Naar aanleiding van het thema 'Je gemeente verkend' gingen we op uitstap naar Ninove. We bezochten er de meest belangrijke plaatsen van nu en vroeger. Deze uitstap werd gecombineerd met een bezoek aan de bibliotheek.
Het laatste verslagje De
laatste volledige dag aan zee zit er op. Morgen verlaten we Het Reigersnest.
Jammer, het is gedaan maar Joepie! We zien mama en papa terug!
Vandaag zijn we met de
tram naar Oostende geweest. Dat was lang rijden!Een oude visser stond ons op te wachten in de
keuken van Duin en Zee. Hij leerde ons welke vissen er in de Noordzee leven en
liet ons nadien zelf aan de slag gaan met een kabeljauw. We maakten eroverheerlijke gepaneerde fishballs van
(volgens de kinderen veel lekkerder dan fishsticks )
In de namiddag luisterden
we naar een verhaal over de vlieger van Ping Li. Nadien knutselden we zelf en
vlieger en lieten die de lucht in. Meters hoog gingen sommige!
Na het eten speelden we
het spelletje één tegen allen. De kinderen moesten 15 opdrachten tot een goed
einde brengen en kregen hiervoor één uur tijd. Indien dit lukte, zorgden de juf
en de meester voor een verrassing. Zoniet, andersom! Ze gingen er natuurlijk
weer helemaal voor. Gevolg: wij mogen onze klasjes eens goed verwennen.
Morgenvroeg is het werken
geblazen. Alle valiezen worden gemaakt en de kamer moet zeer netjes zijn! Na
een bezoekje aan Sealife komen we terug naar huis! Ben je klaar voor het
aanhoren van 1001 verhalen en belevenissen?
Chocomelk op de ontbijttafel. Dat is altijd een beetje
feest. En boterhammetjes, die smaken altijd beter ergens anders. Dat was duidelijk.
Een stevig ontbijt was ook wel nodig want we hadden een dag vol plezier en
spelen voor de boeg.
In de voormiddag trokken we naar de duinen. Daar speelden we
heel wat actieve spelletjes. Touwtrekken, kousenslingeren, schip in de mist maar
het hoogtepunt was zeker Hanne Panne Duinenheks. Dat kennen wij beter als 1-2-3 piano. Ook
speelplaatsspelletjes worden gepimpt tegenwoordig. Tot het uiterste gingen de kinderen. Een
constante motregen hield hen niet tegen.
Even konden we niet garanderen of de zandkastelenwedstrijd
wel zou doorgaan. Je hebt het wel eens gehad met die regen. Gelukkig was het al
veel minder koud dan gisteren. En als je dan de hoopvolle blikken ziet in die
kinderoogjes wordt het wel erg moeilijk om te zeggen dat je de schopjes niet
uithaalt Dus, na een picknick in de duinen gingen de kinderen aan de slag en
probeerden ze de prijs voor het grootste, het creatiefste of het stevigste
zandkasteel te behalen. Dit namen ze wel serieus en dat is ook best normaal als
je weet dat de directeur op bezoek komt en de prijzen zal uitdelen. Kinderen
van het derde leerjaar wonnen uiteindelijk de prijs voor het grootste
zandkasteel. Korneel, Maxime, Jasper, Rob, Jarko en Sam kregen de prijs voor de
stevigste burcht en de creativiteit was het grootst bij Ella, Kyenta, Rebeka,
Luna en Kenzo.
s Avonds werden er nog meer prijzen uitgedeeld. Arvid kreeg
de prijs voor de beste tafelmanieren. De patatjes met appelmoes en varkenvlees
vielen wel in de smaak.Dat moet mijn
mama/papa ook eens maken klonk het aan tafel. Jullie weten wat er van jullie
verwacht wordt.
Na de quiz was het alweer bedtijd. Morgen moeten we vroeg
op. Wat er ons te wachten staat zullen jullie morgen wel lezen. Vele groetjes!
7u30. Misschien
dromen veel mamas en papas ervan dat de kindjes tot dan eens slapen. Wel,
hier gebeurt dat. Moeiteloos. Op één kamer na dan. Daar was al een klein
feestje aan de gang om 7 uur. Het zou te mooi geweest zijn.
Stressdag voor de
juf en meester. De tram nemen met de bende. Dat is tellen tot je er bij neer
valt. Zelfs als je zeker weet dat je er net 25 telde, nog eens tellen
Lammetjes waren het op de tram. Nadat we verteld hadden dat het de beleefdheid
is oudere mensen en zwangere vrouwen te laten zitten, lieten ze zich niet
kennen. Bejaarden vonden het beleefde kinders. Hoe meer complimentjes ze
kregen, hoe liever ze gingen rechtstaan. Zij fier. Wij nog meer Geef ze een
pluim en ze krijgen vleugels zegt het spreekwoord. Wel, t is waar!
Een voormiddag aan
de haven met de gids Robert, dat is: veel verwondering als je vlak onder de
hoge vuurtoren staat, open monden bij het horen van verhalen over het maken van
reddingsboten, bedenkelijke blikken bij de uitleg over de werking van sluizen,
bevriezen bij het nemen van de overzetboot, zingend over straat lopen,
picknicken in het station van Oostende, maar vooral veel regen en wind
incasseren. Echt veel. En je wel tien keer afvragen wat die muts nu toch in je
valies ligt te doen.
Oei, uitgeregend?,
vragen de mensen op de tram dan. Wij lachten eens zuur want hoe overbodig kan
een vraag eigenlijk zijn? Hadden ze aan waterspelletjes gedacht misschien?
merkteeen cynisch ventje van het vierde
leerjaar op.Tja
Een wandeling
(alweer in de regen) bracht ons naar betere oorden. Als je weet dat er een
subtropisch zwembad op je ligt te wachten, kan je wel iets meer aan. Het was
plezant. Hadden we ze niet uit het water gehaald, ze zaten er nog in. Water
genoeg vandaag zou je denken? Niet dus, want er werd ook nog verwacht datiedereen een douche nam bij thuiskomst en de
eerste uitmesting van de valies is intussen ook een feit. Hoe ze er op twee
dagen zon boeltje kunnen van maken
Gezelschapsspelletjes
zijn het allergezelligst in pyama. Vandaag bewezen! Mooie afsluiter van de dag.
En nuis het muisstil op de kamers en
dat heeft niet eens een kwartier geduurd. Afgemat, uitgewaaid, moe gespeeld,
En tof dat dat hier nog steeds is!
