Beste Seuns, beste Zeuns en beste dames groot en klein,
Het is zowat een jaar geleden dat de Belgische voetbalbond mij en Bert contacteerde met de vraag om het sportief gehalte in Heule nieuw leven in te blazen. Op hetzelfde moment, toeval of niet, werden we gecontacteerd door Unizo met de vraag om het plaatselijk uitgaansleven wat nieuw leven in te blazen en de plaatselijke zelfstandigen uit de financiële problemen te halen. Het leek Bert en mijzelf een ideale kans om de twee met elkaar te combineren.
Na een avond van brainstormen om de juiste naam te vinden ontdekten we dat de Seuns de lading zou dekken. Tijdens het feestje van een plaatselijke adellijke die een zwembad heeft met gewijd water en dus niet toegankelijk was voor het onzedelijk publiek kondigden we de geboorte aan van onze nieuwe minivoetbalclub. De avond zelf werd onze spelerskern onmiddellijk gevuld met oud en ouder talent. De volgende ochtend, na een kater of zo, slinkte onze kern tot een 9-tal vaste spelers. Bert, Lieven, Marc, Stef, Remmietje, Geert H, Wim, Pascal en ikzelf gingen ervoor. Door een overvloed van talent haalden we er nog Piet bij om technisch het evenwicht te vinden. En voor volgend jaar kochten we op de transfermarkt een oud talent waar we nieuw leven gaan in blazen, nl. Kurt.
Het werd een turbulent jaar waarbij menige tegenstanders sterk onder de indruk waren van ons team. Niet zozeer van onze prestaties, maar veeleer van onze mentale sterkte en onze sportiviteit. Naarmate het seizoen vorderde werden onze prestaties beter, maar onze sportiviteit daalde en op de laatste knip kon een andere ploeg via fraude en een omkoopschandaal de fairplay beker wegkapen.
Ondertussen groeide onze aanhang en dit was vooral te zien na de match. Onze plaatselijke hoofdsponsor verplichte ons om wekelijks langs te gaan en met enige tegenzin deden wij dit ook. Het enthousiaste publiek die ons na iedere match opwachtte in de Cameleon zorgde voor een extra stimulans om de week erna terug te keren.
Onze vrouwen waren ongeloofelijk enthousiast over onze sportprestaties en de ontwikkeling van onze sportieve spieren en onze prestaties op en naast het veld. Aangezien ons lichaam zijn tweede jeugd beleefde, was dit voor onze vrouwen des te aangenamer om te aanschouwen.
Dat ons lichaam diezelfde avond weer aftakelde in de Cameleon namen we er met plezier bij.
Onze kids waren en blijven onze grootste supporters. Ze blijven dromen dat we ooit een beker winnen (wij zijn al tevreden met een match) en dat we verkocht worden aan een grote buitenlandse ploeg (het geld kunnen we dan gebruiken om onze lege kas te spijzen).
Hoe dan ook willen we iedereen bedanken voor zijn sportieve prestaties van het afgelopen jaar, voor zijn mentale steun als we het thuis fysiek even niet meer aankonden en voor het gejuich als we dan eindelijk, na een vermoeiende match, toch thuis kwamen.
Hoe dan ook de verwachtingen naar het volgende seizoen liggen zeer hoog. Maar als ze aan de Seuns vragen wat denken jullie van het volgende seizoen dan antwoorden we steeds Yes WE CAN.
een voetbalploegje, dat speelde op sombere avonden in een saaie sporthal. Hun samenspel was matig , evenals hun techniek en hun conditie was onbestaande. Zelfs de spelersvrouwen bleven thuis en wensten de match niet te zien. Maar ze waren onder elkaar en achteraf dronken ze een glas, deden een plas en waren ze content met hoe het was.
Maar op een dag waren ze niet tevreden en zuchtten ze, waren wij maar kampioen van ons land in een mooi stadion en met veel supporters, en zie, ze werden kampioen van hun land in een mooi stadion en met veel supporters. Maar ze konden achteraf geen glas meer gaan drinken want ze moesten vroeg gaan slapen en veel trainen want ze moesten als landskampioen de Champions League spelen.
En op een buitengewoon feestelijke avond speelden zij de finale van de Champion League in een fonkelend stadion dat zeer veel geld gekost had, met zeer, zeer, zééér veel supporters en ze speelden de pannen van het dak en de pieren uit de grond.
Maar de internationale scheidsrechter nam een beslissing in hun nadeel, een verkeerde beslissing dan nog, en zij waren niet tevreden en zuchtten waren wij maar een internationale scheidsrechter, zodat onze wil op het voetbalveld wet is, en zie, zij werden een internationale scheidsrechter, en de internationale scheidsrechter had, in de mooiste en beste voetbalstadions, op feestelijke avonden met zéééér véééél supporters, het voor het zeggen en zijn beslissingen waren wet op het voetbalveld. Maar hij kon met niemand achteraf een glas gaan drinken want dat zou als omkoping en corruptie beschouwd worden en een internationale scheidsrechter mag niet corrupt zijn en nog minder mag je hem omkopen.
Maar op een dag was het het dagje van de internationale scheidsrechter niet en hij nam een verkeerde beslissing en een bende hooligans joelden en floten hem uit en scandeerden bedreigingen en hij was niet tevreden, en zuchtte was ik maar een bende hooligans, dan kon ik joelen en fluiten en bedreigingen scanderen. En zie, hij werd een bende hooligans en die bende hooligans gingen, op feestelijke avonden, naar de mooiste en beste voetbalstadions, met nog zeer zéééééééér vééééééél andere supporters, en ze floten en joelden en scandeerden bedreigingen naar de scheidsrechter. Maar achteraf konden ze geen glas gaan drinken, want ze moesten zich wegstoppen want de politie was naar hen op zoek.
Maar op een dag mochten ze de stadions niet meer binnen omdat de voorzitter van de wereld-voetbalbond in het voetbalreglement bepaald had dat hooligans niet thuishoorden in voetbalstadions en ze waren niet tevreden en zuchtten waren wij maar voorzitter van de wereld-voetbalbond. En zie, zij werden voorzitter van de wereld-voetbalbond en de voorzitter van de wereld-voetbalbond bepaalde in het voetbalreglement dat hooligans wel in voetbalstadions met zeer zéééééér véééél supporters op feestelijke avonden mochten komen en hij was baas over de scheidsrechters en besliste zelfs welke stadions het mooist en het best waren. Maar hij kon met niemand een glas gaan drinken want de macht die hij had over bouwers van mooie voetbalstadions, voetbalploegen, scheidsrechters, hooligans en voetbalreglementen had als gevolg dat iedereen zijn hielen probeerde te likken en er kunnen daardoor lelijke ongelukken gebeuren als je op zon manier een pint staat te drinken.
Maar op een sombere avond ging hij, zoals altijd eenzaam en alleen dus, wandelen en kwam hij terecht in een saaie sporthal. Daar speelde een ploegje van wie het samenspel matig was, evenals hun techniek en de conditie onbestaande. Zelfs de spelersvrouwen waren thuisgebleven en wensten de match niet te zien. Maar ze waren onder elkaar en achteraf dronken ze een glas, deden een plas en waren content met hoe het was.
En hij was niet tevreden en zuchtte was ik maar als dat ploegje van wie het samenspel matig is, evenals hun techniek en hun conditie onbestaande. En zie, hij werd dat voetbalploegje, van wie het samenspel matig was, evenals hun techniek en hun conditie onbestaande.
En achteraf dronken ze een glas en nog een en nog een, deden daarna een plas en waren content met hoe het was.
En ze zuchtten, maar deze keer van opluchting, en ze vonden dat het verdomd lang geleden was dat ze nog zo tevreden geweest waren.
Lap, t is al zover .. we zitten met ambetantegaars ! Reeds na het eerste verslag waren er, ook al was het maar één iemand, maar t is er één teveel, waren er dus al die interessanterig moesten doen en beginnen vragen te stellen over mijn vorig verslag. Ja maar, hoeveel was het nu eigenlijk, werd er gevraagd. Via mail dan nog. Hela, zal ik u eens zeggen hoeveel het was op uw bakkes ja ?
Vragen stellen Uw reporter komt uit een milieu waar beter geen vragen gesteld werden. En zelf heeft hij dus ook niet graag dat er vragen gesteld worden. Mijn ouders vonden namelijk dat vragen stellen iets voor intellectuelen was en mijn ouders waren tégen intellectuelen, tegen de Marc Reynebeaus, de Etienne Vermeersen, de Pol Goossensen, de Hugo Clausen : véél en véél te veel pretentie en ze hebben nog nooit een stro van de aarde geraapt. Ze waren wel niet tegen intellectuelen zoals Mao in China tegen de intellectuelen was, of je moet niet denken dat mijn ouders maoïstische of communistische sympathieën hadden ofzo, dat nu ook weer niet. Een voorbeeld dat ze niet fundamenteel maoïstisch waren : volgens Mao waren mensen die een bril droegen intellectuelen en daarom vijanden van het Volk. Mijn ouders hadden niks tegen mensen met een bril want mijn broer had een bril en volgens mij is hij daar nooit of te nimmer voor gefolterd geweest of verbannen naar de kelder of zo. Ik ben het wel niet helemaal zeker want ik heb het hem nooit gevraagd. Maar je moest bij ons thuis nooit vragen stellen
Een vraag waar je zeker niet moest mee afkomen, was waar de kinderen vandaan kwamen. Tegenwoordig staan de kindjes bij manier van spreken er met hun neus op te kijken hoe papaatje lief hun moeke een beurt geeft. Bij ons thuis was dat allemaal niet zo de gewoonte. Uw reporter weet nog als de dag van gisteren dat hij op zesjarige leeftijd op een middag na school naar mémés moest gaan eten (omas bestonden er toen nog niet), en dat zijn vader daar plots binnen stormde met de melding dat uw reporter er een jongere zus bij had. Nooit in de negen maanden vooraf iets van gemerkt bij zijn moeder, uw reporter had trouwens niet eens geweten waar hij had moeten op letten.
Maar ook andere vragen mochten er niet gesteld worden. Bijvoorbeeld vragen aan vader of één of ander klusje die hij bij jouw thuis deed nog lang ging duren ?. Je kon er vergif op innemen dat het antwoord dan zou zijn, dat vader niet opgejaagd wenste te worden en dat als je wou dat vader onmiddellijk gedaan zou hebben, hij nu al reeds zijn alaam zou wegsteken en huiswaarts zou keren. Neenee vader, doe rustig verder, kon je dan nog wel zeggen, maar meestal kon hij je dan al niet meer horen want tegen dan zat hij al op zijn fiets huiswaarts te keren. Driftig met zijn alaambak zwaaiend naar geschrokken automobilisten, die zich afvroegen hoe er in Godsnaam zwarte rook kon komen uit de oren van die fietsende jonkheid. Jaja, mijn vader zaliger .. Ik denk nog elke dag aan hem.
Aan mijn moeder mocht je dan weer niet vragen hoe het geweest was .. . Als wij bijvoorbeeld met een hamerende kater op zondagmiddag uit ons bed rolden en we voor de Wiedergutmachung aan een spinnijdige moeder vroegen hoe het geweest was in de zondagse mis en of het een schone dienst geweest was met een troostende preek en schone liederen en of ze er veel aan gehad had antwoordde ze daarop dat, als het ons dan toch allemaal zo interesseerde, dat we de volgende keer dan maar moesten meegaan met haar, naar de mis van ten achten. Of mee met ons vader s ochtends te zessenhalf naar den aantjeshoek. Met de fiets !
Mijn moeder vroeg nooit hoe we het gesteld hadden Ze moest het meestal ook niet vragen, want ze kreeg spontaan al meer dan genoeg uitleg , bijvoorbeeld van die politie-agent, aan wie ze de borgsom voor onze vrijlating moest betalen. Bijvoorbeeld in 1980. Op de wei van Rock Torhout. In afwachting van het optreden van Mink Deville draaide men tussendoor plaatjes. En Skandal im Sperbezirk van die Spider Murphy Gang was toen een hit. U kent het liedje wel Ja Rosie hat ein Telefon, Auch ich hab ihre Nummer schonn, unter 32-16-8 herrscht Konjuctur die ganse Nacht, und draußen im Hotel dAmour, langweilen sich die Damen nur, weil jeder den die Sehnsucht quält, ganz einfach Rosies Nummer Wält. Und draußen vor der großen Stadt stehen die Nutten sich die Füße platt ! Skandal, im Sperbezirk, Skandal enz . En naast ons stonden die Duitsers wild te pogooën en wij kregen ook een duw, hoewel we daar niet om gevraagd hadden. En toen struikelde ik en riep ik dat ene woord . Wist ik veel dat het woord GESTAPO in het Duits hetzelfde betekende als in het Nederlands . Ik had nooit Duits geleerd. Niet dat ik geen Duitse les gekregen had ! Tweemaal per week, twee jaar aan een stuk, kwam Tiete onze klas binnen en begon de Duitse les. Maar nooit één woord Duits geleerd. Het was een publiek geheim dat zelfs zijn collega-leraars de man qua lesgever maar niks vonden. En ook niet qua mens tout court. Dus nooit Duits gesproken. Nooit bij stilgestaan dat het woord Gestapo ook in het Duits Gestapo is. Die Duitsers hadden mij dus perfect verstaan en dat jaar zaten er ook nogal veel punkers op de wei. Jammer van mijn geld voor de toegangskaart want Mink Deville stond redelijk vooraan op het programma en mijn moeder kwaad omdat ze de borgsom moest betalen Maar vooral : mijn drankbonnen waren nog niet op. Skandal um Stella Artois.
En zo komt het dus dat ik een natuurlijke aversie heb tegen mensen die vragen stellen. Op examens ook. Altijd gehad. Altijd maar vragen stellen, die leraars. Konden een mens nooit rustig in vakantie laten gaan, nadat je toch een heel jaar op de schoolbanken versleten had. Ze moeten op het eind van het jaar toch wel een beetje zelf weten of ze hun studenten iets bijgebracht hebben. Stel je voor dat je naar de bakker gaat en die vraagt je (vlak voor hij in verlof gaat) En, heeft mijn brood dit jaar een beetje gesmaakt ? Je zou toch denken dat hij er zelf niet gerust in is en hem verdenken van rare middelen in zijn brood gestopt te hebben. Maar die leraars ? Mensen toch als ik er nu nog maar aan denk. Ambetantegaars !
Ps. Ik kon vanavond niet naar de match van De Seuns gaan kijken. Kan er mij dus iemand vertellen wat De Seuns gedaan hebben ? Graag antwoord per kerende. Met dank.
De Seuns, een groepje buurtjongens (30+) uit Heule stampten in de pre-midlife-crisis een nieuwe minivoetbalploeg uit de grond. De ploegen van de 30+ competitie van het PTI Kortrijk zijn hiermee een beloftenvolle tegenstander rijker.
De ambities zijn echter zeer realistisch. Winnen mag maar hoeft niet. We zullen echter niet nalaten om de tegenstander het trieste gevoel te doen beleven dewelke men ondergaat bij het overlopen van de emmer der vernedering. Met andere woorden, we zullen er vanuit onze underdog positie alles aan doen - steeds sportief en volgens de regels van de fair-play - om ooit een wedstrijd in ons voordeel te beslechten. Beloofd !
Voor iedereen die benieuwd is in onze sportieve en extra-sportieve prestaties openden we deze blog.
