The moment I wake up Before I put on my makeup I say a little prayer for you While combing my hair, now, And wondering what dress to wear, now, I say a little prayer for you
Forever, forever, you'll stay in my heart And I will love you Forever, forever, we never will part Oh, how I'll love you Together, together, that's how it must be To live without you Would only be heartbreak for me. (Aretha Franklin)
Gisterenavond hadden we een etentje met vrienden. Echt heel gezellig, heel erg lekker gegeten en veel te laat in bed. Deze morgen enorme twijfel of ik wel zou deelnemen aan de Corrida. Niet lang genoeg geslapen, twijfel of ik wel genoeg en goed getraind had, ... veel redenen om niet deel te nemen.
Maar omdat de corrida een wedstrijd is die georganiseerd wordt door onze club voelde ik mij toch moreel verplicht om deel te nemen, dus ben ik om 13u30 op mijn fiets gesprongen richting Zwijndrecht. Rijkelijk laat want de start van de 5km was om 14u20. Aangekomen, onmiddellijk mijn nummer afgehaald en richting start gewandeld. Ik had geen idee wat ik ervan moest verwachten en mijn doel was om toch zeker onder de 30min te lopen. Katrien en Dominique liepen ook de 5km en ik had mij voorgenomen om toch zeker Dominique te volgen, want dat moest een haalbare kaart zijn. De wedstrijd was opgedeeld in 2 rondjes, ik was vrij snel gestart en voelde dat ik dat geen volledige wedstrijd zou volhouden, dus wat gas teruggenomen en verdergelopen. Ik kon geleidelijkaan wat lopers inhalen wat toch wel een goed gevoel gaf en bovendien kon ik mijn snelheid (11,5km/u) aanhouden. Dominique was ik ondertussen al voorbijgelopen en net voor de aankomst kon ik nog een loper inhalen, type bodybuilder. Aangekomen in 25:41min, dus dik tevreden, want ik kon er op het einde nog een sprintje uitpersen.
Nog wat gebleven om de Zwatters van de 10km aan te moedigen en dan terug met 't fietske naar huis.
Alé, morgen vliegen we weer de werkweek in en het gaat nazomeren!! Groetjes.
Ik ben deze week weer hervallen in de regelmaat van het najaar namelijk werken, thuiskomen, eten maken, lopen, nog wat huiselijk werk, tv-kijken en slapen. Dat maakt dat ik deze week 3 keer getraind heb samen met Pascale mijn buurvrouw. Op maandag een 7km, op woensdag een 10km en op vrijdag, alé dat moest vrijdag zijn maar werd vanmorgen, weer een 7km. Vrijdagavond is hier de wekelijkse frietjesavond en dan wil de training er wel eens bij inschieten. Ik ben dan ook een echte belg en een frietje daar kan ik moeilijk aan weerstaan. Het is wel de bedoeling om tijdens de winter de vrijdag weer op de piste te gaan trainen en dat zorgt dan wel voor de regelmaat.
Morgen wil ik 5km lopen tijdens de Corrida in Zwijndrecht. Hopelijk loop ik daar een redelijke tijd, maar ja, met veel te weinig training zal dat natuurlijk moeilijk zijn. Alles geven hé...
Gisteren had onze Michiel sportdag en hij had voor golf gekozen. 't Was tof maar niet echt zijn ding. Gelukkig maar! Want, mijn excuses tegenover alle golf-fanaten, een "sport" kun je golf toch niet echt noemen hé!! Hij moest toch wel toegeven dat je heel wat techniek nodig had om dat balleke zo ver weg te keilen. Tja, daar zal het dan ook mee ophouden, veronderstel ik. Ons Annelien had "relatiedag". Voor wie niet weet wat dat is, een hele dag praten over relaties en liefde... 't Was keitof geweest, volgens ons Annelien, geen verdere details...
Gisterenmorgen zijn ons goeie vrienden, Jianwei en Dirk, vertrokken op familiebezoek naar China voor één maand. We hebben ze zaterdagmiddag naar Zaventem gebracht. En Zaventem, da's toch altijd een beetje reizen, ook als je zelf niet vertrekt. Die mensen- massa, gepakt en gezakt, verschillende nationaliteiten...dromen van verre bestemmingen, de andere kant van de wereld. Ze zijn goed vertrokken en ondertussen ook goed aangekomen, hebben we vernomen via de internetsnelweg!! Ze verblijven eerst in Kunming, bij een zus van Jianwei en rijden dan een 400km verder naar haar ouders. 400km is niets in zo'n immens groot land!
Sedert woensdag had ik niet meer gelopen. Woensdag was de training niet goed verlopen en ik voelde mij fysiek ook vreselijk moe. Vrijdagavond waren we een glas gaan drinken voor de 18de verjaardag van ons neefje Thomas en daarna had ik echt geen zin meer om nog te lopen. Vanmorgen dan maar mijn loopschoenen aangetrokken en vol goeie moed vertrokken. Het had net goed geregend en de temperatuur was zacht, geen zuchtje wind, dus ideaal om te lopen. Ik wou een 10km lopen en proberen om eens een paar kilometer te versnellen om te zien wat ik nog kon zodat ik weet hoe snel (of beter hoe traag) ik moet lopen volgende zondag in Zwijdrecht (Corrida). De eerste snellere kilometer heb ik 4:58 gelopen en de daaropvolgende 5:16 met een 200m traag ertussen. Voor de rest heb ik ongeveer 10km gelopen aan gemiddeld 10,3km/h. Dus ik denk dat ik zondag aan ongeveer 10,5km/h zal lopen, sneller zal niet lukken. Te weinig training hé! Maar alé, de intentie is er om daar iets aan te doen. En 't is toch de intentie die telt hé!
Deze namiddag zet ik mij in de zetel met ne pannekoek. Ik heb mijn deelke sport voor vandaag gehad.
De werkweek is weer begonnen na een superzonnig weekend!
Vrijdagavond 9km gelopen aan een gezapig tempo. 't Was zo goed gegaan dat ik eigenlijk van plan was om zaterdag of zondag nog een een toer te lopen, maar dat is er niet van gekomen.
Zaterdag waren de kids riebedebie. Ons Annelien was naar Crammerock en onze Michiel moest optreden in As (het verre Limburg). 's Nachts naar Stekene gereden om ons Annelien en haar vriedinnen op te halen en veilig terug thuis te brengen.
Zondag dan het startmoment van Muzart, de jaarlijkse jeugdmusical hier in Beveren. Het wordt een toffe productie en er zullen weer veel moeders en vaders nodig zijn om te helpen met de kostuums en het decor. Tof!!
Zonet een 7-tal km gelopen. Het ging super ondanks de wind die alsmaar kouder werd tijdens het lopen. Ik zal me maar inschrijven voor de Corrida in Zwijndrecht en deze week ook nog eens wat interval lopen. Spijtig dat de zon het weer laat afweten deze week. Nog een nazomertje zou leuk geweest zijn...
We zijn weer vertrokken! 1 september, eerste schooldag. Een klein beetje tegenzin, maar kom, enthousiast terug thuis gekomen, zowel Annelien als Michiel.
En weer een goei trainingske achter de rug! Deze maand wil ik toch weer een wedstrijd lopen. Het is, voor mij toch, de enige manier om mezelf wat aan te porren wat het trainen betreft. De corrida van Zwijdrecht komt eraan en ik heb daar ooit eens mijn snelste 5km gelopen...dat was toen ik mij nog te pletter liep in het begin van de wedstrijd. Dwars door Mechelen, later op de maand, is ook een leuke wedstrijd. Als die dag vrij blijft op de gezinskalender, dan doe ik daar ook mee.
En ja, vanavond zijn we 10km gaan lopen. Veel wind maar aangename temperatuur en het ging verbazend goed! 2 tevreden buurvrouwen, na een weekend van teveel eten en drinken, toch nog met gemak 10km lopen, 't is geruststellend.
Zoals gezegd had ik mij ingeschreven voor de wedstrijd "wie bakt de beste taart van 't straat?" hier bij ons in de wijk. Ik had het allemaal goed gepland, vrijdagavond zou ik een proefbaksel maken om dan zaterdag- morgen het wedstrijdbaksel uit de oven te toveren. Zo gezegd, zo gedaan! Het zou een chocoladetaart worden volgens een eenvoudig recept. Vrijdagavond was het maken van het deeg al problematisch verlopen omdat ik mijn eiwit niet tot een schuim geklopt kreeg. Volgens Lode, mijn man, was het eiwit niet zuiver genoeg. Andere eieren genomen en opnieuw begonnen, waarna het wel lukte. Maar toen de taart uit de oven kwam, zakte ze als een pudding in mekaar. Maar volgens Lode en de vrienden van Michiel was de smaak heel erg goed!! De reden zou de gebruikte boter zijn, volgens de kenners, zijnde mijn man en mijn dochter. Dat zou ik dan eens vlug oplossen!!
Zaterdagmorgen vroeg naar de supermarkt om "echte" boter te halen. Opnieuw vol goeie moed begonnen. Zelfde scenario, prima deeg maar een taart die als een pudding in mekaar zakte toen ik ze uit de oven haalde! Paniek! Om 14u moest ik daar een baksel tentoonstellen in de tent en ik had nog niets... Oplossing : den boek van den boerinnenbond! Heb daaruit dan maar het recept van een appelcake genomen en omgedoopt tot een "fijn appelgebak". Om 13u45 kwam het baksel uit de oven en om 13u55 stond het in de tent. En dan stonden daar de taarten van de deelnemende buurvrouwen... onwaarschijnlijke exemplaren...en mijn cake'ske...tja... (zie foto's hieronder). Maar alé, 't is de olymische gedachte die telt, meedoen is belangrijker dan winnen!!
De jury bestond uit : de plaatselijke bakker en zijn vrouw, een gemeenteraadslid en Miss Aardbei. Er werd gekeken, geproefd, gekeurd... en beslist. Zoals verwacht heb ik niet gewonnen maar ik heb wel een troostprijs gekregen, een set pollepels, te vergelijken met de prijzen die ik gewoonlijk krijg na een loopwedstrijd...
's Avonds nog een toffe avond gehad met veel ambiance! Een geslaagde editie van het zoveelste wijkfeest.
De geplande looptrainingen van vrijdagavond en zaterdag zijn daardoor dus wel in het water gevallen. Vandaag is het rustdag, dus zullen we er morgen weer invliegen, wat het lopen betreft.
Vandaag op tijd uit bed, wat gestreken en opgeruimd. Tegen de middag een telefoontje van de buurvrouw. Of ik zin had om een toerke te lopen? Natuurlijk! Vertrokken voor een trainingske van 7km. Ging goed, alhoewel de hartslag nog veel te hoog is gezien het trage tempo (9,1km/uur). Dus er zal nog wat moeten getraind worden als ik in september weer eens een wedstrijdje wil lopen.
Na het lopen waren we aan het twijfelen tussen genieten van de zonnige namiddag of wat klusjes in huis (die vrouwen toch hé, altijd dat getwijfel). We hebben dan maar afgesproken om strakskes toch nog eens, tussen de huishoudelijke taken in, gezellig wat te kletsen.
Weeral een looparme week!! Deze week heb ik mij, gezien het goeie weer, geconcentreerd op onze voordeur. Onze voordeur, ocharme, was het aan het begeven en moest dringend bijgewerkt en geschilderd worden. Aangezien ik de huissschilder ben en de weerman droog weer had voorspeld, ben ik erin gevlogen. Alles was al bijgeplamuurd, dus na wat schuurwerk heb ik er een 2-tal lagen verf opgezet. Het resultaat mag er zijn!
Vrijdagnacht om 1u vertrokken naar Kiewit om Annelien en haar vriendin op te halen van Pukkelpop. 't Was daar een drukke chaos maar gelukkig hebben we mekaar vlug gevonden en rond 3u30 waren we terug thuis.
Aangezien de pijn in mijn schouder zo goed als verdwenen is, heb ik woensdag afgesproken om weer eens een goei toerke te lopen. 't Zal deugd doen.
Volgend weekend zijn er de jaarlijkse wijkfeesten en daar wacht weeral een enorme uitdaging! Ik heb mij ingeschreven voor een wedstrijd "wie bakt de beste taart van 't straat?". Klein probleemke, ik kan echt niet goed taarten bakken... dus ik zal echt een recept tot op de letter en gram moeten volgen en hopen dat het resultaat te eten is!! Zaterdag om 14u moet het baksel afgeleverd worden aan de strenge maar rechtvaardige wijkjury.
Deze week was een week zonder looptraining. Nadat ik vorige week een infiltratie in mijn schouder heb gekregen, wou ik deze toch echt wel laten rusten, want ik wil definitief van de pijn verlost geraken... Dat lijkt precies te lukken.
Onze Michiel was vrijdag naar Ieper getrokken met tentje en slaapzak om er het weekend te kamperen op "Ieperfest". Ik was er niet gerust in, met dat slechte weer... en 't is inderdaad een uitgeregend festival geworden. Uiteindelijk hebben ze in de auto geslapen omdat het kampeerterrein zo goed als ondergespoeld was.
Morgen is een looptraining gepland, dus hopelijk is de regen dan al het land uit.
Een tijdje geleden, maar ja, de zomer is niet echt de periode om achter de computer te kruipen en bovendien is er de afgelopen week ook niet zo heel veel te vertellen over de loopgebeurtenissen.
Vorige week 3 toerkes gelopen : maandag 7,8km, donderdag 8km en zaterdag 10km, telkens aan een snelheid van 8,8km/u, maar een hartslag die toch nog wat lager zou mogen bij zo'n trage duurloopkes.
Gisteren dan naar de huisarts voor een cortisone-inspuiting in de schouder omdat die nog steeds pijnlijk is en mijn nachtrust verstoort!! Nu moet ik 2 à 3 dagen mijn schouder wat laten rusten. Dat zal ik dus heel letterlijk opnemen en vanavond kook ik niet en gaan we uit eten. Een beetje profiteren van de situatie...
Vorig weekend nog maar eens naar zee gereden voor het vakantiegevoel. Toffe dag weeral, 't weer was niet super, maar 't was er warm en we hebben maar een paar spatjes regen gehad.
Vandaag komt ons Annelien terug van Chiro-kamp, ik verwacht een moddervalies met dat weer. De rest van de vakantie blijft ze nu thuis, oef, ik ben blij om haar ook nog eens thuis te hebben. Maar dit weekend vertrekt onze Michiel dan een weekend naar Ieper voor "Ieperfest", een festival voor de harde muziekliefhebber.
Groeten en nog een fijn verlof voor de late verlofgangers.
Zaterdagmorgen een toerke gelopen. Het ging goed alhoewel ik toch moet toegeven dat mijn hartslag wat te hoog blijft ondanks het trage tempo en dat wijst er toch op dat mijn conditie niet al te best is. Dat voel ik ook, ik ben de laatste tijd echt moe als ik thuiskom van het werk.
Zondag zijn Lode en ik naar de zee gereden. Prachtig weer en heerlijk gewandeld en natuurlijk een hapje gegeten! Geen drukte onderweg, zo moet dat zijn. Zodra je aan zee bent, ben je in vakantiestemming!
Vanavond dan een langer toerke gelopen met Pascale. Het zonnetje scheen en 't was weer fantastisch loopweer. Voor diegenen die het graag wat warmer zouden willen, helaas, 't is nu wel ideaal weer om te lopen!!
Gisterenavond ook nog gekeken naar de laatste dag atletiek op TV. Amaai, die finale van de 4x400 bij de mannen! Was me dat spannend, ik dacht echt dat ze geen medaille meer zouden halen. En dan toch nog!! Fantastisch!
De looptrainingen zijn deze week een beetje in het water gevallen en dat had alles te maken met de terugkeer van ons jongste, Annelien, uit Spanje. De sporta-surfvakantie zat erop en de valies werd voor de wasmachine achtergelaten met als opdracht voor ons ma : alles vlug wassen, drogen en strijken! Vrijdag, dus gisteren, moest de hele handel weer afgezet worden aan de Chiro-lokalen. De bagage werd daar verzameld want vandaag zijn ze vertrokken voor een fietstocht van 100km tot in Izegem en morgen rijden ze de laatste kilometers tot in Westouter, hun kampplaats.
En voor zo'n Chirokamp moet je ook de hele voorraad kampeergerief en verkleedkleren aanspreken... de kampplaats is een hoeve en op internet te zien wel heel erg "basic". Maar dat kennen we al van de vorige Chirokampen...
Dus vanaf vandaag wordt alles wat rustiger en kunnen we weer aan lopen denken. Strakskes om 10u30 vlieg ik erin, een toerke met Pascale, we zien wel hoe ver we lopen eens we bezig zijn. Alles hangt af van het gevoel...!
De eerste werkweek zit erop en 't is alsof ik niet ben weggeweest. Weinig collega's (allemaal met verlof) en veel werk, dus de dagen vliegen voorbij!
Vrijdag ben ik de resultaten gaan halen van de NMR van mijn schouder. Geen rotatorcuffscheur (oef!), wel een inpingement en tendinose. Een cortisonespuit zou moeten helpen, volgens de huisdokter. En mijn schouder wat sparen, geen gekke krachtinspanningen en bewegingen.
Gisteren zijn mijn ouders en schoonouders op bezoek geweest. Kappersdag dus. 'k Heb lekkere mosselen klaargemaakt. Niet getraind dus.
Vandaag ben ik wel van plan om een toerke te lopen. Zou graag rustig 10km lopen, 't is er ideaal weer voor.
Gisteren genoten van een vrij dagske en aangezien dat dagske bestempeld wordt als een feestdag moet er dan ook niet veel gebeuren. Dus we hebben vooral genoten van de zon, het zwembad en ook een beetje gesport. Lode een toerke met zijn blitse koersfiets en ik een toerke gaan lopen met buurvrouw Pascale. Op 't gemakske want het was toch nog altijd 27°...
's Avonds lagen we al in bed toen we wakkergehouden werden door het knallend vuurwerk op Cortewalle.
Deze voormiddag moest ik naar het ziekenhuis voor een arthro-NMR van mijn schouder. Ik wist helemaal niet wat ik mij daarbij moest voorstellen. En aangezien ik eigenlijk nog nooit voor een onderzoek naar een ziekenhuis ben geweest (met uitzondering van mijn bevallingen), is het altijd weer een beetje uitzoeken hoe alles verloopt. Eerst werd ik onder een RX-apparaat gelegd waarna een dokter een vloeistof in mijn schouder bracht. Daarna moest ik naar een andere kamer op een bed gaan liggen met een ingepakte schouder en een koptelefoon op mijn hoofd. "Efkes 10minuten niet bewegen, zelfs niet je grote teen" zei de verpleegster en ik werd in een tunnel geschoven waarna een oorverdovend lawaai begon. De muziek die ik moest horen in de koptelefoon werd helemaal overstemd door het geluid van de tunnel. Alé, da's dus ook achter de rug en morgen mag ik de resultaten halen. Hopelijk weten ze dan toch waar de pijn vandaan komt. Na het onderzoek een wandelingetje door Antwerpen gemaakt met een plannetje in de hand. En gelukkig had ik dat plannetje of ik was niet op 't werk geraakt. In Antwerpen vind ik zonder problemen mijn werk, de Meir en de winkelstraten, maar als je me op een andere plaats dropt, dan loop ik hopeloos verloren.
Vanmorgen ontbijtje genomen, een strijkje gedaan en dan de Garmin uit de schuif genomen, tanden gepoetst en een toerke gaan lopen.
't Was heerlijk weer, niet te warm, net geregend en een frisse wind! En als bij wonder ging het ook echt goed. Ondanks de verlofperiode is de conditie gebleven. We hebben dan ook vele kilometers gewandeld en gezwommen!
Morgenvroeg nog een toerke bij dit weer, want daarna zou het weer warmer worden. Ik zal morgen trouwens nog wel wat werk hebben aan de valies van ons Annelien. Zij vertrekt met "Sporta" naar Spanje voor een surfvakantie. We worden om 15u30 in Tongerloo verwacht en van daaruit vertrekken ze met de bus. Dat domein van Sporta is daar trouwens prachtig gelegen!! Als 't weer meezit zou het kunnen dat we daarna doorrijden naar de zee. We zien wel.
Ik sukkel al een paar weken (2-tal maanden) met een pijnlijke schouder. Toen onze Michiel 2 maanden geleden naar Heist-op-den-Berg moest voor opnames heb ik, samen met hem, zijn versterker naar beneden gebracht. Dat log, onhandelbaar ding weegt zo'n 40kg en aangezien dat langs de trap naar beneden moest, heb ik daarbij mijn schouder bezeerd. Ik dacht dat dat allemaal wel zou meevallen, spierverrekkingske...
De pijn bleef altijd wel aanwezig, maar ja, hoe gaat dat, je blijft werken en sporten en je staat daar niet bij stil. Ik dacht dat dat wel over zou gaan. Maar nu, op het einde van 't verlof, dus na een rustperiode, was de pijn alleen maar erger geworden. Nu werd ik daar 's nachts wakker van en dat heeft mij doen beslissen om toch maar eens de dokter te raadplegen.
Zij heeft het over een "impignement van de schouder" en zo moest ik vandaag onmiddellijk een echo van mijn schouder laten nemen. Resultaat : een posttraumatische tendinose van de rotator cuff links. Vandaag nog gestart met ontstekingsremmers en volgende week moet ik een arthro-NMR van de schouder laten nemen.
Gelukkig lopen we niet meer op handen en voeten, dus lopen kan ik nog en morgen hervat ik terug mijn trainingskes. Het zijn vooral de hefbewegingen met mijn li-arm die pijnlijk zijn, dus dat zal meevallen bij 't lopen. Maar zwemmen is momenteel niet zo goed, dus dat wordt enkel wat in 't water hangen en da's niet zo mijn ding.
Ik ben Nancy
Ik ben een vrouw en woon in Beveren (België) en mijn beroep is bediende in de verzekeringssector.
Ik ben geboren op 16/04/1964 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, zwemmen, lekker eten,....
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Gisterenavond hadden we een etentje met vrienden. Echt heel gezellig,
