Expeditie Sarre
Wandelingen
in het Parc Gran Paradiso
30 juli 6 augustus 2011
Philippe Bauduin
Johan van de Walle
Piet Van de Walle
Eric Vanthournout
DAG 1: Zaterdag, 30 juli 2011
Om 5.00 u. zijn Johan en Piet er met de auto. Alle gerief
wordt in de wagen geplaatst, zakken, eetgerief voor ontbijt en picknicks,
wandelstokken, stapschoenen, drank
Nog even Philippe oppikken en tegen 5.15 u.
kunnen we verder bollen, onmiddellijk Frankrijk binnen.
We zijn net voorbij Rijsel of er is een grote file. We moeten
allemaal op één enkel baanvak komen. Alles wordt in gereedheid gebracht voor
werken die er zullen uitgevoerd worden. In 50 min. hebben we 40 km afgelegd.
Voor de rest van de dag vordert alles heel snel.
Even een tabel:
5.05 u. start
Murissonstraat 000 km
5.15 u. start
bij Philippe
6.05 u. 040 km
6.15 u. péage
Arras 060 km
Reims
eerste péage (betalen) 209 km
Reims,
tweede péage (kaartje) 216 km
8.45 u. 9.10 u. Aire
Troyes 352 km
Eric
rijdt
10.25 u. A39,
richting Grenoble 515 km
11.30 u. 11.55 u. Halte 647 km
Johan
rijdt
12.00 12.10 u. Tanken 660 km
Splisting Milan/Geneve 677 km
12.50 km 1 km file 723 km
Péage
autoroute Blanche 774 km
Péage 804 km
14.08 u. aanschuiven
tunnel 841 km
15.30 u. Mont
Blanctunnel in 844 km
16.04
u. Sarre 888 km
16.30
u. Grand Cren appartement 890 km
Mont Blanc
Tunnel
We hebben net de snelweg verlaten en de weg die leidt naar
de tunnel genomen en
wat we via de radio al wisten wordt werkelijkheid. Om
14.08 u. staan we stil op de weg. 844 km. We schuiven aan in de wachtende rij
auto. We zijn nog 3 km
verwijderd van de tunnel onder de Mont Blanc. Op de radio en op een elektronisch
bord had men ons een wachttijd van 2.15 u. voorspeld, maar op het bord naast de
weg staat er echter aangeduid dat 3
km = 60 min. Eric stapt als eerste uit de auto om te
voet verder te trekken en fotos te maken van de mooie omgeving, een gletsjer
schitterend in de zon, een klaterende beek. Ook Philippe en Piet volgen zijn
voorbeeld en trekken te voet omhoog. Chauffeur van dienst Johan mag voetje per
voetje aanschuiven. Eric wordt voortdurend ingehaald door een witte Laguna en
telkens hij die weer voorbij wandelt, geven ze commentaar. Ze vragen een foto
te maken. Goed, dat doe ik dan maar, maar wat ben je met een foto als je hen
die niet kan bezorgen. Ik vraag of ze een emailadres hebben
(tatli_sibi@hotmail.com). En zo geraken we aan de praat. Het zijn Turken die
van Parijs komen en naar Istanbul trekken voor een maand vakantie. De jonge
dame geeft Eric een geschenkje, een chocoladecake en een zak zuurtje. De
zuurtjes hebben ons alvast gesmaakt, de cake gaan we nog wat bewaren.
Zo bereiken we om 15.15 u. bijna de
ingang van de tunnel, maar de bussen en de vrachtwagens krijgen nu net op dit
moment de inrijbeurt. Opnieuw wachten net voor de ingang. We moeten 47 euro
betalen voor de heen- en terugrit en precies om 15.30 u. kunnen we de tunnel
in. De totale wachttijd was dus 1.22 min.
We rijden een kwartier over de 11
km-lange tunnel, de minimumsnelheid is 50 km, maximun mag 70 km per uur gereden worden.
Aan de uitgang staat dat we nog 30 km van Aosta verwijderd
zijn. De ene tunnel volgt na de andere tussen een prachtig berglandschap. En zo
bereiken we het gehuchtje Grand Cré in Sarre om 16. 05 u. Piet belt de
huiseigenaar op en we dienen nog een 15-tal minuutjes te wachten.
SARRE
Een vriendelijke jonge
dame en heer komen ons om 16.30 u. begroeten. We volgen ze tot aan de woning
een paar honderden meter verderop op de helling gelegen. De twee kamers maken
deel uit van een 17de eeuws chalet dat in 2006 nog een laatste
renovatie onderging. Piet zorgt samen met de verhuurders dat de nodige
documenten en centen op tafel komen. Ondertussen wordt alle gerief uitgeladen.
Terwijl alles een beetje
wordt geschikt en een drankje wordt gedronken op het terras, kan Eric een
eerste reeks fotos publiceren voor het thuisfront.
AOSTA
Met de jonge dame werd
overlegd waar we deze avond eventueel konden eten. Er is een Tratoria in het
dorp, maar deze avond is er feest in Aosta. We rijden dan maar naar het 3 km verder gelegen
provinciehoofdstadje.Al snel vinden we parking, maar we willen eerst wel even
het oude stadsgedeelte zien. Wanneer we aan een eerste dame de weg vragen in
het Italiaans, blijkt dat ze ons niet begrijp. We zien daar net een man uit
zijn auto stappen en we willen het even aan deze vragen
maar
!!?? Het is onze
dorpsgenoot Laurent Coppens. Je houdt het niet voor mogelijk, de eerste man die
we zien is dan nog een dorpsgenoot. Natuurlijk moet dat op de foto.
In de schilderachtige
straatje zijn heel wat restaurantjes. De prijzen worden even vergeleken. We
vinden een terras dat helemaal vol zit. Je krijgt er al een menu voor 12 euro. Het
is 19.45 u., we wagen het er op. Gelukkig gaan er net enkele mensen weg en
kunnen we met ons vier plaats nemen.
We bestellen als
voorgerecht 3 pastas en een charcuterieschotel. Als hoofdgerecht vier maal
barbecuespies, waarvan twee met frietjes en twee met sla. Als nagerecht kiezen
we voor twee ijsjes, een fruitsalade en een tiramisoe. Terwijl de bestelling
wordt klaargemaakt snelt Eric nog snel even naar het centrum om er enkele
fotos te maken. Terwijl we aan het eten zijn wandelt Laurent ons ook weer
voorbij en kunnen we opnieuw een praatje maken.
Het is ondertussen bijna
21.00 u. geworden, tijd om even te gaan zien waar het feest doorgaat. Maar er is
daar zoveel volk en geen parking meer te vinden dat we maar besluiten terug te
keren naar ons appartement, tot groot jolijt van Johan die dan tijdig zal
kunnen gaan slapen.
De twee broers gaan
tijdig slapen, Eric typt het verslag en Philippe geniet nog even van een
drankje.
Philippe en Eric genieten nog even na met een drankje en om 23.30 u. trekken ze ook naar hun slaapplaats.
Tot morgen.
Eric
