|
Het hoofdgerecht zit er op, nu nog het nagerecht. Het is niet dat ik op mijn geld zit maar soms verbaast het me toch hoeveel geld mensen aan eten kunnen geven. Eten dat gewoon veel te duur is voor wat het maar is. Maar dat terzijde, er waren al drie gangen voorbijgegaan en er was nog steeds niet gepraat over het onderwerp waarom we hier zijn deze avond.
Ik had moeten zwijgen want net op dat moment komt het hoge woord op tafel. Serge neemt het woord en zegt de naam van mijn zoon en zijn zoon. Vooral de naam van zijn zoon hoor ik vaak vallen. Rick is diegene die spijt heeft van het voorval, Rick die piekert, Rick die meer teruggetrokken is, Rick zijn schoolresultaten die achteruitgaan. En hoe graag ik ook wil beamen dat Michel ook spijt heeft van het voorval kan ik het gewoon niet, omdat het gewoon niet waar zou zijn.
Nu dacht ik dat het hoogste woord er uit was. Had ik het weer verkeerd ingeschat. Serge wil zich door deze gebeurtenis terugtrekken als kandidaat minister-president en een persconferentie houden waarin hij alles opbiecht. Ik dacht even dat ik het misbegrepen had. De grond zakte weg onder mijn voeten. Dit bracht niet alleen schade aan Serge, maar ook aan Michel en aan Rick. Aan hun leven nu, maar vooral ook aan hun toekomst. Mijn maag trok samen, ik voelde mij hart kloppen in mijn keel, ik merkte half dat Babette weer begon te huilen en Serge, die bleef maar doorratelen dat hij het niet voor hem deed maar om voor iedereen goed te doen. Alles in mij sloeg alarm en met een blik vol paniek keek ik naar Claire, we konden dit niet laten gebeuren!!
|
