|
Hallooooooo
.
Nu we de mensen uit ons dorp al een beetje beginnen te kennen, gaan we steeds naar hunne voetbal zien. Ze spelen op een plein van zand. De lijnen trekken ze met hun voeten. Elke match heeft wel een scheidsrechter en twee lijnrechters. Ma ze laten goed doorspelen ze. Tgaat er echt brut aan toe. Moesten die mannen een grasplein hebben en fatsoenlijke schoenen, ze zouden er in België nog iets van kunnen leren.
Dinsdag ben ik en dimitri naar Kanilai geweest. Dit is het dorp waar de president woont. We wilden zijn dierenpark gaan bezoeken omdat daar veel wilde dieren zitten zoals giraffen, zebras,
Veel dieren hebben we niet gezien. Alé, toch de wilde dieren niet. Degene in de kooien wel maar daarvoor kunt ge eve goed naar de zoo gaan. Achjah, wa ge ook doet hier, ge zijt int zak gezet. Ma toch was het ne hele schone dag. De dingen die we gezien hebben op weg naar daar waren echt de moeite.
Onze chauffeur zijn vrouw was die nacht bevallen. Op de terugweg zijn we haar ff gaan bezoeken. Over de kliniek ga ik zwijgen. Ni te omschrijven. Ma het kindje, echt e schoon boeleke. Zwiert ze da daar op mijne arm. Echt schoon ma er was wel e geurke aan. Kdenk ni da ze da kindje wasse als het ter uit komt. Dus ge kunt u al voorstelle
Gistere ben ik met vrienden naar Ginack Island getrokken of ook wel palmtree island genoemd. Een paradijs voor marihuanaliefhebbers. Ze telen daar bijna niks anders en bijgevolg doen ze daar ook niks anders. Smoren tege de sterren op. Zelfs in hunne thee doen ze da spul. Ne ongelukkige mens komt ge daar wel ni tegen.
Dit was echt een van de mooiste en avontuurlijkste dingen die ik al gedaan heb.
Eerst met de auto tot in Banjul om daar dan met de ferry naar Barra te gaan. We hebben drie uur moeten wachten eerst we met die auto op de ferry mochten. Zo ne corrupte boel. Ze laten enkel de gene erop die goed betalen. Uiteindelijk hebben wij het ook zo moeten doen. Daar was een ander koppel van België dat al van 8u s morgens aan het wachten waren. Twas toen 14u. Wij zaten nog voor hen op de boot. Dan weer die helse tocht op de ferry. Éénmaal van de ferry was het enkel nog tot ginack island. Het eiland ligt echt in the middle of nowhere en we wisten de weg ni. Is daar ne militair me ons meegegaan. Gelukkig. Da was echt een tocht van meer dan een uur door de broes. Het enige wa we tegengekomen zijn waren wilde koeien. Dit was een safari die ge ni schoner kunt doen. Onvergetelijk. Eindelijk het eiland in zicht. Nu moesten we weer met zo een hout makeliek bootje naar da eiland. Manman, me vijf ware ze me potten het water uit de boot aan het scheppen. Ma twater kwam er sneller in dan uit. Kwas blij da we aan de overkant waren. Eindelijk aangekome, denkt ge ff te relaxen, ma nee. We moesten op zoek naar een slaapplaats want het was te ver om terug te keren. Hebben we daar ergens in een hutje geslapen zonder elektriciteit, zonder stromend water, zonder toilet,
ja, da was mij iets. Ma echt super mooi.
De vakantie is bijna gedaan. Maandag begint het lesgeven terug. Tgaat weer even wennen worden. Maarjah, eigenlijk is elke dag hier wel wat vakantie door het weer en de omgeving. Tot nu toe heb ik nog ni veel zin om terug naar huis te komen. Er is hier veel te veel te beleven en jah, ben hier graag.
P.S.: Het wassen begint steeds vlotter te gaan
Krijg toch nog geen opmerkingen da ik stink ofzo
;)
Tot de volgende,
Sara.
19-04-2009 om 16:23
geschreven door Sara 
|
Ma genoeg daarover... Het is nog niet zo ver.
