Als ik blijf is het nederlandse versie van If I stay, een paar jaren geleden heb ik de film in de bioscoop bekeken. Ik vond het een zeer mooie film die mijn gevoelige emoties zeer snel opwekte vanaf het begin van het verhaal. Daarom besloot ik om het boek te lezen. De titel zegt al genoeg over het verhaal, men kan er van afleiden dat het over leven en dood gaat. Mia is het hoofdpersonnage van het boek, ze is een 16-jarige meisje die erg dol is op het muziekleven, ze speelt zelf cello en haar vriend is een lid van een rockband. Op een dag als ze met haar ouders en haar broer uitgaat veranderd haar leven sterk, ze verliest alles. Een vrachtwagen reed door de auto van de ouders van Mia en veroorzaakte zo de dood van haar ouders en haar broer. Om hulp schreewde Mia, ze keek naar zichzelf en voelde zich als een geest tussen de mensen en hoorde sirenes van ziekewagens totdat ze in het ziekenhuis aangebracht werd en hoorde haar familie tussen elkaar zeggen dat ze misschien het enige zal overblijven, of niet. Terwijl dat ze in comma ligt denkt ze aan de herinneringen van haar ouders en haar broer, ze betekende erg veel voor haar. Verpleegsters verbieden Adam, haar lief en Kim, haar vriendin bij haar te komen. Adam en Kim gebruiken alle middelen om tot bij haar te komen zoals beroemde rocksterren er bij te halen, toch lukt het niet. Als Adam eindelijk op de kamer van Mia mag komen, neemt hij haar hand vast en begint hij te huilen wanneer hij Mia in comma ziet liggen. Opeens spant Mia om de hand van Adam aan. Adam zeer verwonderd riep de naam van Mia ! Mia kon precies terug echt horen en voelde zich terug in haar eigen lichaam, Mia overleeft.
Ik raad je dat boek zeker aan, voorzie genoeg zakdoekken tijdens het lezen als je gevoelig bent !
Eline Vere is het naturalistische roman die ik gelezen heb, ik heb het boek in het begin van het schooljaar moeten kopen voor een mondeling examen bij de examencomissie, maar doordat ik gestopt ben heb ik het boek nooit uitgelezen totdat ik een boek voor school moest lezen. Op het eerste zicht leek me Eline Vere een zeer saaie boek, dan begon ik met het lezen en mijn idee daarover is helemaal veranderd. Het is vanaf de eerste pagina meeslepend en goed geschreven. Noodlot was het allerbelangrijkste thema van het verhaal, drama's en onverwachtingen waren het sterkste punt in het boek die mijn interesse opwekte. Elke personnage had zijn eigen karakter, zijn eigen verhaal. Soms was het tempo een beetje te traag maar het duurde nooit lang voor dat ik weer in zat. Ik had nooit een boek van dit genre gelezen, daarmee bedoel ik verhalen van de 19de eeuw, dankzij dit boek ben ik bereid om een andere boek te lezen van de vroegere tijden. Ik raad dat boek zeker! Als je twijfelt om het boek te lezen door de 573 pagina's is het geen probleem, in de bibliotheken vind je boeken van Eline Vere korter gescgreven terug. Veel lees plezier !
