Verouderen doen we allemaal, ook ik. Begin deze maand was het weer aan mij, mijn beurt om iedereen te voorzien van taartjes en cake. Mijn grijze haren en rimpeltjes weet ik toch nog eventjes te verstoppen, gelukkig maar. 19 jaartjes staan er sinds kort op mijn teller en daar komen nog vele jaren bij!

Aan allen die geslaagd zijn proficiat! Ja ook ik mag spreken van een geslaagd eerste semester. Eerlijk gezegd ben ik er toch wel een beetje fier op . Nu maar hopen dat het ook de laatste maanden even vlot mag gaan!

K-k-k-k-k-k-oud! Mijn bevroren teentjes en vingertjes zijn ondertussen alweer ontdooit, maar wat heb ik het koud gehad. Ook in Italië heeft de winter lelijk huisgehouden, wat toch wel vrij uitzonderlijk is. Misschien moet ik dan toch maar blij zijn dat ik hier in het koude Zoersel zat en niet in het ondergesneeuwde Perugia.

Antwerpen zal mijn nieuwe stek worden. “ Huh?” hoor ik jullie nu denken. Ja, ik heb jullie nog iets op te biechten. Sommigen zullen het al gehoord hebben, voor anderen zal het als een kleine verrassing komen. Ik heb werkelijk een prachtige ervaring gehad in Italië, een nieuwe taal geleerd, leuke mensen ontmoet, leren koken en wassen… een onbetaalbare ervaring waar ik nog geen minuut spijt van heb gehad! Toch moet ik nu denken aan een echte toekomst en die zou ik graag in de psychologische sector zien. Daarom heb ik besloten om mijn geliefde, zonnige, prachtige Italië om te ruilen voor het trendy, bruisende Antwerpen! Volgend schooljaar zal ik dus officieel studente zijn aan de Lessius hogeschool te Antwerpen in de richting toegepaste psychologie.

Nog een klein weekje en ik hang weer in de lucht te zweven. Dan sta ik met mijn roze valiesje weer stevig – dat hoop ik toch- op Romeinse bodem. Sommigen van jullie zullen mij voor een lange tijd niet meer zien, vijf maanden ongeveer. Klinkt wel lang, niet? Gelukkig mag ik tijdens de paasvakantie toch nog bezoek ontvangen. Geloof me, ik zal ze als echte VIP’s behandelen

Toch wil ik ook nog even mijn vriendinnetjes bedanken voor de leuke uitstapjes! Gent,Zoersel, Gent, Antwerpen, Zoersel, Oostmalle, Gent… Ja hoor, we hebben half België onveilig gemaakt met onze bezoekjes en daar heb ik enorm hard van genoten

In het Italiaans wil ik nog graag afscheid nemen van jullie. “Vi dico ciao, vi do un abbraccio & tanti baci e ci vediamo presto!”

E I N D E

26-02-2012 om 12:51 geschreven door Yana