Zondag 6/5 zijn we rond 9u aangekomen in Brussel. De vluchten waren lang en we hebben veel kunnen slapen.
Bij de aankomst in de luchthaven waren we direct onze koffers gaan halen en naar onze familie gegaan. Het was een emotioneel moment voor mijn moeder en mij. Na wat bijpraten met de andere ouders, was het moment aangekomen om afscheid te nemen van elkaar. Dit was toch een vreemd gevoel, om na 2 maanden samen te zijn, toch uit elkaar te moeten gaan.
Diezelfde dag heb ik nog bezoek gehad van een aantal buren. Dit was een leuke hereniging en we hebben veel kunnen praten over de gebeurtenissen, vooral wat er in de buurt is gebeurt. Het was moeilijk, nog steeds, om te praten wat ik allemaal heb meegemaakt in India. Het is zoveel dat je daar meemaakt en ziet, als iemand een vraag stelt kan ik wel heel lang antwoord geven en hierop ingaan. De eerste dag was een lange, leuke en vermoeiende dag.
Maandag moest ik direct naar school voor bachelorproef en mijn projectstage. Die dag heb ik vernomen dat mijn volgende stage is uitgesteld tot de volgende week. Hier was ik nerveus en blij over, nerveus omdat dit mijn stage is in verband met mijn bachelorproef en blij omdat ik dan meer tijd had om mij aan te passen aan België.
Het is toch een groot verschil tussen India en België: cultuur, eten, klimaat, waarden en normen, ...
Na enkele drukke weken in België, is het mij eindelijk gelukt om de laatste weken in India te posten.
In week 7 was het vooral afscheid nemen, dit was met een dubbel gevoel. Langs een kant vond ik het jammer dat ik moest weggen, langs de andere kant was ik blij dat we konden gaan rondreizen. Tijdens deze week heb ik nog zo veel mogelijk proberen te doen, zoals een deel van de ABC-movement af te nemen bij mijn volgcliënt, therapie doen bij mijn andere volgcliënt, ... .
Maandag en donderdag ben ik naar de outdoor kliniek gegaan, hier waren niet veel vrijwilligers om te helpen. Gelukkig waren het geen al te drukke dagen. Woensdag was ook onze final meeting met Dr Sujit, hier vroeg hij naar onze feedback naar de organisatie en naar hem toe. Dinsdag heb ik samen met een Zweeds meisje de indoor kliniek bemand. We hebben samen de dressing gedaan, vervolgens heeft zij de therapie rond armmobilisatie en handmotoriek geobserveerd. Hier was ze heel dankbaar rond dat ze dit mocht volgen, ze vond het heel leerrijk. Vrijdag en zaterdag ben ik naar de outdoor kliniek gegaan en ben ik in de indoor kliniek bezig geweest met afscheid nemen.
Zaterdag avond zijn we dan vertrokken naar Darjeeling. Dit is een dorp in de bergen, dicht bij de Himalaya bergen. Het was hier ongeveer 17° en veel wolken. het was zalig om af te koelen na zo'n lange tijd in Kolkata te zitten. Hier was het ook heel rustig, er werden wel vaak foto's van ons genomen. Dit vond ik niet altijd leuk, want wij waren hier ook om te genieten en tot rust te komen. Ons eerste hotel viel tegen, we hadden geen warm water en buiten was het soms warmer dan binnen. Ons tweede hotel was veel beter en goedkoper. We hadden warm water en hadden heel goede bedden. We hebben verschillende tempels, winkeltjes en Tiger Hill (zonsoppgang) bezocht. Na Darjeeling zijn we doorgereisd naar Varanassi. Dit is één van de oudste beschaafde steden van de hele wereld. Hier zijn we naar twee tempels gegaan, de gouden en monkey tempel. Ook hebben we de lijken verbranding gezien, wel eens waar vanop een afstand. Ook zijn we op de Ganges gaan varen, dit was gezellig, we hebben uitleg gekregen over de gebouwen naast de Ganges.
Om terug in Kolkata te geraken was een leuke uitdaging. Onze trein had ongeveer 17u vertraging en we waren te laat om een andere trein te boeken. Dat was even in spanning afwachten of we wel optijd terug in Kolkata aankwamen voor onze vlucht naar huis. Gelukkig waren we optijd voor onze vlucht.
Deze week is de tijd voorbij gevolgen. Deze week was een
afwisselende week. Maandag was ik ziek, wat geen leuke ervaring is om mee te
maken tijdens een dag van 40°C. Maar ik was niet alleen, dus konden we samen
naar afleiding zoeken. Dinsdag was ik beter en ben ik terug naar stage gegaan. Vandaag
heb ik het rustig gehouden, ik ben naar de indoor gegaan en hier de mensen hun
dagelijkse behandeling gegeven. Ook de therapie met mijn volgcliënt stond op
het programma. Haar mobiliteit en motoriek gaat er goed op vooruit, er is een duidelijke
positieve evolutie waar te nemen aan haar rechter ledemaat. In de namiddag was
er de voetbalmatch. En ook deze maand hebben, tot grote spijt van Dr Sujit, de
traditie verder gezet en verloren ;P. Deze keer heb ik niet kunnen meedoen met
de match aangezien ik nog niet 100% genezen was. De rest van de week was het
voornamelijk indoor en therapie. In de indoor zijn er regelmatig nieuwe patiënten
en tijdens de therapie is er een kleine evolutie waar te nemen gedurende de
week. Op donderdag en zaterdag ben ik nog eens naar de outdoor clinics gegaan.
Zondag ben ik samen met 4 andere vrijwilligers naar een waterpretpark gegaan in
Kolkata. Dit was een speciale ervaring, overal werden er fotos van ons
getrokken. Ook heeft een lokale vrouw het voor ons opgenomen omdat er een man
ons constant aan het filmen was. Over het algemeen was het een relaxerende dag,
we hebben ons allemaal kunnen ontspannen en amuseren. We hebben de dag
afgesloten om samen nog iets te gaan eten en over onze ervaring van de dag te
praten met de dochter van Dr Sujit. Volgende week is mijn laatste stage week ☹.
Door mijn ziek zijn en een aantal drukke dagen, is het dan toch
gelukt om jullie op de hoogte te brengen van de gebeurtenissen van week 4 en 5
De tijd gaat hier snel voorbij, ook week 4 zit er al op.
Deze week waren en veel lange en drukke dagen.
Zo heb ik op maandag in de outdoor clinic geholpen en 2 meetings gehad. Dinsdag
ben ik een secundaire school gegaan en de lessen gevolgd en zelf een aantal
verhalen vertelt, dit samen met 2 andere meisjes. In de namiddag was ik druk
bezig om mijn verblijf in Dhaki voor te bereiden met de mede vrijwilligers.
Woensdag was het vroeg vertrekken richting Dhaki, onderweg zijn we gestopt voor
ontbijt. Bij aankomst konden we (Robin, Karolina en Emelie) eerst onze kamer
bekijken en thee drinken. Daarna was er de outdoor dat op het programma stond.
Na de outdoor zijn we eerst naar een woman pease counsel gegaan en gepraat.
Vervolgens zijn we naar een bibliotheek gegaan, deze wordt zaterdag officieel
geopend. Woensdag zijn we naar een eiland gegaan en hebben we een microcredit
bijeenkomst gezien en meegemaakt. Met op de terugkomst het koe en geiten
project. Dit betekent dat IIMC een koe of geit aan een gezin geeft en in ruil
geeft dit gezin het eerste kalf/ lam terug aan IIMC. In de namiddag zijn we
naar een ander eiland gegaan en daar hebben we een secundaire school, een
tempel en een primaire school bezocht. We hebben één nacht overnacht in de
primaire school. De volgende dag hebben we examentoezicht gedaan in deze
primaire school. In de late namiddag zijn we dan teruggekeerd naar Dhaki.
Zaterdag stond er dan een andere primaire school en outdoor op het programma.
In de namiddag hebben we allemaal de opening van de bibliotheek mogen bijwonen.
Na de opening zijn we nog gaan vissen en een high school bezocht. In de high
school waren geen studenten meer omdat de school al gedaan was. Tegen de avond
zijn we dan teruggekeerd naar Kolkata. Zondag was mijn vrije dag, samen met een
paar anderen zijn we nog wat laatste inkopen gaan doen voor de sociaal diner.
Dit is een diner met het gezin van Dr Sujit en met alle vrijwilligers. Dit was
een leuke en gezellige avond.
En niet alleen week 4, maar ook week 5 is al weer voorbij
gevolgen. Deze week heb ik veel therapieën kunnen doen met mijn volgcliënt en
heb ik ook een tweede volgcliënt. De therapieën bestaan vooral uit arm- en
handmotoriek en ADL training. Voor mijn andere volcliënt bestaat de therapie
uit snoezelen en mobilisatie en positionering. Dit is samen met de kinesist, ik
heb haar al verschillende keren kunnen volgen en hebben onze denkwijze kunnen
uitwisselen.
In het algemeen blijven maandagen het langst, we hebben dan onze wekelijkse
meeting met Dr Sujit.
Ik begin steeds meer mijn weg te vinden in het project, ik focus mij vooral op
handicapcentrum, kinderdagverblijf en indoor clinic. Alle andere projecten
blijf ik zeker nog volgen. Het lukt steeds beter om met de mensen te
communiceren, de taal blijft een moeilijkheid maar de lichaamstaal begint te
komen. Ik merk zelfs dat ik bepaalde gedragingen overneem en daarom ik en ook
zij beter verstaanbaar zijn.
Deze week ben ik 2 dagen ziek geweest. Een keer was niet zo erg en kon ik de
volgende dag terug meedraaien in het project. De andere keer was zondag bij het
terugkomen van het verkennen van Kolkata. Hier ben ik zondag avond en maandag
een hele dag ziek geweest. Wat niet wegneemt dat het hier super tof is en het
bezichtigen van Kolkata een aangename bezigheid is. Wat Robin en ik precies
gaan bezichtigen zijn, waren de Khali tempel, Victorial memoriol en
planetarium, met een stop in de tattooshop waar Robin een tattoo heeft laten
plaatsen.
Met een paar dagen vertraging, is hier de update van week 3
Maandagen zijn altijd lange dagen hier, want om 18u is er start er de wekelijkse meeting met Dr Sujit. Dinsdag was het een rustige dag, het dagcentrum en een meeting met Bernali stond op het programma. Vandaag heb ik de afspraken voor de schoolbezoeken van de volgende weken.
Woensdag was er de hele dag het netwerk programma. Dit wad 3u heen en 3u terug rijden met de auto. Wel de eerste twee keren wagen ziek heb ik dus ook al meegemaakt. Ter plaatsen moest ik iets presenteren en werd dit ter plaatse vertaald in Bengaals, in het begin een vreemd gevoel.
Donderdag was er dan het eerste schoolbezoek. Dit was een leuke en aparte ervaring, in het begin moesten we een verhaal vertellen en daarna zingen. Na de pauze mochten we dan lessen volgen. In de namiddag heb ik samen met Dr Sujit een volgcliënt besproken die ik de rest van mijn verblijf ga opvolgen.
Vrijdag heb ik mijn volgcliënt kunnen observeren tijdens de ADL. Daarna ben ik nog even langs het dagcentrum gegaan en met de kinderen gespeeld.
Zaterdag was het een rustige dag. In de voormiddag heb ik met de indoor patiënten gepraat en met de kinderen gespeeld. In de namiddag ben ik nog even langs het handicapcentrum geweest.
Ook week 2 zit er al weer op. Hier een samenvatting over de afgelopen week.
Deze week verliep vlotter dan vorige week. Dit doordat ik de
werking al beter ken en weet wat er verwacht wordt. De planning van de dagen zag
er ongeveer hetzelfde uit; maandag, dinsdag, donderdag en zaterdag voormiddag
voor de outdoor clinics en met zelf ingevulde activiteiten in de namiddag. Woensdag
en vrijdag was het voormiddag indoor en namiddag eigen invulling.
Maandag en dinsdag waren 2 lange dagen. Maandag omdat er
begonnen werd met de outdoor clinic, dit was rustiger dan vorige week. Vervolgens
was er de indoor patiënten bezoeken. Dinsdag begon in de outdoor clinic en tegen de avond een meeting met Dr Sujit.
Woensdag voormiddag is het patiënten behandelen en bloeddruk
meten en vervolgens met de patiënten praten over hun week en interesses. In de
namiddag stond er een meeting met Bernali gepland. Dit was interessant want het
ging over de scholen, kindjes sponseren (op afstand adopteren) en over de
mogelijkheid om zelf les te geven.
Voor donderdag was er de zelfde outdoor als maandag, het was
even rustig als op maandag. In de namiddag ben ik samen met nog een paar
anderen naar het handicapcentrum gegaan. Hier waren een aantal nieuwe gezichten
voor mij.
Op vrijdag stond er een outdoor clinic gepland voor 4
personen, maar er konden maar 2 personen mee. Dus zijn Robin en ik naar het
dagcentrum gegaan. Hier zitten kinderen van verschillende leeftijden. Dit was
zo leuk, zeker om al die kinderen te zien spelen met de ballonnen die ze van
ons hebben gekregen, ook zagen we hoe de kinderen het alfabet leerden in het
Engels.
Zaterdag was er een heel geregel om toch met 4 personen naar
de outdoor te kunnen gaan. Dit resulteerde in 11 personen in 1 jeep. Dit was
gezellig maar wel krap. En voor de derde keer deze week zijn we met een groep
naar het handicapcentrum gegaan.
Zondag is altijd onze vrije dag. We zijn een aantal tempels
gaan bezichtigen en naar een groot winkelcentrum geweest. De tempels waren wel
kleiner dan verwacht en het winkelcentrum dan weer veel groter dan verwacht.
De 2e stagedag: in de voormiddag outdoor clinic. Deze is kleiner dan de outdoor clinic van maandag. Hier is een prachtig uitzicht. De rit naar en terug was hobbelig. In de namiddag was er een lange traditie gepland, namelijk de voetbalmatch met een lokale voetbalploeg. En ook wij hebben de traditie verder gezet en zijn dus verloren tegen de lokale voetbalploeg. Na de match had de hele groep Indische kookles, het resultaat was lekker. Het was een leuke maar lange dag.
Woensdag voormiddag stond de indoor clinic op het programma en in de namiddag Bengaalse les. In de indoor moet je mensen behandelen en de bloeddruk meten, als dit gedaan is heb je tijd om de mensen te leren kennen. De Bengaalse les is handig om de taalbarrière te verkleinen, maar is zeker niet gemakkelijk om te leren. Natuurlijk zijn we hier nog een tijdje en zal ik nog veel bijleren.
Op donderdag is er standaard dezelfde outdoor clinic als op maandag. Alleen op donderdagen is het rustiger dan op maandagen. Hier kon ik meteen mijn Bengaalse woorden oefenen. In de namiddag hebben Robin en ik ballonnen uitgedeeld aan de kinderen en aan de volwassenen, hier was iedereen heel blij mee. Na 16u zijn wij met een groep naar het handicapcentrum gegaan. Hier heb ik kennis kunnen maken met een aantal kinderen en heb ik al gezien hoe ze hier mobilisatie van de onderste ledematen doen.
En op de 5e stagedag stond er weer een outdoor clinic op het programma, deze was heel afgelegen en de rit werd gedaan met een jeep. De plannen van de namiddag werden veranderd omdat er een vastberaden vrouw 6 vrijwilligers wou om mee naar het woman peace consultant te gaan. En konden we niet naar het handicapcentrum. De rit naar daar gebeurde ook met de jeep.
Zaterdag was het een rustige dag. In de voormiddag was het de indoor clinic en met de patiënten praten en muziek luisteren. In de namiddag was er de medische check-up voor de kinderen van het handicapcentrum. Hier heb ik zelf niet actief aan deelgenomen, maar gekeken wat er allemaal gedaan werd. 's Avonds was het met de hele groep gezellig op het dakterras genieten van onze avond vrij en dat we de volgende dag een dagje vrij hebben.
Zaterdag ben ik vertrokken naar India en zondag ben ik aangekomen in Kolkata. Dit duurde ongeveer 23u voor ik aan het gasthouse aankwam.
Bij de aankomst was er al meteen een warm welkom door de persoon die mij binnen liet en mij een rondleiding gaf.
Na het uitpakken heb ik nog wat geslapen, daarna hebben 3 Spaanse meiden Robin, Senne en mij meegenomen om ons een beetje wegwijs te maken voor de volgende dagen. We zijn naar een winkel gegaan waar ze onder andere kleding hadden. Ook naar een bank waar we ons geld konden inwisselen/ afhalen in roepies.
De terugweg naar het gasthouse hebben wij 3 de weg alleen terug gedaan en onderweg iets gegeten in een restaurant dicht bij.
In het gasthouse heb ik nog wat voor school gewerkt en vervolgens in bed gekropen. Tegen de late avond werd ik terug wakker en ben ik gaan rondkijken wie er allemaal nog wakker was en met hun nog wat gepraat.
Wat zeker leuk was, is dat wij alle 3 meteen in de groep werden betrokken.
Maandag, mijn 2e dag in Kolkata en meteen ook de eerste dag stage. De stage was vandaag in de grootste outdoor clinic. Hier hebben 2 Japanners, Robin, Senne en ik een rondleiding gekregen van een vrijwilliger. Na de rondleiding was het tijd voor de mensen te behandelen. In het begin was dit chaotisch voor mij en ik wist niet goed wat ik moest doen en wat er van mij verwacht werd. Per persoon werd ik goed geholpen door de andere vrijwilligers die al meer ervaring hadden. Na verloop van tijd wist ik wat ik moest doen en verliep het al veel vlotter.
Na de outdoor clinic zijn we met de hele groep iets gaan eten en vervolgens naar de indoor clinic gegaan. Hier moesten alle nieuwe vrijwilligers, waaronder ik, ons inchecken. Dan volgde de eerste les Bengaals, hier vond ik het moeilijk om te kunnen volgen. Dit is normaal aangezien we ook samen zaten met de andere personen die al langer de lessen kregen.
In het algemeen was het vooral wennen aan het verkeer. Dit verloopt helemaal anders dan in België en om eerlijk te zijn gaat het nog zeker enkele dagen duren vooraleer ik gewoon ben aan alle auto's die toeteren, dit doen ze om te laten weten dat ze achter iemand rijden en willen voorbij steken.
Ook het eten zal een leuke uitdaging zijn, want niet pikant is toch al pittig voor mij.
IIMC is een organisatie die is opgestart door Dr. Kumar Sujit. Het is klein begonnen en is momenteel uitgegroeid tot een grote organisatie met 1 indoor kliniek, verschillende outdoor klinieken en 32 scholen. Ze richten zich vooral op de gezondheid van moeders en hun kinderen, geletterdheid, vrede en solidariteit.
Het personeel krijgt hulp van vrijwilligers, dit zijn studenten die stage komen doen ofwel mensen die nog niet of niet meer studeren.
Het centrum is gelegen in West-Bengalen, meer bepaald in Calcutta.
Ik zit in mijn derde jaar ergotherapie en ga binnenkort voor 8 weken naar India voor buitenlandse stage. Deze stage ga ik doen bij de organisatie Institute for Indian Mother and Child (IIMC).
De reden dat ik voor buitenlandse stage kies is: dit is een unieke kans, je leert veel van andere culturen en van de mensen en hoe zij het daar aanpakken.