Tempus fugit de tijd vliegt de tijd vliegt veel te snel
We zijn met zn allen weer vier dagen ouder en een of twee grijze haren rijker (sommigen onder ons toch). Terwijl jullie al gewend zijn aan het vochtige weer 61 regendagen op drie maanden valt zeker niet weinig te noemen- ben ik volop op zoek naar mijn paraplu. Nog een weekje en ik ben voor even terug in België. Wat verheug ik me toch op die bevroren vingertoppen & tenen!
Dit betekent ook dat mijn zomercursus er volledig opzit. Vandaag was het de allerlaatste lesdag. Met pijn in ons hartje namen we afscheid van die geweldige leerkrachten en natuurlijk van elkaar. Gelukkig bestaat er tegenwoordig zoiets als Facebook, de uitvinding van de eeuw! Heel vreemd, maar ik had nooit gedacht dat je op één maand zoveel kon bijleren. Hopelijk gaat dit in de toekomst even vlot!
Vanmiddag heb ik mij richting centrum begeven, luchtig gekleed met een topje en een rokje, om mijn laatste porties vitamine D te krijgen volgende keer kies ik voor de volle 100% een shortje! Wat een wind! Een beetje onhandig, prullend aan mijn rok, schuifelde ik langzaam voorbij de etalages met als doel de internetwinkel! Na 31 dagen was ik toch wel benieuwd waar mijn internetstick gebleven was. Made in China stond er op, wel ja, volgens mij hebben ze hem daar terug heen gestuurd. Ik moet me dus nog steeds behelpen met dat vervangding.
De gezellige drukte, veroorzaakt door typische toeristen, is verdwenen. Je kent hen wel, ze zijn makkelijk te herkennen. Ze dragen een goedgevuld rugzakje, het liefst in combinatie met een niet al te flatterend heuptasje (bang om bestolen te worden), een zwemshort (hopend op een olympic pool midden in het centrum), een veel te flashy t-shirt (waar koop je die dingen toch?) en natuurlijk als finishing touch een fototoestel (je hebt ze in alle maten en kleuren). Jammer, wie moet ik nu uitlachen als ik op een terrasje zit?
Un'avventura italiana
