Maart 2013

 

We zijn alweer even terug in Nederland. Omdat ons huis zo goed als af is vergeten we om onze weblog bij te houden. Er valt niet zo heel veel verbouwingsverhalen meer te vertellen dus. De verhalen zullen vanaf nu wel een stukje korter worden, maar we proberen toch om dit up to date te houden.

In december zijn we overigens ook nog een kleine week in Sauviat geweest. We hadden een aantal dagen rond de jaarwisseling over en zijn lekker die kant opgegaan. Het is alweer een tijdje geleden en wat we daarover kunnen schrijven is dat we voor het eerst met zijn tweeen waren. De buren zaten in hun tweede huis in Saint Martin en we hadden ook verder niets met Marco en Hugo in de Allier afgesproken.

Dat was dus wennen. Vooral tijdens de jaarwisseling was het vreemd. Ik (Henny) miste op dat moment wel wat gezelschap in de vorm van familie, vrienden of buren. Ik weet dan ook niet of we het volgend jaar weer op deze manier vieren, dat houden we nog maar even in beraad.

Verder was het wel heerlijk relaxed. We hebben niet zoveel gedaan; niks eigenlijk. Een beetje gewandeld, lekker gekookt en gegeten en verder wat gelezen.

Op 3 januari moesten we de terugreis weer aanvaarden en dat ging zonder problemen en rare weersomstandigheden dit keer…

Op 20 maart, nadat wij beiden uit de nachtdienst kwamen, heeft Bouwe zijn moeder opgehaald in Deventer en we zijn de volgende morgen, 21 maart, om 08.00 uur vertrokken richting het zuiden.

Onderweg kwamen we het eerste oponthoud al bij Amsterdam tegen. Er was niet zoveel bijzonders aan de hand; geen ongelukken, gekantelde vrachtauto’ s of spoedreparaties. Alleen veel verkeer en overal files. We hebben daar een uur tijd verloren. Dat begon dus goed.

Gelukkig ging het voor de rest de hele dag goed op de weg. Bij Parijs hebben de de A86 en de A10 richting Orleans genomen en dat ging wonderwel erg vlotjes.

Om even voor 19.00 uur reden we Sauviat binnen. Het was erg koud in huis en dus direct de verwarming aangestoken. We weten echter dat het een dag duurt voordat het aangenaam is, dus moesten we de warme trui en pantoffels aan. Vorig jaar om deze tijd was het een graad of 19-20; een groot verschil dus.

Hierna snel de gasten slaapkamer in orde maken zodat Lore zich kon installeren en daarna lekker eten gemaakt. Lore had verschillende soorten vlees en ovenschotels meegenomen uit Deventer dus het was een kwestie van de oven aan en opwarmen, zowel het eten als de keuken.

Tijdens de koffie en een drankje na het eten even lekker bijgekletst. We waren alle drie moe van de reis dus gingen we op tijd naar bed; lekker warm want zowel Lore als ik hadden lekker de elektrische deken aanstaan.

We hadden gezien dat het de volgende dag, vrijdag, erg mooi weer zou worden. Dus we hadden verder niets gepland, alleen moesten er boodschappen gedaan worden.

Dus togen we met zijn drieen naar Thiers en hebben daar bij de Carrefour alle boodschappen gedaan voor die hele week. Met tassen vol kwamen we weer terug en daarna lekker in de zon zitten. Het werd die dag 20 graden met volop zon. Wat een verschil! Af en toe moest ik er echt even uitlopen want het werd toch wel erg warm.

Zoals gezegd hebben we die dag verder niet veel uitgevoerd, behalve dan het huis netjes maken. Het koken lieten we deze week aan Lore over. Ze kookt graag en het is een mooie afwisseling tussen lezen en wandelen. Met hulp van Bouwe toverde ze elke dag weer heerlijk eten op tafel. Lekker luxe!

 Zaterdag zijn we na het ontbijt naar Clermont Ferrand gegaan om daar bij de Bricot Depot materiaal te halen voor de tuin…jawel, we zijn toe aan buitenwerk!

Behalve een boekenkast in de woonkamer is het huis af, dus moeten we gaan nadenken over de tuin. Dat wil zeggen; ik heb er allang over nagedacht natuurlijk en samen hebben we een plan gemaakt. Het eerst zullen we het stukje grond voor de schuur aanpakken aan de voorzijde. Raar zullen mensen misschien denken maar hier is over nagedacht.

Dat stukje grond ligt namelijk precies boven onze bijkeuken. Doordat alle regen nu direct in de grond kan vloeien blijft de muur van de bijkeuken erg vochtig. Door nu daar een vloer in te leggen in de vorm van tegels, en het naar de goot van de weg te laten aflopen, moet dit een heleboel vocht schelen in de toekomst.

Dus hebben we een stuk of vijfendertig lichte grindtegels gehaald. Toen zat de aanhangwagen die wij meehadden aan zijn maximum.

Die dag hebben we verder niets meer gedaan. ‘ s  Middags heb ik mijn programma’ s op televisie bekeken en toen was de dag om.

De volgende dag was het zondag. Er werd weer gereden in de Formule 1 en dus was het nu Bouwe die tijdens het ontbijt om een uur of negen zei dat hij de start ging kijken in de woonkamer boven. In de keuken hebben we ook televisie en die stond ook aan, maar ten eerste hebben we daar geen geluid bij (heeft te maken met het doorseinen van het signaal van de kamer erboven), en bovendien is de televisie in de woonkamer een stuk groter en ja, dat kijkt natuurlijk wel even mooier. En zonder geluid kan het blijkbaar niet.

Even later wilde mijn schoonmoeder ook graag de start zien en toog naar boven. Daar zat ik dus opeens alleen aan de ontbijttafel!

’ s Middags hebben we de auto gepakt en zijn we met zijn allen een rit in de omgeving gaan maken.  De omgeving hier is zo ontzettend mooi! Ik blijf me er elke keer weer over verbazen. Ook zijn we nog even langs het voormalige huis van onze architect gereden in Trezioux. Er woont nu een Nederlander in die voordien in Amerika heeft gewoond. Het is een enorm huis geworden die helemaal is verbouwd. Helaas hebben ze de mooie natuurstenen muur volledig weggestuukt.

Na het middageten hebben Lore en ik samen nog een lekkere wandeling gemaakt in de omgeving. Het was geen lekker weer om buiten te zitten. Om te wandelen was het echter heerlijk. Geen wind en half bewolkt, ideaal om te wandelen dus! Lara ging dit keer ook lekker mee en we zijn zo’n uur weggeweest. Erg gezellig.

De dag erop, maandag, hebben Bouwe en ik eindelijk de handen uit de mouwen gestoken en zijn we begonnen aan het tegelen van de vloer voor de schuur.

We hebben ons even uit de naad gebuffeld en aan het einde van de dag lag de vloer er voor het grootste gedeelte in. Ook waren toen de tegels op dus het kwam wel mooi uit. Volgende keer de rest maar weer.

Dinsdag hadden we afgesproken met Hugo en Marco. Zij zouden ’ s middags om een uur of twee komen samen met de vader van Marco en diens vriendin.

We zijn ’ s morgens eerst met zijn drieeen naar de markt in Courpierre gegaan en hebben daar weer de nodige stukken kaas en brood gekocht voor onszelf en voor die middag.

Toen de visite ’s middags kwam hebben we eerst een kopje thee gedronken met een lekker stuk door hun meegebrachte taart. Daarna hebben we met zijn allen een lekkere wandeling gemaakt rondom het dorp. Marco en Hugo hadden de honden niet meegenomen dit keer, dus alleen Lara en Jelle gingen mee op pad. Marco’ s vader was de fotograaf en heeft vele mooie foto’s gemaakt van de omgeving.
v
Na deze wandeling hebben we lekker thuis een wijntje gedronken. We hadden allemaal lekkere hapjes gemaakt en samen met de kazen heerlijk opgepeuzeld. Het was erg gezellig en we hebben nog even wat kunnen bijkletsen met de mannen.

Om ongeveer 18.00 uur vertrokken zij weer richting de Allier.

En toen was het alweer woensdag en de laatste dag van de vakantie. Bouwe en ik hebben nog wat laatste klusjes gedaan, zoals de schouw in de woonkamer voorzien van planken, waarop we wat foto’ s en lampjes hebben gezet. Daarna was het weer het gebruikelijk, zoals het huis schoonmaken en de boel inpakken voor de terugreis.

Voor mij stond deze dag ook in het teken van herdenken. Precies een jaar geleden namelijk, op 27 maart, is Ayla overleden. De hele dag was ik in gedachten bij die dag vorig jaar en op het moment supreme, 14.20 uur, moest ik wel even iets wegslikken. Ik mis haar nog altijd, mijn kanjer.

Het was die dag weer heerlijk weer met volop zon en bijna 17 graden, dus hebben we weer heerlijk buiten gezeten en wat gelezen. We wisten dat het in Nederland verschrikkelijk koud was dus moesten we hier nog even van genieten!

 We zijn die avond op tijd naar bed gegaan, want de volgende dag gingen we weer vrij vroeg rijden.

Op donderdagochtend om ongeveer 07.00 uur reden we het dorp uit. Nog even langs de boulanger voor een stokbrood voor onderweg, even tanken bij onze vaste, goedkope tankstation en de reis kon aanvangen.

Onderweg zijn we geen noemenswaardige bijzonderheden tegen gekomen en om ongeveer 17.00 uur reden we Nederland binnen. Via de A67 dit keer, want we zouden over Deventer naar Aartswoud rijden, om eerst mijn schoonmoeder af te zetten.

In Deventer arriveerden we om een uur of half zeven.

Daar de honden uitgelaten en nog een pizza gegeten en om half acht gingen we weer rijden richting Aartswoud, waar we om een uur of 21.00 uur aankwamen.

En dat was het alweer. Het was een heerlijke week, erg gezellig maar we hebben dus niet zoveel gedaan dit keer. Ook wel eens lekker!

04-04-2013 om 00:00 geschreven door Sauviat  

11-10-2012 om 00:00 geschreven door Sauviat  

 Juni 2012.

 Weer thuis na twee weken Frankrijk. We zijn vertrokken op donderdag 28 juni, na de spits. Dat was ons de laatste keer in juni goed bevallen. Bovendien hoefden we dan niet zo gruwelijk vroeg ons bed uit dus het was vrij ontspannen. De reis verliep bijna vlekkeloos. Uiteraard bij Parijs hadden we oponthoud, maar dat hoort er een beetje bij.

Om ongeveer 19.00 uur arriveerden we in een warm en zonnig Sauviat.

Het was die dag dertig graden geweest en dat voelden we nog heel goed!

 We hadden de aanhangwagen weer mee met daarop een grasmaai machine, speciaal voor hoog gras. We hadden het ding tweedehands gekocht van kennissen en aangezien het gras altijd hoog staat als we komen leek dit ons een goede investering. We hoefden dus alleen die machine af te laden en daarna nog even lekker van het weer genieten op het terras.

We zagen dat de luiken helaas nog niet bevestigd waren. Van de architect begrepen we later dat ze nog niet geleverd waren…ja ja.

De volgende dag de nodige boodschappen gedaan in Thiers. Omdat we een dag extra hadden konden we hierna een heel weekend al aan de slag in het huis. We hebben dan ook dat weekend het toilet in de bijkeuken aangepakt.


De bedoeling was om de bijkeuken af te maken deze 14 dagen, maar omdat we wel het materiaal hadden voor de wc maar niet voor de bijkeuken zelf, zijn we dus aan het toilet begonnen.  Die hadden we in twee dagen klaar en dus konden we maandag 2 juli naar Clermont Ferrand om bij de bouwmarkt materiaal te halen.

Dit bestond uit hout voor het plafond, gasbeton blokken voor een te maken muurtje en voegsel voor de natuurstenen muren. Hiermee konden  we weer een paar dagen vooruit. Vooral het voegen van de natuurstenen muur vergde nogal wat tijd maar het knapte zienderogen op!

Intussen bleef het zeer warm, alleen op zondag regende het de hele dag, nadat zaterdagavond een onweersstoring ons gebied had bereikt. Maandag was het gelukkig weer droog, en ietsje koeler.

Dinsdagmorgen zijn we nog even lekker naar de markt gegaan in Courpiere om daar franse kaas en worst te halen. Van de markt is dit namelijk vele malen lekkerder dan uit de supermarkt. Onderweg naar huis moesten we nog even langs de bazar, een soort marskramer, in Courpiere. Zoals bekend gaat Jelle tegenwoordig overal mee naartoe omdat hij niet meer thuis kan blijven nu Ayla er niet meer is, dus hadden we de auto in de schaduw geparkeerd, de tassen met kaas en worst onder de voorstoel en Jelle bleef achterin de auto. Nadat we een klein kwartiertje later terugkwamen, zagen we nog net hoe Jelle van de bestuurdersstoel naar achteren sprong. We zagen ook dat de tas met worst zomaar op de middenconsole lag en ja, toen hadden we al een donkerbruin vermoeden natuurlijk!

We keken in de tas en zagen dat er een worst ontbrak. De hele auto omgekeerd en overal gekeken maar die worst was nergens te vinden? Hij zal toch niet in dat kleine tijdje een hele worst naar binnen hebben weten te werken? Dat is schier onmogelijk, dachten wij!

Maar wat we wel vonden was nog een stukje touw die aan de worst had gezeten en we moesten toch echt tot de slotsom komen dat meneer echt een HELE worst had opgegeten, in een kwartier! Tjonge, dat dure hondenvoer van Royal Canin eet hij amper, maar wel een worst van 2,50 euro.

Het gevolg van dit tussendoortje was wel dat meneer de verdere dag met zijn kop in de waterbak heeft gehangen. Die had me een dorst natuurlijk!

Afijn, met een worst minder weer naar huis en de middag besteed aan klussen. Verder die dag nog onze maaimachine uit geprobeerd en inderdaad, hij gaat als een mes in warme boter door het manshoge gras.

Helaas ging het ding ook kapot na de tweede keer maaien de week daarna, zodat hij weer mee moest naar Nederland om gemaakt te worden; we hebben namelijk geen spullen in Sauviat om dit te doen.

Het klussen in de bijkeuken ging inmiddels zo voorspoedig, dat we besloten op zaterdagmorgen diezelfde week nog opnieuw naar Clermont Ferrand te gaan om tegels voor een wand en nog wat vloertegels te halen die we tekort kwamen. Meestal doen we dit pas in de tweede week maar we schoten lekker op dus moest het zaterdag gebeuren.

Gelukkig was het niet druk dus we waren heel snel weer thuis, ondanks de vijftig kilometer afstand.

Het weekend en de tweede week hebben we hard doorgewerkt. Intussen werden we gebeld door de architect die had gehoord dat wij in Frankrijk waren. Zij heeft een huis gekocht in onze gemeente, een paar kilometer verderop. Daar hadden we de keer in maart onkruid van de tuinmuur verwijderd en wat bomen omgezaagd. Ze vroeg of we nog een boom konden omhalen en een andere boom die was omgezaagd in kleinere stukken te zagen.

Dus togen we de laatste zaterdag ochtend naar haar huis om daar een paar uurtjes in de tuin te werken. Ja, je eigen tuin ziet er niet uit maar dan evengoed maar naar een ander gaan, tjonge jonge.

Door de telefoon had ze ons verteld dat door een foutje van de metselaar een muur was ingestort, met nieuwe ramen er al in en toen we kwamen was de voorgevel inderdaad  compleet naar beneden gekomen; een triest gezicht.

Maar ook wij hadden schade aan het huis. In mini vorm weliswaar vergeleken met dat andere huis, maar toch. Tijdens de laatste storm een paar maanden geleden waren een aantal dakpannen van het dak gewaaid. Florent, de zoon van de architect, kwam op vrijdagmiddag in de tweede week en had ze in een mum van tijd weer op hun plek. Met hem hebben we ook direct een afspraak gemaakt om de grote luiken aan de voorzijde van het huis te maken.

Die middag op de laatste zaterdag nog even wat geklust maar we hadden ons kruit aardig verschoten s’ morgens dus de energie was er wat uit. We hebben dus ’ s middags op tijd het bijltje erbij neergegooid en naar de Tour De France gekeken.

Zondag gaf de verkeersdienst over de radio rouge aan en omdat we maandag allebei nog vrij waren, hadden we al eerder besloten om niet op zondag maar op maandag te gaan rijden. Dus konden we de zondag nog besteden aan wat kleine klusjes en het schoonmaken van het huis. Weer lekker een extra dagje en daardoor is de bijkeuken zo goed als klaar, op wat kleine klusjes en de finishing touch na.


We mogen er weer trots op zijn en dat zijn we dan ook!

Omdat het huis zijn voltooiing nadert,  op de schuur na, moeten we alvast plannen maken voor de tuin. Dat zijn we dan ook volop aan het doen en dit zal zijn vervolg krijgen in de keren hierna als we weer die kant opgaan.

Maandagochtend vertrokken we nog ruim voor acht uur. Het weer was prachtig en niet al te warm. Wederom kozen we voor de peage. In Frankrijk was het vakantie (de scholen dan) dus verwachtten we niet al teveel drukte.

De reis ging dan ook voorspoedig, zelfs rond Parijs en om ongeveer 14.00 uur passeerden we de Belgische grens.

Echter, op de ring van Antwerpen zagen we een vreselijk ongeluk voor onze ogen gebeuren.  We reden op de uiterste linker rijbaan. Zo’n 60-70 meter voor ons zagen we plotseling een personenauto van rechts helemaal naar links schieten, hij knalde daarna tegen de betonnen middengeleider aan en schoot met dezelfde vaart weer helemaal naar rechts. Onderweg werd hij nog door een vrachtwagen aangereden en de hele voorkant van de auto zat in elkaar. We dachten in eerste instantie nog dat die auto op de weg ging keren, maar waarschijnlijk is hij geraakt of heeft hij een andere auto geraakt bij het invoegen op 1 van de vele op- en afritten daar.  Mogelijk heeft hij willen corrigeren en toen aan het stuur lopen rukken, zoals altijd in dit soort klassieke gevallen.

In elk geval zag het er zeer ernstig uit.

We hebben de auto even iets doorgereden, over de brokstukken (we zagen volgens mij ook enkele kledingstukken) heen. We wilden namelijk niet daar vastgezet worden door de politie ofzo. Waar je al niet aan denkt op zo’n moment.

De bestuurder, een jonge vent, was niet meer aanspreekbaar maar had nog wel een ademhaling. Hij was zwaar gewond. Er stond nog een andere auto tegen de rechter vangrail aan maar die bestuurder had verhoudingsgewijs niet zoveel letsel. We hebben vervolgens met 1-1-2 gebeld en het ongeval doorgegeven. Toevallig kwam er een ambulance die daar, met een patient aan boord, reed en die de ambu voor het ongeval heeft gezet. Zij zijn begonnen met de nekkraag en de centralist die ik aan de lijn had wilde weten welke ambulance daar stond. Maarja, in Nederland staan op alle ambu’ s het nummer van de veiligheidsregio en daarna de ambulance nummer, maar in Belgie hebben ze kennelijk ook ambu’s die dit niet hebben want nergens was een nummer te zien. Mogelijk worden deze voor B-vervoer gebruikt want de vraag van de centralist was denk ik wel evident.

Afijn, toen alles was gealarmeerd en de bemanning van de ambulance bezig was met de zwaargewonde bestuurder, besloten wij te vertrekken voordat we echt niet meer verder mochten of dat de weg werd afgesloten. We hebben het er wel nog uitgebreid over gehad, maar vooral over het feit dat je weer eens met de neus op de harde feiten wordt gedrukt. Een paar kilometer sneller gereden en we waren er middenin beland. Dan komt zo’n auto gewoon je rechterportier binnen en ben je kansloos!

Je mag eenvoudig hopen dat je nooit bij zoiets betrokken raakt. We maken best veel kilometers.

Het was die dag ook precies drie jaar geleden van het motorongeluk van Henny…symbolisch.

Het was in Belgie slecht weer en ook in Nederland natuurlijk. Daardoor was er ook een ongeluk gebeurd in de Coentunnel en die hadden ze dichtgegooid voordat wij in de buurt waren. Het was daardoor onwijs druk bij het knooppunt Holendrecht. Ook op de ring van Amsterdam tot aan de A7 was het loeidruk, Hierdoor hadden we toch weer vertraging opgelopen en om ongeveer 18.00 uur waren we weer in Aartswoud.

De spullen uitgeladen in ontzettend pisweer en we konden de hond ook weer uitlaten in het gezellige Nederlandse zomerweer, met laarzen en regenpak!

18-07-2012 om 00:00 geschreven door Sauviat  

13-06-2012 om 00:00 geschreven door Sauviat  

                        Maart 2012.

We zijn inmiddels ruim een week terug uit Frankrijk. De mensen die ons volgen begrijpen waarom ik me er nu pas toe kan zetten een stukje op onze weblog te plaatsen. Het waren dan ook twee weken die we niet licht zullen vergeten.

Goed daar gaat ie dan.

 Vrijdag 23 maart zijn we in alle vroegte vertrokken met weer een aanhangwagen vol spullen voor de woonkamer. Deze zouden we deze keer helemaal afmaken, met uitzondering van de boekenkast; die komt later. Om 04.35 uur zaten we in de auto.

 Onderweg ging het behoorlijk vlot, behalve natuurlijk bij Parijs. Daar hadden we bijna een uur oponthoud door files. Desondanks reden we even na 16.00 uur Courpierre binnen en konden we boodschappen doen bij de supermarkt. Om ongeveer 16.30 uur waren we in Sauviat.

De aanhangwagen lieten we staan en alleen wat spullen uit de auto en uiteraard de honden werden uitgeladen. Ayla moesten we tillen, want die was op 20 januari geopereerd aan een gescheurde knieband aan haar linker achterpoot. De genezing daarvan wilde niet vlotten. Ze steunde nog steeds niet op haar poot maar na telefonisch overleg met de dierenarts een week eerder hadden we toch maar besloten af te reizen.

 Toen Bouwe de kraan van de hoofdwaterleiding open zette, spoot het water eruit. Lekkage! Na een grondige inspectie bleek, dat er een grote scheur zat in het kogelhuis van de kraan, bij de leiding.

Shit! Daar hadden we niet op gerekend. Snel bij de buren gevraagd of zij een loodgieter wilden bellen. Dat was een domper. Later hoorden we van de burgemeester dat het een kleine twee weken om en nabij de min twintig graden was geweest afgelopen winter. Omdat de kraan tegen de koude noordenmuur zit snapten we ineens wel waarom het mis was gegaan. Voor komende winter moeten we dus iets verzinnen.

 De loodgieter kon niet direct komen maar beloofde dat hij de volgende dag tussen 09.00 en 10.00 uur zou komen. Nou ja, we tellen er maar een uur bij op en dan zou het nog meevallen. Afwachten dus.

Intussen hadden we dus geen water. Hier hadden de buren weer de oplossing: zij kwamen met drie jerrycans vol met leidingwater, zodat we ons voorlopig konden redden. Wat zijn we blij met onze buren!

 Hierna even een warme maaltijd bereid, huis aan kant, de gebruikelijke dingen dus, en nog even lekker buiten zitten. Het was die dag 23 graden geweest en daar konden we nu nog heerlijk van genieten met een lekker glas wijn.

 De volgende dag hadden we de honden uitgelaten; Bouwe met Jelle en ik met Ayla een klein stukje, en we zaten nog niet eens aan het ontbijt, toen de loodgieter zich al meldde. Het was net 09.00 uur! En weer werden we dus verrast met de punctualiteit van de fransen!

We hebben hem meteen gevraagd om een kraantje, waardoor we de gastenbadkamer apart konden afsluiten van de rest van het huis. Hij heeft hier een kraantje tussen gezet, maar omdat die niet helemaal waterdicht was en er nu geen bij zich had, zou hij maandagmiddag terugkomen met een andere.

We hadden nu in elk geval weer water gelukkig. Toen het water er weer werd opgezet en Bouwe het huis binnenging, liep  het water echter via de gastenbadkamer de woonkamer in, op de houten vloer. Dus weer snel het water eraf en de loodgieter heeft ook daar even gekeken. Bleek dat de thermostaatkraan eraf was geschoten. Volgens de loodgieter was dat geen vorstschade, maar veroorzaakt door de kracht van de waterdruk. Bouwe heeft vervolgens de kraan er weer opgezet en maatregelen genomen om dit hopelijk in de toekomst te voorkomen.

Intussen moesten we constateren dat ook de houten vloer iets teveel was gaan werken, waardoor hij hier en daar was opgestaan, zeg maar.

Dat probleem hadden we echter in een mum van tijd opgelost en de vloer wat meer ruimte gegeven. Tja, alle pech komt in drieen zegt men dus nu waren we er ook klaar mee.

 Nadat de loodgieter was vertrokken moesten er boodschappen gedaan worden dus togen we naar Thiers en kwamen met een auto volgeladen weer terug. Hierna was de dag zo’n beetje om en hebben we de rest van de dag weer lekker buiten gezeten (het was wederom 23 graden) en de honden gezelschap gehouden.

Intussen maakten we ons steeds meer zorgen om Ayla. Ze gleed steeds uit over de tegelvloer en gaf op zo’n moment pijn aan. Terwijl ze pijnstilling kreeg tegen artrose. Ze wilde wel naar buiten maar kon niet en dus moest ik haar steeds helpen. Een paar keer heb ik haar zachtjes horen janken toen zij binnen lag en wij buiten zaten. Dat geluid snijdt dwars door je hart en na enige tijd overwegen besloot ik om maandagmorgen direct weer te bellen met onze dierenarts. Het verdere weekend kwam er niet veel uit mijn handen. Bouwe was in de woonkamer aan het werk en ik wilde bij Ayla blijven. We hadden nog niet gesproken met de dierenarts maar ik wist voor mezelf eigenlijk al dat dit het einde was. K§##$...!

We konden het ook niet meer aanzien; een Rottweiler die niet meer loopt, pijn heeft en die ook niet meer wilde eten! Dat laatste was pas echt zorgwekkend, ja, een stukje kaas en worst met een spierversterkend middel ging er wel in, maar voor de rest wilde ze niet meer eten en werd ze mager. Ze was al een paar weken niet meer echt blij, althans haar staartje deed het niet meer. Wel was ze nog blij om ons te zien maar volgens mij is je hond dit altijd, tot het bittere einde toe.

 Zoals gezegd de zondag een beetje lopen lanterfanten, ik dus, en zoveel mogelijk tijd doorgebracht bij Ayla in de keuken.

Intussen werkte Bouwe aan de woonkamer, die nu zijn voltooiing naderde. Was mooi om te zien.

 Maandagmorgen dus gebeld met de dierenarts en hij bevestigde door de telefoon wat we al wisten: er was maar een conclusie mogelijk. Bam! En toch komt dit nog keihard aan. Vanaf dat moment moet je handelen en dus heb ik direct een afspraak gemaakt om de volgende middag rond 14.00 uur bij ons thuis te komen om haar te laten inslapen.

We moesten nog steeds wachten op de loodgieter. Direct na zijn vertrek zouden wij ook vertrekken weer richting Nederland. We hebben nog even gesproken om Ayla door een dierenarts in Frankrijk te laten inslapen maar dit idee direct ook weer opzij gezet. Ayla moest in de voor haar meest vertrouwde omgeving inslapen en we wisten niet of de dierenartsen in Frankrijk wel bij je thuis komen. Bovendien was ze altijd al zo’n stresskip bij de dierenarts. Dat wilde ik niet meer.

 De loodgieter kwam rond 15.30 uur en verving het kraantje die hij er eerder had opgezet. Ik had intussen de auto weer ingepakt, althans met de meest noodzakelijke dingen; wat water voor ons en de honden en nadat de rekening van de loodgieter was betaald, wat overigens heel erg meeviel, zijn wij rond 16.30 uur vertrokken richting Aartswoud.

Onderweg hadden we alles mee en rond een uur of 01.30 uur waren we weer thuis.

 Na een rotnacht alweer om 08.45 uur wakker. Gebeld met een dierencrematorium en daar mochten we haar om 15.30 uur brengen. Ze zou apart worden gecremeerd en niet met andere huisdieren. We wilden namelijk later haar as ophalen. Dit is ook gebeurd.

 Het was toen in Nederland ook prachtig weer, alleen een paar graden minder warm. Ik kan niet beschrijven hoe die ochtend was, haar laatste uurtjes. Die hebben ik, zittend op de grond bij haar doorgebracht, tot de komst van de dierenarts om 14.20 uur.

 Onze prachtige, brave lieve grote vriendin Ayla is daar ingeslapen, op dinsdag 27 maart in onze tuin, in de zon en in mijn armen. Ze is elf jaar, 1 maand en 1 dag oud geworden.

 De dierenarts heeft haar nog onderzocht en kwam tot de conclusie, dat die gekke bult op haar linkerachterpoot toch zeer waarschijnlijk een gezwel was en dat ze dus kanker had. Waarschijnlijk door de operatie, waarbij er lucht kan komen, en de verminderde weerstand tijdens haar herstel, kon de kanker in alle hevigheid aanvallen. Arm beest, daarom wilde ze niet liggen op die zijde!

 Nadat de dierenarts weg was hebben we Ayla in haar bak gelegd die we hadden meegenomen uit Frankrijk en na een tijdje in de auto gelegd en naar Schagerbrug gereden. Daar nog een keer afscheid genomen en haar daar toen achtergelaten. Ze zou de volgende dag rond 10.00 uur worden gecremeerd.

Ayla Van De Intomarohoeve. 26-02-2001 - 27-03-2012

 De rest van de dag verliep uiteraard raar. Het is anders nu. We wilden echter niet thuis blijven de rest van de vakantie. Om afleiding te zoeken hadden we eerder al besloten om de volgende dag, woensdag 28 maart na de spits, weer te gaan rijden naar Frankrijk.

 Met een kop als een bushokje was ik niet in staat te rijden en dus heeft Bouwe de hele weg gereden. We kwamen om 18.30 uur weer in Sauviat aan, waar het overigens nog steeds prachtig weer was.

Met een huis vol herinneringen en overal nog haar van Ayla was ook dit anders, maar ik probeerde steeds mezelf voor te houden dat dit de beste beslissing was die we ooit voor haar hebben kunnen nemen. Maar ja, ratio en emo…

De buren hadden ons gevraagd om te komen eten maar we wilden Jelle nu niet alleen laten en dus hebben we dat aanbod afgeslagen. Wel hadden we afgesproken dat we vrijdagavond zouden komen eten.

 De volgende dag maar weer geprobeerd de draad op te pakken en verder met de woonkamer. Lampen ophangen, vensterbanken maken en lakken, boekenkastje maken en inrichten. Vandaag was Bouwe jarig maar uiteraard was het geen feestelijke dag.

 Op vrijdag een bezoek gebracht aan het Brico Depot te Clermont Ferrand om nog wat spullen te halen.  De eiken houten planken die we nodig hadden voor de boekenkast hadden ze echter niet. Tevens zijn we naar een woonwinkel genaamd “Fly” geweest om te kijken of ze daar eventueel een geschikte bank voor onze woonkamer hadden. Op internet leek het niet veel bijzonders die “Fly”. Toch bleek dat er in de winkel verschillende banken stonden die onze goedkeuring konden dragen. Van een paar banken de zit geprobeerd en foto’s gemaakt.

Op vrijdagavond zijn we zoals gezegd bij de buren geweest en hebben daar gegeten. Dat was weer heerlijk! Zij voelden met ons mee en wilden voor een beetje afleiding zorgen. Dat lukte ook.

 Jelle hadden we toen in de auto gezet, want inmiddels waren we erachter gekomen dat hij in Frankrijk niet meer alleen kon zijn. Toen we even weg waren is hij in zijn oude gewoonte vervallen en aan de deurkozijn begonnen. Kennelijk trok hij zich altijd aan Ayla op en nu die is weggevallen is hij daar in Frankrijk ook veel meer gestressd. Dat weten we dan ook weer. Later maar repareren dat kozijn.

De volgende dag,  zaterdag 31 maart, zijn we naar Thiers gegaan om daar boodschappen te doen en een televisie te kopen voor in de woonkamer. Even iets leuks en een soort van cadeau voor de verjaardag van Bouwe.

In Nederland hadden we de architect van onze woning gevraagd om een artisan te vragen luiken voor ons huis te maken. De zoon van de architect zou dit doen maar inmiddels was het duidelijk dat hij hier onmogelijk tijd voor had. De architect zou iemand anders benaderen. Dit was gelukt en we hebben de offerte binnen. Bij dit contact hadden we haar beloofd om bij haar huis welke ze pas had gekocht (in de gemeente Sauviat!), een paar bomen weg te halen en wat klimop. We hadden daarom ook onze kettingzaag meegenomen. Later die week zouden we daar naartoe gaan.

 De zondag was het 1 april. Het was nog steeds heerlijk weer, 22-24 graden en we hebben dit keer ook wat meer tijd buiten gezeten. 1 om te genieten van het weer en 2 omdat ons hoofd niet echt naar klussen stond.

Toch kwam de woonkamer langzaam maar zeker tot voltooiing en het ziet er op de foto dan ook gelikt uit, nietwaar?

 Maandagmiddag hebben we nog een heleboel afval weggebracht naar de dechetterie met de aanhangwagen.

Op dinsdag was het “the week after.” Vanaf de dag dat iemand of iets die je dierbaar was overlijdt, ga je herinneringen terughalen. Deze dinsdag moest ik dus iets anders doen en dus gingen we naar Lempes, bij Clermont Ferrand. Eerst naar de Bricot Depot. Daar hebben we nog een paar eiken houten planken gehaald, die de week ervoor waren uitverkocht.  Nu waren ze er gelukkig wel.

We hadden ook onze keuze gemaakt met betrekking tot een bank dus wederom naar de “Fly” om de bank te bestellen. Deze kon gelukkig diezelfde week nog geleverd worden. We zouden in de middag gebeld worden wanneer men zou komen.

De “Fly” nog even verder doorgelopen en tot onze verbazing hadden ze er nog bijzonder leuke woonaccessoires waarvan we er een paar natuurlijk niet konden laten liggen.

Eenmaal weer terug in Sauviat realiseerden we ons dat we als landennummer van ons Nederlandse mobiele telefoonnummer 0033 hadden doorgegeven terwijl dat 0031 moest zijn.  En inderdaad we werden niet gebeld.

Op woensdagmiddag heeft Henny toen maar gebeld, en de afspraak gemaakt dat de bank op vrijdagochtend zou worden gebracht. Die middag zijn we naar het huis van de architect gegaan in Champs. Dit is een gehuchtje in de gemeente Sauviat, zo’n zes kilometer van ons huis in de richting van Augerolles. Ze heeft daar een prachtige ruine  gekocht waar ze druk aan het werk waren. Met fantastisch uitzicht! We waren er al even eerder geweest om te kijken naar de boom die ze speciaal weg wilde hebben dus dit was de tweede keer. We zijn daar vervolgens drie uur aan het werk geweest en hebben een aantal bomen omgezaagd en in stukken en klimop van de ommuurde omheining weggehaald. De boom waar het eigenlijk om ging hebben we laten staan: we kwamen tot de ontdekking dat er een merel in nestelde. Om 16.15 uur waren we pas weer thuis.

Maar wel lekker weer een keer buiten gewerkt!

Donderdag maar weer richting het Brico Depot om alvast wat hout te halen voor het plafond in de bijkeuken.

Bij de architect mochten we rondkijken voor hout. We wilden namelijk een salontafel maken van oud hout. We hadden al twee stukken biels thuis liggen en bij haar vonden we een hele oude deur, loodzwaar natuurlijk! Ter plaatse heeft Bouwe met de kettingzaag de deur alvast op maat gezaagd. Hij is uiteindelijk 1 meter bij 1.20 meter geworden.

Met deze deur zijn we de donderdagmiddag en de vrijdag bezig geweest; schuren, twee keer lakken, bielzen eronder maken en wieltjes eronder en voila; daar was onze salontafel!

Vrijdagmorgen werd keurig volgens afspraak onze bank bezorgd. De twee mannen die kwamen zetten hem op zijn plaats en namen alle verpakkingsmateriaal weer mee! Quelle service! De bank past precies zoals te zien is op de foto. Niet te groot en niet te klein en een heerlijke zit!

 ’ s Avonds hadden we de buren uitgenodigd om te komen eten. Zij bewonderden onze woonkamer. Het werd weer lekker laat die avond: rond 01.00 uur gingen ze weg, maar het was weer erg gezellig. Lekker uiensoep, preischotel met gebakken aardappels en als toetje franse kaas gegeten.

Verder hebben we de gastenbadkamer schoongemaakt en allerlei afwerkklusjes gedaan, zoals omlijstingen van de deuren op de bovenverdieping.

Zaterdagmorgen zijn we begonnen om het plafond in de bijkeuken van raggels te voorzien en alvast het isolatiemateriaal dat we nog hadden liggen, verwerkt. Dit scheelt weer ruimte in de schuur.

’ s Middags zoals gebruikelijk alles schoonmaken en naar de buren.

De volgende dag, eerste paasdag, om 07.30 uur vertrokken vanuit Sauviat. Onderweg geen noemenswaardige bijzonderheden. Bij Parijs ging het natuurlijk weer niet normaal: door werkzaamheden aan de weg kwamen we in plaats van de N104/A104 op de A4 terecht en toen via de A86/A3 naar de A1. Dus toch weer file.

Om 17.30 uur waren we weer in Aartswoud. In mei gaan we voor een paar dagen.

16-04-2012 om 00:00 geschreven door Sauviat  

29-12-2011 om 00:00 geschreven door Sauviat  

 

12-10-2011 om 00:00 geschreven door Sauviat  

 Een nieuw gestart weblog, omdat ons vorige na een update verbindingsproblemen en beperkingen gaf. De onderstaande tekst is afkomstig van dit vorige weblog. De foto's konden we helaas niet mee overzetten. Het oude weblog is nog wel te bekijken voor de belangstellenden, hierop zijn dus ook de foto's nog te zien.  http://sauviat.weblog.nl/ .  Vanaf nu zullen we de nieuwe berichtn dus gaan plaatsen op dit blog, hopelijk weer met foto's.

 De verbouwing van ons huis in Sauviat is in volle gang. De aannemer is klaar met het werk dat hij moest doen. Nu is het aan ons om de rest te verbouwen. 

Op de foto's is te zien dat er al heel wat gebeurd is en dat we 1 slaapkamer al op orde hebben zodat we niet meer in een hotel of bij een kennis moeten verblijven als we in Sauviat zijn.

Planning eind maart 2007 

De plannen voor de komende twee weken zijn dat we willen proberen om de keuken een heel eind gereed te krijgen. Behalve het plaatsen van de keuken zelf, die voor aanstaande augustus is gepland, gaan we verder met de natuurstenen muur. Dat betekent de oude voegen uitkrabben en opnieuw met kalkmortel voegen, het oude houten plafond met verdunde latex verven, de vloerverwarming leggen en daarna de plavuizen leggen. We hopen dat we dit in twee weken voor elkaar krijgen, want langer kunnen we helaas niet blijven.

27 juni 2007 

Gisterenavond rond 21.00 uur teruggekomen vanuit Frankrijk. Eigenlijk zouden we afgelopen maandag al zijn teruggekomen, maar omdat we allebei dinsdag overdag ook nog vrij waren, hebben we er maar een dag aangeplakt. Alleen moest Bouwe gisterenavond weer om 23.00 uur beginnen. En ik kan je zeggen dat dat niet meevalt, nadat je diezelfde morgen om 06.30 uur bent opgestaan, vervolgens 14 uur in de auto rijdt en dan nog eens acht uur moet werken 

We hadden dit keer een aanhangwagen mee, want we hadden zoveel spullen mee te nemen, dat zelfs de Volvo dat niet meer kon herbergen. Het ging dan ook allemaal niet zo vlot onderweg, maar dat was het risico. Het voordeel is dat we nu alles mee konden nemen. We zijn dan ook voortvarend begonnen afgelopen vrijdag de 21e juni. Met de keuken wel te verstaan. Het ging lekker snel en in goed anderhalve dag stond alles in elkaar, voor zover dit kon 

We hebben nog geen vaatwasser dus de kastjes konden niet tegen de muur bevestigd worden, maar voor de rest ziet er het zoals je op de foto's kan zien al als een echte keuken uit.

Nadat we hiermee klaar waren, hebben we nog een aantal rollen isolatie verwerkt in de 2e gasten slaapkamer. Verder heb ik de kozijnen van de 1e slaapkamer afgelakt en samen hebben we nog alle ramen in de keuken afgelakt. Volgende keer zijn ook daar de kozijnen aan de beurt.

'Verder hadden onze buren ons opgegeven voor het "fete communicipal" (sorry voor het ontbreken van de leestekens, maar die kent dit programma niet). Dit is een drie-gangen diner voor iedereen in Sauviat, die dit jaar voor de tweede keer werd gehouden.  Men had tegenover de mairie tenten gezet met daarin lange rijen tafels en stoelen. Voorafgaand aan dit diner was er ook een motortour in de omgeving, waarbij de coureurs bij de "bar"die bij de tent was gemaakt iets drinken.

Het begon allemaal om 19.00 uur. De buren kwamen om precies 19.00 uur bij ons langs en na een praatje togen we richting mairie. Toen we daar kwamen was het echter allemaal nog erg leeg. Pas rond 19.30 uur kwamen de eerste gasten. We dronken lekker eerst een aperitief en om 20.30 uur (!) konden we aan tafel. Dit werd uiteindelijk 20.50 uur. Als entree kregen we meloen met parmaham, als hoofdgerecht een werkelijk heerlijke paella, die zoals je op de foto's kunt zien, door twee koks in de buitenlucht al uren werd bereid. Hij was echt erg lekker, met alles erop en eraan; mosselen, gamba's, kippenpootjes en heerlijk gekruide gehaktballetjes. En uiteraard rijst, doperwtjes en uien. 1 van de koks bleek nog nederlandse te kunnen spreken toen hij hoorde dat wij hollanders waren. Hij vertelde dat 1 van zijn ex-vrouwen uit Nederland kwam. Het werden wel geen hele zinnen maar het was wel grappig om te horen. Hierna werd als derde gang een stukje franse kaas met een soort van zoet gebakje geserveerd. de franse mevrouw die naast mij zat legde mij uit dat ik eerst de kaas moest eten en dan pas het gebak.

Zij heeft ook de foto genomen waar wij alle vier, Bouwe en ik en onze buren, op staan. Ik heb met haar af en toe leuk kunnen converseren. Heel aardige mevrouw. Naast dit alles konden we zoveel rode wijn drinken als we wilden, en toen de ingehuurde dj een aantal plaatjes (allemaal franse chansons) had gedraaid en de wijn rijkelijk vloeide en de franse tongen flink los kwamen, werd er door 1 van de organisatoren de zogenaamde "eau de ville" geschonken. Dat is een zelfgestookte drank met een enorm percentage alcohol die overal in Frankrijk wordt gemaakt door de plaatselijke bevolking. 

Ik vond het zelf een verschrikkelijke bocht en Bouwe had er de volgende dag zelfs een beetje hoofdpijn van. Dat gebeurt ook nooit. Maar goed, de drank werd wel gewaardeerd door de anderen, wij hielden het maar bij rode wijn.

Het diner werd, zo is ons verteld door de penningmeesteres, bezocht door 131 mensen van de 507 die in de gemeente Sauviat wonen verdeeld over verschillende gehuchten. 

Het was ook op dit feest dat wij hoorden dat Jong Oranje Europees kampioen is geworden. Jammer dat Ron niet heeft meegespeeld maar wel hartstikke goed dat ze de titel hebben kunnen prolongeren. Extra feest dus! 

In deze paar dagen hebben we dus weer aardig wat werk verzet en kunnen we met een tevreden en blij gevoel terugkijken. 

Volgende keer, in augustus, gaan we weer voor twee weken. We hebben er nu al weer zin in!

 Augustus 2007 

We zijn weer terug van twee weken werkvakantie. Dit keer hebben we de keuken gebruiksklaar gemaakt. Op het aanrechtblad en de plint na is deze dus helemaal af! En het (voorlopige) eindresultaat mag er zijn al zeg ik het zelf!

We konden helaas echter niet alle elektrische apparatuur gebruiken, want we hebben een probleem met waarschijnlijk 1 van de groepenkasten. De electricien gaat dit in oktober bekijken en hopelijk oplossen. Tot die tijd zijn we genoodzaakt om met de hand af te wassen en kunnen we geen twee apparaten tegelijk draaien. Maar ook dit zal wel weer opgelost worden. 

Verder zijn we ook nog "even" naar Ikea in Lyon geweest. We wilden graag een bed en een boxspring. (Zo'n ding waar je op ligt 's nachts)Thuis hadden we op internet bekeken waar bij ons in de buurt de filialen van Ikea zich bevonden. We vonden er 1 in St. Etienne en 1 in Lyon. Van de buren hadden we begrepen dat die in St. Etienne heel erg klein was en dat zij niet alle artikelen verkochten c.q. in voorraad hadden zoals die stonden in hun catalogus. We zagen op internet dat St. Etienne inderdaad niet de maat van het bed hadden die wij graag wilden en om alle risico van teleurstelling te voorkomen zijn we dus de eerste maandag van de eerste week naar Lyon getogen. Na anderhalf uur rijden waren we er. Daar bleek toen...jawel, inderdaad dat internet niet zo betrouwbaar is als we dachten. Ook in Lyon had men niet de maat van het bed die wij wilden en sterker nog, ook de boxspring die we wilden had men niet. Enig alternatief kon men ons niet bieden, en omdat wij de tweede week drie gasten zouden krijgen die zouden blijven slapen, en we toch ook eigenlijk wel met een bed thuis wilden komen, hebben we de iets kleinere maat van het bed gekocht met twee goede matrassen en een lattenbodem. 

Ik moet zeggen dat dat ook heel erg lekker slaapt dus zijn we uiteindelijk wel tevreden. Behalve het feit dat wij ons die rit naar Lyon hadden kunnen besparen want St. Etienne had dat wat wij uiteindelijk kochten allemaal in voorraad!

De rest van de vakantie hebben wij besteed aan het maken van een tweede gastenkamer. Wij zijn op vrijdag gearriveerd en de zaterdag erna hebben we direct bij de bouwmarkt de spullen besteld die we nodig hadden. Men zou deze op dinsdag of op woensdag erna komen bezorgen. Het werd woensdag in de namiddag dus op donderdag van de eerste week konden we "pas" beginnen. De maandag van de tweede week zouden wij onze drie gasten krijgen dus we wisten wat ons te doen stond! 

Deze foto toont de toestand waarin de kamer verkeerde voordat wij hem aanpakten. 

Keihard hebben we gewerkt om de boel voor elkaar te krijgen. Voordat er ook maar 1 wand stond moest er eerst een geraamte van alluminium gezet worden. Dat lijkt dan helemaal niet op te schieten en op t.v. doet die Thomas dat allemaal in 1 uitzending, irritant gewoon! Maar toen eenmaal de eerste wand stond ging het nog vrij snel.

Na vijf dagen buffelen was Bouwe op maandag juist de electriciteit aan het aansluiten toen mijn zus, haar vriend en haar dochter van 15 jaar met de auto vanuit Spanje de straat in kwamen rijden. 

De kamer was wel helemaal afgetimmerd en dicht, maar er moest nog van alles aan gebeuren zoals de vensterbanken aftimmeren en verven. Ook het plafond en de vloer waren niet klaar maar dat hadden we ook niet verwacht.

Dit is dan ook het voorlopige eindresultaat van deze tweede gastenkamer. De eerstvolgende keer gaan we het plafond betimmeren en de vloer leggen. Dan is er weer een project(je) af.

Met de gasten zijn we op dinsdag nog lekker naar de Puy de Dome geweest, waar we van het uitzicht hebben genoten. Even lekker een dagje geen schroeven en spijkers! Het was erg gezellig en op woensdagochtend vroeg zijn zij weer doorgegaan naar Nederland.

Zondag zijn ook wij weer naar huis gegaan. Alles is goed verlopen en we kunnen trots en tevreden zijn!

 Oktober 2007 

Weer een weekje in Sauviat geweest om de laatste hand te leggen aan de tweede gasten-slaapkamer. Het was koud, overdag een temperatuur van ongeveer 7 graden en 's-nachts ongeveer 3 graden, wel weer om dus echt door te werken. Er moest nog een plafond, houten planken, en een vloer, laminaat, in de tweede gasten-slaapkamer worden gemaakt. Voor beiden op woensdag bij het Brico Depot te Clermont-Ferrand het hout gehaald en donderdag en vrijdag is het verwerkt. Dinsdag- en woensdagochtend is de elektricien geweest in verband met het elektriciteits probleem. Hij heeft het niet kunnen oplossen en kan er ook niet echt achter komen wat de oorzaak van het uitslaan van de hoofd aardlekschakelaar is. Als alles goed is gaat een andere elektricien, degene die de zaak heeft aangesloten op het EDF netwerk, de  komende maanden een kijkje nemen en het hopelijk wel oplossen.

Zoals op de foto's is te zien ligt de laminaatvloer er met uitzondering van de plinten in. Ook het plafond is met uitzondering van enkele afdeklatjes klaar en als de gordijnen van het voorjaar worden opgehangen is de kamer gebruiksklaar. Het is een mooie lichte slaapkamer geworden met uitzicht op het chateau en de kerk. 

De kamer is niet echt groot, maar groot genoeg voor een 2-persoonsbed, van waaruit je door het laag geplaatste raam het uitzicht op het eerder genoemde chateau hebt. Op de foto is de lage plaatsing van dit raam goed te zien.

Onze hond, Ayla, was deze keer voor het eerst mee en vond het prachtig. Op vrijdag waren Marco en Hugo op visitie met hun zwarte labrador Bass. Een jonge enthousiaste hond die maar wat graag wilde spelen met Ayla en haar dan ook regelmatig uitdaagde, wat hem soms, als het Ayla echt teveel werd, een snauw opleverde. Ze konden het overigens verder best samen vinden. 

Op de foto Ayla en Bass met hun volle aandacht voor de deur waar zojuist Henny achter is verdwenen.

Omdat we eerder dan gedacht klaar waren met de slaapkamer en het te koud was om stil te zitten, zijn we ook een dag eerder teruggekomen dan gepland. 

Volgende keer, dat zal zijn maart/april volgend jaar, gaan we een begin maken met de gastenbadkamer. Even een winter doorbijten en ons hier in Nederland proberen te vermaken en hopen dat ons huis hier wordt verkocht. Duimen maar! 

 Na 6 maanden eindelijk weer in Sauviat geweest voor twee weken. Het eerder vermelde elektriciteits probleem is opgelost. Althans we weten nu eindelijk wat het is. Er is een Franse elektricien geweest en deze zag vrijwel onmiddellijk dat de hoofdzekering van de EDF te laag was. Er zit een zekering in van 15 A en dit moet 45 A zijn. Dus de EDF gebeld en deze komen de zekering vervangen. Wanneer?  Het is Frankrijk dus we hopen dat ze geweest zijn als we weer gaan, begin juni 2008.

Zelf zijn we natuurlijk ook weer druk bezig geweest. Onder de keuken zijn plinten gezet en we hebben een deur met kozijn geplaatst tussen de keuken en het trappenhuis. Verder hebben we een oude deur uit het huis op breedte gemaakt en geschilderd en geplaatst als WC-deur beneden. 

De "nieuwe" WC-deur. Een sluiting met Franse tekst is in bestelling.

Op de bovenverdieping hebben we een begin gemaakt met de badkamer voor de gasten. De ruimte is afgebakend en met gipsplaten geschikt voor vochtige ruimtes bekleed. De koud en warm waterleidingen zijn gelegd en aangesloten. Het reservoir en de bevestiging van een hangtoilet zijn geplaatst en de volgende keer kan begonnen worden met het plafond en het tegelen en dan hopen we dat deze badkamer bruikbaar is, zodat de tijdelijke douche weg kan.

De van gipsplaten voorziene ruimte die douche moet worden. De plaat rechts wordt de daadwerkelijke plek van de douche. Links op de plaat wordt een wandje van glasstenen gemaakt.

Halverwege de twee weken zijn Marco en Hugo uit de Allier op visitie geweest en hebben we samen met hun en de honden een mooie wandeling rondom Sauviat gemaakt. Wel lekker een dagje onderbreking zonder klussen. Dinsdag 8 april zijn we in de avond bij onze architecte Sian in Thiers geweest. Zij had daar in haar huis een mini piano concert van ongeveer een half uurtje. De piano werd bespeeld door Laurent Martin. Daarna gegeten. Het was een erg gezellige avond mede dankzij een andere Nederlander, een ambulance-chauffeur uit Venlo die bij Sian logeerde. Beiden zijn later in de week nog even bij ons huis wezen kijken en waren natuurlijk dol enthousiast.

Onderstaande nog een foto van de omgeving van Sauviat. Voor de kenner gezien vanuit Sauviat in de richting van Vollore-Villie. De foto is gemaakt tijdens de wandeling met Marco en Hugo.

 Hier weer een berichtje. Zojuist teruggekomen van drie weken Sauviat. Op donderdag 5 juni omstreeks 19.00 uur gearriveerd. Op 6 juni meteen een bezoek gebracht aan de Brico te Clermont Ferrand om de nodige materialen te halen en na anderhalve week is de badkamer, zoals je op bijgevoegde foto kunt zien gereed, compleet met regen douche en toilet. 

Omdat het EK voetbal werd gespeeld hebben we ook meteen bij de Brico een ontvanger en antenne voor 18 vrij te ontvangen Franse zenders aangeschaft. Na installeren echter hadden we maar 6 zenders, en geen TF1, die bijna alle matches zou uitzenden. En hoe we het ook wendden of keerden het bleef bij 6 zenders en zonder voetbal. Maar de engelse buren hadden ons met de antenne zien klooien en boden uitkomst en bij hun hebben we Nederland Italie,  Nederland Frankrijk  en Nederland Rusland gekeken.  De buurman zei op een gegeven moment tegen ons: hey, the guy has the same accent as you have- tijdens het intervieuw met Dirk Kuyt na de wedstrijd Nederland-Frankrijk

Direct na aankomst ook maar weer gebeld met de architect ivm het prbleem met de elektra. Weer gebeld met de EDF en zowaar op 16 juni verschijnt er een mannetje die binnen de 5 minuten het probleem oplost door de hoofdzekering op 45 A te zetten. En dat na anderhalf jaar!

Op 12 juni weer naar de Brico. Nu om een betonmolen aan te schaffen. De betonmolen die we op het oog hadden bleek van dermate slechte kwaliteit dat we besloten tot de aanschaf van een wat duurdere wat meteen het probleem opleverde dat deze niet in de auto paste. Maar voor elk probleem is een oplossing zei de verkoper en met behulp van een aantal steeksleutels demonteerde hij de betonmolen en plaatste hem alsnog keurig achter in de auto. Weer een voorbeeld van hulpvaardige en aardige Fransen. Met de betonmolen hebben we de smurrie voor het aanrechtblad gemengd en hebben we het blad gestort. Het resultaat is prachtig en ligt nu uit te harden om in augustus aanstaande te worden geolied. 

Op 14 juni was er weer het fete de la commune. Wij waren natuurlijk weer samen met onze Engelse buren van de partij. Een erg gezellig feest met goed eten en veel wijn. Goed ook voor onze Franse taal en de contacten met de dorpsbewoners. Ondanks dat we maar enkele weken per jaar in Sauviat zijn werden we aangesproken alsof we er al jaren wonen. Velen ons onbekenden zeiden bonsoir, gaven een hand en zelfs een zoen. Er was een fotograaf aanwezig  dei een en ander op de gevoelige plaat vast legde. Bij toeval kochten we in de week na het feest een krant en daar stond zowaar een foto van het feest in. En wie stonden er vooraan, jawel hoor de Engelsen en de Hollanders. 

Op dit feest hebben we aan de plaatselijke groenvoorziener, die bij de gemeetne Sauviat werkt, Antoine, gevraagd wanneer -ze- nu eens zouden beginnen met de rioolwerkzaamheden, waar we al een ruim jaar op zaten te wachten. Antoine zei toen dat ze lundi aanstaande een aanvang zouden hebben met de werkzaamheden en inderdaad, die maandag zagen we dat men inderdaad de bebording aanbracht en een kraantje brachten en op 17 en 18 juni zagen wij dat de kraan bij ons in de achtertuin stond en onze jungle ging ontginnen. We hadden die dag, op woensdag, afgesproken met onze vrienden in de Allier, maar we wilden per se hier bij blijven om te zien wat men ging doen. We hadden ook het idee dat we dan met hen konden overleggen over een boom die wij graag weg wilden hebben. En inderdaad toen we de tuindeuren openden vroegen zij of wij er bezwaar tegen hadden dat zij een walnoot gingen vellen. Pas de probleme monsieur, il a mort ou tres malade! Ah, zei toen de opzichter tegen een boer die al de hele ochtend op hun vingers zat te kijken, zij zijn de eerste mensen die blij zijn als wij een boom omhalen.

Hierboven dus de kraan in onze achtertuin. Met een kwartier was de kraan klaar, dwz hij heeft al ons onkruid verwijderd en de boel vlak gemaakt, waardoor er al een heel groot vlak terras is ontstaan. Dit zou ons vele uren werk hebben gekost met kettingzaag en schop, terwijl dit nu gratis en voor niets gedaan is! Nou ja, de aansluiting op het riool kost ons een paar honderd euri maar daarvoor doen ze dus wel meteen je tuin. Hierna moet er nog wel een geul in gegraven worden om de rioolpijp in te leggen maar we hopen natuurlijk dat ze het hierna ook weer keurig vlakken. En toen de boom weg was- hij was ons al een tijd een doorn in het oog- hadden we direct een veel beter uitzicht op de omliggende heuvels.

Hierboven dus de kaalslag in de achtertuin. Zo is hij wel een stuk groter dan met al dat onkruid.

Nadat we dit allemaal hadden geregeld en op film hadden vastgelegd, zijn we naar onze vrienden in de Allier gegaan. Daar hebben wij naar hun nieuwste project, La Madeleine, gekeken. Een ensemble van een aantal gebouwen en een woonhuis die ze gaan omvormen tot een vakantieverblijf. Veel werk maar een geweldig project!

s avonds lekker gebarbecued, het was nl. de eerste mooie zonnige dag. Hiervoor was het anderhalve week slecht geweest, en het had zelfs vijf weken achter elkaar geregend. Dit was de laatste achtenvijftig jaar niet meer voorgekomen. Voor de fransen was dit zo uitzonderlijk dat men nu ook, net als wij, waar je ook kwam, direct over het weer begon te praten. Weten zij ook eens wat wij voelen!

Maar leuk is het natuurlijk niet en we waren blij dat het de laatste anderhalve week weer als vanouds lekker heet was. 28, 29 en 30 graden, en lekker geen wind zoals hier altijd. Heerlijk.

Ook deze week zijn wij voor de derde keer naar de Brico gegaan. Wij wilden een hardhouten trap kopen voor in de salon. Men had echter alleen een trap die naar rechts draaide, maar wij moesten natuurlijk weer eentje hebben die naar links draait. Men zou hem bestellen en la semaine prochaine zou men hem weer in huis hebben.

La semaine prochaine echter was hij er dus niet. Tja, we hadden er min of meer al rekening mee gehouden, je kent inmiddels wel de gewoonten van je gastland, en dus hebben we maar hout en isolatie materiaal gekocht. Je gaat tenslotte die ruim vijftig kilometer niet rijden en dan met lege handen terugkeren! Die trap komt dan wel weer in augustus, als we er dan veertien dagen zijn.

Wat dat betreft zijn afstanden hier in Frankrijk toch heel anders dan in Nederland. Zo gaan we altijd boodschappen doen bij Leclerc in Thiers. Dat is ongeveer vijftien kilometer bij ons vandaan, maar dat doe je gewoon. Dat doet iedereen. Je moet er alleen wel goed bij nadenken en slim inslaan. Thiers is overigens een heel leuk stadje, met zijn zes eeuwen historie van coutellerie, messen dus. 

Thiers ligt op een heuvel, en als je over de A89 richting Lyon rijdt, kun je het stadje heel mooi zien liggen, zoals je hiernaast ziet.

Volgende bericht in augustus dus. Iedereen nog bedankt voor de leuke reacties. Altijd leuk om te lezen!

 Augustus 2008

We zijn -helaas- alweer drie dagen terug uit Frankrijk. Deze keer zijn wij er twee weken geweest en we hadden ook een gast mee, de moeder van Henny. 82 jaar maar nog goed mobiel en ze wilde graag een keertje zien waar wij "zitten". 

Het was twee weken lang, op twee dagdelen regen na, heerlijk weer. Elke dag boven de 25 graden en een paar keer zelfs boven de 30 graden. We zijn een aantal keren met moeder op stap geweest en dat was erg leuk. Daarnaast hebben wij ook nog gewerkt, want ja, dat gaat evengoed door. Moeder had gelukkig een paar dikke boeken mee en heeft naast die twee boeken ook nog twee andere boeken uitgelezen. Ze vertelde elke dag dat het bed heerlijk sliep waarin ze lag. Dat betreffende bed is een ouderwets bed uit grootmoeders tijd waarvan we er twee hebben aangeschaft. Het ziet er niet alleen heel erg leuk frans uit maar het slaapt dus gelukkig ook nog goed. Dat is altijd maar weer afwachten maar we hebben nu dus een onafhankelijke mening. Op de foto hierboven 1 van de twee bedden. 

Als je vraagt wat we allemaal gedaan hebben die twee weken naast de uitstapjes dan moeten we even goed denken. Een aantal dingen kunnen we zo opnoemen maar we hebben ook een heleboel "kleine" klusjes gedaan, zoals een oude houten deurknop op maat maken voor de oude keukendeur. Gordijnrails ophangen in de gastenslaapkamer op de foto en de gordijnen ophangen. Ook hebben we daar nog een schilderij opgehangen en zo is die slaapkamer nu compleet.

Verder hebben we ook de afzuigkap opgehangen en aangesloten. Het enige dat daar nu nog ontbreekt is de vuurvaste glasplaat. Deze is in bestelling maar dit duurt nu wat erg lang vinden we. En nee, deze is niet in Frankrijk besteld, maar gewoon in Nederland. Het gebeurt hier dus ook dat je soms lang op je bestelling moet wachten.

Hiernaast de nieuwe afzuigkap. Hij is wel aangesloten maar er moet nog een gat in de muur worden gemaakt waar door de afgezogen lucht naar buiten kan.

Naast al deze kleine klusjes hebben we een begin gemaakt met onze eigen slaapkamer, de zgn. masterbedroom. Eindelijk! Allereerst moet er een voorzetwand komen dus daar zijn we mee begonnen en deze is nu voor driekwart klaar. Het kozijn met de deur staat ook al en de electriciteit is ook voor een groot deel aangelegd 

Omdat dit een slaapkamer zowel ensuite wordt alsook met een inloopkast, is dit een niet zozeer ingewikkelde maar wel een langdurige klus. We verwachten dan ook dat we er meer dan vier keer vakantie aan moeten werken. Maar dat betekent dat we met de slaapverdieping al best een heel eind opschieten. 

Hiernaast onze slaapkamer. Op de foto zie je helemaal achteraan de inloopkast.

Verder hebben we ook nog een massief beuken trap gekocht. Hij was eindelijk aangekomen bij het Brico Depot. Met het bovenste deel (het rechte stuk) op het dak van de auto en de rest (het draaigedeelte en de leuning) in de auto hebben we deze trap naar ons huis gebracht. Wat was dat ding zwaar zeg! Met een buitentemperatuur van 26 graden was dat wel even zweten voordat hij in huis lag.

In anderhalve dag hebben we het draaigedeelte in elkaar en op zijn plek gezet, zodat onze gast in ieder geval voor de helft gemakkelijk naar boven kon lopen. De andere helft konden we niet in elkaar zetten omdat daar de ruimte smaller is dan de traptreden breed zijn dus daar gaan we waarschijnlijk met een border werken. Dat betekent weer dat de bestaande trap in een vroeger stadium weg moet en dat konden we moeders niet aandoen natuurlijk. Dit komt een andere keer dus weer. Het gedeelte dat staat is inmiddels ook 1 keer in de lak gezet.

Buiten de uitstapjes die we hebben gemaakt hebben we ook weer bezoek gehad van onze vrienden uit de Allier, Marco en Hugo en hun hond Bass. Zij zijn een middag en avond geweest en we hebben heerlijk geBBGt en lekker geklets. Ook een avondje met onze Engelse buren Martin en Irene ontbrak niet deze twee weken.

Alle buizen voor de nieuwe riolering van het dorp liggen in de grond en naar verluid heeft men afgelopen maandag 1 september een inwendige inspectie van deze buizen gehouden en worden de huizen van ons dorp eind september aangesloten op de nieuwe riolering. Dan kan onze eigenlijk kapotte septic-tank/ beerput weg.

November 2008

We zijn weer een kleine week in Sauviat geweest. Van maandag tot en met zondag hebben we in ons huis vertoefd en weer wat klusjes gedaan. Veel konden we uiteraard in een week niet doen maar wel hebben we de trap in de woonkamer naar de slaapkamers afgemaakt. De bovenste helft stond al en nu hebben we ook het onderste gedeelte in elkaar gezet en 1 keer in de lak gezet. Het is een hele mooie beuken trap geworden en we zijn er dan ook best trots op. De foto is vanaf de woonkamer naar boven toe genomen en helemaal te zien. 

Verder hebben we nog een aantal kleine klusjes gedaan zoals een rek ophangen in de keuken, een vuurvaste glasplaat achter de kookplaat vastgezet en een spiegel geverfd.

 Daarna hebben we geconstateerd dat een deel van de vloer van de gastenbadkamer er weer uit moest. Ja, er mislukt ook wel eens wat! Dat gedeelte hebben we eruit gehaald en daar moet de volgende keer een nieuwe ondervloer in. Balen maar ja ook dat hoort er een beetje bij.

De week was in ieder geval snel om dus zondagmorgen de 23e vroeg (07.00 uur) weer richting Nederland gereden. Inderdaad het was die middag gaan sneeuwen in West Europa en daar zaten wij op een gegeven moment natuurlijk middenin! In Frankrijk ondervonden we totaal geen probleem. Ik moest zelfs een hele tijd met mijn zonnebril op rijden. Bovendien was daar bijna geen kip op de weg. Maar naarmate de dag vorderde ging het met steeds grotere vlokken sneeuwen. Toen we bij Brussel kwamen was het al behoorlijk druk op de weg en in Nederland was het nog drukker. Wat doen al die mensen toch op de weg op zondagavond ?! De radio in Belgie waarschuwde voor de sneeuw en adviseerde de mensen om vooral binnen te blijven als je niet echt de weg op moest! 

Het ging met een snelheid van 50 kilometer per uur op de snelweg! Terwijl je toch best 70 kon rijden maar naar rechts gaan ho maar. Uiteindelijk waren wij pas om 19.30 uur thuis. Gelukkig kwam de buurman direct met een pan macaroni aan, zodat wij meteen een hapje konden eten. Heerlijk en lekker makkelijk. Perfect zulke buren!

En dat was het dan alweer. Volgende keer wordt het eind maart 2009. Aftellen maar weer!

 December 2008

Zo, we zijn weer in Nederland na een kleine week Sauviat. We kwamen er eind vorig jaar achter dat we samen bijna een week vrij waren, na met de kerst allebei te hebben gewerkt. Zo konden we nog onverwacht een weekje tussendoor lekker even naar Frankrijk! Maandag 29 december 's morgens vroeg zijn we vertrokken. Het was lekker rustig op de weg omdat het al een week vakantie was in Nederland. Om 07.00 uur zijn we uit Aartswoud vertrokken en na een voorspoedige reis kwamen we om ongeveer 16.00 uur in Thiers aan, waar we nog wat snelle boodschappen hebben gedaan. Tegen 16.30 uur reden we Sauviat binnen. Het was vrij koud in huis en we konden het die avond dan ook niet meer warm stoken. Dan maar vroeg naar bed, een filmpje kijken. Daar was het wel binnen de kortste keren lekker warm gelukkig! 

Dinsdag wederom naar Thiers boodschappen doen, voor de rest van de week. Intussen zaten we te bedenken waar we een paar louvre-deurtjes konden kopen om onze inloop-kast mee af te sluiten. We waren namelijk van plan om dit in deze week te gaan doen, althans in ieder geval mee te beginnen, samen met de vloer van de gastenbadkamer opnieuw leggen. We zien wel hoever we komen zeiden we tegen elkaar.

Alleen; in heel Thiers was geen louvre-deur te bekennen. Tja, zo konden we al snel niet meer verder, want het railsysteem waar de deuren in moeten komen, moest samen met de deurtjes gepast en gemaakt worden. Dus, goede raad is duur. De beide honden waren nog thuis en die wilden we niet lang alleen laten. Aan de andere kant; we waren zo mooi een stuk in de richting van Clermont Ferrand, dus waarom niet doorstomen die kant op? OK, boodschappen achterin gooien en snel over de tolweg naar de Brico-Depot. 

Daar vonden we gelukkig snel de deurtjes en dus konden we ook snel weer naar huis terug.

De inloopkast hebben we in de loop van de dagen die ons restten helemaal kunnen afmaken. Het is een hele mooie ruime kast geworden. 

Verder konden we ook weer opnieuw aan de vloer van de gasten badkamer. We hadden hem er al uit gehaald de vorige keer en nu hebben we met behulp van zogenaamde stalen zwaluwstaart platen (Lewis-platen) een betonnen vloertje gestort. Deze vloer heeft bijna drie dagen de tijd gehad om uit te harden en daarna konden we de tegels er weer op leggen. Het voegen besloten we uit te stellen tot eind maart, omdat we er zeker van willen zijn dat alles goed is uitgehard. 

De betonen vloer hebben we gestort op woensdagochtend 31 december 2008. Om 10.00 uur was hij gestort en we zijn die dag na de lunch vertrokken naar de Allier.

Kort voor vertrek uit Nederland hadden we namelijk nog even gemaild met Marco en Hugo. Zij hadden nog niets in de agenda staan de 31e en dus spraken we bij hen af om samen het nieuwe jaar in te luiden. Marco en Hugo zijn verhuisd van Pouzy Mesangy naar Ygrande in de Allier en hebben daar een heel mooi ensemble gekocht van een woonhuis en diverse bijgebouwen waaronder een grote koeienstal. De zolder van die koeienstal bestond uit grote balken waarop allemaal losse planken lagen en we spraken af om die te proberen er allemaal af te halen.

Dus namen we ook onze werkkleren, twee kussen en twee honden mee en togen dus na de lunch naar de Allier, bepakt en bezakt.

Daar lekker gegeten en een hele leuke avond gehad, met de top 2000 op de radio. Hun hond Bass was een soort van verliefd op onze kleine Jelle, en de hele tijd waar Jelle liep kwam Bass erachter aan. Heel lastig voor hem af en toe maar hij deed verder geen kwaad. Onze oude hond Ayla liet zich niet achterna zitten; die beet flink van zich af maar Jelle liet zich alles welgevallen. Verder konden ze het gelukkig prima vinden en 's nachts sliepen onze honden gezellig bij ons op de logeerkamer, waar ze zich voorbeeldig hebben gedragen. 

Om 00.00 uur trokken we een fles champagne open die wij voor de gelegenheid hadden meegenomen en na de nodige gelukwensen en zo gingen we daarna de honden uitlaten.

Een hele aparte ervaring is het dan om helemaal niets te horen en te zien....het is helemaal stil in Frankrijk 1 januari om 00.00 uur! Heerlijk rustig is dat toch, een heel ander verhaal dan al dat geknal in Nederland. 

De volgende ochtend alweer om 08.30 uur opstaan en Bouwe en ik zijn toen met de drie honden een stukje gaan lopen. Toen we terug kwamen waren de mannen ook op en hebben we lekker met zijn allen een broodje gegeten. Tegen 09.30 uur zijn we eindelijk aan de slag gegaan in de koeienstal. Marco en Hugo hadden al het hooi al van de zolder gehaald, maar er lag nog genoeg op en dat deed letterlijk een hoop stof opwaaien. Hugo haalde de tractor van de oude eigenaar op met daarachter een grote laadbak en daar konden we direct al het hout ingooien. Letterlijk, want de wagen had vrij hoge zijkanten waarover het hout geslingerd moest worden. Wij dachten in eerste instantie nog dat we het hout konden gebruiken voor de aftimmering van onze vide, maar dat was achteraf bezien te mooi bedacht; het hout was op enkele planken na helemaal verrot.

De eerste keer dat er stof viel op mijn hoofd was ik er nog vies van maar na enkele minuten ben je helemaal "door", en maakt het allemaal niet meer uit. Dat gold ook voor de anderen zag ik wel. Na een paar bedachtzame minuten zagen we ineens een flinke stoftornado door de stal gaan: Bouwe ging als een razende tekeer en de planken vlogen in het rond. De stal is 11 bij 20 meter dus je kunt wel nagaan hoeveel planken dat zijn. De mondkapjes vlogen er doorheen en iedereen zag lekker zwart en grijs van het stof.

De tractor moest vier keer rijden met een volle bak met hout. Dat heeft Bouwe voor zijn rekening genomen. Het was zijn beloning om na het gezwoeg de tractor naar het land te mogen rijden en de laadbak te legen. 

Nu we weer thuis zijn en ik de eerste was al heb gedraaid, de werkkleding, zit de halve zolder in de wasdroger! 

Om ongeveer 14.00 uur geluncht en toen was de helft van de zolder eruit. De rest na de lunch en om ongeveer 16.30 uur was alles weg en ook al bijna verbrand op een gigantische brandstapel, die, ondanks de dichte mist tot in de verre omtrek was waar te nemen. Goed dat we niet in Nederland zaten want dan zou er al direct politie op het erf staan! 

Na gedane arbeid was het heerlijk een biertje drinken en hierna lekker douchen. Marco en Hugo waren blij en wij dus ook. Dus als iemand ons zou vragen hoe onze oud-op-nieuw viering was dan kunnen we rustig zeggen dat het dak eraf is gegaan. (Grapje van Hugo!) 

Na het diner zijn wij weer richting Sauviat gereden en zodra we daar waren even snel een drankje en toen hebben we geslapen als een roos....

De rest van de week zoals gezegd hebben we lekker in Sauviat geklust.

Een week is zo voorbij en voor je het weet staat de terugreis alweer voor de deur. Zondag 4 januari om 07.45 uur weer richting Nederland gereden in een zonovergoten Frankrijk. De vorige dag had ik nog naar mijn zwager gebeld die jarig was en hij vertelde dat men zondag sneeuw en ijzel verwachtte in Nederland.

Dat beloofde dus weer niet veel goeds. Met de vorige terugreis nog vers in het geheugen zag ik mijn geest alweer dwalen: iemand wel eens dronken van vermoeidheid geweest? Ik weet nu wel wat dat is; alles letterlijk dubbel zien en echt wankelen op je voeten. Dat merkte ik pas toen ik na de vorige reis weer thuis was, en dat zag ik nu weer gebeuren.

Gelukkig viel het achteraf allemaal behoorlijk mee, en was het alleen zwaar bewolkt. De bewolking begon zo'n honderd kilometer boven Parijs en pas bij Utrecht begon het te regenen, maar we konden lekker doorrijden want het was ook niet zo druk op de weg als de vorige keer.

Om ongeveer 17.30 uur waren we weer in Aartswoud. Alles snel uipakken en de eerste was in de machine gooien. Morgen weer werken en het is nu al alsof het lang geleden is dat we naar Frankrijk zijn gegaan. 

Door een storing in ons computer systeem of bij weblog.nl kon ik helaas geen foto's invoegen. Die houden jullie nog tegoed.

 April 2009

Voorjaar 2009 alweer. Wij hebben ons huis nu zo'n vier jaar in bezit. In die tijd is er heel veel gebeurd maar nog altijd kan het niet snel genoeg gaan. Iedere keer als we een "project" hebben afgerond zijn we blij en een stapje verder naar de voltooiing van het geheel.

Als we alleen maar kijken naar wat er allemaal nog moet gebeuren zou je er als een berg tegenaan kunnen kijken. Wij kijken echter zeker ook naar hetgeen we al gerealisserd hebben en dan kunnen we met recht tevreden zijn. Dit krijgen we ook terug van mensen die het allemaal volgen en de reakties zijn ook altijd erg leuk om te horen/lezen. Iedereen bedankt hiervoor!

We zijn er inmiddels alweer veertien dagen geweest en zijn afgelopen zondagavond teruggekomen. Op vrijdag 27 maart vertrokken met een aanhangwagen vol met spullen. De auto is dus inmiddels te klein geworden en we voorzien nu al dat we de volgende keer deze ook nodig zullen hebben. Op zich natuurlijk prachtig maar het schiet in Nedrland en Belgie niet zo erg op met een aanhangwagen. In Frankrijk mag je lekker doorkachelen maar Belgie en Nederland lopen wat dat betreft dus nog achter.

Enfin, na een voorspoedige reis kwamen we vrijdag tegen de avond aan in Sauviat. Spullen uitladen, honden eten geven, kachel opstoken en lekker een drankje drinken. Hierna bed opmaken en lekker vroeg naar bed.

De volgende dag zijn we na het ontbijt naar het gemeentehuis gegaan. Wij hadden namelijk van de engelse buren begrepen dat iedereen in het dorp op het nieuw aangelegde riool was aangesloten, behalve wij. Waarschijnlijk had dit te maken met het feit dat ons huis niet bewoonbaar was of dat wij geen tax d'habitation, oftewel bewonersbelasting betaalden. Dachten wij. 

Op het gemeente huis werden wij ontvangen door de secretaresse en de burgemeester. Op haar beste frans begon Henny met de secretaresse te vertellen wat wij wilden. Al snel kwam de burgemeester erbij staan en men begreep onze bedoelingen. Volgens de burrie hoefden wij geen tax te betalen om aangesloten te worden en hij legde uit dat hij wel even met ons mee naar huis zou lopen om de boel ter plaatse te aanschouwen.

Daar aangekomen heeft hij het geheel bekeken en zag daar tot zijn schrik dat wij inderdaad nog een heel oude beerput hadden en dat we onze ontlasting en vuile water zogezegd dus nog op de authentieke wijze

afvoerden, dat wil zeggen dus gewoon in de natuur. Daar was hij uiteraard niet blij mee en gaf ons uiteindelijk de naam van een bedrijf die ons kon aansluiten op de riolering. Even leek het erop dat hij dat bedrijf voor ons ging bellen maar hij liet ons achter met een telefoonnummer van een bedrijf uit Augerolles. Volgens de burgemeester was dit een zeer integer bedrijf die ook goed werk leverde mochten wij er bijvoorbeeld toevallig niet bij kunnen zijn.

Nu is een gesprek tete a tete voeren in het frans al lastig; een telefoongesprek zonder de bijbehorende mimiek en gebaren in het frans voeren is voor ons nog ondoenlijk, dus togen wij naar de engelse buurman. Hij heeft het gesprek voor ons gedaan en het resultaat was dat de eigenaar van de firma zelf ging bellen met de burrie en dan maandagmiddag kwam kijken.

En ja hoor, maandagmiddag kwam hij zelf thuis de zaak bekijken. Afgesproken werd dat hij de woensdag erop de werkzaamheden zou verrichten. Bouwe zei hem nog dat het ook kon na onze veertien dagen maar hij verzekerde ons dat het voor die tijd geregeld was. Verder werd er ook nog over de financieen gesproken. Bouwe zei hem dat hij de rekeing ook naar Nederland kon sturen maar de man zei ons dat hij voordat wij weg waren de 12e april, hij wel met de rekeing zou komen. Prima zei Bouwe, dan schrijf ik een cheque uit en kun je boter bij de vis krijgen. Allemaal akkoord voor de man en toen vertrok hij weer. 

Wij hadden onze scepsis een beetje met al die verhalen over de franse mentaliteit dus zeiden wij tegen elkaar dat we benieuwd waren wat er van al deze beloftes terechtkwam.

En wat schetste onze verbazing; op woensdagochtend kwamen ze met vijf man sterk en een kraan en begonnen in alle ijver met het uitgraven van de oude beerput. In twee uur tijd waren ze klaar en waren we aangesloten op de riolering. Met twee man hebben ze het karwei afgemaakt en de oude beerput in mootjes gehakt en elders in de tuin een groot gat gemaakt en netjes begraven.

Bouwe had toen al keurig een cheque uitgeschreven op de datum van die dag en deze lag klaar op de keukentafel. Echter toen men klaar was zwaaiden ze vriendelijk naar ons en vertrokken zonder cheque!

We dachten toen dan komt de baas zelf nog wel deze week of de volgende week met de rekening. Misschein moet zijn vrouw deze nog maken op kantoor.

We hebben die rekening tot op heden echter nog niet ontvangen! Rare jongens die Fransen! 

Op de foto is de oude beerput te zien aan de rand van het gat. 

In dat weekend zijn we vooral bezig geweest met boodschappen doen en wat kleine klusjes zoals ramen die we hebben laten maken voor het kozijn in de keuken en de boxspring in elkaar zetten voor de logeerkamer. Die kamer is nu helemaal klaar. Bij de brocante in Neronde hebben we nog een nachtkastje gekocht voor 30 euro. Die is voor de andere slaapkamer maar hebben we tijdelijk bij de het tweepersoonbed gezet.

De week erna zijn we naar de Brico-depot in Clermont Ferrand geweest en hebben daar een aanhangwagen vol met isolatie gehaald voor onze slaapkamer. Geen glaswol maar gerecycelde krantenpapier. Het schijnt dat daar in Canada heel goede resultaten mee zijn behaald dus dat leek ons ook wel wat. Het is alleen ontzettende bende! Je moet het een beetje uit elkaar halen voor een, zeg maar, luchtig resultaat maar we zagen er binnen korte tijd allebei niet uit! Helemaal grijs en onder het stof. Tja je moet er wat voor over hebben.

We hebben hiermee alle aan de buitenmuur grenzende wanden mee volgegooid van onze slaapkamer. Hierna zijn we verdergegaan met de aangrenzende badkamer. We hadden zelf nog een aantal Lewis platen meegenomen en hierover hebben we een vloertje gestort. Daarna ook de aansluiting voor het toilet ernaast. Dat toilet hadden we ook meegenomen uit Clermont Ferrand. Verder waren nog niet alle wanden dicht en zijn daar dus mee verder gegaan. We hadden zelf nog wat groene gipsplaten meegenomen uit Nederland en na deze twee weken was de slaapkamer helemaal stuc- en tegelklaar! 

Op bovenstaande foto's zijn onze vorderingen te zien.

De week erna, op zaterdag, kregen we bezoek van collega Henk met zijn vriendin Marianne. Zij zouden een week in ons huis vertoeven. We hadden van tevoren gemeld dat het wel de bedoeling was dat wij ook nog gingen klussen, dus moesten zijn zich wel zelf kunnen vermaken.

Dat was gelukkig geen enkel probleem en ter voorbereiding hadden zij een boekje gekocht over de Auvergne. Het is dan echter wel handig om dit ook mee te nemen Henk!

Gelukkig hadden wij ook nog wat folders liggen en ze hebben zich inderdaad prima vermaakt die week. Wij zijn zelf nog twee dagen met ze op stap geweest. Op maandag zijn we met zijn vieren naar de Puy de Dome geweest en aansluitend hebben we toen een bezoek gebracht aan Vulcania

10-10-2011 om 16:13 geschreven door Sauviat  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

10-10-2011 om 15:49 geschreven door