At night, when the world is covered in Darkness you can hear them.

At night, when only the moon enlightens the Grey Mountains and Silver Lakes you can listen to their gentle chants.

They tell you the stories of wonderful events that happened in the farthermost corners of countries you’ve never even heard of.

For they see All.

As you lie in your bed, quietly, just listen carefully and you’ll notice the soft voices.

 - That’s them -

As soon as you close your eyes and wander off to the land of Nod one of them will fall to whisper a Dream in your ear. And once it’s told you’ll live the Dream as if it were Reality itself you’re faced with.

Because that’s what they do. They wait until you’re calm and peaceful to make you enjoy their most pleasant memories.

 - That’s their purpose -

From the very moment they realize you’re dozing off they sprinkle you with tiny sparkles of Stardust.

You’ll go out like a light, imagining the most tremendously adventures.

When day comes, they’re no longer there.

When day comes, they start traveling to the four winds, gathering your Reveries.

But that’s the beauty of them.

Even when you can’t see them, they’re present.

Waiting for you to close your eyes.

So off you go now, snuggle down.

Wait a little while ‘til the Star that will guide you this night is there.

Then start your journey little one.

Have a good night, dream your Dream and hold it tight.

12-09-2007 om 14:27 geschreven door Nannini  

De geur van warme koffie baant zich een weg door de kamer, gemengd met de rook van een eerste sigaret.
Buiten komt het leven op gang, bussen en trams banen zich een verplichte route door de stad, sirenes loeien alsof het een lieve lust is en een enkele vogel zingt zijn lied, als klaagzang, aanklacht zelfs, op deze draaikolk die maatschappij heet.

Zij is rust.

Het zingen is niet aan haar besteed, 'she walses to her own tune' zouden de Engelsen zeggen.
En walsen doet ze, doorheen haar herinneringen, op weg naar gouden stranden, zilveren meren en op weg naar Hem.

Ze glimlacht en inhaleert diep.

'Laat maar jengelen die stad,' denkt ze. Ze sluit haar ogen.

De rook ontsnapt en verhult wat nooit te zien was.

08-09-2007 om 22:08 geschreven door Nannini  

Gegroet allemaal!

Op dit blogje zal ik zo nu en dan eigen schrijfsels posten, al dan niet gebaseerd op het eigen leven, daar heeft u het raden naar!

Hopelijk leest u af en toe iets dat u aanstaat.


Enjoy.

08-09-2007 om 21:47 geschreven door Nannini