·         50 kilo wegen (66,1K met komma getallen geeft dat toch een beter beeld)

·         Stoppen met roken (3 maar gisteren ben ik er over gegaan)

·         Stoppen met nagelbijten (versterkende nagellak)

·         Haren laten groeien

·         Nieuwe garderobe kopen, nieuwe stijlvolle stijl

·         Vaker juwelen dragen

·         Vaker make up dragen

·         Altijd schaamstreek ontharen

·         Alle beharing bijhouden

·         Sportief worden

·         Risico’s nemen

·         Nieuwe mensen leren kennen

·         Tijd maken voor mezelf

Vandaag is niet echt een dag om over naar huis te schrijven. Op zich zijn er geen speciaal dingen gebeurd. Een mede stagaire die vertelde dat ze zwanger is. Jammer genoeg geloof ik er niet veel van. Het was gewoon de manier waarop ze dat plots vertelde. Ik weet dat het niet eerlijk is dat ik de mensen niet vertrouw. Maar niet iedereen is even eerlijk! Verder vroeg ook nog mijn stage mentor om morgen mijn verslagen te laten lezen. Probleempunt is voornamelijk dat ik er nog niet aan begonnen was. Dus vanavond heb ik geprobeerd om wat schade in te lopen. Ik spelt de mentor morgen wel een klein leugentje op de mouw. Dat kan nu zo geen kwaad.

Gisteren was echter een vreemde, zalig en ook zeer foute dag. ’s Avonds had ik dus zoals gezegd met Ex afgesproken. Momenteel zit Ex bij een vriend op kot vanwege het feit dat het kot korter bij de stage plaats ligt. Op een of andere manier had Ex kunnen regelen dat we het kot voor ons alleen hadden. Het plan was al van op voorhand om seks te hebben en dus waren we voorzien. Hij had nog extra condooms en glijmiddel gekocht. Het glijmiddel was nu niet bepaald afgesproken, maar meneer dacht eens wat nieuw te proberen. Zelf had ik voor eten, cava en zo’n vibrerende ring gezorgd. Het enige wat bij de voorbereiding tegen viel, is dat ik mijn regels heb. Desondanks vond Ex dat geen probleem dus maak ik daar ook geen probleem van. Alleen de seks gezien hadden we een meer dan zalige avond.

Alleen had je nog dat andere deel, dat deel waarin we met elkaar gepraat hebben. In mijn ogen ging dat helemaal fout. Van de slag was ik terug tot over mijn oren verliefd op hem. Zoals dat logischer wijs gaat als je 2 exen samen in een kamer zet, werd er gepraat over het uit elkaar gaan. Probleem is vooral dat hij in complete raadsels spreekt. De helft van de tijd geeft hij aan dat hij me mist, dat ik fantastisch ben en dat ik zeker nog een kans heb. Maar als hij dan verder gaat, dan zegt hij dat ik wel iemand anders vind en hem zal vergeten. Dat we elk ons eigen leven moeten leiden. Vandaar dat ik het dus niet weet. Heb  ik nu nog een kans bij hem of moet ik dan maar op zoek gaan naar een ander? Op dit moment ben ik toch nog niet klaar voor een andere relatie dus ben ik dat ook niet van plan. Zoeken, ga ik ook niet doen, ik zou graag gevonden worden deze keer.

Alle gekheid op een stokje, Ex geeft toe dat ik zijn beste vriendin ben en hij niet zonder mij zou kunnen. Daarom hebben we een soort pact gesloten dat de andere de eerste zal zijn om te weten of er iemand nieuw is. Hoe vreemd is dat nu eigenlijk niet? Ik ben er dan ook van overtuigd dat hij me na de zomer vakantie komt melden dat ik passé ben. Hoe ik dat ga verwerken, daar heb ik nog niet over nagedacht.

De situatie veranderd terwijl ik aan het typen ben. Ex is plots online gekomen. Blijkbaar was zijn ex bij hem thuis. Ik kan er dus echt nog niet tegen dat zo’n dingen gebeuren. Eerst loog hij dat zijn internet kapot was en nu komt hij af dat zijn ex er was. Blijkbaar zou hij zich wel heel de avond aan haar geërgerd hebben. Maar ja, wat moet ik daar van geloven. Ik weet het niet meer. Maar denk dat ik beter afsluit en in bed ga liggen.

XX S.

05-05-2011 om 23:23 geschreven door selena

·         50 kilo wegen (66K, ik was met een dagje vasten echt 1 kilo kwijt!)

·         Stoppen met roken (2)

·         Stoppen met nagelbijten (versterkende nagellak)

·         Haren laten groeien

·         Nieuwe garderobe kopen, nieuwe stijlvolle stijl

·         Vaker juwelen dragen

·         Vaker make up dragen

·         Altijd schaamstreek ontharen (check)

·         Alle beharing bijhouden (check)

·         Sportief worden (sit-up’s )

·         Risico’s nemen

·         Nieuwe mensen leren kennen

·         Tijd maken voor mezelf (lange douche, mousse in haar)

Vandaag was weer een dag gelijk een ander. Op mijn stage plaats heb ik nu zelf een patiënt mogen opdrachten geven. Dat is wel een grote verantwoordelijkheid vind ik persoonlijk. Ik moet dan toch ergens weten wat ik die mensen wil aanleren. Blijkbaar was mijn idee erg goed. De therapeute was zeer tevreden met mijn keuze. Gelukkig dus maar!

Vanavond heb  ik mijn volledige ontharing gedaan. Morgen is het eindelijk zover. De dag dat ik bij Ex ga. Het is dus wel op het kot van een vriend van hem. Die gaat gewoon een avondje iets anders doen en wij hebben het kot voor ons. Ik kijk er dus wel naar uit. Om het zeker geslaagd te maken, neem ik een paar voorzorgen. Uit dat jaartje relatie heb ik gelukkig heel wat informatie onthouden. Morgen ga ik zo ongeveer als zijn droomvrouw zijn. Het enige wat ik natuurlijk nog niet heb is het gewicht. In functie van morgen avond is dus alles onthaart (op streepje na). Ik ga dan ook de hele avond geen sigaret aan raken. Het open decolleté kleedje is maar een logische stap. Hakjes maakt hem ook gek en als kers op de taart krul ik mijn haar. Die jongen gaat niet weten wat hij ziet. Ik hoop gewoon dat ik mezelf ook nog mooi kan vinden.

XX S.

03-05-2011 om 22:15 geschreven door selena

·         50 kilo wegen (67K maar dat had ik moeten weten na zo’n weekend)

·         Stoppen met roken (3)

·         Stoppen met nagelbijten (versterkende nagellak)

·         Haren laten groeien

·         Nieuwe garderobe kopen, nieuwe stijlvolle stijl

·         Vaker juwelen dragen

·         Vaker make up dragen

·         Altijd schaamstreek ontharen

·         Alle beharing bijhouden

·         Sportief worden

·         Risico’s nemen

·         Nieuwe mensen leren kennen

·         Tijd maken voor mezelf

Er is dus toch duidelijk wat mis met mijn manier van me aan mijn lijstje te houden. Blijkbaar ben ik dan toch niet zo goed in het volhouden. Dat van die kilo’s is moeilijk vol te houden als mama bezoek blijft uitnodigen. Dan houdt papa barbecues, maakt mijn zusje cake en natuurlijk maak ik zelf ook verschillende slaatjes. Mijn lijn wordt daar dus echt niet beter van. Daarnaast wordt er ook de hele tijd verkondigd dat het gebrek aan tijd geen reden is om niet te sporten. Dat verklaar ik dus officieel als onwaar. Voor mij begint de dag om 6 uur, als ik wil douchen, een kwartier eerder. Na mijn stage dag ben ik pas thuis om 18uur. Dan moet ik natuurlijk nog mijn stage verslagen uittypen. Naast die verslagen heb ik ook nog wat andere taken af te werken en liefst nog samenvatten ook. Je kan dus stellen dat mijn avond zeer snel voorbij gaat. ’s Avonds laat zie ik het echter niet zitten om nog aan sport te beginnen. Dat is trouwens helemaal niet gezond omdat je dan niet goed kan slapen. Het is dus allemaal zo simpel nog niet. Een dezer dagen als ik tijd heb, zal ik de lengte van mijn haar eens meten. Met dan ook een schatting van hoe lang ik het wil, dan heb je een idee van waar ik naartoe wil. De andere dingen weet ik niet zo goed hoe ik dat kan forceren. Soms vloeien ze ook gewoon voort uit gelegenheden.

Vandaag hoorde ik dat Tinkerbell ook sukkelde met de liefde. Hoewel ik het heel erg vind voor haar, ben ik blij dat ik niet de enige ben. Dit weekend kwam ze door toeval haar ex tegen. Blijkbaar is ze niet zo over hem als ze dacht. Gelukkig is haar gevoel voor haar huidige vriendje veel sterker. Ze gaat dan ook haar best doen om haar relatie niet te verpesten. Ik vind het mooi dat ze die moeite doet. Dat bewijst dat iemand van 20 toch al kan beginnen met voor 2 personen denken. Ex kan dat niet volgens zichzelf. Hij zegt dat hij daar nog te jong en egoïstisch voor is. Vreemde wezens die mannen. Ik vraag me af of er een dag komt dat je ze kan verstaan. Zou een vrouw op een bepaalde leeftijd ooit de wijsheid hebben om een man te verstaan? Zo’n dingen vraag ik me dus dagelijks af op mijn stage plaats. Daar lopen behoorlijk wat bejaarde mensen rond. Zouden zij soms weten hoe het leven in elkaar zit? Als een goed bewaard geheim.

Om mij situatie nog wat moeilijker te maken, heeft moeder natuur besloten dat het nu tijd is voor mijn regels. Ik wist al op voorhand dat het daar nu tijd voor was. Ik help moeder natuur namelijk een handje door het gebruik van de pil. Alleen maakte ze mijn regels voor de verandering nog eens extreem pijnlijk en emotioneel. Ex vindt het daarnaast ook geen probleem om “door de rode zee te gaan”. Zelf weet ik nog niet wat ik daarvan moet denken. In een gesprek in de klas waren er meerdere meisjes die vertelden dat ze seks hadden tijdens hun regels. Ze vinden dat totaal niet vies of niet lastig. Dus ga ik dat nu ook eens proberen. Het is niet dat ik zo hopeloos ben om hem terug te krijgen. Het gaat er vooral om dat ik hem niet wil afwijzen. Dat gebeurde de laatste tijd nogal vaak en dat gaf hem natuurlijk wel een slecht gevoel. Nu hij zo radeloos wordt in verband met schoolwerk, wil er geen extra schep boven op doen!

Als laatste heb ik vandaag ook nog gekke regeltjes opgesteld. Als Ex nog seks wil, zal dat  vanaf  nu altijd met een condoom gebeuren. Met deze situatie aan de gang kan ik het best missen van zwanger te worden. Momenteel neem ik wel de pil, maar we geen voor no risk! Omdat ik vind dat het kussen op de mond een soort extra uiting van liefde is, mag dat niet meer. Ik weet dat het gek is als je seks met iemand hebt. Het blijkt gewoon dat kussen ook de grens is die hoertjes stellen. Dus dat zal bij ons ook zijn. Ja, ik begin me serieus af te vragen of ik niet gewoon geschift ben!

XX S.

02-05-2011 om 20:42 geschreven door selena

·         50 kilo wegen (niet gewogen, maar opnieuw te veel gegeten vanwege bezoek!)

·         Stoppen met roken (0)

·         Stoppen met nagelbijten (versterkende nagellak om schade van afgelopen dagen te beperken)

·         Haren laten groeien

·         Nieuwe garderobe kopen, nieuwe stijlvolle stijl

·         Vaker juwelen dragen

·         Vaker make up dragen

·         Altijd schaamstreek ontharen (had net te weinig tijd)

·         Alle beharing bijhouden (in orde gebracht)

·         Sportief worden

·         Risico’s nemen

·         Nieuwe mensen leren kennen

·         Tijd maken voor mezelf (een uitgebreide douche willen nemen)

Vandaag hadden we dus een dagje met bezoek. De mensen die er waren zijn niet bepaald mijn meest favoriete personen. Alleen kan ik ze niet ontlopen, het zijn mijn ouders beste vrienden. De ouders zelf zijn ontzettend streng en hyper evangelisch gelovig. Ze houden hun zonen dan ook in het gareel. Dat gaat zelf zo ver dat die jongens buiten de muziek die hun ouders geen moderne muziek kennen. Persoonlijk vind ik dat zoiets er een beetje over gaat, maar er moeten er ook zo’n zijn natuurlijk. Als die hier komen moeten wij natuurlijk ook een beetje extra ons best doen. De kledij moet altijd heel gepast en volwassen over komen. Ons gedrag moet direct veel kalmer, aangepaster. Gelukkig ben ik ondertussen oud genoeg om “studeren” als een excuus te gebruiken. Daarom heb ik de namiddag gebruikt om een filmpje te kijken op mijn kamer. Zolang de rest maar denkt dat ik aan het leren was.

Wat ik al een hele tijd vergeten te zeggen was, mijn papa vertrekt bijna op reis. Hij had al lang in zijn gedachten dat hij een fietsvakantie wil doen. Ons mama zag dat echter niet zo zitten omdat met het hele gezin te doen. Sowieso zou papa nooit het gewenste tempo behalen. Daarom gaat hij gewoon alleen. Wij hebben allemaal best wel wat schrik dat hij iets voor zou hebben. Zeker omdat hij dan gewoon alleen onder weg is. Je weet nooit dat iemand hem beroofd of gewoon aanvalt. Mensen zijn gekker dan je kan denken. Verder zijn wij ook wel tevreden dat hij gaat. Meestal is papa niet zo goed gezind en dan zijn wij hem liever kwijt dan rijk. Zonder dat er echt een reden is, kan hij dat uitvliegen en mogen wij niet bewegen. De laatste dagen is hij echter zeer goed gezind en mag er al iets meer gebeuren. Vermoedelijk begint hij zich te verheugen in de dag van het vertrek. Ik moet toegeven dat het vreemd gaat worden, een maand alleen met mama. We gaan ook helemaal niet zo vaak kunnen weg gaan, ons vervoer is beperkt. Dat wil ook zeggen dat ik 3 of 4 weken zonder rijlessen zal zitten. Mama durft niet met mij achter het stuur te kruipen.

Ex en ik hebben trouwens ook een datum vast gelegd om af te spreken. Woensdag die nu komt, ga ik naar de stad gaan voor hem. Hij verblijft tijdelijk op het kot van een vriend. Die vindt het blijkbaar ook wel oké dat Ex daar met zijn ex-vriendin afspreekt. We mogen wel pas na een bepaald uur in zijn kot. Zodat hij niets hoeft te horen of te weten. Ergens verwacht ik dat de avond gezelliger gaat worden dan vroeger. Nu we niet meer zeker zijn van elkaar, moeten we harder ons best doen. Ik hou je op de hoogte J

XX S.

01-05-2011 om 20:45 geschreven door selena

·         50 kilo wegen (niet gewogen, maar wel te veel gegeten!)

·         Stoppen met roken (3)

·         Stoppen met nagelbijten (paar nagels kort gebeten.)

·         Haren laten groeien

·         Nieuwe garderobe kopen, nieuwe stijlvolle stijl

·         Vaker juwelen dragen

·         Vaker make up dragen

·         Altijd schaamstreek ontharen

·         Alle beharing bijhouden

·         Sportief worden

·         Risico’s nemen

·         Nieuwe mensen leren kennen (rondleidingen gegeven op de infodag van school)

Wat een verdacht rotte dag! Alles was eigenlijk best goed begonnen. Deze ochtend moest ik er eigenlijk echt veel te vroeg uit voor een infodag. Eens ik goed op weg was met dat rondleiden en al die dingen werd ik heel wat vrolijker. Er is natuurlijk weer geen verklaring voor, maar ik was best goed gezind. Op mijn weg naar huis kwam ik nog een vriend tegen die speciaal voor mij naar de infodag kwam. Heb ik dan maar een babbeltje mee geslaan op weg naar de metro. Aan de metro aangekomen, bleek dat mijn mama ook net de stad uit trok. Dus wij samen naar huis. Onderweg heb ik eigenlijk een goede babbel kunnen houden over alles wat er momenteel scheelde. Ze was heel begripvol en heeft echt wat nuttige dingen gezegd. Ook thuis was alles nog oke. Een vriendin is langsgekomen om de hapjes van de avond voor te bereiden.

Daar gaat het dus mis. Voornamelijk bij die avond. Persoonlijk vind ik dat ik daar veel werk in heb gestoken. In de kookboeken gekeken, de ingrediënten gekocht, voor materiaal voor de film op groot scherm gezorgd, locatie gereserveerd, … Vanavond heb ik niet anders als klachten gehoord. Samen met die vriendin had ik voor heel wat kussens gezorgd om op grond te kunnen zitten. Blijkbaar was dat een onnozel idee. Dus zat iedereen op stoelen. Voor de rest heb ik massaal veel commentaar gehad op het eten. Het ene was zacht geworden, het andere uitgedroogd, mijn schotels waren niet goed verdeeld, … Ik snap het gewoon niet. Niemand van heel de begeleidingsploeg heeft ook maar iets moeten organiseren. Oke, ik geef toe. Sommigen hebben iets van drank meegebracht en 1 persoon heeft de film mee gebracht. Zeg nu eerlijk, is dat echt zwaar werk.

Boven op dat alles, was het niet eens de moeite om nog bedankt te zeggen. Voor mij is dit al best een zware periode. Ik voel dat ik compleet emotioneel ben. De regels zijn op komst, de stage is zwaar en ook mijn gewone schooltaken vragen nog aandacht. Eigenlijk had ik het er graag bijgenomen om deze avond voor te bereiden. Daarbij had ik een fijne tijd met Sparkle. De vriendin die bij alles hielp. Samen koken was natuurlijk een groot feest. Het is ook niet eerlijk van dat van mensen te verwachten, maar toch beleefdheid. Het is toch geen grote moeite denk ik dan.

Als laatste vroeg 1 van de volwassen begeleiders nog of ik zou willen zingen morgen in de mis wou zingen. Dan wel een mis om 9 uur ’s morgens. Toen is het slechte gevoel eerder begonnen. Hij weet dat ik slecht ben in neen zeggen. Mama had hem ook al verteld dat ik echt moe was van mijn stage, maar toch vraagt hij het. Natuurlijk ook in volle publiek. Iedereen stond er op te kijken hoe ik neen moest zeggen. Op zich haat ik het al om neen te zeggen, maar als ik nu nog meer ja zeg, dan ga ik er onder door. Mijn planning staat compleet vol. Een simpel uurtje weg gaan of op mijn gemak zitten lukt niet meer. Alles is momenteel onderheven aan een heel streng schema. Zelfs douchen is een geplande activiteit geworden. De moment dat ik achter zit op schema breekt er natuurlijk ook paniek uit, daar ben ik niet op voorzien. Het is allemaal redelijk dwaas hoor mijn lijstjes en schemaatjes die je in heel mijn kamer vind. Ik heb alleen nog geen oplossing gevonden die het eenvoudiger maakt. Laten we er dus van uitgaan dat het noodzakelijke hulpmiddelen zijn. Ik zal er mee moeten leren leven zodat mijn hectische dagen over zijn. Alleen is dat zo niet de uitleg die je geeft als je neen zegt. Dus een volgende taakje aan mezelf is. Leren neen zeggen! Misschien maak ik er beter “tijd voor mezelf maken” van. Dat kan dan vanaf morgen in het lijstje. De enige vraag is nu, telt een douche als tijd voor mezelf?

XX S.

30-04-2011 om 23:49 geschreven door selena

Gisteren lag mijn internet plat, dus dit het ik dan maar in word geschreven. :)
Lieve Lezer,

Wat een dag is het weer. Mijn eerste dag stage en een paar dagen nadat  Ex nmij liet vallen. Ik kan het nog steeds niet geloven. Al die tijd dacht ik dat ik eindelijk de man had gevonden met wie ik de rest van mijn leven zou door brengen. Natuurlijk vertelde ik veel van die stoere praatjes waarmee ik duidelijk maakte dat ik niet geloofde in ware liefde. Welk meisje gelooft nu niet in ware liefde? Op zich is dat natuurlijk niet zo zielig. Wat eerder zielig is, is dat ik nog steeds geloof dat het goed komt. Ex wil graag close vrienden blijven en daar heb ik niets op tegen. Hij weet natuurlijk niet dat ik stapel gek verliefd op hem ben. Ik wil alles doen om hem terug te krijgen. Op dit moment smssen we dag en nacht. Je kan dus niet zeggen dat er veel veranderd is. Daarnaast gaan we voor frenefits. Dat wil zeggen dat we geen relatie hebben, maar wel seks hebben. Als je daarbij ook het dag en nacht smssen telt. Dan kun je zeggen dat we een relatie hebben, maar dan niet met die woorden. Ik moet toegeven dat ik niet weet hoe lang ik dat vol hou.

Ik weet ook helemaal niet of ik wel verliefd ben. Ik weet dat ik niet zonder hem kan, maar dat wil vast niets zeggen. Om eerlijk te zijn ben ik nooit echt zeker geweest van liefde. Ik doe veel voor mijn lief, maar ik zou dezelfde dingen doen voor vrienden. Ik vraag me dan ook af hoe liefde eigenlijk echt moet voelen. Is daar soms een soort simulator voor, iets waarmee ik mijn gevoelens kan vergelijken? Dan zou ik weten of het de moeite is van voor Ex te vechten. Ik wacht echt op iemand die passeert en me volledig weg blaast. Dan kan ik echt zeggen dat ik verliefd ben. Iemand die me dat gevoel geeft waar je in boeken over leest. Misschien is liefde wel wat ik nu voel. Daar zou ik genoegen mee nemen. Het is jammer dat het ding dat me zo inspireert niet meer is. Al is dit gevoel van willen vechten voor iemand ook niet slecht. Het is natuurlijk maar relatief en een gevoel. De gekke momenten zijn mijn leven duidelijk nog niet uit. Het enige waar ik momenteel op kan hopen is dat Ex en ik terug naar elkaar toegroeien of dat ik eerst verliefd word. Wat een zekerheid is, is dat ik het niet overleef als hij een ander vindt. Compleet oneerlijk van mij. Maar ik ben al genoeg gekwetst lijkt me.

Dan die stage, helemaal wat ik er van verwachte. Saai en best zwaar. Volgens mij kan een Ergotherapeut veel meer realiseren en belangrijkere dingen doen dan wat ik nu zie. Ik zit wel op een rust en verzorgingstehuis. Daar is het sowieso al de bedoeling de mensen goed te laten voelen en daar stopt het. Morgen mag ik naar een hospitalisatie dienst. Daar waar ik eigenlijk officieel sta, maar door vakantie was mijn mentor nog niet aanwezig. Dus ik zie dan morgen wel wat de toon van mijn 3 volgende weken wordt.

Als laatste mijn perfectie plan. Ooit was ik redelijk mager en dat wil ik dus al langer bereiken. Nu zijn daar nog een paar doelen bij gekomen. Alleen al om Ex te laten beseffen wat ik had kunnen worden voor hem, moet ik als een pijl uit een boog er aan beginnen. Misschien hoef ik niet echt uit te schrijven wat ik zou willen veranderen. Maar ik doe het toch maar, voor mezelf!

• 50 kilo wegen (66k)

• Stoppen met roken (4 vandaag)

• Stoppen met nagelbijten (niet gedaan)

• Haren laten groeien (lang!) (lukt :p )

• Nieuwe garderobe kopen, nieuwe stijlvolle stijl (niet gedaan)

• Vaker juwelen dragen (niet gedaan, mag niet op stage)

• Vaker make up dragen (niet gedaan, mag niet op stage)

• Altijd schaamstreek ontharen (niet gedaan)

• Alle beharing bijhouden (niet gedaan)

• Sportief worden (ik ga morgen voetbal kijken, telt dat?)

• Risico’s nemen (niet gedaan)

• Nieuwe mensen leren kennen (mede stagaires)

Het zou natuurlijk kunnen dat in de loop van de veranderingen mijn lijstje aangepast of verlengt wordt. Dat zie ik op het moment zelf wel. Om mezelf te dwingen hier aan te denken zal ik elke dagboeksessie met mijn lijstje beginnen. Dan kan ik voor mezelf zien of ik werkelijk goed bezig ben. Over het gewicht ben ik nog niet al te zeker. Ook dat kan nog veranderen naarmate dat we bezig zijn. Gewoon omdat het al lang geleden is dat ik zo weinig gewogen heb en ik was toen ook veel kleiner. Daarnaast heb ik op een bepaald moment veel te weinig gewogen. Het spreekt voor zich dat iedereen zich daarom zorgen om mij maakt. Dus ik moet dat een beetje aanpassen naar de reacties van de mensen die met mij moeten leven.

Mijn lijstje lijkt erg op een meisje dat graag haar liefje wil plezieren. Vreemd misschien aangezien ik geen liefje heb. Minder vreemd als je weet dat Ex en ik elk moment nog een seks kunnen hebben. Geen wonder dus dat alles op orde moet zitten. Ik ben benieuwd hoe dat met mij afloopt!

XX S.

27-04-2011 om 19:07 geschreven door selena

23-04-2011 om 12:06 geschreven door selena

22-04-2011 om 11:53 geschreven door selena

In feite zou ik me nu rotslecht moeten voelen. Ik heb namelijk een prachtige planning gemaakt om mijn vakantie rond te komen. Zelf vond ik het een schitterend idee en ik zat vol goede moed! Ondertussen is er blijkbaar heel wat veranderd. Gisteren was ik nog goed begonnen. Eerst dat interview dat ik moest doen, dan mijn kamer opruimen en toen liep het mis. Zonder enige geldige reden had ik besloten om het te laten voor de dag. Alleen geraak ik vandaag dus ook niet echt op gang. Je moet toegeven dat het weer prachtig is en zelfs ik kan daar niet aan weerstaan. Deze dag wordt gekenmerkt door pure luiardij. De ondergang van mijn planning.

Deze morgen heb ik lang ontbeten, beetje bones gekeken, wat gelezen, middagmaal gegeten, in de zon gaan liggen. Mijn volgende plan is trouwens om te gaan douchen. Niet echt wat je noemt een vruchtbare dag. Ook morgen gaat niet veel beter worden. In de voormiddag moet ik mijn tweede interview voor school afnemen. Dus dan zal ik ook al zeer weinig doen. In de namiddag wil mama gaan winkelen met mij. Dat kan ik dus echt niet afslaan. Ik heb nieuwe kleren voor Pasen nodig. Alle voornemens het water in dus.

Die kleren voor Pasen worden trouwens weer een hel. Ik ben iemand die me graag kleurijk kleed en daar zijn een paar negatieve gevolgen aan. Iedereen heeft mijn kledij gezien, met als gevolg dat ik de meeste dingen maar 1 keer kan aan doen voor grote feesten. Vorig jaar had ik een leuk jurkje met een grote bloem op. Omdat het een leuke feestjurk is, draag ik hem regelmatig voor sjieke gelegenheden. Natuurlijk ook voor familiefeestjes, zo ben ik wel. Die jurk heb ik blijkbaar zo veel gedragen dat mijn jongere nichtje zich begon af te vragen of ik maar 1 kleedje had. Maar voor al mijn andere kleedjes geldt hetzelfde, iedereen kent ze al. De enige oplossing is om te gaan winkelen. Waar, dat weet ik nog niet goed. Dat zal ik morgen dan wel zien.

Hoe dan ook, deze week is heel belangrijk. Je gaat het misschien nooit geloven, maar deze week ga ik zo'n 3 keer naar de kerk. Dat alleen maar omdat we op zondag ochtend ergens Pasen gaan vieren. Anders zaten we er 4 keer! Voor mijn ouders is het belangrijk dat we deelnemen aan het leven in onze parochie. Daarnaast heb ik ook een beetje het gevoel dat mijn aanwezigheid vereist wordt als catechist. Niet om op te scheppen, maar gewoon, moesten er andere jongeren in de ker zitten. Op die manier geef ik hun misschien het idee dat naar de kerk gaan nog niet zo erg is. Allesins, het hoort ook bij mijn ontspanning. De stilte die er heerst, de teksten die ze lezen, soms zelfs de muziek. Het is een ontspannende atmosfeer voor mij.
Gevolg... deze vakantie is nefast voor mijn studies. Ik ben met zoveel andere dingen bezig.

Ik denk dat ik me even een goede student ga tonen. Ik zal naar beneden gaan met mijn boeken en materiaal om samen te vatten. En ik ga minimum nog een uur werken aan dat samenvatten. Douchen kan ik erna nog doen!
XX S.

19-04-2011 om 15:33 geschreven door selena

Ik ben net terug van een weekje verblijven in France. Het was een verassing van mijn ouders. Echt een super lief gebaar, ze wisten meer dan iedereen hoeveel nood ik had aan vakantie. Jammer genoeg was het geen echte vakantie. Ik had mijn laptop en boeken mee. Natuurlijk was het niet mijn eigen idee om schoolwerk mee te nemen op vakantie. Dat was het idee van mijn lief! Schitterend lieve jongen hoor, alleen iets te plichtsbewust. Ik snap hem niet! De helft van de tijd komt hij niet naar de lessen. Tijdens de schoolweek vind je hem regelmatig terug op café. Meestal weet hij niet eens wat er van ons verwacht wordt voor taken of wanneer we les hebben. Wat hij wel doet is super hard studeren voor de examens. Mijn ouders hadden hem mee gevraagd en hij had dan gevraagd of hij schoolwerk mee mocht nemen. Alsof er ouders zijn die dat voorstel zouden weigeren. De afspraak was dus dat we de helft van de dag zouden werken en de andere helft uitstapjes maken met hun.

Het werd dus niet helemaal de vakantie die ik me had voorgesteld. Toch voel ik me er best goed bij. Ik ben een heel eind verder geraakt met taken en samenvatten. Vruchtbare vakantie kun je dat noemen. Wel heb ik nu meer dan ooit gevoel dat ik nood heb aan vakantie. Het lijkt alsof ik helemaal niet ben weg geweest van thuis. Natuurlijk heb is er niets veranderd in mijn rommelige kamer. Als ik thuis was geweest, had ik dat opgeruimt. Ik heb dan maar dat opruimen als eerste op mijn todo lijstje gezet. Na het uitpakken van mijn koffer en bloggen!

Van mama moet ik naast dat todo lijstje ook werken met een soort weekplanning. Volgens haar denk ik alleen maar dat ik verdrink in het werk omdat ik nooit een deftige planning maak. Ze zegt dat gebrek aan planning de grootste ziekte is van adolescenten. We spreken maar dingen af en nemen engagementen aan zonder te kijken naar de tijd die we werkelijk hebben. Gevolg daarvan is dat we denken te ontspannen met vrienden, maar infeite worden onze café avondjes gewoon karwijtjes. Dus nu hangt er een overzichtelijk weekschema op mijn muur. Hoewel ik dacht dat ik een propvolle paasvakantie had, blijk dat het nog heel goed meevalt. Vandaag is dan ook de dag waarop ik op het gemak begin aan het opruimen van mijn kamer. Als dat gedaan is, heb ik een rustige kamer om in te werken. Morgen hoef ik ook nog niets te doen en ga ik met mijn ouders bij vrienden op bezoek. Die mensen hebben een infrarood sauna in hun badkamer. Elke keer als we daar langs gaan, nemen mijn zus en ik een ontspannende sauna. Wat gaat dat deugd doen deze keer.

Ik kan dankzij mama's structuur eindelijk wat meer genieten van mijn vakantie. Toch veronderstel ik dat het nog een lange weg is tot ik werkelijk volwassen ben. Ik heb toch nog altijd nood aan mama's ideeën. Daaom hoop ik dat jullie net zo'n mama hebben. Eentje die de oren van je hoofd kan zagen en toch steeds voor je klaar staat. Langzaam aan begin ik te beseffen dat haar zagen alleen in mijn voordeel is. Man, ik word groot!
Tot snel deze keer,
XX S.

16-04-2011 om 12:58 geschreven door selena

Lieve lezertjes,
het spijt me dat ik jullie de laatste tijd in de steek laat. Maar ik denk dat mijn schrijf gedrag meer zegt over mijn leven, dan de inhoud van mijn schrijven. Een twintig jarige heeft duidelijk te weinig tijd voor extra's. Mijn hele leven draait rond school, jeugdbeweging en pogingen om met vrienden af te spreken. Daar past dus al helemaal geen tijd meer tussen om nog te schrijven. Ik ben dus aan het denken om mezelf eens een schema te maken waarin ik praktisch elke dag een halfuurtje om te schrijven voorzie. Aan de andere kant moet ik wel toegeven dat zo'n schema redelijk belachelijk klinkt. Mijn optie is dus met een TO DO lijstje te werken. Ik schrijf alles op wat binnen de dag moet gebeuren. Ik streep door wat er al gebeurd is. Natuurlijk worden ze gerangschikt naar belangrijkheid. Dat wat ik uiteindelijk niet gedaan krijg, schuift op naar de dag erna. Jammer genoeg komen er ook nieuwe taken bij. Elke dag lijkt ontzettend druk en de lijstjes lijken nooit korter te worden.

Dan kom ik maar bij mijn onderwerpen van de dag. Boven aan op mijn lijstje van vandaag stond de taak van filosofie. Al maanden staat die taak ergens op mijn lijstje. Mijn enige probleem met die taak is, ik heb er geen inspiratie voor. De hele tijd denk ik de hele tijd aan schrijven, het is dat wat ik eigenlijk het liefste wil doen. Alleen omdat ik niet geloof in het feit dat iedereen zomaar schrijver kan worden dat ik dat opgegeven heb. Je moet  toegeven dat niet iedereen bestsellers schrijft. En is dan het schrijven onder druk en deadlines nog zo leuk? Ik ben dus maar voor een andere carriere gegaan. De stukjes die ik schrijf zijn bedoeld voor mijn blog en voor een mapje op mijn pc. Soms komen ze ook terrecht in de boekentassen van docenten omdat ze een verslag eisen als taak. Deze docent eist geen verslag of een verhaaltje. Hij vraagt ons om ons levensverhaal te schrijven. Dat ligt me heel wat moeilijker. Hij geeft dan ook nog eens de onderwerpen en bepaalde termen die we moeten gebruiken. Blijkbaar is die taak te moeilijk voor mij, want ik blijf gewoon naar mijn lege blad staren. In een hoop dit alles op te lossen ben ik mijn gedachten gaan verzetten. Gisteren maakte ik een afspraak om te gaan fitnessen. Klein detail ik ging fitnessen met dromer, mijn ex. Dromer is mijn vrouwelijke ex. Zij blijft ondanks alle aanweizingen uit de realiteit geloven dat ze ooit een bestseller zal schrijven. Daarom studeerd ze momenteel docent Nederlands. Daarna zou ze ook nog een opleiding schrijven en journalistiek volgen. Grootste plannen dus. Ik had haar nodig.

Misschien lijkt dat geen goed idee om te gaan fitnessen met je ex. In mijn geval was dat mijn beste kans. Dromer en ik hebben een goede, lange relatie gehad. Er was geen enkel onderwerp dat zij en ik niet bespraken. Daarom kun je wel stellen dat Dromer alles over mij weer. Dus bij wie kan je beter aankloppen als je een levensverhaal wil schrijven, dan bij de ex die alles over je weet? Tijdens onze cardio training bespraken we dus van uit een filosofisch standpunt mijn leven. Op dat moment hebben we ook besloten om bepaalde dingen uit mijn verhaal te halen. We hebben als het ware een perfect leven gemaakt. De opdracht is om mijn leven op papier te krijgen. Maar niet al mijn jaren waren even gelukkig. Persoonlijk wil ik ook helemaal niet dat mijn docent van religie en filo weet dat ik een gay relatie heb gehad. Het lijkt me gewoon niet de informatie die je in taken plaatst. Nu ben ik dus best tevreden met het resultaat. Het enige dat me nu nog te doen staat is alle andere vragen die bij zijn taak horen af te werken. Ik was gelukkig geweest als het bij dat levensverhaal was gestopt!

XX S (see you soon!)

05-04-2011 om 20:10 geschreven door selena

28-03-2011 om 23:12 geschreven door selena

27-03-2011 om 13:04 geschreven door selena

Een tijdje geleden gaf Deuk mij een moeilijke opdracht. Deuk zit samen met Mama en mij in een organisatie. We kennen elkaar al echt lang en Deuk is ook een van de exvriendjes. Hij en ik zijn nog altijd beste maatjes. Bij problemen of twijfel kunnen we altijd bij elkaar terecht. Zonder twijfel kunnen we ook samen lachen. Momenteel heeft Deuk een boontje voor Pretty. Pretty is echt gewoon prachtig. Je zou kunnen stellen dat ze het nieuwe ideaalbeeld is. Tuurlijk is ze mooi, niet modelerig mooi. Ze heeft normale maten en is niet zo echt prachtig maar haar karakter lijkt ook zo perfect. Op een of andere manier zijn jongens dus tot haar aangetrokken. Toch heeft Pretty daar geen oog voor. Het lijkt alsof ze nog nooit echt verliefd is geweest, toch niet op de jongens van wie ik weet dat ze al aanzoekje deden.

De opdracht van Deuk dus. Pretty stuurde een mailtje naar Deuk dat het niet goed met haar ging. Hoewel ze ook goede vrienden zijn, wist Deuk niet hoe hij dit moest oplossen. Vandaar zijn vraag naar mij. "Wil je een keertje met Pretty praten, zonder dat het opvalt dat je weet dat het niet goed gaat?" Op zich is dat geen probleem voor mij, dus heb ik haar een berichtje gestuurd. Gisteren avond hebben we dus gepraat. Uiteindelijk heeft ze heel wat vertrouwelijke informatie gegeven. Nu vraagt Deuk dus wat ze allemaal gezegd heeft. Ergens heb ik daar problemen mee. Het voelde al niet goed dat Deuk me die info gaf over Pretty. Maar het voelt helemaal niet goed om zelf die info door te geven. Gelukkig begrijpt Deuk dat ondertussen. Mission accomplished.

Nu komt nog deel 2 van de missie. Ik moet dit volhouden. De problemen van Pretty zijn nog lang niet uit de baan. Momenteel draagt ze dit zo goed als alleen. Bij haar thuis hebben ze een eigen bedrijf dat gerunt wordt door haar moeder en nonkel. Je kan je al inbeelden dat zoiets voor spanning zorgt. Er wordt regelmatig geruzied over geld en andere "banale" dingen. Hun bedrijf draait behoorlijk goed en volgens Pretty hebben ze niet veel van de crisis gevoeld. Alleen, door het bedrijf gunnen ze elkaar het licht in de ogen niet meer. De kinderen, die er in feite niets mee te maken hebben, worden er zomaar tussen gegooit. Vanwege al die spanningen durft Pretty niet meer met haar moeder te praten. Pretty vangt thuis alles van het huishouden op maar kan amper eens iets goed doen. De moeder klaagt tegen haar, de vader en de nonkel ook. Voor Pretty stopt het maar niet. In de hoop van haar mama niet te overladen laat ze zich maar doen en zegt ze dus niets. Gisteren gaf ze dan ook aan dat ze wou praten met mensen. Daar ga ik me dus voor inzetten!

Ik vind het bijna schandalig. Pretty is 20, net als ik. Wij zouden ons nog niet bezig moeten houden met grote mensen problemen. Twintigers kunnen amper hun eigen problemen oplossen. Het ergste wat ze gisteren zij was, "als ik wist dat het met mijn gezin hetzelfde zou gaan, neem ik liever geen kinderen." Volgens mij is het oneerlijk dat haar ouders haar al als volwassene zien. Hoe graag we al groot willen zijn, we zijn dat nog lang niet.

XX S.

26-03-2011 om 15:16 geschreven door selena

Normaal ga ik elke week een keertje eten met Tinkerbell en Chubby. Een paar maand geleden zijn we daar mee begonnen. Aangezien we samen op school zitten, zien we elkaar elke dag. Ons enige probleem is dus dat er de hele tijd andere mensen bij zijn. Tijdens onze middagpauze willen we graag wat persoonlijkere dingen bespreken. Alleen is dat een beetje moeilijk als je volledige klas er bij zit! Vandaar het idee om 1 middag uit te gaan eten. Deze week heb ik echter geen les, dus ook geen lunch. Ik mis mijn meisjes. Als ik heel eerlijk ben, heb je uit mijn vorige bericht al gemerkt dat ik Chubby best kan missen. In feite heb ik gewoon nood aan een babbel met Tinkerbell.
Mijn oplossing om de meisjes te vervangen. Een avondje Sex and the city.

Het was niet mijn bedoeling om een film te kijken. Maar mijn nichtje belde me in paniek. Ze had een babysit aangenomen maar had nog een andere verplichting. Ondanks het feit dat het lief bij mij thuis was, heb ik dan toch maar ingestemt. Gelukkig kon het lief gaan voetballen met mijn papa. Het voelde een beetje gek om mijn liefje achter te laten met mijn vader, maar ik had geen keuze. Oke, ik had wel een keuze. Ik moest niet echt gaan babysitten, maar mijn nichtje was in nood. Daar naast kan ik natuurlijk ook een extra centje gebruiken. Samen met mijn angst om helemaal vast te hangen aan het lief, kwam dat toch mooi uit. Hij kon een nachtje blijven slapen en ik was toch ook even weg van hem.

Tijdens mijn filmpje kijken, kreeg ik heimwee naar mijn eigen vriendinnen. Carrie heeft het leven dat elk meisje wil natuurlijk. Wie droomt er nu niet van een leven vol glitter and glamour? Het enige waar ik vooral van droom zijn haar vriendschappen. Voor mij is het al lang geleden dat ik nog zo’n goede vriendschappen had. Eigenlijk heb ik nooit een vast vriendengroepje gehad. Toch niet zo’n groepje met wie ik regelmatig afspreek, ga eten of drinken. De vriendschap die ik met Tinkerbell en Chubby heb, komt al in de buurt. Zo’n week zonder school wordt dan natuurlijk veel minder leuk.

Vanaf maandag begint voor mij school weer, daar zal ik blij om zijn!

XX S.

24-03-2011 om 13:30 geschreven door selena

Elk jaar vergeet ik weer wat een impact de lente op de mensen heeft. Lentekriebels lijken na de zomer een fabeltje. Iedereen vergeet weer hoe die eerste lentedagen waren. Maar wanneer de zon er weer door komt, overvallen ze iedereen. De mensen willen plots naar buiten. Het is opvallend hoe er in de stad meer gelachen wordt. Op het openbaarvervoer is er niet meer zoveel spanning te merken. Thuis is niet meer wat het geweest was. Ineens wil iedereen zijn kamer opruimen en aan de slag gaan. Mama is helemaal in de weer met de beneden te kuisen. Ze klaagt nu al dat door onze vakantie in de paasvakantie, de keukenkasten niet uitgekuist zullen worden. We weten allemaal dat ze het toch zal doen.

(btw, ik ben het beu om voor iedereen een alterego te zoeken. Zal ze maar gewoon nick names geven)
Chubby acht zichzelf ineens mijn beste vriendin. Ik moet toegeven dat we inderdaad goed overeenkomen. Alleen is dat voor mij niet zo'n goede vriendschap als ik met andere heb. Het is vooral haar zagen dat me stoort. Misschien komt het ook door het zonnetje, maar ze is zot verliefd op een jongen. Op school mag het dan ook geen second over iets anders gaan dan over haar kereltje. De hele dag moeten we luisteren naar wat hij allemaal doet, smst, zegt, ... Dit weekend was ik met haar mee naar een fuif in de buurt en dat kereltje zou daar ook zijn. Chubby vroeg me opvoorand om te kijken naar kereltje zijn gedrag en dan te vertellen wat ik er van dacht. Uiteindelijk blijkt dat moeilijker dan ik gedacht had. Kereltje voelt duidelijk helemaal niets voor Chubby. Terwijl zij probeerd korter bij hem te komen, probeert hij juist afstand te nemen. Hoewel hij met meerdere meisjes gedanst heeft, heeft hij nooit aan haar gevraagd. Het was pijnlijk duidelijk. Tinkerbell (andere vriendin) en ik zijn bang om haar dit zonder subtiliteit te zeggen. We zijn alleen nog niet zeker hoe we het dan wel moeten doen. Op dit moment proberen we haar te doen inzien dat hij niet de jongen voor haar is. Wat je al niet moet doen om een meisjes hart te beschermen.

Met het lief gaat alles goed. Zonder een bepaalde reden zijn we plots heel aanhankelijk. Ik moet toegeven dat ik het niet zomaar kan aanvaarden. In mijn hoofd speelt zich een grote chaos af! Het lijkt wel alsof het niet waar kan zijn en er wel een addertje in het gras moet liggen. Nu hij plots veel aandacht wil, wil ik liever wat alleen doen. Daarnaast wil mijn vrouwelijke EX, Dreamy, veel meer aandacht. De laatste week hebben we al 2 keer afgesproken en misschien doen we vrijdag weer iets samen. Gelukkig gaan mijn kriebels niet haar richting. Ondanks het feit dat ik wat meer ruimte wil, zie ik het lief graag.
Dan zijn we goed bezig eh?
XX S.

23-03-2011 om 11:22 geschreven door selena

Grappig hoe een nieuwe levensstijl kan veranderen wie je bent. Ik kom van een leuk dropje net buiten de stad. Van waar ik woon kan je de 2 kanten op. Als ik wil dan ga ik snel  naar de stad, die is kort genoeg om elke dag naar school te gaan. Even goed sta ik direct in "the middle of nowhere". Daar waar echte boeren nog verse groenten kweken. Alsof die tegenstellingen nog niet genoeg zijn, heb ik ook 2 soorten grootouders. Het eerste "soort" komt uit de stad en houdt ook aan het stadse leven. Door een paar (grote) probelemen zie ik die ook helemaal niet meer en dat doet er ook niet toe. Het is net alsof ik die mensen niet ken. De grootouders die ik wekelijks zie, zijn de plattelands mensen. Mijn opa is de enige in zijn gezin die is gaan studeren. Zijn broer is een echte boer geworden en zijn zus getrouwd met een slager. Die hele familie woont letterlijk in 1 straat en dat in een dorpje dat 3 straten groot is. Mijn ouders kozen dus voor de middenweg, daarom woon ik dan ook langs de grote straat die de stad en het platteland verbind.

Aangezien ik ben gaan studeren in de stad kwam ik steeds minder op het platteland. Meestal ga ik ook weg buiten mijn dorpje. En aangezien mijn bazin in het café haar nichtje ook in dienst nam, moet ik steeds minder gaan tappen. Vandaag reed ik sinds lange tijd nog eens met de fiets naar mijn kapper. Toegegeven, het was al lang geleden dat ik nog naar de kapper ging. Laat staan dat ik met de fiets ging! Ik ben oprecht blij dat ik nog eens met de fiets op weg was. Eigenlijk was het echt lang geleden dat ik nog eens de buitenlucht rook. Vroeger ging ik meerdere keren in de week paardrijden en alle andere dagen was ik ook in de wij te vinden. Ondertussen was het toch een 2 jaar geleden dat ik een paard rook. Ik ving ook de geur van geitjes op.

Wat een opfrissing. Misschien is het wel goed van mij om mij eens vaker in het platteland te begeven. Uiteindelijk wil ik graag meer aan sport doen, als ik dan gewoon vaker ga fietsen. Op die manier zie ik tenminste mijn omgeving. Grappig hoe ik dacht dat ik eigenlijk een stadsmeisje was.

22-03-2011 om 18:07 geschreven door selena

Het is pas 11 uur en ik voel me al schuldig! Vandaag ben ik dan maar niet naar de les gegaan. Vorig jaar heb ik verdacht veel gespijbeld. In het hoger onderwijs kan dat ook zomaar, dus ik deed niet echt iets fout. Het enige verschil is dat ik vorig jaar gewoon op cafe ging in de plaats. Dit jaar pak ik het spijbelen wel anders aan. Ik blijf nog steeds regelmatig thuis maar dan met andere doelen. Vaak zorg ik er voor dat ik op die momenten samenvat. Op dit moment moet ik me wat meer concentreren op taken. Want er komen er precies meer bij dan dat ik er af maak. Voor vandaag was het dus mijn plan om te beginnen aan wat zware taken. Het was leuk geweest om zo de ene na de andere taak te kunnen afhandelen.

Die voornemens zijn een beetje anders uitgedraaid. Momenteel heb ik nog een luie dag. Mijn pc heb ik al opgestart. Natuurlijk voor foute doeleinden als facebook en blog. Straks moet ik me alleen nog aanmelden op de site van school om de eerste taak te bekijken. Alleen moet ik straks toch terug naar boven om andere papieren en taken te gaan halen. Liever zou ik vandaag gaan sporten. Gisteren ben ik gaan zwemmen samen met het liefje en met wat andere mensen. Wij gaan dan ook echt wel zwemmen om te zwemmen. Eerst trekken we een uurtje lang baantjes. Daarna ontspannen in zo brubbelbad en dergelijke. Een perfecte woensdag avond. Die perfecte woensdag heeft me wel zin gegeven om weer een week intensief te sporten! Denk dat het weer een goede week wordt. Dat mag ook wel een keer. Ik durf al niet meer op de weegschaal te gaan staan. De laatste weekends stonden in het teken van etentjes en weekends. Dus om eerlijk te zijn heb ik niet veel tijd besteed aan mijn dieet. Zonder gezever, dat moet ik dus veranderen! Gelukkig ben ik in die weken niet bijgekomen, maar afgevallen ben ik natuurlijk ook niet.

Ik begin er wel voor te vrezen dat dit niet blijft duren.

17-03-2011 om 11:56 geschreven door selena

15-03-2011 om 16:10 geschreven door selena

02-03-2011 om 20:47 geschreven door selena