Vandaag eerst even uitgeslapen als je dat zo kan noemen. Van
de camping naar moustier is niet zo ver. Wel nog langs de gorges du verdon en
een colleke meepakken en dan afstempelen in Moustier saint Marie. Omstreeks
10.30 aangekomen op eindplaats van de route. Stempels gehaald , terraske
meegepakt en dan op weg naar AUPS, Tour Tour en verder naar Ville Croze.De eindteller vandaag staat toch nog op bijna
80 km wat het totaal gereden km op 1964km brengt.Dit was tot heden onze meest sportieve vakantie
die we gedaan hebben maar ook diegene die de mooiste beelden gaf en natuurlijk
ook het meeste gevraagd heeft van de mens kwa kracht en doorzettingsvermogen.
Kga afsluiten met mijn eigen gezegde: Waar een wil is , is een weg en waar
geen weg is; maken we er één onder dat motto kom je zeer ver.
Vandaag gestart in Pughet-Teniers omstreeks 7.30 en op
programma stonden maar een paar cols en wat gorges, Maar die paar cols deden
ons bijna de das om,eigenlijk maar één
col die ons de das om kon doen. Met de vermoeidheid van de dag voordien nog in
het lichaam was Col du Buis bijna diegene die ons deed sterven, hij was dan wel
maar 4km lang maar de steilheid en de temperatuur samen met de wind op kop
gaven deze een extra zware dimensie.Uiteindelijk wie ons kent weet dat we ons niet laten plooien maar de
gevolgen waren desastreus. We zouden vandaag aankomen in Moustier-Saint-Marie
en zijn uiteindelijk op 22km van doel gestrand. Compleet alles gegeven wat we
hadden onder een snikhete zon en wind op kop hebben we toch nog een Flinke 92km
gereden en 1890hm overbrugt. Niet slecht voor een beginners ploegske als wij.
Dag 17 => de strijd der titanen gaat door, 2 klein duimpjes tegen de grote reus en de natuur.
Vandaag vroeg vertrokken om de hitte voor te zijn op de
beklimming van de Col de la Bonette. Volgens de reis route2715m hoog, in echt
voor de foto geklommen tot 2802m. De hoogste bergpas van Europa top gehaald
gepakt en gezakt door 2 individuen aangemoedigd door een motorbende in de
laatste kilometers. In de aanvang van de beklimming tot de grens van de
2000meter was het precies of we ne stront op de fiets waren, geteisterd door
een zwerm vliegen achter ons aan. Blijbaar hebben die nog geen mensenzweet
gehad en waren wij een echte lekkernij. We wilden deze dag op camping gaan in
Saint Saveur, gewoon omdat na de middag het verschrikkelijk heet geworden was.
Helaas bij aankomst n ST. Saveur bleek deze camping gesloten te zijn door de
prefectuur van de regio. Gedwongen door deze sluiting begonnen aan de volgende
col, Col de la Couillole= 1678m hoog. Het was afzien in de eerste 5km van deze
beklimming, geen plaats om te schuilen enkel de tunnels gaven koelte en
schaduw. De zon brandde ons gewoon van de kaart en blaren op de armen. Eens
halfweg een rivierke waar we in konden om te verfrissen en wees er maar zeker
van we hebben ons daar echt verfrist. De drank die we hadden gekoeld in de
rivier, kledij natgemaakt alles was goed om af te koelen en fris te zijn. Na deze
opknapbeurt doorgereden tot Pughet-Teniers en daar camping op.
Vandaag gaf de meteo geweldig weer af. Wij vroeg uit ons bed
of beter gezegd uit de tent om de Col DIzoard te beklimmen voor het te warm
wordt. Om 07.15 gestart en om 11.30 waren we boven gepakt en gezakt op de col
van de berg. Snel een fotoke en verder want we wilden absoluut Col De Vars ook
nog meepakken. Uiteindelijk geslaagd in ons doel en omstreeks 17.00 op camping
Le Planet aangekomen. Niet slecht als ge weet dat de izoard 2360 meter hoog is
en de Vars 2111m. Op deze laatste hebben we dan ook even verbroederd met een
club uit frankrijk waar we al drie dagen mee op dezelfde camping zitten en
steeds bijna hetzelfde aankomen.
Voor morgevroeg staat er wer een stevige klim op programma
om te starten. Col de la Bonette.(2750m).
Vandaag aan de late kant opgestaan omdat het tot 8.00 geregend en geonweerd heeft. Alles gepakt en gezakt en gaan ontbijten. De lucht trekt terug toe en de regen is weer van de partij.
In principe gaan we vandaag klimmen naar de col DIzoard (+- 2500m) en als we daar regen krijgen zitten we met smeltende sneeuw en gladde wegen in de afdalingen.
Dus een verplichte rustdag ingezet , de meteo van morgen is veel beter.Tent terug opgezet en blog dan aangepast aan de huidige situatie.
Is hier wel een supercamping met verwarmd zwembad, in plaats van te fietsen gaan we deze namiddag dan maar wat baantjes trekken. This maar
dat we in form blijven en de klimmodus niet verliezen. Moet wel eerst toestemming vragen of er 2 pandabeertjes in dat zwembad mogen.
Voor morgen houden we dan vast aan Col DIzoard en Col de Vars.
Dag 14 => de dag van het onvoorspelbare en bovenmenselijke prestaties
Vandaag gestart in lanslebourg eigenlijk voor een zeer korte
trip en dan afwijken van de geplande route omdat Galibier afgesloten zou zijn wegens instabiliteit van een tunnel of grondverzakking. Voor de erkenning moesten we een
stempel halen in valloire. Dus even om het correct te maken naar valloire
gefietst over de Col du Telegraphe. Stempel gaan halen in de lokale stand voor
toerisme en geïnformeerd wat kon en niet kon. Blijkbaar was de pas open naar
Briancon. Bij de start in Lanslebourg werd ons al gezegd dat we dat niet zouden
halen, maar ja iemand die ons kent zegt nooit dat iets niet mogelijk is. Welle
op weg. Na 40kmbegonnen aan de Col du
Telegraphe, om 14.00 moesten we nog de galibier en de lauteret beginnen en
afwerken.Tegen alle verwachtingen in
zijn we omstreeks 19.30 op de camping aangekomen in Briancon.Totaal afgelegde wed 115km en nog gemiddeld
14.1km/uur gehaald. Dit is gewoon een zeer knappe prestatie en ik zou bijna
zeggen dat we volledig in klimmodus zitten.
Vandaag op aanraden van een collega trekkingbiker de Col de
LIseran gepasseerd. Men voorspelt hier regen en in Val DIsere op camping gaan
zou kunnen betekenen dat we geblokkeerd zitten omdat de sneeuwgrens maar op
3000 meter ligt. De col is 2770 meter en als het regent is het daar smeltende
sneeuw. Laat gestart en zeer veel geklommen van 850 naar 2770 meter. We hebben
die grote klepper verslagen met de trekkingbike. Veel bepakte fietsers gezien,
had dit eigenlijk niet verwacht op die hoogte. Nog volgen die bron zouden we
niet over de Galibier kunnen wegens instabiliteit van een tunnel of een
grondverzakking. Dat houd in dat de route van de 100 cols met de vele klimmen
voor ons zal stoppen in saint michel de murienne en vandaar trekken we richting
TOUR TOUR. Vandaag ondanks alle klimwerk toch nog 80km gebold wel maar 11km/
gemiddeld.
Dag 12 => de jaarlijkse escorte van âPolice Municipalâ door marleen.
Wij hebben vandaag maar 75km afgelegd in de regen. Niet nat
maar strontnat zijn we geworden, in cafee hier 2 warme chocos gaan drinken om
op temperatuur te geraken, nog ne croque geten en ne frit erbij om erdoor
te komen. De mensen van het cafee hebben de deuren en ramen toegedaan omdat wij
daar zo zaten te bibberen, compleet onderkoeld door een 20km lange afdaling in
de gietende regen en geen plaats om te schuilen.
Maar we hebben ook al regende het wel geklommen tot de eerste keer 1650
en de 2de keer tot 2000meter. Die afdaling was super maar door de regen
keigevaarlijk.
Marleen heeft naar jaarlijkse gewoonte weer de Police Municipal geescorteerd
bergaf. In het midden van de straat zonder te verpinken bleef die netjes op die
afdaling voor die mannen rijden. Spijtig dat ik daar gene foto van heb.
Als we in da cafee zaten om op temperatuur te komen moesten we gewoon lepel
vashouden als die in de choco zat en de rest gebeurde automatisch, was geen
tegenpruttelen aan enkel zien dat ge niet te hard bibberde want dan smoste te
veel.
We zitten nu op camping op in Bourg - st - Maurice 30km van Val D Isere, morgen komen de grote kleppers = 2770 Col De L'Iserian. Als we die goed overkomen mogen we zeggen dat we een superteam zijn
Dag 11 => De grote kleppers komen dichter , en dichter, en dichter
De teller staat ondertussen op 1295km en een pak hoogtemeters.
Vandaag een dagske van continu klimmen, de omgeving
veranderd met het uur.
De bergen worden hoger en minder begroeid, mooiere
vergezichten. Vandaag slecht 95km kunnen afleggen, de volgende camping was een
onhaalbare kaart. In Flumet op camping willen gaan maar deze bestaat niet meer.
Dan maar hotelleke geboekt.Lekker
getenen een goed bed zal zeker deugd
doen vandaag. De rust die we nu kunnen nemen zullen we zeer hard nodig hebben. Vanaf morgen zullen we waarschijnlijk die getallen niet meer halen. Parcour wordt dan enorm zwaar en de afgelegde km beginnen ook mee te tellen. We tellen af, nog 650 tot 700 km te gaan en we zien wel waar we stranden zolang het maar plezant en aangenaam is. We zijn het beide er wel over eens dat Col du Columbier en Col du Clergeon wat betreft energie van de mens de zwaarste zijn om te beklimmen tot nu toe.
Vandaag slapen we op 950meter hoogte in FLUMET. Morgen bereiken we misschien Val D Isere.
Omdat we al langer onderweg zijn hadden we maar een dagske
geplant van niet te veel km. Uiteindelijk hebben we er toch weer 100 uit de
benen geperst (joepie) Maar wat voor een 100,
Het begon met de beklimming van col de berentin als opwarmer
even naar 1144 meter klimmen op normale hellingen , maar wat volgde op deze was
niet niks, erger dan de Ventoux beklimmen beter kan ik hetniet omschrijven, Col de Grand columbier
tussen de 11 en de 19% gedurende 15kmklimmend naar 1501 meter. Afgedaald met een
nieuwe recordsnelheid van weliswaar 69,8km/uur omdat ik te laat gaan liggen ben
op mijne fiets tijdens een afdaling van 14% over 3km lengte. Daarop volgend col
de clergeon was wel maar 979 meter hoog maar moest zeker niet onder doen voor
de columbier. Nu lekker op een 3 sterren camping buikske vol, na drie dagen in
denatuur zonder wasmachine alles kunnen
bij wassen.
Het was wel nodig om op een camping met elektriciteit te geraken, alle baterrijen voor gsm en GPS waren zo goed als plat.