Dit is een moment waar ik al lang naar uitgekeken heb. Mijn volledige tiener jaren heb ik hier op gewacht. 20 Dat klinkt als volwassen. Bijna eng volwassen.
Wanneer je een jaar of 6 bent, maak je de grootste plannen. Persoonlijk zag ik mezelf al voor het altaar staan. Nu is het eindelijk hier. De jaren waar in ik de wereld alleen zou gaan verkennen, zonder mijn ouders een wereldreis maak, een eigen appartement zoek, een job krijg en natuurlijk aan kinderen begin.
En hier ben ik dan. Ik zit achter een pc, betaald door een vakantie job. Niet mijn echte job, want ik studeer nog. Ik zit dan ook op mijn kamertje in ouderlijk huis, door studeren heb ik geen geld voor een eigen stek. En van die wereldreis is nog niet veel in huis gekomen. Laat staan dat ik klaar ben om een gezin te stichten. Gelukkig heb ik een lieve vriend, maar zo ver zijn we nog niet.
Dan begin ik mezelf af te vragen... Ben ik nu mislukt? Heb ik mijn plannen niet kunnen waar maken? Ben ik gewoon realistisch geworden? Zou mijn leven na deze week echt veranderen?