|
Na een drieuurlange treinrit eindelijk aangekomen in Newcastle. Margaret en Bill stonden ons daar al wuivend en enthousiast op te wachten. Samen iets gaan eten in een lokale bistro, scampisalade, hun traktatie.
Ze hebben ons de stranden van Newcastle laten zien, we zagen en keurden goed ;-)!
Dan de boodschappen gaan doen in het winkelcentrum tegenover ons studentenhuis. Dure prijzen en plastieke zakjes à volonté. Niet goed!
Aangekomen in ons studentenhuis leek het op het eerste zicht goed mee te vallen. Tot we iets beter rondkeken en zagen dat het gewoon super vuil was! Walgelijk, overal bacteriën, bruine plekken in de kasten, plekken en mieren in de gootsteen, kakkerlakken op de WC, gore douchebak, schimmel overal. Er verbleef reeds een jongen voor een maand, hij maakt weinig oogcontact en komt bijna niet uit zijn kamer. Zijn kamer is smerig en vol met spullen gemaakt met zijn 3D-printer, het enige onderwerp waar hij wel over spreekt. Een andere jongen is gelijk met ons aangekomen en is zeer sociaal. Een lange, smalle, maar wel toffe jongen die duidelijk nog uit de kast moet komen.
|