beetje gezet en heeft een bril op met ronde brilglazen en draagt een top hoed met een cape. We vertellen dat we uit Nederland komen. Hij zei: "Ahh, flying Dutchmen!" "I know a few words in Dutch like wurst, stamppot mit wurst." We lachten, om zijn gekke accent. We beginnen aan onze tour in een lange weg waar hij verteld over moorden die in de oude huizen hebben plaatsgevonden met een vleugje humor natuurlijk. Daarna gingen we eten in een Aziatisch restaurant, ik bestelde mihoen met soep en vlees in honing. Wanneer we afrekenen gebeurt er iets wat best gênant en grappig tegelijk is. De bediende vraagt of mijn moeder een "tip" wil geven. Ze antwoord daarop "No." De bediende keek haar vreemd aan. Ik leg mama uit dat ze met tip fooi bedoeld en geen advies voor het restaurant. En we bieden onze excuses aan.