Om te beginnen zou ik mijn oprechte excuses willen aanbieden! Ik heb het gevoel dat ik mijn blog een beetje verwaarloosd heb. De reden? Mijn tweede week in België was nog drukker dan de eerste. En toen ik na een goed verlopen vliegtuigreis terug in mijn appartementje was, moest ik toch weer eventjes wennen. Maar nu ben ik weer helemaal klaar om verhaaltjes uit mijn duim te zuigen!
Mijn logeerbed ziet er net hetzelfde uit als onze tuin in Zoersel. Overal hoopjes. Alleen zijn mijn hoopjes vuile kleren en die in Zoersel zijn van de mollen. Mooi gesorteerd ligt de was te wachten tot hij eindelijk in die machine kan. Mijn keukenschap begint de vorm van een u aan te nemen. Na een bezoekje aan de winkel staat mijn keukentje weer vol lekker eten. Ik hoop alleszins toch dat het lekker wordt als ik het klaargemaakt heb. Gisteren was ik op zoek naar mijn salontafel. Ik heb het ook gevonden. Het had zich verstopt onder een hele stapel Flairs (dankjewel Elke) die ik ondertussen bijna allemaal verslonden heb. Het wordt tijd om een nieuwe hobby te zoeken (suggesties zijn verplicht welkom). Dat was dus een subtiele hint om te zeggen: 'Help mij en stuur jullie origineelste, maar haalbare, ideetjes door!'
Kennen jullie het geluid van onweer in de verte? Ik noem het gerommel. Natuurlijk, wat een domme vraag! Het klinkt jullie als muziek in de oren, niet? Wel, vanmiddag was het ook hier aan het rommelen. Terwijl het bij jullie al lang aan het regenen zou zijn in een donkerzwarte hemel, was het hier zonnig, warm en poederdroog. Ik heb gezien dat Frank & Sabine voor enkele mooie nazomerdagen hebben gezorgd. Ik hoop dat jullie er ten volle van genoten hebben.
Na twee weken in een Nederlandstalig gebied te hebben verbleven, merk ik dat ik dringend mijn notities uit de Italiaanse les terug moet bovenhalen. Ja, daar kan ik morgen alvast mee starten.
Un'avventura italiana
