|
Hoi hoi,
ik blijf het gek vinden om zo berichten te plaatsen, maar we zetten door!
Ik dacht, als ik hier zaken kwijt wil, is het ook maar zo eerlijk dat jullie ook iets meer weten.
Schulpje is mijn schuilnaam, maar het is niet dat ik erg stil ben. Ik praat graag, heb veel vriendelijke mensen rondom mij.
Een sociale jongen, zo kan je het stellen.
Maar de laatste weken lig ik sterk met mezelf in de knoop. Ik heb al jaren problemen met mezelf en het ontdekken van wie ik ben, maar sinds september ..
Sinds september is het verergerd. Ik dacht vooruit te gaan, ik vertrouwde meer mensen mijn geheimen toe, maar ..
Ik ga gewoon vertellen hoe het allemaal in elkaar zit.
Ik ben holebi. Hierrond heb ik nog steeds twijfels en gaan mijn gedachten vaak naar uit, maar ik heb toch besloten om stilletjes aan ermee naar de voorgrond te treden. Mijn beste vriendin Alexis was de eerste aan wie ik het (vrijwillig) heb verteld. [dat vrijwillig is weer een ander verhaal, dat is niet voor nu] Alexis had er helemaal geen problemen mee en was zeer blij dat ik het haar had verteld. Ongeveer een jaar later (begin september) vertelde ik het aan Koenraad. Hij reageerde fantastisch. Hij veranderde helemaal niet, de vriendschap werd net sterker!
Omdat het met Koenraad zo goed verlopen was, besloot ik om ook direct mijn kans te wagen en het aan te vragen met Sergei. Dat gesprek verliep moeizamer. Sergei leek er geen problemen mee te hebben, maar hij zei dat hij moest wennen aan het idee. Nu zijn we november en we hebben niet meer afgesproken. Ik heb geprobeerd om samen af te spreken, maar hij wees telkens af. Ik wou hem niet onder druk zetten, maar hij heeft tot nu toe niks van hem laten weten. En we zijn nu toch al 2 maanden verder. Dus ik kan er vrij zeker van uitgaan dat ik hem kwijt ben. Moest Sergei weten hoe kwaad ik op hem ben.. Sergei, ik en nog een vriend spraken altijd samen af. Nu, binnenkort is het die vriend zijn verjaardag en ik ga zeker komen, maar Sergei komt niet. Zo krijg ik het gevoel dat het komt omdat ik er ga zijn. En daarom word ik zo kwaad! Dat Sergei niks tegen mij zegt en niet met mij wil afspreken, goed, maar dat mag toch geen reden zijn om niet meer af te spreken met Christoff (de andere vriend) wanneer ik er ook zou zijn?? Dan ziet Christoff af van iets waar hij niks mee te maken heeft!
De gevoelens die ik had voor Sergei zijn om die reden ook al lang vervlogen! Nu zou ik hem graag eens zien en hem eens vertellen wat ik er van denk. Ik heb me aangepast aan hem, ik gaf hem tijd om te wennen aan het idee, ik zette hem niet onder druk (5 berichten op 2 maanden is niet echt onder druk zetten, hé?), ik deed wat hij verlangde. Om mij dan als een baksteen te laten vallen...
13-11-2012, 01:02 geschreven door Schulpje
|
) 
. We hebben elkaar wat opgepept, onze gedachten en problemen gedeeld en ik voelde me er verdomd goed bij! Na het gesprek was er eindelijk weer een ontspannen sfeer tussen ons, al moeten we beide blijven werken aan onze vriendschap. 
