Beste vrienden,

hier ben ik dan, aangekomen in Nottingham.
Aangezien ik nu pas een pc ter mijner beschikking heb zal ik eerst eens uit de doeken doen wat ik de afgelopen week zoal gedaan heb.
Alle bijhorende foto's zet ik op facebook.

Maandagmorgen heel vroeg opgestaan - zonder al te veel te slapen wegens ik was vrij zenuwachtig:wink: . Na de laatste spullen in mijn auto te laden ben ik doorgereden om Quinten te gaan ophalen (die de avond ervoor te lui was om nog naar mij te fietsen). Met zn tweetjes pakweg 2u met de auto naar Calais waar we een boot vroeger mochten nemen , al een sjanske want anders was het een uurtje wachten geblazen geweest, en mensen die mij goed kennen weten dat wachten niet mijn sterkste punt is :-D.
Op de boot balans even genoten van het uitzicht voor het te koud werd en dan binnen gezeten waar een misselijkmakende walm rondhing, hoogstwaarschijnlijk verspreid door de school russische kinderen die daar rondliep.
Net toen het leek alsof ik de ziel uit mijn lijf zou moeten kotsen riep Quinten 'land in zicht', mijn redding was nabij!

Van Dover zijn we naar Canterbury gereden, een gezellig stadje met wat kerkjes ( waarvan 1 de kerk is waar het hoofd van Thomas More begraven ligt), een vlindertuin zonder vlinders, een paar heel mooie parkjes en - zoals dat in veel Engelse steden blijkt te zijn- veel winkels.
We zijn de 1e gsm-winkel die we tegenkwamen binnengestapt en daar heb ik mijn eerste daad als bewoner van het Engelse eiland gesteld namelijk een gsm-kaart gekocht. Voortaan kan iedereen mij dus bereiken op het nummer 00447503533944.

Na wat slenteren hadden we het wel gezien en reden we verder op zoek naar een camping. Ettelijke kilometers en wat gevloek later (als echte man zijnde weigerde Quinten de weg te vragen) vonden we onze camping dan toch per toeval en konden we ons tentje opzetten.
Voor we het wisten was het 20u30 want de reis had ons zodanig afgemat dat we allebei voor een uurtje of 2 in slaap gevallen waren :-P.
Die avond zijn we gaan eten in een pub om de hoek die heel lekker eten bleek te hebben. Om onze reis traditioneel in te zetten gingen we allebei voor de 'sausages and mash' die heel lekker waren maar een beetje veel gecombineerd met het zware dessert erna, met als resultaat dat we even later in onze tent lagen te kreunen van de buikpijn.:-)