The moment I wake up Before I put on my makeup I say a little prayer for you While combing my hair, now, And wondering what dress to wear, now, I say a little prayer for you
Forever, forever, you'll stay in my heart And I will love you Forever, forever, we never will part Oh, how I'll love you Together, together, that's how it must be To live without you Would only be heartbreak for me. (Aretha Franklin)
Welkom! "...want het leven is toch al zo kort,
dat je beter lachend wakker wordt!" (J. Verminnen)
17-03-2013
Antwerp Urban Trail
Vandaag deelgenomen aan de "Antwerp Urban Trail" en er is maar één woord om te beschrijven hoe het was : ongelofelijk!
Vanmorgen om 7u de wekker gezet om tegen 8u op Linkeroever de wagen te parkeren dicht bij de voetgangerstunnel. Aan de lift van de voetgangerstunnel een groepje "Zwatters" klaar om het beste van zichzelf te geven en natuurlijk nog heel wat andere sportievelingen. Op het Steen het startnummer gaan afhalen en ondertussen een babbelke hier en daar met loopvrienden. En dan afzakken naar de start...om 9u30 klonk het startsein, maar aangezien iedereen door een flessenhals moest van 2 lopers was er een verschil van een half uur tussen de eerste en de laatste loper. Niet erg, want dat zorgde ervoor dat je de hele wedstrijd lang helemaal niet het gevoel had dat er zo veel deelnemers waren. Er moest niet gedrumd en geduwd worden... Het was fantastisch lopen, ontspannen en rustig en heel mooi. De hele stad door, door gebouwen en parken, door tunnels en smalle steegjes. Trapjes op, trapjes af... door de stadsfeestzaal, door het Centraal Station, door het Stadhuis, door het Vleeshuis, door het Steen... echt mooi en heel erg afwisselend. Dat zorgde ervoor dat de 12km helemaal geen 12km leek. Ik voelde wel dat ik geen 12km in de benen had, want de trappen van het Stadhuis en het Steen waren er toch wel wat te veel aan. Toch zonder problemen de finish gehaald en een wedstrijd die zeker voor herhaling vatbaar is. Ook qua organisatie verliep alles vlekkeloos!
Ik weet helaas niet hoelang ik erover gelopen heb. Vannacht had ik mijn Garmin opgeladen en deze morgen toen we al in Antwerpen waren, heeft hij er de brui aan gegeven. Ik heb dan maar mijn hart- slagmeter uitgedaan want dat had dan ook geen zin meer en zonder uurwerk gelopen. Ik had geen besef van tijd, wat ervoor zorgde dat ik heel ontspannen gelopen heb. Morgen brengt den bompa de krant en dan weet ik of mijn tijd een beetje redelijk was, alhoewel ik daaraan twijfel. Ik was wat te snel gestart waardoor ik na de 3de kilometer al moest vertragen... maar ik heb superhard genoten!!!
En nu op naar de 10miles!!
Groetjes.
in de voetgangerstunnel heel wat muziek onderweg...en dit groepje vond ik super!! veel BV's... en onbekende sportievelingen... joehoe, de finish gehaald!!
Net nu we konden genieten van aangename temperaturen om te lopen wordt er nu weer sneeuw verwacht!! Ik heb geen zin meer in sneeuw... Ondertussen heb ik deze week weer eens een toerke van 10km gelopen. Het ging goed, niet snel, maar rustig een uurtje gelopen. Deze week loop ik nog 2 keer 7km en dan zondag de Antwerp Urban Trail. Ik ben benieuwd!
De doe-het-zelf werken vorderen ondertussen. De trap staat nu volledig in de "primer" zoals een echte doe-het-zelver dat zou zeggen. Nu nog de afwerking...
Deze week was een goeie loopweek. Ik heb mij ondertussen ingeschreven voor de 10miles dus ik moet minstens 3 keer per week een toerke doen en stilaan mijn kilometers opbouwen. Maar met een doel in zicht lukt dat prima. En vandaag kwam mijn buurvrouw mij halen om onze gebruikelijke 7km te lopen. Ze was zo fier als een gieter met haar spiksplinternieuwe loopschoenen. Blitse zwarte schoenen met fluo- groen accent onder het motto "het oog wil ook wat". En ze zien er super uit en zitten natuurlijk erg goed, dit alles volgens mijn buurvrouw... Bovendien heeft ze die gekocht in de nieuwe winkel van Runners hier in Zwijndrecht en was ze wel onder de indruk van het deskundig advies...
Dit weekend stond volledig in het teken van "doe het zelf". Onze trap moest dringend opgefrist worden. En om mee te doen met de modetrends wou ik de verniste trap in gebroken wit verven... jobke een klein beetje onderschat, met nadruk op onderschat... Een paar maanden geleden heb ik de vernis erafgehaald, een rotjobke... en nu moest heel de trap opgeschuurd worden. Uitgerust met 3 schuurmachines en een mondmasker ben ik daar gisteren aan begonnen... als er wat stof moet zijn... Vanmorgen stond ik op met een gezwollen oog, ah ja, stofbril vergeten op te zetten. Vandaag dan maar verder geschuurd met stofbril en mondmasker... alsof dat gemakkelijk werkt!! Ik kan je verzekeren, je zou van minder van een ladder donderden!! Maar alé, het schuren zit erop. Morgennamiddag neem ik een half dagje verlof en zet ik de primer erop, want het moet vooruitgaan. Maar het zal zo schoooooon zijn als 't af is, alé, dat hoop ik toch.
Mijn man is vandaag begonnen aan zijn nieuw project voor dit jaar, "de groententuin". Dus binnen een paar maanden eten wij hier onze eigen gekweekte groenten en ik kijk vooral uit naar de tuinkruiden.
Volgende week eindelijk lopen in het voorjaarszonneke met heerlijke temperaturen. Ik kijk er al naar uit!!
De krawatencross...een impressie... Veeeeeel volk, veeeeel enthousiaste vrijwilligers, carnavalsfeer, jonge supporters die luidkeels hun favorieten toejuichen, veeeeeel bier... en een onoverwinnelijke Niels Albert, vandaag dan toch!
Het weekend heb ik nu eens supergoed ingezet. Om 18u thuis van 't werk, loopkleren aangeschoten en ook de loopschoenen natuurlijk en onder donkere, dreigende wolken vertrokken voor een toerke van 7km. Net toen ik bijna terug thuis was, voelde ik de eerste druppelkes. Maar ondertussen zijn de gegevens van mijn toerke al overgezet van de Garmin op de computer en ben ik een stukske aan 't schrijven. Ik heb vanavond het 'kot' voor mij alleen zoals men dat schoon zegt! Ik ga mij nu een lekker pasta'ke maken en ik laat mij daarna in de zetel vallen...
Tja, deze week is het pijnlijk duidelijk geworden. Mijn loopmaatje Pascale en ikzelf moeten meer kilometers lopen. Niet alleen omdat dat goed is voor de conditie, maar vooral omdat we in 7km niet uitgebabbeld geraken. Dinsdagavond zag Pascale het niet zitten om te lopen omwille van het slechte weer. Ik ben dan maar op mijn eentje een toerke gaan lopen en het weer viel best mee, wat motregen en een zacht windje. Wat wil een mens nog meer. Op woensdagavond zijn we er dan met zijn tweetjes op uit getrokken, voor de gebruikelijke 7km. Pascale had heel wat te vertellen en ik ook, zoals gewoonlijk. En toen we terug aan ons vertrekpunt kwamen, moesten we voor de voordeur nog de rest van ons verhaal doen. De wind was behoorlijk koud en ik voelde dat ik dringend een warm douchke nodig had...maar ja, als het verhaal nog niet af is... De volgende morgen voelde mijn rug stijf aan. Ik dacht dat daar iets niet meer in de haak zat. Maar tegen de avond werd het alsmaar erger. Vrijdag toch nog gaan werken en 's avonds dan maar de dokter geraadpleegd, want de pijn was niet meer te houden. Spierontspanner en pijnstillers hebben hun werk gedaan en ondertussen is alles weeral veel beter, maar het besluit is dus dat we moeten opbouwen naar 10à15km om dergelijke problemen te vermijden.
Gisteren hadden mijn man en ik een dagje pure nostalgie. Aangezien onze dochter volgend jaar aan de Arteveldehogeschool wil studeren, mochten de ouders gisteren naar de infodag. We reden richting Gent en moesten op de campus Kantienberg zijn, middelpunt van de feestvierende student in Gent. Dat was duidelijk merkbaar in de Overpoortstraat... De campus waar de infosessie doorging was echt heel erg mooi en nieuw. Je zou zo weer zin krijgen om te studeren. Bovendien werd alles echt op een interessante en vlotte manier gebracht. Zoveel begeleiding voor de studenten! Helemaal anders vergeleken met onze studententijd in Gent. Wij vinden alvast dat ze een goeie keuze gemaakt heeft en er moeten nu nog een paar infodagen volgen!!
Gisterenavond nog een mooi benefietconcert bijgewoond van de Middenschool hier in Beveren. De opbrengst was voor de aankoop van instrumenten voor het nieuwe muziekhuis dat verbonden zal zijn met de school. Ons Annelien en haar klasgenootje Jessie hebben er heel mooi gezongen, naast nog een paar andere jongeren die ook het beste van zichzelf gegeven hebben. Je moet het maar doen, alleen op een podium...!
Joehoe!! Een dagje verlof! Wat is er heerlijker dan op het gemak ontbijten en krantjes lezen terwijl iedereen al vertrokken is naar het werk of naar school. Lekker rustig...
Ondertussen overlopen wat ik de komende weken allemaal tot een goed einde zou moeten brengen. Ik moet dringend iets doen aan mijn "time-management", mijn dagen zijn gewoon te kort! Deze week heb ik mij ingeschreven voor de 'Antwerp Urban Trail' op 17 maart. Het leek me iets tof en een goede voorbereiding op de 10Miles, die ik dit jaar toch graag zou meelopen. En een goede reden om meer te lopen en ook wekelijks één keer te zwemmen en dat alles in te plannen tussen het werk en het huishouden...
Daarnaast moet er dit voorjaar ook heel wat geklust worden in huis... en aangezien ik de schilder ben, zal ik daar ook wat tijd voor moeten vrijmaken...
Maar vandaag heb ik afgesproken met twee ex-collega's om eens lekker bij te kletsen over vanalles en nog wat!!
De sneeuw heeft ons weekendje wat in de war gegooid. Het geplande bezoekje aan mijn ouders en dus ook de kapperbeurt is uitgesteld naar volgende week omwille van de sneeuw... Het werd vandaag een strijk- en kuisdagske waardoor mijn werkweek weer superrustig zal zijn, wat huishoudelijk werk betreft. Dus meer tijd om te sporten!!
Onder het motto "je bent jong en je wil wat" is onze Michiel, ondanks het slechte weer, vertrokken met een paar vrienden voor een paar dagen "Ardennen in de sneeuw". Ondanks de berichten van slechte wegen, ijzel en sneeuw zijn ze er toch goed geraakt!
Ons Annelien is dan weer deze middag, goed ingeduffeld, vertrokken naar de Chiro. Ze heeft momenteel de kookmicrobe te pakken waardoor wij hier af en toe verwend worden met een heerlijk gerechtje!! Vegetarisch uiteraard, gezien haar bezorgdheid over de opwarming van de aarde.
... zijn we vanavond gaan lopen! Na een mailke van mijn loopmaatje die het wel zag zitten om vroeg te stoppen met werken en een toerke te lopen, zat ik al op 16u37 op de trein op weg naar huis. Om 17u thuis en vlug de loopkleren aan om ons trainingske te starten. We werden begeleid door de zoon van mijn loopmaatje die nu volop aan het blokken is en een frisse neus wou halen. Met zijn mountainbike heeft hij zonder problemen de sneeuw getrotseerd en wij hebben de sneeuwvrije fietspaden opgezocht... Mijn dochter heeft mij verwittigd dat het niet meer gezond was om te lopen vanaf -4°, maar het was -1°, dus... Onze volgende loopafspraak was normaal voor donderdag, maar aangezien het dan nog wel wat kouder zou zijn, zal dat misschien wel vervangen worden door een zwemtraining. Ik wil in navolging van Julie (www.runnerjules.com) een doelstelling maken van 'meer baantjes zwemmen' in 2013, al zullen dat er wel geen 100 per keer zijn...
Ik weet het, velen zullen het niet graag horen, maar ik vind het zoooooooooo schoon, die sneeuw! Groetjes.
... zo was mijn weekend. Eerst en vooral is dit echt mijn weer (alé, toch tijdens de wintermaanden), vriestemperatuur en een winterzon!! Bovendien had ik vorige week afgesproken met mijn loopmaatje en buurvrouw om er volgende week weer in te vliegen, maar toen ik deze namiddag de kerstboom aan het ontmantelen was, kreeg ik een telefoontje of we niet vandaag in het zonneke een toerke zouden lopen. Dat moest ze mij geen twee keer vragen... loopkleren en loopschoenen aangetrokken en weg waren we. Mijn garmintoestelleke en hartslagmeter liet het afweten wegens een te lang verblijf in de schuif, maar kom, dat was van geen belang. Na een maand inactiviteit, wat het lopen betreft, is tijd en afstand van geen belang. We hebben een 7km gelopen en het was super! Veel getetter...
Gisteren hebben mijn man en ikzelf ons een paar wandelschoenen aangeschaft. We zijn leken wat dat betreft. We hebben een beetje op de prijs gelet en ook op het estetische. Ik moest weer een mannenmodel nemen omdat blijkbaar weinig vrouwen op grote voet leven. Maar ze staan hier te blinken, onze schoenen. Ze moeten nu ook nog ingestapt worden...da's iets voor de komende weken.
Ik heb ook nog een paar koopjes op de kop kunnen tikken en heb zo mijn kleerkast weer wat aangevuld. 't Was echt nodig... ik weet het, niemand gelooft dat natuurlijk.
Verder zijn we het hele weekend overspoeld geweest door een soort van voordracht over de opwarming van de aarde. Onze dochter die ongeloofliljk hard geïnteresseerd is in aardrijkskunde en alles wat het weer aangaat, is al een tijdje heel erg hard begaan met de strijd tegen de opwarming van de aarde. Ze is mee gaan zingen voor het klimaat en wil nu ook in haar eigen leven eens kijken wat ze kan doen om haar steentje bij te dragen. Wij, ouders, vinden het natuurlijk super om een geïnteresseerd en geëngageerd kind te hebben, maar zijn nog niet vergeten dat we ongeveer 4 jaar vegetarisch gekookt hebben omdat ook onze zoon daar zo zijn redenen voor had... de compromis is om één dag vegetarisch te eten. Dat werd goedgekeurd. En of we dan ook onze drank in glazen flessen konden kopen in plaats van pet-flessen... wordt bekeken. Mijn voorstel om onze wagens te verkopen... nee, dat hoefde niet onmiddellijk...als we maar af en toe de fiets eens nemen... We zijn vertrokken voor een jaar vol gezond engagement voor de volgende generatie. Schoon.
De drukte van Kerst is voorbij en de Muzartgekte is volop bezig. Kerstavond was een gezellig, drukke familie-avond. Kinderen, ouders, zus, broer, neefjes en nichtje en de respectievelijke vriendjes en vriendinnen... een hele troep.
Kerstdag begon wat minder met ons Annelien die keelpijn had. En dat kon ze wel missen aangezien de musical "Volle maan", waaraan ze deelneemt, op 26 december in première ging. Veel rusten was de boodschap. Maar gisteren stond ze op met 38 graden koorts en een erg pijnlijke keel. Vlug de huisdokter opgebeld en het verdict was een serieuze keelontsteking. Niet echt een optie nu ze net dit jaar een grotere rol heeft in de musical. Met antibiotica en een schema van de huisdokter voor het innemen van de pijnstillers, zodat ze de dag zou doorkomen en toch op het podium kon staan, zijn we vetrokken. Zelf ben ik meegegaan als "chaperonne" om ervoor te zorgen dat ze op de stille momenten zou rusten. Ze heeft het overleefd en de première was een succes! Vandaag zal al weer beter gaan en zo kan ze beginnen aan een marathon van voorstellingen.
Voor mezelf is nu echt mijn vakantie begonnen. Lang slapen, gazetje lezen, douchke nemen en wat rommelen in huis. In de namiddag naar Muzart, meehelpen met de vestiaire, broodjes beleggen voor de kinderen... mag gerust nog efkes duren.
De drukke kerstperiode is weer volop op gang gekomen. Gisteren nog een goed rapport gaan afhalen en de drukte van Muzart, de jaarlijkse musical waar ons Annelien aan deelneemt, kon starten. Repetities tot kerstavond en daarna 8 voorstellingen op rij... komen kijken, zou ik zo zeggen!!! www.muzart.be
Ondertussen zijn hier de voorbereidingen bezig voor Kerstavond, 19 man in ons huis, het wordt een ware overrompeling...alleen al zorgen dat iedereen een plaatsje aan tafel heeft, is een opgave. Eten en drinken in huis halen, cadeau'kes voor iedereen, ... Ik kijk er elk jaar naar uit, naar die Kerstperiode!! Alleen het weer slaat wat tegen, ik hou van erg koud winterweer. Winter moet winter zijn. Maar ja, dat kunnen we niet kiezen.
Vanvond een belangrijke voetbalavond : Cercle Brugge- Waasland-Beveren en wij van Waasland-Beveren willen winnen!! Dus is het hier vanavond voetbalavond!
De Sint is het land uit, dus mocht de Kerstboom van de zolder gehaald worden. Joepie!! Dit jaar hebben wij, in navolging van de Nic Balthazar, gedacht aan onze ecologische voetafdruk. Wij stelden vast dat onze krans lichtjes verdwenen was en herinnerden ons dat die het vorig jaar had laten afweten! Dus naar de winkel waar we keuze hadden uit ledlichtjes of ledlichtjes of ledlichtjes... dus kozen we voor ledlichtjes. En nog eens joepie, want zo'n krans oude lichtjes is een gesloten cirkel die je met veel gesukkel in de boom krijgt en met nog meer gesukkel er terug uit. Maar die ledlichtjes, je gelooft het nooit, is gewoon één lang lint lichtjes die je zomaar rond je boom kan hangen...wat een openbaring en verbazend gemakkelijk!! Alleen, dat licht... die ledlichtjes geven geen gezellig licht en dat is toch een beetje spijtig. Maar kom, het blijft gezellig, zo'n boom!
Ondertussen heb ik beslist om efkes een looppauze te houden tot aan mijn verlof namelijk volgende week donderdagmiddag. En dan wil ik toch in de laatste week van 't jaar een paar looptrainingskes inlassen, om dan het nieuwe jaar goed in te zetten en te blijven lopen met als doel de 10 miles van Antwerpen. Ik zou ook één keer per week willen zwemmen, want daar heb ik echt veel zin in. Alleen moet dat een beetje gepland worden ofwel onmiddellijk na 't werk of 's avonds laat.
Verder zitten we hier natuurlijk volop in de examenperiode, die zoals gewoonlijk rustig verloopt. Een goei studentje...
Deze week zijn de trainingen weer volop hervat. Mijn buurvrouw en loopmaatje Pascale kon zowel dinsdag als donderdag vroeger stoppen op haar werk en zo konden wij lopen vooraleer aan de kookactiviteiten te beginnen. We vinden dat allebei de beste organisatie omdat we dan rustig kunnen eten en omdat we dan nog een lange avond hebben. Maar helaas lukt dit maar zelden.
Vandaag had ik een half dagje verlof om aan ons koterijen verder te werken. Om de vlaamse traditie in stand te houden en omdat we nog een paar vierkante meter bruikbare dallekes liggen hadden naast ons tuinhuis en omdat we met ons tuingerief geen blijf meer wisten, hebben we naast ons tuinhuis ons eerste koterij neergepoot. Ik moet zeggen dat mijn grootouders veel meer en mooiere koterijen hadden, maar ja, je start meestal met één kot en dan komt er nog een kot en dan nog één...en bovendien moet er toch iemand de vlaamse traditie in stand houden hé! Op de foto's kan je zien dat het kot er staat, maar nu moet nog de afwerking gebeuren!! Ik ben er in ieder geval heel fier op! Foto's van de volledig afgewerkte koterij volgen uiteraard nog!!
Morgen voetbal : Waasland-Beveren tegen Brugge. Ik hoop natuurlijk dat Brugge morgen nog in zak en as zal zitten en dat we nu toch eindelijk eens zullen winnnen! Kans is klein natuurlijk want die spelers van Brugge zullen zich allemaal willen bewijzen tegenover de nieuwe trainer. Aan de supporters zal het in ieder geval niet liggen!
Vandaag zijn we 15km gaan wandelen in Steendorp. Een heel erg mooie wandeling en het prachtige weer kregen we er zomaar bij. Vandaag zijn we tijdens de wandeling ook een paar joggers tegengekomen, die het parcours gebruikten om een toerke te lopen. Niet slecht gezien.
Aangezien ons Annelien (net 17 geworden op 5 november) woensdag geslaagd is voor haar theoretisch rijexamen en zaterdagmorgen al haar voorlopig rijbewijs is gaan halen, moest Lode vandaag de eerste rijles geven. Die eerst rijlessen laat ik graag over aan mijn man omdat ik ervan uitga dat hij toch beter de techniek van het autorijden kan uitleggen... Ze zijn teruggekomen met een volledig intacte wagen en allebei met een goed humeur, dus alles is goed verlopen...
Mijn vakantieweekje loopt op zijn einde. Superspijtig, want ik had echt het gevoel dat ik heel erg grote vakantie had en dat blijkt dus niet zo te zijn... niet getreurd, ik heb nog wat dagjes op overschot!
Ondertussen heeft Waasland-Beveren gewonnen op Beerschot, wat echt wel nodig was. We waren uitgenodigd om bij vrienden, Beerschot-supporters. De mannen zouden naar de voetbal gaan kijken en de vrouwen wat bijkletsen. Ondertussen kregen wij echter de hele avond live-verslag van de kleine Thomas, het zoontje van ons vrienden die de match aan het volgen was op de computer. Supergrappig en heel erg geanimeerd verslag, dat wordt zeker en vast de toekomstige voetbalcommentator op radio of televisie!!
Sportief is er niet veel nieuws meer, de verlofdagen zijn vooral gevuld geweest met een tochtje naar mijn ouders in Roeselare en wat werken in en rondom het huis.
Het sportieve moment van vandaag was de Axelwalletocht te Heurne. Heurne is een gehucht van Oudenaarde, dus een prachtige streek om te wandelen. Deze middag zijn we dus vertrokken naar Oudenaarde voor de Aktivia-wandeling. We hebben ondertussen al een aantal Aktivia-wandelingen gedaan en dat valt telkens erg goed mee. Altijd mooi en goed uitgestippelde wandelingen. Veel wandelaars en bezorgde vrijwilligers die er ons op wijzen dat we ons naamkaartje moeten invullen en afgeven, ge weet wel, voor de verzekering... Schattig. Wij kennen dat systeem niet zo goed van die wandelingen en die wandelclubs en zo leren we iedere keer bij. Ik vroeg mij deze zomer telkens af waarom al die wandelaars van die loodzware wandelschoenen dragen, alé, ze zien er in ieder geval loodzwaar uit. Ik kon mij voorstellen dat je dat wel nodig hebt in Oostenrijk en Zwitserland voor de bergtochten, maar hier in het "Vlaamsche platteland"?? Vandaag heb ik ondervonden dat een goeie wandelschoen geen overbodige luxe is. De vrijwilliger van dienst aan de inschrijvingstafel had ons aangeraden om 14km te wandelen in plaats van 12km omdat er een prachtig stuk natuur zat in het parcours van 14km. Wij hebben zijn goeie raad opgevolgd en hij had gelijk!! De natuur was prachtig, maar ook heel erg drassig... met een goeie wandelschoen hadden wij op dat stuk beter kunnen doorwandelen en waren ons schoenen niet geruïneerd geweest... Dus nu weet ik waarom die échte wandelaars wandelschoenen dragen. Sparen dus voor een paar goeie wandelschoenen. Verder was ik ook veel te warm aangekleed. Voor een looptraining of -wedstrijd weet ik perfect hoe ik mij moet aankleden om het niet té warm te krijgen. Voor het wandelen is dat nog een probleem, ik denk altijd dat ik niet zal zweten van een beetje wandelen, maar aangezien wij tegen een strak tempo wandelen, heb ik het altijd veel te warm... De Axelwalletocht is in ieder geval een aanrader!
Groetjes.
De inschrijving in zaal Amigo - Pure Folklore op stap ... zonder wandelschoenen mijn man doet ondertussen aan natuurfotografie met zijn nieuw fototoestel... schoon... nog schoner...
Ik ben Nancy
Ik ben een vrouw en woon in Beveren (België) en mijn beroep is bediende in de verzekeringssector.
Ik ben geboren op 16/04/1964 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, zwemmen, lekker eten,....
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
