Inhoud blog
  • Bezoekjes!
  • April + Hong Kong
  • Maandje maart ging voorbij met een vaart
  • Foto's!
  • Cambodia was fantastisch!!
  • Feestdagen 2009 + januari 2010
  • Welkom op onze blog!!
  • September tot eind december Shanghai 2009
    Foto's en andere leuke links
  • Pyjamaoorlog in Shanghai
  • foto's
  • Zoeken in blog

    Shanghai

    20-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bezoekjes!

    Hoihoi,

    Hong Kong is ondertussen ook al anderhalve maand geleden en er zijn in die tijd weer wat bezoekjes gepasseerd. Op 11 mei werd het zeer knus en gezellig op ons appartement, wanneer vier van onze vrienden tijdelijk bij ons introkken.

    Met Ben, Bram, Katrien en Kevin hebben we uiteraard de ons welbekende toeristenplekjes in Suzhou, Hangzhou en Shanghai bezocht. Daarnaast zijn we ook eens richting Beijing getrokken. Na een 10u durende nachtelijke treinreis kwamen we aan in de Chinese hoofdstad. De eerste dag bezochten we het Tiananmen plein, de verboden stad, de Hemeltempel en de Olympische site. Op deze ultratoeristische plekken voelden we ons echte wereldsterren. Van overal kwamen immers Chinezen aan ons vragen of ze met ons op de foto mochten. De tweede en laatste dag werd op de Chinese Muur doorgebracht. Het weer zat niet helemaal mee, waardoor het zicht niet perfect was, maar de gedachte dat we op DE muur rondliepen, maakte veel goed.

    De dag erna waren we weer in Shanghai en voelden we ons klaar voor een nieuwe uitdaging…de EXPO. Sean en ik worden al sinds het begin van ons verblijf in Shanghai bestormd met reclamefilmpjes, affiches, vrijwilligers,…van de expo en worden bovendien al maandenlang voor elke metrorit door een scan gestuurd, waardoor we nu toch wel eens wilden te weten komen waar al die heisa nu rond draaide. En op de exposite werd het snel duidelijk: er is een expohype in China.  Bij sommige paviljoenen was het gewoon onmogelijk om binnen te geraken (China, Japan, Saoedi-Arabië,…), bij anderen waren de wachtrijen ongelofelijk. Gelukkig leek ons Belgisch-Europees paviljoen nog niet al te populair waardoor we wel eens konden gaan kijken of we trots konden zijn op onze prestatie. En het moet gezegd: in vergelijking met sommige andere paviljoenen heeft België het zeker niet slecht gedaan. Na een lekker frietje van ‘Chez Leon’ wilden we ook het ‘Belgian Beer Cafe’ eens proberen. Spijtig genoeg waren de biertjes niet perfect getapt en konden het stoofvlees en de bechamelsaus bij het witloof toch ook iets beter naar onze bescheiden mening. Chinezen weten gelukkig niet hoe het wel moet en lieten het zich dan ook goed smaken.

    Na de nogal intensieve negen dagen van bezoek konden we een tiental dagen genieten van wat rust en stilte op het appartement. Daarna was het weer tijd voor de volgende bezoeker, Astrid. Astrid verbleef hier 11 dagen, waardoor we alles iets meer op het gemak konden doen.  We bezochten onder andere Chongming Island, het derde grootste eiland van China (op Taiwan en Hainan na). Het eiland kan worden bereikt via een halfuurtje met de ferry (die we in het afkomen hebben genomen) of met een lange onderzeese taxi- of busrit.  Op Chongming Island ligt een groot park dat bij buitenlanders nogal geliefd is omwille van de rust die in Shanghai nu eenmaal nergens te vinden is. We konden er onder andere genieten van Chinezen die op rupsbanden op grasmatten ‘skiën’ en van Chinezen in racekarretjes (allebei hilarisch!). De rest van de trip bestond uit languit in het gras liggen en genieten van de stilte. Ook Astrid wou uiteraard wat van de expo meegenieten, dus raapten we onze moed nog eens bij elkaar voor een tweede bezoek. Deze keer bleek het Belgisch paviljoen iets populairder, waardoor we dan maar zijn gaan aanschuiven bij zijn overbuur, Spanje, een van de mooiste paviljoenen die we al gezien hebben tot nu toe. Verder hebben we ook het Nederlands paviljoen of beter gezegd ‘Happy street’ bezocht, dat ons uiteindelijk naar een grasmat met plastieken schapen bracht, waar we konden genieten van een echte vleeskroket. En dan was het weer tijd voor een beetje rust ten huize Sean en Sophie, die volgende dinsdag weer zal ophouden met de komst van onze laatste bezoeker, maar daarover dus volgende keer meer.

    Heel veel warme en vochtige groetjes vanuit Shanghai!!

    Sophie en Sean

    20-06-2010 om 12:38 geschreven door sophie_sean  


    29-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.April + Hong Kong

    Ni hao!

    We weten het, het is alweer veel te lang geleden en dus weer hoog tijd voor een update.
    April ging voorbij zoals elke andere maand: al werkend en al feestend. Op werkvlak zijn er geen nieuwtjes te brengen, maar ik denk dat zowel Sean als ik dat niet al te erg vinden. Wat de feestjes betreft, zullen vooral de teppanyaki- en de duvel-avond ons het meeste bijblijven. Teppanyaki staat in Shanghai gelijk aan zoveel mogelijk eten en drinken met zoveel mogelijk volk. En als er iets is dat Belgen als de besten kunnen, dan is het toch wel zoveel mogelijk eten en drinken. Het werd dus een zeer gezellige avond die uiteindelijk eindigde in een van de vele dansclubs in Shanghai. Ook de duvelavond kon niet Belgischer. Duvel en Vedett werden als water geschonken en gedronken, waardoor op het einde van de avond alleen nog een kleine en zeer vrolijke Belgische bende overbleef en gezellig verder feestte.

    Op 30 april werd dan eindelijk het grote openingsvuurwerk van Expo 2010 aangekondigd!!Voor ons een goede reden om met zijn alleen naar het appartement van mede-paffer Sophie te trekken dat vlak aan de expo site op het 32ste verdiep gelegen is. Na lang wachten (ze hadden het vuurwerk aangekondigd tussen halfacht en negen uur 's avonds) werden om 22u de eerste vuurpijlen de lucht ingeschoten. Over een lengte van ongeveer anderhalve kilometer, vanop een van de grootste bruggen van Shanghai en vanop de rivier werden elke seconde honderden vuurpijlen tegelijk de lucht ingeschoten en dit zeker 20 minuten lang. Op een volgepropt balkon werd dus de ene OOOH en AAAH na de andere uitgeroepen. Maar het moet gezegd: de Chinezen weten wel hoe ze een vuurwerkshow in elkaar moeten steken en hoe ze in 20 minuten tijd tonnen geld de lucht in kunnen schieten (ze konden in Shanghai immers niet onderdoen voor de Olympische Spelen in Beijing).

    De dag erna werd de expo geopend en dat was voor ons beiden dus reden te meer om weg te vluchten uit Shanghai en richting Hong Kong te trekken. 1 mei betekent in China drie dagen vrijaf, maar omwille van de expo werden daar in Shanghai nog twee dagen bovenop gedaan, waardoor we ons enkele dagen buiten Shanghai konden veroorloven. Hong Kong is een stad van wolkenkrabbers, heuvels en eilanden. De eerste dag hebben we de omgeving rondom ons guesthouse in Kowloon een beetje verkend. We wandelden door de drukke winkelstraat om daarna een beetje van de hitte en de drukte te bekomen in het park. 's Avonds zijn we dan gaan eten in een Mongools barbeque restaurant, waar we zelf onze ingredienten konden kiezen, die dan door de chefs voor ons werden bereid. De tweede dag begonnen we met een ontbijt in het park. De rest van de dag spendeerden we op het eiland Hongkong. Eerst namen we een kijkje in Central, de financiele wijk van Hong Hong waar ook alle wolkenkrabbers gevestigd zijn. Aangezien deze in Shanghai echter al tot ons dagdagelijks leven behoren wilden we die wolkenkrabbers en de drukte die ze met zich meebrengen even achter ons laten. Het duurde dan ook niet lang of we zochten weer de rust op van een ander park waar we een wandeling konden maken in een enorme vogelkooi. We bezochten verder ook een dierenpark met aapjes (iets wat stilaan een must voor ons aan het worden is in elk land dat we bezoeken). Om de dag af te sluiten, namen we de bus naar Victoria Peak. We kwamen daar aan om ongeveer 18u, wat ons voldoende tijd gaf om  het zicht op de omliggende eilanden en Central eerst in daglicht en later ook 'by night' te aanschouwen. Het gaf ons bovendien de kans om een prachtige zonsondergang in Hong Kong mee te maken. De derde dag bezochten we het eiland Lantau met de ferry. Lantau staat vooral bekend om zijn 35 meter hoge Boeddhabeeld, niet voor niets de 'Big Boeddha' genoemd. Verder maakten we ook van de gelegenheid gebruik om een vissersdorp te bezoeken met paalwoningen en heuvels van waarop we hoopten enkele witte dolfijnen te spotten, tevergeefs. De vierde en laatste dag van onze trip spendeerden we aan het Shek O strand en aan Big Wave Bay. Het water was echter nog net iets te koud voor een zwempartijtje. Als afscheid hebben we nog langs 'the walk of stars' gewandeld, wat een mooi zicht bood op het eiland Hongkong met zijn wolkenkrabbers en zijn heuvels in de achtergrond. En dat was het weer tijd om huiswaarts te keren. Terug naar Shanghai, waar zich intussen weer hele andere verhalen hebben afgespeeld, die niet zolang op zich zullen laten wachten!

    Foto's via deze link: http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/browse.aspx/Hong%20Kong


    Tot snel!
    Sophie en Sean


    29-05-2010 om 06:01 geschreven door sophie_sean  


    12-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maandje maart ging voorbij met een vaart
    Hey iedereen!

    We zijn ondertussen alweer een maand en een familiebezoek verder in ons Shanghai avontuur dus ook hier vliegt de tijd voorbij.
    Na onze zalige Cambodiareis hadden we welgeteld een uurtje om tot rust te komen in ons appartement. We konden namelijk pas om zes uur 's nachts ons bedje inkruipen om er om zeven uur weer uit te springen. Sean moest na 12 dagen vakantie immers dringend nog eens naar de fabriek om te zien hoe deze de vakantie had overleefd. Ikzelf had die dag en de dag erna twee trainingsdagen om het nieuwe semester goed getraind terug in te zetten. Inhoudelijk bleek het vooral herhaling te zijn van vorig semester, maar het was wel eens interessant om te kijken welke nieuwe leerkrachten er zich ook in het Panda avontuur hadden gewaagd (van deze nieuwe leerkrachten zijn er ondertussen ook alweer een paar verdwenen). Die week begon mijn nieuwe semester als leerkracht met een demo in een shoppingcenter, aaah! Het was gelukkig helemaal boven op het vierde verdiep in een babywinkel, waardoor de vernedering nog niet al te groot was :). Al kan ik wel zeggen dat lesgeven aan kinderen van 6 maanden tot 2.5 jaar zeker niet zo gemakkelijk is!

    In de maand maart is het semester voor mij pas goed en wel begonnen. Terug enkele uren per week les aan kindjes die ik ook vorig semester had dus qua namen leren kon ik lekker lui zijn, en elke week is er weer een vergadering die vooral fijn is omdat de leerkrachten elkaar dan nog eens zien en ervaringen kunnen uitwisselen. In de weekends komt het er hier vooral op neer om niet al te veel te doen. We koken, we gaan uit eten, op cafe, of gaan naar een park om naar de Chinezen te gaan kijken. Zo zijn we een paar weken geleden op aanraden van onze Trotter naar Hongkou park getrokken in het Noordoosten van Shanghai. Op zich leek het niet zo'n heel speciaal park te zijn, tot we aan de 'exercising ground' kwamen. Elk park in China, alsook bijna elke compound heeft een paar fitnesstoestellen buiten staan waarop de Chinezen zich eens goed kunnen uitleven. In Hongkoupark zaten deze toestellen vol met oudere Chinezen, op zich ook niet zo speciaal, want het zijn hier vooral de oudere mensen die aan sport doen. Wat wel speciaal was, was dat sommige van deze mensen op hun gemak een handenstand deden, of een tiental gestrekte toertjes rond de rekstok. We schatten deze mensen zo rond de 70 jaar dus vol schaamte zijn we dan maar verder gewandeld.

    Op 24 maart zijn mijn papa en mijn oudste zus Sara gearriveerd. Het begin van 10 drukke, maar heel plezante dagen. De eerste dagen hebben we vooral geshopt, lekker gegeten, en gewandeld in de oude stad en op het volksplein. We hebben ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om samen eens naar het circus te gaan, zonder clowns, maar wel met fantastisch acrobatische en andere stunts. En dan was het tijd voor de eerste daguitstap. Het was weekend dus konden we met ons viertjes naar Hangzhou vertrekken. In Hangzhou hebben we eigenlijk onze reis van oktober nog eens overgedaan, maar dan in sneltempo. Na een nogal uitgelopen trein-en taxirit arriveerden we eindelijk weer aan de tempel in de heuvels. Van daaruit trokken we dan met de bus richting het meer van het westen, waar we spijtig genoeg net de zonsondergang hadden gemist. Maar niet getreurd, onze wandeling langs het meer in de avondschemering was ook meer dan de moeite waard. De dag erna stonden we op onder een stralende zon, en dat was zeker meer dan welkom want er stond een bezoekje aan de hoogste toren in Shanghai op het programma. Na opgeslokt te zijn geweest in de mensenmassa omwille van de heropening van de Bund (een soort van dijk langs de rivier met zicht op het financiele district met de grootste torens in Shanghai), namen we de ferry naar de overkant. In het Shanghai World Financial Center (ziet eruit als een grote flessenopener) konden we op het 97ste verdiep, op ongeveer 480m hoogte, genieten van een prachtig zicht op de vele wolkenkrabbers en compounds die Shanghai rijk is. Daarnaast konden we ook een glimp opvangen van de wereldexpo site die iets zuidelijker aan de rivierkant gelegen is. De volgende dag moesten Sean en ik spijtig genoeg terug gaan werken dus trokken mijn papa en mijn zus er dan maar alleen op uit, richting Suzhou, waar ze een tempel, tuinen, en het zijdemuseum bezocht hebben. De laatste dagen hadden we echter wat minder geluk met het weer, waardoor we vooral moesten terugvallen op de beste bezigheid in Shanghai bij regenweer... shoppen. Verder kregen we ook een uitnodiging van Sean zijn Taiwanese baas om twee fabrieken te bezoeken, die van Sean en een andere fabriek die eigendom is van die baas. Na een heel interessante rondleiding bracht deze ons bovendien nog naar een restaurant met een fantastisch zicht op de Bund en het financial district, waardoor de reis voor mijn papa en mijn zus toch op een heel mooie manier werd afgerond.

    De laatste week zijn er niet echt veel spectaculaire dingen gebeurd. Sean en ik hebben wel eindelijk de film 'Avatar' gezien en het was zeker de moeite, vooral omdat het echt grappig was om al die Chinezen met zo'n brilletje te zien zitten. En dit weekend zijn we ook eindelijk is op zoek gegaan naar een fitness hier in de buurt. Vanaf morgen kom ik dus uit mijn luie zetel, jog ik naar de fitness en zie ik hopelijk de extra kilootjes, die er door het vele lekkere eten zijn bijgekomen, er weer afvliegen. Ik kijk er al naar uit!

    Voila, dat was het voor deze keer. Normaal gezien gaat ook Sean eens iets posten op deze blog, zodat jullie ook meer te weten komen over zijn PAF (Prins Albert Fonds) avontuur.

    Tot een volgende keer en stuur zeker ook nog wat Belgisch nieuws onze richting uit! Zai jian!

    Sophie en Sean

    12-04-2010 om 17:07 geschreven door sophie_sean  


    15-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's!
    Hey iedereen!

    We hebben de voorbije weekends gespendeerd aan het selecteren van foto's die een upload waardig waren. Een zwaar werkje, want we konden nu eenmaal niet alle x duizend foto's online zetten, maar we hopen dat de selectie toch een goed beeld geeft van onze eerste 6 maanden hier.
    Jullie kunnen de algemene link naar de albums vinden onderaan dit bericht of onder 'Foto's en andere leuke links'. Onder elk van de verschillende berichten geven we daarnaast ook nog de links naar de albums met foto's van die periode.
    Veel kijkplezier!

    http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/albums.aspx

    15-03-2010 om 01:38 geschreven door sophie_sean  


    04-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cambodia was fantastisch!!

    Heyhey!

    Eerst en vooral een heel gelukkig Chinees Nieuwjaar aan iedereen! We zijn behouden en wel terug thuisgekomen in Shanghai en zoals altijd is de vakantie weer veel te snel voorbijgevlogen. Zoals sommigen onder jullie misschien al weten heeft Cambodia een zeer turbulente geschiedenis gehad. Vooral de tweede helft van de vorige eeuw staat nog vers in het geheugen van de Khmers gegrift. Een burgeroorlog leidde tot een genocide door de Khmer Rouge onder leiding van Pol Pot tussen 1975 en 1979. Om meer te weten te komen over deze recente geschiedenis trokken we de eerste dag naar de Killing Fields en het Tuol Sleng Museum in Phnom Penh, de Cambodiaanse hoofdstad. Het museum is een vroegere school die door Pol Pot werd omgevormd tot Security Prison 21. Hier werden meer dan 17000 mensen gevangengezet en gefolterd. Bijna al deze mensen werden na hun foltering overgebracht naar de Killing Fields, 15 km uit de hoofdstad gelegen, om daar op brutale wijze (meestal door bijlen of spades) aan hun einde te komen. Ook baby's werden naar deze plek gebracht en doodgeslagen om latere wraakacties op de Khmer Rouge te vermijden. Op de Killing Fields liggen nu nog 8000 schedels in een herdenkingsstupa, die zowel is bedoeld voor eerbetoon aan de doden, als als getuigenis van de gruweldaden in heel Cambodia. Na deze sombere dag konden we 's avonds wel een opkikkertje gebruiken en trokken we naar de centrale markt voor de eerste shopping en genoten we van een cocktail bij zonsondergang aan de Mekongrivier. De tweede dag hadden we een leukere trip gepland, we huurden een brommertje en reden 40 km het platteland in om uiteindelijk aan Phnom Tamao Wildlife Sanctuary uit te komen. Daar kregen we de kans om tussen de makaakaapjes en ree-achtige beesten rond te lopen en konden we ook enkele gibbons, krokodillen, witte eekhoorns, marters en mariboes van heel dichtbij aanschouwen. De rest van het park was eerder uitgestrekt en bezochten we met onze brommer. Op deze tocht zagen we leeuwen, tijgers, sunbears, buffels, everzwijnen, zwarte beren, otters, luipaarden, en olifanten. Al deze dieren komen in Cambodia nog in meerdere of mindere mate in het wild voor, op de leeuwen na. Die dag sloten we af met een heerlijke smoothie bij zonsondergang aan het Boeng Kak meer in Phnom Penh en met een lekkere Khmer maaltijd aan de rivier in het gezelschap van tientallen schattige gekko's.
    De dag erna stapten we om 7u30 op de snelle boot naar Siem Reap via de Mekong rivier en het Tongle Sap meer, het grootste meer in Zuid-Oost Azie. De boottocht bood ons prachtige zichten op de Mekongoever en de daaraan gelegen vissersdorpjes. Bijna aangekomen in Siem Reap passeerden we na 5 uur het drijvende dorp Chong Kneas. Een dorpje met een schooltje en kleine woningen op het meer, waardoor de enige vorm van vervoer kleine bootjes zijn. In Siem Reap kuierden we die dag nog wat rond op de markt en namen we de tuk tuk (moto met overdekt karretje met zeteltjes) naar de ingang van Angkor. Daar kochten we een driedaags ticket voor de Angkortempels, waardoor we 's avonds nog gratis konden genieten van een zonsondergang op Phnom Bakheng, een tempel op een heuvel met een fantastisch zicht op de omgeving. We konden zelfs kiezen om de heuvel per olifant te beklimmen, maar we vonden onszelf nog fit genoeg om de beklimming te voet te wagen. De Angkortempels zijn honderden tempels die allemaal gebouwd zijn in 'the Angkor Empire' van 802 voor Christus tot het jaar 1432. Elke tempel verschilt van alle andere en is op zijn manier prachtig en indrukwekkend. De eerste dag bezochten we de tempels op het grotere circuit en bezochten we ook Banteay Srei, een tempel die vooral bekend staat om zijn prachtige gedetailleerde steengravures die doorheen de eeuwen zeer goed bewaard zijn gebleven. Deze tempel lag verder van de andere tempels, wat ons die namiddag ook een zeer mooie rit op de tuk tuk heeft opgeleverd doorheen het Cambodiaanse platteland. De volgende dag zijn we om vijf uur 's morgens met de tuk tuk vertrokken om de zonsopgang aan Angkor Wat te kunnen meemaken. Angkor Wat is de grootste en bekendste van de Angkor tempels en is het populairst rond zonsopgang. Dat maakte onze trip naar de tempel wel eentje om niet snel te vergeten. Acht kilometer waarin je niets anders ziet en hoort dan de tuk tuks voor en achter je eigen tuk tuk. Aan de tempel zelf was het dan vooral belangrijk om dicht bij iemand te lopen die zo slim was geweest om een zaklamp mee te brengen, aangezien het echt nog pikkedonker was om halfzes 's morgens. Eenmaal aangekomen in het tempelcomplex zochten we ons een goed plekje tussen de vele andere mensen om van daaruit te zonsopgang te kunnen bekijken. En het moet gezegd: het was zeker de moeite! De rest van de dag bezochten we de belangrijkste Angkoriaanse tempels, namelijk Angkor Wat, Angkor Thom met de prachtige Bayon tempel, Ta Keo, en Ta Phrom die het prachtige decor vormt in de Lara Croft film 'Tomb Raider'. Deze laatste tempel is bijna overal ingepakt met reusachtige boomwortels die ons eraan herinnerde dat we ons toch een beetje in de jungle bevonden. De hitte en de grote wandelafstanden van die dag hebben ons ertoe gebracht om die avond voor een heerlijke Khmer massage te gaan. Een uurtje zalig genieten, waardoor we weer helemaal klaar waren voor de week die ons nog restte in Cambodia. De derde volle dag in Siem Reap begon echter in mineur. Sean zijn biefstuk met frietjes van de vorige dag waren hem duidelijk niet goed bekomen, waardoor hij de hele dag in ons guesthouse heeft moeten doorbrengen. We hadden ons de dag ervoor echter ingeschreven voor een Khmer kookcursus, dus ik dacht, het minste dat ik voor Sean kan doen, is gaan leren hoe ik voor hem later een heerlijke maaltijd kan koken. Eerst namen ze mij mee naar de markt om mij enkele typische Khmer ingredienten te leren herkennen. Daarna mocht het echte werk beginnen en na drie uur kon ik genieten van zeer lekkere eigengemaakte loempia's en een zeer smakelijke curry. En ik kreeg er zelfs een diploma voor :). In de namiddag heb ik nog een tweede bezoekje gebracht aan de Bayon tempel en Ta Phrom in het prachtige late namiddaglicht en heb ik van de gelegenheid geprofiteerd om enkele kleedjes en souveniertjes te kopen op de markt.
    De volgende dag voelde Sean zich weer een beetje beter en maar goed ook, want er stond een 12 uur durende busrit via Phnom Penh naar het zuiden op het programma. Onderweg konden we zelfs nog enkele lokale lekkernijen van naderbij bekijken: heerlijke gebakken spinnen en kakkerlakken, njammie! Om zeven uur 's avonds kwamen we dan eindelijk aan in Kampot, een rivierstadje in het zuiden van Cambodia, waar we twee dagen zouden verblijven. De eerste dag trokken we naar enkele grottempels in de buurt. Vooral de enorme vleermuizen en de koelere temperatuur maakten de trip de moeite waard. De enige keerzijde aan ons grotbezoek waren de vele kinderen die rond ons zwermden om onze gids te kunnen zijn. Het probleem is vooral da ze ons bleven volgen en uitleg bleven geven, zelfs nadat we hen hadden uitgelegd dat we hen geen geld zouden geven. Het helpt nu eenmaal niet om aan 10 kinderen geld te geven als je weet dat het geld voor de kinderen toch ergens anders beland. De tweede dag trokken we met een gids in een groep naar het Bokor National Park. Na anderhalf uur rijden, anderhalf uur jungletrektocht, en nog eens een half uur rijden, kwamen we bovenop Bokor Mountain (1080m) aan. Bokor Mountain werd in de jaren 1920 de locatie voor een Frans vakantieoord met een groot hotel-casino, Bokor Hill Station genaamd. Vele decennia later werd het oord ook door de Khmer Rouge ingepalmd tijdens hun invasies op het platteland. Sinds de vroege jaren '90 staan de gebouwen van Bokor Hill Station echter leeg, waardoor het dorp er nu uitziet als een spookstad. Het vakantieoord werd op de berg gebouwd omwille van het koelere klimaat en de fantastische zichten op de nabijgelegen kust. De weergoden waren ons echter niet zo goed gezind, waardoor de berg bij ons bezoek in mist gehuld was, wat uiteraard ook wel zijn charmes had in de spookstad. Momenteel zijn ze een enorm groot nieuw luxeresort aan het bouwen op Bokor Mountain. De vraag is natuurlijk welke gevolgen dit gaat hebben voor het nationale park. Terug in Kampot werd onze groepstour die dag beeindigd met een sunset rivercruise. Met zijn allen stapten we in een klein bootje dat ons naar de monding van de rivier bracht voor een zonsondergang op een klein strandje. Zalig warm zeewater om onze vuile voeten mee af te spoelen en een prachtige zonsondergang met zicht op een Vietnamees eiland om de dag mee af te sluiten. Op de terugweg kregen we ook nog tientallen vissersboten te zien die op weg waren voor hun zware nachttaak.
    De dag erna waren we weer vroeg uit de veren om met de minibus naar Sihanoukville te trekken. Sihanoukville is vooral bekend om zijn witte zandstranden en tropische eilanden in de buurt. We hadden spijtig genoeg niet veel tijd dus kozen we ervoor om de weinige tijd die we daar hadden aan het strand door te brengen. En wie kan het ons kwalijk nemen: zalige ligstoelen aan het water, cocktails en boek bij de hand en een watertemperatuur van rond de 30 graden. Andere toeristen lieten zich verleiden door een massage, manicure of pedicure of genoten van een lekkere kreeft die voor de strandgangers werd rondgebracht. Na een namiddag, zonsondergang en voormiddag aan het strand te hebben doorgebracht, werd het spijtig genoeg weer tijd om naar Phnom Penh terug te keren.
    Onze laatste dag in Phnom Penh en Cambodia beloofde echter nog een drukke dag te worden. De dag begon met een bezoek aan het 'Royal Palace'. Het Koninklijk paleis dient in Phnom Penh nog steeds als woonplaats van de koning en is dus voor het grootste deel afgesloten voor bezoekers. We kregen wel de kans om de Zilveren Pagode te bezichtigen. De vloer van deze pagode is betegeld met zilveren tegels die echter grotendeels bedekt zijn ter bescherming. Na het paleis bezochten we het nationale museum dat vlak naast het paleis gelegen is. Het nationale museum bezit vooral beeldhouwwerken uit het Angkor tijdperk, maar vond ik persoonlijk vooral indrukwekkend van buitenuit bekeken. Het is namelijk een terracotta gebouw in het tradionele Khmer design (lees: veel puntige daken :) ). Van daaruit trokken we naar een shooting range op een tiental kilometer van de hoofdstad gelegen. In Cambodia is het immers nog toegestaan voor militaire basissen om de grote overvloed aan kogels door de burgeroorlog te verminderen door toeristen in ruil voor wat geld een paar kogels te laten schieten uit een rifle naar keuze. Wij kozen voor 15 kogels uit een M16 rifle, en we schoten toch wel een mooie 9 kogels raak. Gelukkig weten we niet wie van ons twee wat gemist heeft. Daarna bezochten we onze laatste tempel in Cambodia, Wat Phnom, die op de enige heuvel in Phnom Penh gelegen is. Onze laatste trip was er eentje naar de Russian Market waar we, weggedreven door de geur en de warmte, weer snel buiten waren (bij de geur moet je je een mengeling van vis en vlees voorstellen, die uitgestald worden in een temperatuur van bijna 35 graden). En dan was het spijtig genoeg tijd voor onze laatste tuk tuk trip naar de luchthaven (we missen de tuk tuks nog altijd). Maar de slotsom van ons verhaal is denk ik wel duidelijk: Cambodia was fantastisch!!

    Foto's via deze link: http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/browse.aspx/Cambodia    (adres kopieren en plakken)

    04-03-2010 om 00:00 geschreven door sophie_sean  


    08-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Feestdagen 2009 + januari 2010
    Hey iedereen!

    Feestdagen in Shanghai: we hebben ze toch net iets anders beleefd dan in Belgie. Zoals de meesten onder jullie wel zullen weten, wordt Kerstmis niet gevierd in China. Voor ons betekende dat echter niet dat we minder zouden feesten, we zouden het alleen zonder familie moeten stellen. Kerstavond hebben we met enkele andere Belgen en hun wederhelft gevierd op het appartement van een vriend van ons. We waren met drie koppels en dat betekende dus aperitief en voorgerecht voor het ene koppel, hoofdgerecht voor ons, en dessert voor het laatste koppel. En we hielden het Belgisch! Als voorgerecht lekkere asperges en gerookte zalm, als hoofdgerecht een gebraden kippetje met appelmoes en puree, en als dessert heerlijke appeltaart, allemaal zelfbereid! Een heel smakelijke en gezellige avond dus! Kerstdag hebben we het dan toch net iets rustiger aan gedaan. We hadden van andere Belgen gehoord dat er in Shanghai een indoor skipiste lag en aangezien het alleen voor de buitenlanders een vakantiedag was, trokken we naar de rustige skipiste. De piste lag er niet echt goed bij (Chinezen en skipistes gaan toch niet helemaal goed samen) dus kozen we voor het snowboard waarmee ik (Sophie) sowieso toch nog wat moest mee oefenen en dat met vrolijke kerstdeuntjes op de achtergrond. 's Avonds trokken we voor een uitgebreid kerstdiner met gluhwein naar een Italiaans restaurant waar we de heel gezellige kerstdag afsloten.

    Op 29 december heeft Annabel ons dan op ons appartementje vervoegd. De dag erna kwam ook Miho (een Japanse vriendin van Annabel) ons vergezellen. Op oudejaarsavond kwam dan ook nog eens een Amerikaan met wie ik de minder leuke dagen in Beijing gesleten had op bezoek met enkele vrienden. Het beloofde dus een heel dolle avond te worden. Na een kleine receptie op het appartement trokken we met zen allen naar een van onze lievelingsrestaurants in Shanghai. Van daaruit zijn we naar een Belgian Beer cafe gegaan om met een goede pint in de hand het nieuwe decennium in te zetten. En in de vroege uurtjes hebben we, na zeer lang in de kou te hebben moeten wachten op een taxi, onze dansmoves nog eens bovengehaald in een van de vele danscafe's hier in de stad. De Amerikaan en zijn vrienden waren we toen spijtig genoeg al kwijt wegens teveel Belgisch bier (tja, als ge alleen maar Chinees bier gewoon zijt...). Net zoals de vorige maanden is daarna ook de eerste maand van het nieuwe decennium weer heel snel voorbij gevlogen. Miho heeft ons spijtig genoeg al na 5 dagen in Shanghai moeten verlaten (die Japanners moeten altijd maar werken). In de twee weken met Annabel hebben we enkele tempels bezocht, wat aan souvenirshoppen gedaan, en zijn we een weekendje naar Suzhou en Tongli geweest. Suzhou staat vooral bekend om zijn Chinese tuinen en de vele kanaaltjes. Nadat we net een tuin hadden bezocht, werden we 'wonder boven wonder' aangesproken door een Chinees die aanbood om ons met een fietsje naar een kanaal te rijden om daar dan een boottocht te doen. Normaal gezien zouden we zo'n Chinees gewoon voorbijlopen, maar aangezien we toch al van plan waren om een boottocht te doen en aangezien Sean hem toch op een goede prijs kon krijgen, kropen we in een bakske achterop een Chinese fiets en later in een bootje met peddelaar die ons maar bleef verwennen door het zingen van verschillende Chinese liedjes. Jaja, we hebben ons daar wel geamuseerd. Voor het donker werd, zijn we nog snel een pagode gaan bezichtigen in het centrum van de stad, die met zijn 7 verdiepingen spijtig genoeg mijn beenspieren versleet voor de rest van de avond, maar die ons wel een mooi zicht bood op Suzhou. De volgende dag waren de weergoden ons niet goed gezind en stonden we op in de regen. We zijn alsnog naar Tongli getrokken, een stadje dat hier het Venetie van het Oosten genoemd wordt omwille van de vele kanaaltjes en brugjes in het centrum van de stad. Uitgebreid rondkuieren in het stadje zat er niet echt in, maar we hebben van de gelegenheid wel gebruik gemaakt om het bekendste seksmuseum in China te bezoeken. Met spijt in het hart heb ik Annabel de volgende morgen weer naar de luchthaven gebracht en het was dus weer een paar dagen back to every day life in Shanghai.

    Gelukkig heeft dat niet al te lang moeten duren, want het volgende weekend zouden we alweer andere Belgische vrienden opzoeken in het zuiden van China. Ineke en Pieter die al sinds 28 december in China aan het rondtrekken waren, wachtten ons op in Yangshuo.  Yangshuo is een heel toeristisch stadje gelegen tussen vreemde heuvels en nabij prachtige rivieren. De eerste dag trokken we er met de fiets op uit om de eerste rivier eens van naderbij te gaan bekijken. Fietsen betekent Chinese fietsen huren en dat betekent op zijn beurt dus weer platte band. Ikzelf was de eerste die echt tot op de velg zat. We wisten dat we nog veel kilometers hadden te gaan en we moesten voor het donker terug op de grote weg zitten dus wandelen was geen optie. Chinezen hebben gelukkig een goed instinct om te weten hoe ze extra geld kunnen verdienen en op de weg kwamen we na een tijdje een soort winkeltje tegen met een bord 'bike-repair'. Als we in hun winkeltje iets zouden kopen, zouden ze mijn achterband plakken voor een goede prijs. Na een deugddoend drankje en een goede rustpauze konden we met de geplakte band weer op weg. Een paar minuten later voelde ook Sean zijn band platter worden, maar met wat goed uitgeruste Chinezen en een pomp was dat probleem ook snel verholpen. De volgende dag stond er een wandeltocht langs een andere rivier op het menu. Enige obstakel: we moesten de rivier drie maal oversteken. Ook hier dus weer de Chinezen hun instinct en ze stonden ons dus op te wachten met tientallen bamboeboten (eerder PVC boten ma kom) en een monopolie om u tegen te zeggen. In de onderhandelingsstrijd over overzetgeld met de Chinezen was er echter een Israelier die weigerde om de overeengekomen prijs (1 euro) te betalen en die ons daardoor ook ongeveer een half uur heeft vertraagd. Hij vond dat we door te betalen de uitbuiting van de toeristen in stand hielden en blablabla. We zijn alleszins zonder hem vertrokken en we vonden het ook niet zo erg. De wandeling zelf was daarna echt prachtig en ook de stilte tussen de heuvels werd door ons zeker geapprecieerd. De laatste dag in Yangshuo was een echte relaxdag. In de voormiddag bezochten we een klein stadje, Fuli, vooral bekend om zijn waaiers. In Fuli hebben we spijtig genoeg voor het eerst hondenvlees zien verkopen op een markt, echt zielig, maar we kunnen maar hopen dat het hondje niet geleden heeft. Voor de rest bestond de dag uit chillen op het strand aan de rivier en wachten tot we moesten vertrekken naar de luchthaven. Ineke en Pieter zouden diezelfde avond nog doorreizen naar Hong Kong.

    Het weekend daarna zijn we bij vrienden thuis een spel gaan spelen dat in China blijkbaar heel populair is. In Belgie noemen ze het 'moordenaar' denk ik. We waren met tien en onder deze tien personen zitten elk spel twee moordenaars en twee agenten die de moordenaars moeten pakken. De Vlamingen onder ons hadden het moeilijk om het spel serieus te spelen en vielen nogal snel door de mand. De Chinezen speelden het spel daarentegen bitterhard en dat maakte dat het soms wel eens grappig werd.
    Ook het weekend daarna was eerder rustig. Zaterdag zijn we met zijn allen bij iemand thuis pannenkoeken gaan eten en voor Henin gaan supporteren. Het heeft spijtig genoeg niet mogen baten, maar we lieten het niet aan ons hartje komen en Sean en ik zijn daarna naar het Belgisch restaurant in Shanghai gegaan om nog eens goei stoofvlees met frietjes te eten. Uiteraard konden we ook niet aan de desserts weerstaan. Sean liet zich verleiden door een dame blanche (met goede chocoladesaus) en ik wou na 5 maanden nog eens chocomousse eten die duidelijk ook met goede chocolade was bereid. Om ons eten van de vorige dag eindelijk een beetje te laten zakken zijn we die zondag nog een uurtje gaan badmintonnen. Het was echt afzien, maar het deed deugd om na al die maanden nog eens een uurtje intensief te sporten. Gisteren was het dan al helemaal decadent. Een vriend van ons was jarig en wou dat uitgebreid vieren met een brunch. De bekendste zondagse brunch hier in Shanghai wordt gehouden in het Westin hotel. Een zeer goede reputatie, een iets minder aantrekkelijke prijs, maar we hebben ons toch laten overhalen. Het maakte zijn reputatie echter helemaal waar. Een heel verdiep vol eten: kreeft, krab, sushi, kaviaar, kebab, tepanyaki, chili con carne, pastas, kebab, chinese noodles en rijst, koffiekoeken, fruit, pancakes, pralines, ijs, cakes, mousses,...teveel om op te noemen, om dan nog maar te zwijgen over de champagne en cocktails a volonte. Na 3 uur eten lagen we allemaal uitgeteld aan de tafel. We namen ons daarna voor om nooit nog te eten (maar daar zijn we ondertussen al van afgestapt).

    Voila, dat was het voor de voorbije maand. Ik heb sinds 29 januari drie weken verlof en om dat te vieren hebben we vorige week vliegtickets naar Cambodia geboekt. Van 9 februari tot 21 februari zitten wij dus veel zuidelijker en warmer dan nu het geval is en we zullen ook van die reis achteraf zeker een verslag schrijven.

    Heel veel groetjes vanuit Shanghai en tot de volgende!

    Sophie en Sean

    Foto's feestdagen via deze link: http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/browse.aspx/Shanghai%20rond%20eindejaar
    Foto's Suzhou en Tongli via deze link: http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/browse.aspx/Suzhou%20%5E0%20Tongli
    Foto's Yangshuo via deze link: http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/browse.aspx/Yangshuo

    08-02-2010 om 00:00 geschreven door sophie_sean  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Welkom op onze blog!!
    Hallo iedereen!
    Na maanden van uitstel is hier uiteindelijk toch onze eigen blog tot stand gekomen, een goed voornemen voor het nieuwe jaar. Aangezien het niet veel zin meer heeft om onze eerste vijf maanden uitgebreid uit de doeken te doen, hebben we het onszelf gemakkelijk gemaakt en enkele mailtjes naar vrienden en familie herbekeken en deze gebruikt om een mooie samenvatting te geven. We gaan ons best doen om de 6 of 7 maanden die ons hier nog resten wel regelmatig neer te pennen.  Met de foto's zijn we helaas nog niet echt bij. Deze zullen ook niet worden weergegeven in onze blog zelf, maar onder de lijst met links zou zo snel mogelijk een link naar onze fotopagina moeten komen. Nog even geduld dus!
    Ik zou zeggen, geniet ervan en laat zeker ook iets van jullie horen!
    Groetjes! Sophie en Sean

    08-02-2010 om 00:00 geschreven door sophie_sean  


    23-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.September tot eind december Shanghai 2009
    Hallo!

    September tot eind december...wel er is heel wat gebeurd maar we zullen onze ervaringen zo compact mogelijk proberen weer te geven in dit bericht.
    Allereerst Sophie's 4 dagen Beijing. Zoals de meesten onder jullie wel weten, had ik via internet al een job in een kleuterschool bemachtigd. Eenmaal in Beijing bleek de organisatie die deze job voor mij zou regelen echter helemaal niet meer te vertrouwen. Wat mij eerst was beloofd (een job, een redelijk salaris, terugbetaling van reiskosten en hotelkosten in Beijing,...) was ineens helemaal niet meer zeker. Ze hadden 3 andere leerkrachten en mezelf onder valse voorwendselen naar China gebracht. Ik had gelukkig Sean en Shanghai om naartoe te vluchten. De andere leerkrachten hadden echter minder geluk. Twee van hen zijn naar een kleinere stad in China gestuurd, waar ze in een klein appartementje zonder al te veel sanitaire hygiene moesten verblijven. Omdat hun appartement zich op schoolterrein bevond, moesten ze de regels van hun school volgen. Deze regels waren spijtig genoeg een grote inbreuk op hun vrijheid: ze mochten het schoolterrein alleen verlaten tussen 17 en 21u en dit dan nog alleen onder begeleiding van een Chinese leerkracht. In Beijing zelf hebben we ons alleszins niet in ons hotelkamertje laten opsluiten en hebben we nog van onze tijd daar geprofiteerd om de Olympische site, de Verboden Stad en de Hemeltempel te bezoeken.

    Dan...eindelijk Shanghai voor mij!! Na een tien uur durende treintrip stond ik in de stad waarvan ze denken dat er tussen de 15 en 25 miljoen mensen wonen. Na vier lange weken was ik uiteraard heel blij om Sean terug te zien en om te weten dat ik niet meer alleen in een klein hotelkamertje zou moeten slapen. Na enkele dagen kreeg ik dan bericht dat ik voor een interview naar een kleuterschool mocht gaan. Ze vroegen mij wel om te liegen en te zeggen dat ik jaren ervaring had in het kleuteronderwijs. Ik, zo koppig als ik ben, weigerde te liegen, maar kreeg toch de kans om een demosessie te doen van 15 minuten.  15 minuten lang zette ik mijn beste beentje voor (Head and shoulders zo enthousiast als ik maar kon) en ik kreeg de job. Ik heb deze job echter maar twee dagen volgehouden. Mijn job bestond erin om de kleintjes twee uur Engelse les te geven (van 9 tot 11), maar ze verwachtten wel van mij dat ik van 8u tot 16u in de school bleef (mijn les voorbereiden zogezegd). Ik verveelde mij de eerste dag echt al enorm en zag het niet zitten om dit een heel jaar vol te houden. Daarnaast werden ook de kinderen niet zo goed behandeld. Als ze niet wilden eten, duwden de leerkrachten het eten eerder hardhandig in de kindjes hun mond. En de belangrijkste reden om uit de school weg te gaan, was uiteindelijk toch de organisatie uit Beijing. Het contract dat ze mij aanboden had allemaal andere afspraken dan wat er op voorhand was overeengekomen. Ik weigerde dit contract te tekenen en heb dus ook alle contact met die school verbroken.

    Sindsdien is het hier eigenlijk alleen maar beter gegaan. Begin oktober werd hier het 60-jarig bestaan van China gevierd en dat betekende ook voor Sean een weekje verlof. Sean had die eerste maanden al enorm veel werk moeten verzetten om enkele sofa's klaar te hebben voor een meubelbeurs in Shanghai. De meubelbeurs was gelukkig een groot succes, ze haalden heel veel orders binnen en hij wist dus dat hij een druk jaar tegemoet zou gaan. We konden allebei dus zeker een weekje rust gebruiken na die eerste tumultueuze maanden. Eerst hebben we twee nachten en een dag in Moganshan doorgebracht. Moganshan is een rustig en mooi stadje in de bergen op een paar uur rijden van Shanghai. We hebben van de locatie geprofiteerd om een kleine daguitstap te doen tussen de bergen en de bamboebossen, echt super! Het deed zelfs deugd om eens wat af te zien in de natuur (we hadden geen idee van de hoogtelijnen en waren soms toch verrast door de steile maar goed begaanbare stukken). Daarna zijn we naar Hangzhou getrokken, een stad op twee uur rijden van Shanghai die vooral beroemd is omwille van het Meer van het westen. Het meer is zeker eens de moeite om te zien en de zonsondergang maakte het decor helemaal prachtig. In Hangzhou hebben we ook een grote tempel bezocht, zeer indrukwekkend op zichzelf, en in de heuvels gelegen waardoor we ook een mooi zicht hadden op het meer. Kortom, vier hele leuke dagen gehad.

    De dag na onze thuiskomst belde een Canadese organisatie, waarbij ik eerder was gaan solliciteren, mij op om te vragen of ik diezelfde namiddag al in een kleuterschool kon gaan lesgeven. Aangezien ik wist dat het niet eenvoudig zou worden om een andere job en dus een ander werkvisum te bemachtigen, heb ik toegezegd. Sinds 9 oktober ben ik dus aan het werk voor deze organisatie die voor mij eigenlijk verschillende scholen bij elkaar zoekt om te gaan lesgeven. De meeste scholen willen immers slechts enkele lessen per week, waardoor ik eigenlijk heel Shanghai moet afreizen voor een paar uurtjes per week. Maar ja, het houdt een mens bezig en ik leer er veel mee bij dus ik heb bij deze al vier maanden ervaring in het kleuteronderwijs.

    Op 18 oktober hadden we echter een grote tegenslag. Na een uitgebreid ontbijt op zondagmorgen merkten we ineens dat onze laptops en Sean zijn fototoestel verdwenen waren uit het appartement. We hadden de avond ervoor nog naar onze familie gebeld met de laptop en we wisten dus dat ze 's nachts in ons appartement moeten zijn binnengebroken terwijl we sliepen. En dit op het veertiende verdiep met een open slaapkamerdeur en een trage lift, enorm groot risico dus ze moeten wel geweten hebben wat er te rapen viel en waar ze het konden vinden in het appartement. Het grootste deel van de foto's van Hangzhou en Moganshan zijn we dus kwijt, aangezien onze laptops de enige backup waren. Gelukkig had Sean toen al een tiental foto's doorgemaild naar familie, zodat deze tenminste gered zijn. Ondertussen zijn we weer al lang helemaal geherinstalleerd met twee nieuwe laptops en een nieuw fototoestel, maar het blijft toch een enge herinnering.

    De volgende twee maanden waren eigenlijk doodgewone maanden van twee werkende mensen. Sean deed zijn ding in de fabriek, of probeerde dit toch te doen, want aan de efficientie van chinese arbeiders kan toch nog heel wat verbeterd worden, maar als westerling hebt ge daar eigenlijk heel weinig op te zeggen. Ikzelf kreeg meer en meer uren en kon mij dus ook wel bezighouden gedurende de week. De weekendjes waren meestal een mengeling van shoppen, de toerist uithangen en uitgaan met mede-Belgen. Heel plezant want we gaan bijna elke week naar een ander restaurant en naar een andere bar waardoor we Shanghai toch altijd weer een beetje beter leren kennen.

    Voila, dit was het voor onze eerste vier maanden China. We zullen proberen om te volgende maanden wat beter bij te houden!

    Groetjes van hieruit!

    Sophie en Sean

    Foto's Shanghai via deze link: http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/browse.aspx/Shanghai%20September
    Foto's Hangzhou via deze link: http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/browse.aspx/Hangzhou
    Foto's Moganshan via deze link: http://cid-54cb8603cc5e1b7c.skydrive.live.com/browse.aspx/Moganshan

    23-01-2010 om 00:00 geschreven door sophie_sean  




    Foto

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Bloggen.be, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!