Na de vermoeiende reis werden op vrijdag de eerste partijen gespeeld. Dat gebeurde overigens alleen in de A- en de B-groep, met wisselende resultaten overigens. De uitslagen: A-groep: Nils Nijs - IM Michael Richter (2427) 1-0 B-groep: Matej Titan (1974) - Roel Hamblok remise Arno Bomans - David Ulrich (1927) 1-0
De andere spelers hadden nog vrij en brachten de dag door in het zwembad en in de dierentuin achter het hotel, waar zij wisenten, zwijnen en struisvogels uit hun handen lieten eten. Morgen wordt het menens.
Uitstapje
Hey lezers
Ik (Evy), Adrian en Astrid gingen al vanaf dag 1 op ontdekkingstocht!
Een enkele baan verder begon ons avontuur al, er waren daar geitjes, buffels, herten, zelfs struisvogels, allen handtam! Wij, als grote dierenvrienden, besloten er dan maar voedertijd van te maken en gaven ze wat gras wat ze allen heerlijk vonden!
We liepen wat verder en zagen opeens de burcht geplaatst op een hoge berg. We hadden nog niet echt door hoe we daar onmiddellijk konden geraken dus besloten we maar om de baan te blijven volgen en geen gekke zijbaantjes te volgen(Adrian probeerde ons echter toch aan te sporen die te nemen). Ietwat verder kwamen we een bordje tegen met Pardubice 6 km. Omdat het nog maar onze eerste dag in Pardubice was en we nog geen partij hadden gespeeld(gebeurde pas vanaf dag 2) leek het ons tof om het centrum te gaan ontdekken en eens de toerist uit te hangen! We liepen dus verder, en met de stap zagen we meer en meer huizen om ons heen. We waren dus erg tevreden dat we blijkbaar toch wel de juiste kant aan het opgaan waren, Pardubice centrum kon niet ver meer zijn! We kwamen na enkele kilometers in een woonwijk aan. Er was daar een hutje waar men ijs kon kopen, dus besloot ik zo vriendelijk te zijn mijn gierigheid achterwege te laten, en ons alle 3 op een softijs te trakteren. Tja, voor amper 50 eurocent/ijsje kan men toch niet twijfelen?
We genoten verder van ons ijsje, zittend op het dichtstbijzijnde bankje, tot we plots een nieuw bordje ontdekten met: Pardubice 6 km. Na een lange discussie besloten we echter om terug te keren en de burcht te bezoeken, aangezien we niet opnieuw 1 van die bordjes wilden ontdekken. Op onze heenweg kwamen we dus het verdachte zijbaantje opnieuw tegen, en besloten deze nu toch wel te nemen om richting de burcht te gaan. Het was daar echt zo steil dat het gevaarlijk was, en aangezien we met zn allen op sandalen liepen werd het klimmen er niet makkelijker op(Ik was zelf meer aan het kruipen dan aan het klimmen)! Uitgeput, kwamen we na zon 10 minuutjes aan bovenop de berg. De burcht, maar ook het uitzicht bovenop die berg was werkelijk prachtig! Je kon volledig Pardubice en omstreken zien vanaf daarboven! Je kon er ook kruisboogschieten en de burcht binnenin bezoeken. Spijtig genoeg hadden we met beide dingen pech. We hadden geen geld op zak en de burcht was gesloten na 17.00 h. We waren er wel om 16.30 h maar toch gingen de deuren al sluiten, ik begrijp nog steeds niet waarom. We hadden het echt wel graag gezien. Onder de burcht liep ook een hele lange, donkere tunnel door. We gaan deze later nog eens s nachts met de zaklamp bezoeken dus dat hoort bij een nieuw verslag.
Na deze ontdekt te hebben, hadden we ongeveer alles gezien en keerden we terug naar ons verblijf. Wanneer we aankwamen bij ons verblijf stond er ons al een heerlijk avondmaal te wachten!
Vanaf maandag 22 en donderdag 23 juli reizen 13 Vlaamse en Nederlandse schakers naar Pardubice om daar mee te spelen in een v an de toernooien die samen het Open Kampioenschap van Tsjechie vormen.
De spelers zijn als volgt over de toernooien verdeeld:
A-groep: Nils Nijs;
B-groep: Arno Bomans, Roel Hamblok;
C-groep: Hanne Goossens, Sigiswald Barbier, Adrian Roos;
D-groep: Wiebke Barbier, Judith Hendrix (NL), Philip Cornelissen, Robin de Vogelaere;
E-groep: Astrid Barbier, Evy de Weird, Mario Adriaans (NL)
Als begeleiders gaan mee: Leonie Hendrix (verzorgster van de inwendige mens), Mart Nabuurs (trainer) en Theo van den Berkmortel (trainer).
Wij hopen u via deze blog van tussentijdse informatie te kunnen voorzien over onze belevenissen.