Vandaag was de laatste zwemdag en we besloten dat de trainingen een beetje rustiger mochten zijn. Na een goede testwedstrijd gisteren, hadden de zwemmers dit wel verdiend. Na de ochtendtraining gingen enkelen voor de laatste keer naar het centrum, de anderen bleven in het hotel om te rusten of spelletjes te spelen. Wanneer iedereen terug samen was vond er een kort maar krachtig waterballonnengevecht plaats. Na het middagmaal, bleven we wat langer rusten, want de vermoeidheid is duidelijk aanwezig. Nog een laatste zwemtraining dat nadien beloont werd met een duik in het warmwaterbad (36-38°). Na het avondeten moesten we onze valiezen klaarmaken en speelden we nog enkele spelletjes om de avond af te sluiten.
Dit was een korte samenvatting van deze dag, maar ik denk dat de zwemmers morgen wel heel wat te vertellen hebben
Vandaag was het een drukke maar fijne dag. We hadden namelijk de 'internationale wedstrijd' op het programma staan. Onze zwemmers hebben heel goed gepresteerd. We gaan naar huis met 19(!) medailles!
Arno: 2 x zilver
Thoma: 1 x brons
Anke: 2 x goud
Fran: 2 x goud
Camille: 2 x goud
Céline: 1 x zilver & 1 x brons
Wabbe: 1 x brons
Dauphine: 2 x goud
Brent: 1 x goud & 1 x brons
Kaya: 1 x goud & 1 x zilver
Laurenz: 1 x zilver
Wij zijn heel tevreden (een beetje hees en een beetje heel erg hees), maar we werden absoluut niet naar huis gezwommen. Onze zwemmers trokken zich niets aan van de opvallende en luidruchtige groep Israëlische zwemmers die steeds op hetzelfde moment trainden als wij en we klopten zelfs enkele van hen.
Aangezien het een Russische organisatie was, werd ook het programma in het Russisch geschreven, maar speciaal voor ons werden enkele begrippen vertaald naar het Engels. Onze namen werden wel lichtelijk aangepast, zo werd Fran Flan en Arno werd Anno Jandelick. Verder hadden we nog Webbe, Anhe, Céline Clarys, de familie Natthys, Brent Nees en Kaya Haduch. Thoma bleef Thoma en Camille werd Camille Vanharen. De namen van onze tegenstanders daar hadden we echter het raden naar. De zwemmers hebben er een fijne namiddag op zitten en iedereen werd ook beloont met een medaille. Wij zijn de Russen zeer dankbaar dat zij ons wilden uitnodigen voor deze wedstrijd.
Vandaag laten we het woord opnieuw aan Fran en Dauphine.
Vandaag onthullen we het spannende nieuws (waarover Eline het eerder had op deze blog). En het spannende nieuws is morgen een wedstrijd (vrijdag)
tegen de Israëlieten en de Russen (2 ploegen). We zijn met meer dan 100 man, natuurlijk gaat SCZ winnen (het
is wel maar een vriendschappelijke wedstrijd). Het gaat precies een echte wedstrijd worden. Je kan er alleen
maar 100m en 50m doen in alle stijlen.
Nu een lijst met wie wat zwemt :
Arno : 100m vs en 50m vs
Thoma : 50m vl en 50m vs
Anke : 100m ss en 50m ss
Fran : 100m vs en 50m vs
Camille : 100m rug en 50m vl
Dauphine : 100m rug en 50m rug
Céline : 50m rug en 50m ss
Wabbe : 100m rug en 50m vs
Brent : 100m vs en 50m ss
Kaya : 50m vs en 50m ss
Laurenz : 100m rug en 50m vs
En de verassing, waarover eerder sprake was, was
een waterpretpark waar we naar toe zijn gegaan omdat we zo goed zwemmen. Daar waren super veel glijbanen waar je met een band van 2
of 1 personen in moest of gewoon zonder band of zo en er was één glijbaan waar
je op een supergrote band kon waar je met 6 moest inzitten.
Groetjes,
Fran en Dauphine
Beste ouders,
Vandaag hadden de zwemmers een halve rustdag, het zwemmen was het rustige gedeelte, het waterpretpark was de training. Al die trappen oplopen heeft ervoor gezorgd dat de beenspieren van onze zwemmers goed getraind werden. Door de speling van de natuurelementen werd de uitstap een beetje ingekort, maar de zwemmers vonden dit niet zo erg, ze hadden namelijk alles al een paar keer kunnen testen en de honger begon ook weer op te treden.
Morgennamiddag staat ons, zoals Fran en Dauphine reeds vertelden, een oefenwedstrijd te wachten. Deze testwedstrijd is een goede oefening om te zwemmen onder druk en om een wedstrijd te simuleren. Zo kunnen we eventuele aanpassingen (normaal zouden dit er niet te veel mogen zijn) doorvoeren. Wij zijn de kleinste club en hebben de jongste deelnemers (Laurenz en Kaya) maar dit zou zeker geen probleem mogen zijn.
We hebben nog een laatste vraag. De zwemmers zouden graag een badmuts kopen met Hongarije erop geschreven. Het is van het merk Arena en zou ongeveer 10 euro kosten + de verzendingskosten (die we zouden delen). Deze badmutsen moeten wel nog besteld worden, en zullen pas na de stage tot bij ons geraken. Mogen wij dit bestellen of hebben jullie dit liever niet? Zo niet, geen probleem. Het is maar een voorstel dat we kunnen doen.
Wij wensen jullie een fijne nacht en tot de volgende!
Hier zijn we weer na een dag out of office te zijn door de
internetproblemen van het hotel. Ondertussen al dag 4 en de zwemmertjes houden
vol dat ze niet moe zijn! Ook al is dit te betwijfelen na al de zware trainingen
van de afgelopen dagen.
Ik kan jullie verzekeren dat mijn groepje (Laurenz, Kaya,
Wabbe, Brent en af en toe Céline)zeer goed zwemt. Brent haalt elke dag steeds
de 6 km, Laurenz meer dan 5,3 km, Wabbe +/- 5 km en Kaya zwemt ook meer dan 4
km. Dit zijn zeer veel meters die zij (ondanks af en toe wat geklaag..) zeer
flink afleggen. s Ochtends zwemmen zij altijd verschillende stijlen, terwijl
zij s avonds een stijltraining zwemmen. Dit houdt in dat ze bijvoorbeeld gisteren
een hele training rug zwommen om hun stijl te verbeteren. We zwemmen dan enkele
tempootjes, enkele speciale drilloefeningen, startjes en keerpunten. Deze
morgen mochten ze, omdat ze zo flink zwommen, eens zelf een training maken en
deze zelf zwemmen. Natuurlijk moesten er enkele zaken zoals wisselslag, climax,
progressie, benen, inzitten, maar voor derest mochten ze zelf kiezen waarvan
ze het meeste zwommen. Natuurlijk moest ik deze trainingen een klein beetje aanpassen
(twee keer een tempo-oefening achter elkaar zonder los is een beetje te veel
van het goede), maar uiteindelijk vond ik de trainingen zeer goed opgesteld,
misschien zitten daar wel toekomstige trainers/trainsters tussen J.
Vandaag zijn we ook met een treintje door de straten van ons
moeilijk te schrijven stadje gereden. De omgeving lijkt, vind ik, een beetje op
een combinatie van Thailand, Italië en België. Misschien een vreemde
combinatie, maar toch doet het me daar aan denken. De straten zijn redelijk
breed, de huizen zijn in een soort steen met daarover crepi en er zijn
putten in het asfalt (dat laatste is een typisch kenmerk van België).
Morgen of overmorgen hebben we twee speciale namiddagen. We
gaan namelijk iets heel spannend doen (wat gaan we nog niet verklappen) en er
is ook nog een verrassing (dat gaan we ook nog niet verklappen). Wat we wel al
kunnen zeggen is dat de verrassing niet in het 50 meter bad te doen is, maar
het spannende gedeelte wel.
Nu iedereen geniet van platte rust ga ik ook nog enkele
minuutjes mijn ogen sluiten, want zo meteen gaan we weer veel buikspieren
kweken tijdens de droogtraining.
Groetjes,
Eline
PS: Voor de ongeruste ouders onder ons, we zijn zeer streng
op de vochtinname van de zwemmers. Ze moeten tijden het eten minimum twee
glazen water drinken, moeten drinken tijdens de training en tijdens de
activiteiten zijn ze ook verplicht om water mee te brengen en deze ook op te
drinken.
PPS: Even een kort zinnetje van Camille: Het was heel leuk
met het zwemmen en er wordt ook veel gelachen, het eten is ook super lekker en
voor de eerste keer dat ik iets lust is het eten geslaagd we hopen dat het nog
leuker wordt.
Vandaag, 7 juli 2013, zijn we met het vliegtuig vertrokken naar Hongarije. De dag begon vroeg, maar deze week geldt het principe hoe
vroeger hoe beter.
Om op het vliegtuig te geraken dienden we eerst enkele
hindernissen te overwinnen, eerst moesten we die lange Hongaarse
basketbalspelers trotseren, nadien dienden enkelen onder ons gefouilleerd te worden,
want ze piepten, of ze dienden wapens (lees: schaar) in te leveren. Na de
zoektocht doorheen de luchthaven vonden we de gate waar we moesten zijn, ons
vliegtuig was al aanwezig en wat blijkt, het is een kleintje. Gelukkig vloog
dat kleintje goed en kwamen we veilig aan in Boedapest. Na een korte pauze
konden we onze valiezen oppikken en gingen we op zoek naar Anna. Zij gaat ons
de hele week begeleiden in het Hongaarse leven. Bij het wachten op de bus viel
het ons op dat het warm was, heel erg warm (34°C). Gelukkig had onze bus airco.
Na een korte rit van nog geen 3 uur kwamen we aan in ons hotel. Na het snel
regelen van de kamers maakten we ons klaar om naar het zwembad te gaan. Het
zwembad dat op ongeveer 200 meter van ons hotel gelegen is.
In het zwembad ontdekten we de ruime kleedkamers. Ruim voor
de meisjes, een beetje minder ruim voor de jongens. Na deze ontdekking gingen
we naar het zwembad. Daar waren gelukkig ook nog enkele andere zwemmers
aanwezig, jong en oud, snel en geen commentaar. Die snelle jongens die kunnen
we ook wel aan, misschien alleen nog niet vandaag. Daarnaast is er ook een
sauna aanwezig, alsof het nog niet warm genoeg was, warme zwembaden tot 39°C en
een dompelbad. We leerden al wel vandaag dat we onze paraplu dienen mee te
nemen als we dat dompelbad voorbijgaan. Kwestie van niet TE nat te zijn.
Na de training gingen we opnieuw naar het hotel en maakten
we ons klaar om te gaan eten. Velen onder ons maakten zich al zorgen dat ze het
niet gingen lusten, dat Hongaarse eten. Maar viel dat even goed mee, het was
kip met puree en kersentaart als dessert. Niet slecht denk ik, en aangezien
iedereen wel wat extra wou zal het wel goed geweest zijn. Nadat iedereen zijn
of haar buikje rond heeft gegeten maakten we ons klaar om te gaan slapen.
Iedereen ligt in bed en droomt al van de training van morgen. Heerlijk toch
Beste ouders, familie, vrienden van onze zwemmertjes!
Zondag 7 juli is het eindelijk zover! We vertrekken op Zwemstage naar Hongarije.
Vermits telefoonverkeer naar het buitenland redelijk duur is, besloten
we een blog te maken waardoor het thuisfront ons kan volgen op deze
spannende stage. Spijtig genoeg kunnen we jullie niet garanderen dat er internet beschrikbaar is in ons hotel.
We zullen proberen te zoeken naar een internetcafé of toch twee of drie keer iets te kunnen posten op de blog, maar dat kunnen we ook niet beloven.
Tot Zondag!
Eline en Leen
Swimming Club Zaventem
Ps: Zwemmers vinden het geweldig als ze een briefje krijgen van thuis, dus twijfel zeeeker niet om er eentje of meerdere te sturen!
