Nietszeggende titel. Wel een verhaal met een historische achtergrond al blijft die jammer genoeg letterlijk echt op de achtergrond. Wel helemaal in de Italiaanse sfeer, al ontkracht de auteur meteen de realiteit van deze zuiderse idylle. Leest vlot weg en is bij wijlen ook wel spannend.
Begint erg traag. Net alsof je dit verhaal aal in duizend versies verfilmd hebt gezien, maar nadien leest het vlot verder. Komt wel erg onrealistisch over.
Leest als een trein, en je krijgt meteen 4 verhalen voor de prijs van één. Elk verhaal is op zich al de moeite waard. Vooral het historische verhaal over de jodenvervolging. Andere verhalen zijn echte vakantielectuur.
Lekker ouderwets verhaal met veel passie, romantiek, jaloezie,... en ook wel spannend. Je ziet het verhaal zo voor je. Je waant jezelf in één of andere verfilmd kostuumdrama. Een kanjer van zo'n 500 bladzijden die je op 1-2-3 uit hebt in een verloren moment.
Goed gecomposeerd verhaal over drie moeders die proberen meer inzicht te krijgen in het leven van hun volwassen zonen door ongevraagd en onverwacht een weekje bij hen in te trekken. Dat zorgt uiteraard voor hilarische situaties en in elk verhaal ontdek je als vrouw wel een aantal eigen trekjes: zowel van jezelf in de moederrol als van jezelf in de kinderrol, en dat maakt het juist zo leuk. Aan het einde verstrengelen de verhalen zich . In het begin erg afwisselend en aan het einde geheel onverwacht. Leest vlot weg
Mooie puzzel van vertelperspectieven. Al weet je bijna meteen dat het niet goed kan aflopen, toch neemt het verhaal je mee via verschillende kronkels naar het einde dat je verwachtte. Raar hoe het in de wereld soms lopen kan,... en erg dat vele dingen uit het verhaal afzonderlijk ook echt voorkomen. Van een bureaucratie gesproken...
Een verhaal dat zich afspeelt na de oorlog, maar waarin de oorlog nog o zo aanwezig is. Een verhaal over het verleden dat iedereen beïnvloedt, ook als is dat niet altijd van buitenaf zichtbaar. Mooie constructie: afwisseling heden en verleden, altijd een tipje van de sluier oplichten,waardoor je als lezer verder wil. Alleen aan het einde ontbreekt de zin om verder te lezen, want dan wordt alles spijtig genoeg een beetje té ongeloofwaardig.
Een portret over de Duitsers tijdens de oorlog. Het werpt een andere, menselijke kijk op dé Duitser. Het vertelt ook het verhaal van de Joden en medemenselijkheid. Door de twee verhalen af te wisselen en ook interviews toe te voegen, is er voldoende afwisseling en wil je ook steeds verder lezen.
De intrede van Christus in Brussel - Dimitri Verhulst
Scherpzinnige maatschappijkritiek. Satire van de bovenste plank. OK, is één en al clichés, maar de opeenstapeling ervan maakt het geheel erg grappig. Al lachen we eigenlijk onszelf uit. In één ruk uitgelezen.
Deze roman heeft me geboeid op dezelfde manier als zijn voorganger, maar bracht weinig nieuws. Verhaal en opbouw zijn een beetje identiek, dus niet echt verrassend... Toch zeer snel uitgelezen en dat moet ook wel. Want als je het boek een paar dagen laat liggen, moet je terug van voren af aan beginnen. Zit namelijk tamelijk ingewikkeld in elkaar.
