Liefste bondgenoot,
Waar zal ik mee beginnen,
Er roert hier iets vanbinnen
Het moeizaam lopen,
Soms vreemde pijn,
Ik ben hierdoor veranderd,
Zal nooit meer dezelfde zijn.
Zo kort en toch een eeuwigheid,
Hoe raakt een mens zijn dromen kwijt?
Niet zo moeilijk blijkt nu wel,
In een oogwenk, een flits heel snel.
Zonder mij iets te vragen of enig overleg,
Kwam je in mijn leven en mijn oude was weg.
Ik raap mezelf bij elkaar voor de zoveelste keer,
Ik moet door telkens weer.
Het wordt echter steeds zwaarder, dat is een feit
Op een dag ben ik die vechtlust kwijt!
Extreme vermoeidheid, cognitief wat kapot,
Wat ik ook mocht ervaren is het arbeidsverbod.
Leren leven met wieltjes, het blijft een gevecht
Toch wil ik voluit leven, ook ik heb dat recht!
Een nieuw jaar gaat beginnen,
Verwacht nu niet dat ik begin te zingen
Je bent en blijft de grote winnaar,
Dit.. volgend en elk jaar
Toch wens ik ons een vredig en gelukkig verder leven
Zou je mij dit alsjeblieft kunnen geven?
Je kapoen
