Wil je een schenking doen voor het project? Zelfs enkele euro's maken in de Filippijnen een verschil. De school en de kinderen zullen heel dankbaar zijn! Je kan het geld storten op de rekening van de Bouworde: 431-7100231-92 met de vermelding 'Schenking Sta
Rita school Filippijnen'. Het geld wordt dan doorgestort naar het project. Alvast enorm bedankt!
Sarah @ Philippines
Mail me: sarah.dr@hotmail.com
14-03-2008
uitstel uitstap
Hallo!
Hier ben k weer! De trip voor de Green School Contest is
verzet naar de laatste donderdag, 27 maart. De reden is een bijgeloof. Gisteren
zei de directeur van de school dat hij na de vergadering met de leerkrachten
een slecht gevoel had. Blijkbaar is er hier, vooral in Nueva Ecija, een sterk
bijgeloof dat een uitstap met het 6de leerjaar vlak voor de Graduation Day
ongeluk brengt. Er worden hier nl. zelden totnooit uitstappen gedaan. Alleen in het 6de
leerjaar wordt op het einde van het schooljaar soms een daguitstap gedaan. En
op die uitstappen gebeuren blijkbaar af en toe eens ongelukken. Op de plaats
waar wij naartoe gaan zijn al eens kinderen verdronken door een flash flow.
Maar de veiligheidsvoorschriften zijn hier echt onveilig. Wij gaan niet op die
plaats zwemmen waar die kinderen zijn verdronken maar op een veiligere plek. Alleszins, de uitstap is dus verzet naar 2 dagen NA de
graduation day. (Alsof dan plots niets meer kan gebeuren) t Is soms toch echt moeilijk
om begripvol te zijn t.o.v. bepaalde geloven hier. Tolits vertelde bv. dat ze al eens een geest gezien hebben
in Cabiokid. En iedereen van de staf had ze gezien, dus het was echt waar zei
hij. Een meisje, helemaal in het wit, wandelde voorbij. Hoe reageer je op zoiets absuurds? Ik vind het echt
belachelijk en absurd maar zij geloven er heel sterk in. Dus ik sta zo soms op
het punt van te beginnen lachen met hun absurde geloven en verhalen, maar ik
moet me serieus houden en zo spreken dat ik hen niet kwets.
Voor de rest is het hier rustig. 'k Heb deze morgen geholpen met het openen van bepaalde vruchten voor het maken van kussens. In de vrucht zit zo'n een pluizig iets dat in de kussenslopen wordt gestoken. Morgen werken we er verder aan. We hebben 32 kussens nodig! De action board is bijna af. De laatste aanpassingen nog en bijpassende foto's zoeken. Ook eventjes naar school gegaan om een paar dingen te bespreken en vragen. En naar de post voor nog brieven te sturen voor het briefwisselingsproject. Dat was mijn dagje.
k Heb eerlijk gezegd niet veel spannends te vertellen. k
Ben gewoon echt van alles aan het genieten. Voor de projecten is alles nu zowat
afgerond. Voor de Green School Contest gaan we zaterdag op uitstap
naar watervalletjes. k Heb er wel zin in :) Het briefwisselingsproject ligt op dit moment nogal stil. De
leerkrachten zijn allemaal bezig met verbeteren van testen en het schrijven van
rapporten. Ik hoop dat ze nog 1 laatste brief schrijven, maar we zullen zien. Maandag hebben we een evaluatievergadering over de Green
School Contest, het briefwisselingsproject en mezelf. Maandag komen dan ook de
5 Oostenrijkse theologiestudenten aan. En volgende week is het Holy Week dus
dan is er hier vanalles te doen. Zaterdag beginnen de activiteiten: een hele
dag zullen er mensen gebeden en stukken uit de bijbel zingen in een microfoon.
Pfff! Op de 24ste en 25ste is er dan Recognition Day en Graduation
Day op school. En op 28 maart geef k een afscheidsfeest. De 29ste begint hier
een training over permacultuur vandaar het feestje op de 28ste. Maar eerst ga ik dus dat action board met de activiteiten
van Cabiokid afwerken en ga k met Luz oefenen op de computer. k Ben ook volop
mijn permacultuur-ecologisch-droomhuis aan het tekenen en in een boek aan het
lezen over permacultuur. t Is echt superinteressant. Gewoon common sense in 1
boek. Ik zou er zelf niet direct op komen maar als je het leest dan denk je ja
natuurlijk en waarom doet iedereen dat nog niet zo.'k Ben gisteren nog naar de fiesta geweest in de barangay van Totoy. Met videoke, eten en veel bier. Iedereen was er al vrij zat en hun Engels was heel beperkt dus k ben niet zo lang gebleven. Wel 2 liedjes gezongen :)
Gisteren zeiden ze in het nieuws dat de zomer begonnen is. Het is hier nu snikheet. Tussen 10 uur 's morgens en 5 uur s' avonds kan je niet langer dan een paar minuten in de zon staan. Zo heet is het! Gelukkig zijn er in Cabiokid heel veel bomen dus er is veel schaduw. Er is een koel windje dus in de schaduw is het wel te doen (zolang je niet te veel beweegt:). Op de boerderij liggen alle activiteiten nu zowat stil. Het is te warm om in het veld te werken. Er zijn nu wel heel veel bezoekers en trainings en zo. Ik zal proberen om een beetje zon mee te nemen naar Belgie, ze hebben er hier toch meer dan genoeg :)
Zondag zijn we dus naar Gapan gegaan. t Was wel gezellig.
Naar Gapan gaan, wil zeggen, naar het winkelcentrum Waltermart gaan. k Heb
vanalles gekocht: yoghurtjes en zo, 2 kookboekjes met Filippijnse gerechten, 13
paar lenzen (want t is hier 1,5 euro per paar!), We zijn ook naar de cinema gegaan. Naar een Taglish film
(Tagalog en Engels gecombineerd). t Was echt een leuke film! My big love.
Het typische verhaal over een dikke rond-de-dertiger die wil afslanken voor een
bepaald meisje en dan uiteindelijk verliefd wordt of zijn personal trainster.
Maar t was echt heel grappig en k heb de film goed begrepen. Maandag heb k geen lesgegeven omdat k mij niet goed
voelde. Mijn keel en hoofd deden pijn en k was heel erg moe. k Heb de laatste
week niet zo goed geslapen. Maar maandag heb k echt de hele dag geslapen. k
Moet echt uitgeput geweest zijn. Gisteren kon k ook geen lesgeven want de leerkrachten van
het 6de moeten bijzitten. En vandaag heb k ontdekt dat k waarschijnlijk niet
meer zal lesgeven. Er is nu de ene grote test na de andere en de leerkrachten
willen zo veel mogelijk herhalen met hun klas. k Heb daarnet brieven verbeterd voor het
briefwisselingsproject om het werk van de leerkrachten wat te verminderen. En
daarna heb k nog wat verdergewerkt aan het action board met de activiteiten
van Cabiokid.
'k Had nog wel graag nog 2 weekjes les gegeven maar 't wordt nu dus echt uitbollen en alles in order brengen de
komende 3 weken.
Hello!
De vrouwenweek is ondertussen voorbij. t Was wel leuk. Soms, als er te veel gebabbeld werd, heb k wel efkes niet meegedaan. Op woensdag hebben de vrouwen een weefsessie gegeven op de school. Voor 30 kinderen uit het 5de en 6de leerjaar. T Was echt een succes! Zowel de vrouwen als de kinderen hebben enorm van genoten en de kinderen waren erg geinteresseerd.
k Ben voor de moment weer een beetje meer homesick. k Begin het uitgaan met vrienden van mijn eigen leeftijd te missen. Dat is iets wat k nu al 6 maanden niet meer gedaan heb. Geen fuiven, geen cafeetje, geen dansen, Maar geen nood, ik zit niet de hele tijd te treuren. K Heb het gewoon efkes wat lastig. Nog 4 weekjes. En ik ga echt zo veel mogelijk van die 4 weekjes genieten.
Morgen gaan we naar Gapan. We gaan daar o.a. naar de cinema. Das wel leuk.
En dinsdag heb ik normaal gezien een boottochtje met 1 van de leerkrachten. Maar t is wel iemand die al een paar keer een afspraak heeft afgezegd dus we zien wel.
Nog 2 weken echt lesgeven.
Dan is het de week voor Pasen. Dan zijn die 5 Oostenrijkers hier en de directeur van de school vertelde me dat de meeste kinderen dan niet naar school komen. Die donderdag en vrijdag zijn officiele verlofdagen.
Hier, in het dorp waar ik woon is er een bijzondere traditie rond Pasen. Sommige mensen dragen een zwaar kruis, laten zich geselen/of geselen zichzelf en laten zich dan aan het kruis vastbinden. Niet nagelen, gelukkig. Maar Bert zegt dat het erg bloederig is en dat als je te dicht staat, je het bloed op je voelt spatten. K Ga dus op een veilige afstand staan zodat k af en toe kan wegkijken.
Daarna is het nog 1 weekje met o.a. een afscheidsfeestje. Vanalles en nog wat dus.
K Zit hier eigenlijk in t donker op de laptop te typen in het internetcafe. De elektriciteit is weer uitgevallen.
Wat ik vertelde over het praten voor 100 mensen, dat gaat waarschijnlijk niet door. En als die mevrouw toch nog belt, gak toch zeggen dat k niet kan want eigenlijk zie ik dat toch niet zo goed zitten. t Is zo een beetje als voor alle leerkrachten van een scholengemeenschap praten. k Voel mij nog veel te jong en onervaren om dat te doen.
Ok, we zijn nu een 20 minuten later, en de elektriciteit werkt weer.
Terug op skype met thuis☺
Bye bye
De vrouwenweek is gisteren goed van start gegaan. De activiteiten zijn echt leuk. Deze voormiddag was het een rondleiding in Cabiokid, kheb nog steeds bijgeleerd. En deze namiddag hebben we leren een matje vlechten. Echt moeilijk maar kheb toch een half matje gemaakt. :) Daarna hebben zij het afgewerkt of ik zat morgen nog bezig :) Maar soms is het veel uitleggen en babbelen en dan kan ik de conversaties (in het Tagalog) niet volgen. Dan is het dus wel even saai. Voor het weven hebben ze mij alles in het Tagalog uitgelegd en veel getoond natuurlijk. kHaal nu al mijn minuscuul beetje Tagalog uit de kast. En k kan toch redelijk goed mijnen plan trekken. Morgen bezoeken we de school. k Ga jullie nu laten want Tolits is op mij aan het wachten.
Deze week was nog steeds vrij druk en het ziet er naar uit
dat het nog wel eventjes zo zal blijven. Maar t is zeker niet teee druk,
gewoon vol. Deze namiddag hebben we weer Ekolaro met de kinderen uit de
buurt. We gaan sorteervuilbakken maken voor de school, uit bamboe. Met sjorren
en zo. Maandag heb ik een boottochtje op de rivier met 1 van de
leerkrachten. Zij woont aan de rivier. Maandag komen ook 9 vrouwen uit het zuiden van het land naar
Cabiokid. Ze blijven tot vrijdag. Ik ga volgende week dus niet naar school
aangezien er maandag toch al geen school was en donderdag en vrijdag zijn er
regionale testen de hele dag. Het zal wel vooral in het Tagalog te doen zijn. Das wel wat
minder. Maar we gaan ook leren weven en we bezoeken de
school, maken compost, vegetable beds, Voor de week daarna ben k uitgenodigd om te spreken voor
een hele groep leerkrachten. Ik vermoed zon 100-tal. Over dingen uit ons
onderwijs die de leerkrachten hier ook kunnen toepassen. Ik denk dat k
misschien iets zal vertellen over ervaringsgericht leren want dat wordt hier
nog niet veel toegepast. Van 16 t.e.m. 24 maart komen 6 Oostenrijkers naar Cabiao. Ze
zullen 1 nacht in Cabiokid verblijven en dan naar gastgezinnen gaan in Cabiao.
Daar kijk k wel naar uit. Ik weet niet hoe oud ze zijn maar Tolits zei youth
en a bit older then you dus ik vermoed eind de 20. Op 23 maart is het Pasen dus dan willen die Oostenrijkers de
kruisigingen zien hebben ze al aan Tolits verteld. Daar ga k dus ook mee
naartoe normaal gezien. Gelukkig worden ze in Cabiao niet aan het kruis genageld
maar vastgebonden. Het vastnagelen is in een verdere stad maar dat wil k echt
niet zien. En dan de week na Pasen zijn er op de school voorbereidingen
voor de graduation day want eind maart is het einde van het schooljaar. Dan zal
het dus nog efkes op t gemakje zijn voor de laatste dagen. Daarnaast heb k in Cabiokid ook nog mijn taakjes. Het action board moet nog afgewerkt worden met de
activiteiten van Cabiokid. Ik ben een stappenplan aan het uitschrijven voor Luz over
het gebruik van de computer. Echt de basis. De computer opstarten, een map of
document openen, word, iets opslaan op een usb, Nu ben ik ook nog bezig met het voorbereiden van die
vrouwenweek. De planning opstellen. Daarnaast moet ook nog het een en ander gebeuren voor de
green school contest en de briefwisseling. Die moeten ook nog geevalueerd
worden.
Je ziet, veel kleine dingen. Maar k heb nog 5 weken om
alles in orde te maken dus dat lukt wel. t Is veel, maar t duurt allemaal niet
zo lang.
Hier het lang verwachte verhaal de 2 fantastische weken met
Sam. Velen waren enorm nieuwsgierig in Cabiao om Sam te zien. We
kwamen vorige week zaterdag s avonds aan. Eerst nog wat gebabbeld, Sam heeft
met Tolits geschaakt, en dan gingen we gaan slapen. Zondag wasten we eerst al onze kleren en handdoeken en zo
(met de hand). t Was wel grappig om ons bezig te zien denk k. We hebben er
bijna 2 uur mee bezig geweest of zo. Dat weekend was er net dorpsfeest. Zon beetje als rond de
oogststoet bij ons: een stoet met reuzen, een fanfare, trommels, versierde
wagens met superschattige kindjes of travestieten, . t Was wel heel erg druk
want t was op de highway. Das zon beetje als de Antwerpse steenweg bij ons
maar dan kleiner maar evenveel verkeer. Er was ook een grote markt. En alle families eten veel, er
was een extra dag verlof, Net als bij ons dus J s Avonds kochten we pizzas voor iedereen in Cabiokid. We
konden meer eten dan verwacht want bijna iedereen verkoos blijkbaar rijst boven
pizza. Die Filipinos ook! Geen maal zonder rijst! Ach ja, meer voor ons. Maandag gingen we naar de markt en wandelden we rond in
Cabiao. We liepen langs de rijkere huizen, door de armere straatjes, langs een
brug met prachtig uitzicht op de rivier, Dinsdag gingen we in de voormiddag de school bezoeken. Zo
grappig! De leerkrachten van grade 6 hadden alle 4 zon mega smile op hun
gezicht J
We gingen eens rond op de school en ik stelde Sam aan iedereen voor.
Die namiddag vertrokken we naar Banaue. T Was weer een heel
gedoe met tricycles, jeepneys en een bus. Telkens met onze trekrugzak erop en
eraf. Uiteindelijk zaten we vast in een dorp van waaruit geen jeepneys meer
vertrokken. We moesten naar de vorig stad terug om daar in een hotel te
overnachten. We zaten nog steeds op 60 km van Banaue. Ondertussen waren ook
alle restaurants dicht dus aten we chips, kokosnoottaart en nootjes als
avondmaal. Heel gezond J De volgende dag dan met de jeepney naar Banaue (na nog eens
overstappen).
De rijstterassen in Banaue waren wel heel mooi. Ook in Batad
waren ze heel mooi. Maar telkens stonden er echt van die heel vuile, arme
huizen tussen. Helemaal zwart en stinkend naar de pis. Er spraken ons ook
steeds mensen aan om ons een gids aan te smeren of andere dingen te laten doen
voor geld. Zo was er een oude man die ons het skelet van zijn grootvader toonde
dat hij in doeken gewikkeld bewaarde volgens de oude tradities. Daarna vroeg
hij 100 pesos. Echt stom. En ocharme die opa! De rijstterassen waren wel echt indrukwekkend. Overal waar
je keek waren er manshoge rijstterassen. We gingen in Batad ook naar een
waterval. t Was wel lastig: 5,5 km op en af op trappen. Maar dat was wel goed
voor de fysiek. Batad hebben we trouwens bezocht met 2 Argentiniers die we
in Banaue leerden kennen. Heel sympathieke mensen. We voelden ons wel klein
want ze hadden gelijk al gans de wereld gezien. Alle toeristen die we zijn tegengekomen waren telkens een
stuk ouder dan ons. De jongste waren 30. Vrijdagnacht gingen we dan met de nachtbus rechtstreeks naar
Manila. Die dag was echt een vervloekte dag. We gingen eerst naar
een gigantisch winkelcentrum Robinsons place om schoenen te vinden voor mij.
Geen enkele van de 6 schoenwinkels had vrouwenschoenen in maat 41. Daarna gingen we naar Mall of Asia.
De naam zegt het zelf, het grootste winkelcentrum van Azie. Zelfs daar hadden
ze mijn maat niet. Zelfs bij de extra big sizes niet. Misschien had ik er wel
gevonden indien ik nog langer had gezocht. 1 van de verkopers ging net een
grotere maat halen toen de portefuille van Sam gestolen werd. Iemand riep That
girls got your wallet! Run! Run! Sam liep in de richting die ze toonde maar
zag niemand en toen was dat meisje ook verdwenen. t Was dus bijna zeker dat
meisje dat riep die de portefeuille had. Maar we hebben ze allebei niet goed
gezien. Dan naar de politie en zo maar er is eigenlijk geen enkele hoop dat we
die nog terug zien. Geen enkele van de 10 verkopers rondom ons of de bewaking
reageerde en ze hadden allemaal niks gezien. Echt erg! Er zat 40 euro in, deels in pesos. Maar t vervelendste is
de id-card, bankkaart en rijbewijs en zo. Gelukkig zat zijn reispaspoort niet
in zijn portefeuille zodat hij geen problemen had in het naar huis gaan. We waren nogal van slag. Die avond gingen we onze zinnen
verzetten in de cinema. Jumper. Wel goed. En daarna overheerlijke pasta
gegeten, desert en wijn. Zondag hebben we dan heel Manila gezien. Eerst naar
Intramuros, het oude Spaanse gedeelte. Dan naar Quiapo, Binondo en Chinatown, het arme en Chinese gedeelte. Vervolgens naar Makati, de chicste buurt.
Van contrasten gesproken. Gelukkig dat het zon drukke dag was want dat maakte het
afscheid gemakkelijker. Sam naar de luchthaven, ik in de bus naar Cabiao.
T Valt nu wel goed mee eigenlijk. k Heb nieuwe energie en
k ben vastbesloten om er nog het beste van te maken. Maar 6 weken meer. t
Gaat echt snel. Langs de ene kant, te snel. Maar langs de andere kant toch
wel te traag ook. t Grappige is: hetgeen ik het meest mis aan Belgie behalve
Sam, mijn familie en vrienden; is eten. Ik werd enorm homesick toen ik het
brood met choco aan t eten was dat Sam had meegebracht. Eten mis ik echt het
meest. Ach ja, nog 6 weekjes wachten.
Hier ben ik terug in Cabiao na 16 superdagen! 'k Heb er enorm van genoten, van de reis met Sam. En nu ben 'k er klaar voor om nog enorm te genieten van deze laatste 6 weken. 'k Ben deze morgen rustig aan terug begonnen met lesgeven. 'k Heb al een lijst(je) gemaakt met wat ik nog allemaal moet doen.
Een uitgebreid verslag over de reis komt later nog want 'k heb nu niet zooo veel tijd.
Even een updatetje... Sam zit hier nu naast mij, ook op een computer. Da's echt gek dat hij hier is. Zelfs na een week nog moeilijk te geloven... te mooi om waar te zijn. 't Is echt zot dat ik dit met hem kan delen. We zijn net in Cabiao na een weekje Bohol. 't Was echt fantastisch! Bohol is een eilandje in de Visayas, een uurtje vliegen van Manila. We sliepen daar in een hotel dat uitgebaat wordt door Belgen. 't Lag zo in een groene vallei, aan een rivier, in the middle of nowhere. En t bestond uit allemaal bamboohuisjes. 't Eten was er echt overheerlijk! En er was massa's te doen. Echt een aanrader, Nuts Huts. We zijn naar de Chocolat hills geweest, daar heeft iemand met een motor ons tussen de chocolat hills rondgereden, zo tussen de dorpjes en zo. De Chocolat hills zijn allemaal kleine bolletjes. We hebben er 1 beklommen, waw, zo'n mooi uitzicht! Dan naar de mooiste vlindertuin die ik ooit al gezien heb. Je mocht de bewegende larven aanraken! De volgende dag gingen we met ons tweetjes met de motor naar de tarsiers. Dat zijn kleine aapjes, zo groot als een hand, met redelijk grote ogen. Je kan ze denk ik alleen hier vinden. Dat was echt zalig met ons tweeen op de motor. Geluk dat Sam met een motor kan rijden. We zijn toen ook naar een winkelcentrum geweest. k Heb daar onder andere schoenen proberen kopen. Proberen, want in de 4 winkels hadden ze geen enkele vrouwenschoen in maat 41! 40 was de grootste maat. En khad juist zooo'n mooie schoenen gezien. Spijtig. K Ga blijkbaar helemaal naar Manila moeten om schoenen te vinden. k Loop nu al 2 weken op mijn slippers omdat mijn eerste paar sandalen door de puppy's zijn kapot gebeten en enkele dagen later knapten mijn andere sandalen spontaan door. k Heb nu dus alleen nog sportschoenen en sandalen. Aleja, k vind wel iets. Alleszins, daarna gingen we naar Pamilacan island. Een mini-eilandje met een omtrek van 12 km. We waren de enige buitenlanders die daar verbleven. Nog mooier dan in de films! We sliepen in een nipa hutje aan het witte strand, tussen de palmbomen. We gingen zwemmen, luierden, snorkelden tussen de koralen, blauwe zeesterren, ZEESLANGEN, grote zeeegels,... prachtig. We gingen ook een paar uurtjes met de boot dolphinwatching doen. Er waren geen walvissen maar we zagen zo'n 40 dolfijnen. Ze kwamen voor de boot springen. We lagen dan elk om beurt vanvoor op de boot en dan zag je zo de spinner-dolfijnen vlak onder u. Sam heeft er eentje kunnen aanraken. Spijtig genoeg mochten we niet in het water want er waren haaien. Maar zo was het ook al echt een zotte ervaring! k Heb spijtig genoeg ook wel mijn eerste en heel zware zonneslag ooit gekregen. Wil k nooit meer meemaken. En na een romantisch avondje, naar de sterren kijken op het strand, zat het bed vol met zandvlooien. Ook niet echt aan te raden. Gelukkig was het de volgende dag opgelost. Het is juist fiesta in het dorp dus vannamiddag gaan we daar een kijkje nemen naar de parade met streetdance. Dinsdag naar de school. En in de namiddag naar Banaue, naar de 2000 jaar oude rijstterassen. Tot schrijfs!
Gisterenavond zijn we toch niet naar die bonte avond gegaan
van de scouts maar vandaag zijn we naar het slot en de afbraak van het kamp
gegaan. t Was wel leuk om te zien. Ook met opening en sluiting in rijen,
vlaggen, tenten, uniformen, klauteren over een apenbrug, Ze leren ook vuur
maken zonder lucifers, knopen leggen, signaleren met vlaggen, brood bakken in
bamboe, k Heb de bezoekers dus niet zo lang gezien. Maar dat is
niet erg. k Had een leuke dag.
Gisteren in Ekolaro ging het over de 5 zintuigen. Allerlei
proefjes en zo. Planten herkennen door te ruiken en te voelen, geblinddoekt op
blote voeten rondlopen en dan zeggen wat je hebt gevoeld, geblinddoekt raden
hoeveel kinderen door je benen zijn gekropen of raden welk voorwerp een bepaald
geluid maakte, Meestal zijn er nu zon 25 kinderen elke week. In het totaal
zijn er zon 40 kinderen die naar Ekolaro komen maar ze komen (gelukkig) niet
allemaal elke week. 25 is echt voldoende want alleen Luz en ik leiden het en we
hebben niet zo gigantisch veel speelruimte. Er is er wel maar we hebben niet zo
1 veld of pleintje of zo.
Als Sam hier is gaan we eerst 2 dagen in Manila blijven. Dan
gaan we een weekje naar Bohol. Daar heb je veel rustige stranden en daar kan je
met walvissen, walvishaaien en dolfijnen zwemmen. Dan 3 daagjes in Cabiao, dus
thuis. Hier gaan we onder andere een wandeling maken op Mount Araryat en er is
net ook een kleine fiesta in het dorp. Daarnaast ga k hem natuurlijk Cabiokid,
de school en het dorp laten zien. En ten slotte 4 dagen Banaue en Batad met
werelderfgoed-rijstterrassen.
Maar eerst deze week nog 4 dagen lesgeven. kGa de kinderen van 6-I en 6-II deze week o.a.
hun huis laten tekenen in front en top view voor het briefwisselingsproject. k
Heb ook ons huis in Belgie getekend als voorbeeld en k ga dat zo wat
uitleggen. Ik ben eens benieuwd naar de reacties van de kinderen. Het grootste
verschil tussen huizen hier en in Belgie is eigenlijk dat in Belgie de huizen
zo veel mogelijk warmte binnenhouden en produceren en hier de huizen de warmte
zo veel mogelijk buiten houden en afkoelen. Hier zie je geen enkel
verwarmingssysteem, geen kapstokken om je jassen aan te hangen, staan overal
ventilators, Daarnaast bieden de huizen hier veel minder privacy dan in
Belgie. In Belgie hebben we zo allemaal een slaapkamer, hier 1 slaapkamer voor
iederen. En in Belgie hebben alle kamers deuren en zijn de muren tot helemaal
bovenaan dicht. Hier niet.
De tuinen van de Green School Contest beginnen er echt mooi
uit te zien. De meeste leerkrachten werken nu enthousiast mee en er komen
steeds nieuwe ideeen bij. Echt tof! De leerkrachten beginnen nu ook meer het
belang van het recycleren in te zien en stimuleren hun kinderen om dat ook te
doen. Toen ik hier aankwam werden alle bladeren, takjes, plastic, allemaal
verbrand. Nu is er een composthoop en het plastic wordt verzameld en als
vulling in een gebouw gegooid waarvan de vloer moet verhoogd worden. Spijtig genoeg heb ik nog niet alle mensen op de school
kunnen bereiken. De mensen van de cantine waar de kinderen eten kunnen kopen
gooiden gisteren een hele zak plastic uit in de composthoop. Dat hebben de
kinderen dus opnieuw mogen opruimen achteraf. Om het gebouw te verhogen mogen alleen non-biodegradables erin gegooid worden. Want bladeren en zo verteren dus dan
zakt de vloer weer. Spijtig genoeg liggen er meer bladeren en takken in het
gebouw dan plastic. Niemand nam, de laatste 2 maanden, het initiatief om dat te
sorteren dus startte ik eergisterennamiddag met 1 klas. En gisterennamiddag
werkte ik verder met een andere klas. Het was echt een vuil werk want die
vuiligheid ligt er nu echt al lang en t stonk verschrikkelijk! Er is al veel gedaan
maar er was ook nog heel veel werk te doen.
Nu hebben ze blijkbaar besloten om toch het zand en cement
op de bladeren te gooien. De onderdirecteur beweert dat die bladeren geen enkel
probleem vormen. Dat de grond niet zal zakken. De eigenlijke reden waarom het nu plots heel snel moet
afgewerkt worden is dat er begin februari bezoekers komen en ze willen niet dat
die een gebouw vol vuil zien. Zo n typisch voorbeeld van het kortetermijndenken van veel
mensen hier. In plaats van het gebouw te tonen aan de bezoekers als een
positief iets: de school doet een poging om het plastic te recycleren i.p.v. te
verbranden. Nee, nu zal het tegen begin februari een mooi gebouw zijn maar op
lange termijn zullen ze gewoon weer opnieuw moeten beginnen met het leggen van
een vloer. Voor de bouwordenaars, het gaat over het gebouw dat jullie
herstelden. De leerkrachten doen dus echt hun best om de school
milieuvriendelijker te maken maar ze worden gewoon tegengewerkt door de
directie. Absurd! Kleine frustratie dus, maar we komen er wel.
Deze morgen kwamen 2 kinderen, mijn leerlingen, in Cabiokid. De moeder van 1 van de 2 kinderen had een rok voor mij gekocht. Echt zooo lief! In de Filippijnen is het geven van een rok een teken van dankbaarheid en dat die persoon je graag heeft. 'k Was echt ontroerd, 'k wist niet wat te zeggen behalve honderd keer 'thank you'. :) De rok past maar hij is wel te lang dus 'k ga hem eerst moeten laten inleggen. 't Is zwart, nogal zwaar en niet echt zo mijn smaak, maar 'k ga 't toch wel eens dragen. 'k Vind echt enorm lief.
Zaterdagavond ga ik naar de bonte avond gaan kijken van een
scoutskamp met 1 van de leerkrachten. k Ben wel benieuwd. Scouts is hier wel
meer legeropleiding dan de Belgische scouts en het is deel van het curriculum
op school. Als de kinderen deelnemen aan het scoutskamp dan krijgen ze extra
punten op school. En scouts is hier niet wekelijks maar met jaarlijkse kampen.
En nog een weekje en dan is Sam hier! Ik kijk er zo naar
uit!
Bedankt familie De Raedt voor de brief! Ik was echt enorm
ontroerd dat jullie op Oudejaar ALLEMAAL iets voor me geschreven hebben.
Volgend jaar wil ik Oudejaar voor geen geld van de wereld missen met de
familie. Zet de ijstaart maar al klaar : ) k Vind het echt fantastisch zoooo veel steun dat ik krijg
van thuis. En dat is dan niet alleen van de familie maar ook van vrienden. Echt BEDANKT ALLEMAAL!
Voor de rest zijn we deze week begonnen met de lessen voor
de Green School Contest. Gisteren hebben we ook een andere school bezocht die
graag een LRC zouden willen als in mijn school. Het was echt een heel mooie
school met grote mangobomen, een nursery, een moestuin, veel bloemen, een
grasplein, Echt prachtig. De leerkrachten leken ook veel meer gemotiveerd dan
op mijn school en de klassen waren ruimer en mooier.
Op dit moment focus ik mij dus meer op de projecten en iets
minder op de Engelse lessen. Het Engels van de kinderen is al veel verbeterd en
ik voel dat de projecten meer zullen betekenen op lange termijn. Daarnaast
vragen de projecten ook sowieso meer werk en tijd dan het lesgeven als ik ze
goed wil laten verlopen.
De eerste daagjes school zijn al weer voorbij. We hebben de
eerste brieven voor het briefwisselingsproject ontvangen en ik heb vandaag ook
onze eerste brieven gepost. De kinderen hebben elk een brief geschreven waarin
ze zichzelf voorstelden, hebben kerstkaartjes gemaakt
en we hebben enkele fotos gemaakt en daar de namen bij geschreven.
We hebben zondag basketbal gespeeld. Ik ben wat barslecht
geworden! Het natuurlijk wel met een kleine bal en een klein net dus das wat
wennen, maar toch! Ik schaamde mij dood. Gelukkig kan
ik voor pingpong mijn eer nog hoog houden. : ) De pingpongtafel en het basketbalnet zijn pas tijdens de
kerstvakantie terug in ere gesteld. Daarvoor was de pingpongtafel een werktafel en lag
het basketbalnet in een hoekje. Ik kan
nu dus wat sport doen ;)
Vrijdag komt de Belg die me uitgenodigd had voor het
huwelijk langs op Cabiokid. Spijtig genoeg kon ik doordat we naar het noorden
reisden niet naar het huwelijk gaan maar kheb toch enorm van die reis genoten
en nu kan ik
hem toch nog eens ontmoeten.
Volgende week beginnen we met de lessen voor de green
school contest. Tegen vrijdag zullen de leerkrachten de plannen aan mij geven
zodat we het in het weekend kunnen voorbereiden.
Ik geraak trouwens steeds meer in de ban van permacultuur
(voor meer uitleg hierover, zie site Cabiokid). Ik begin er steeds meer over na
te denken hoe je permacultuur kan
toepassen in Belgie. Hoewel het totale idee van permacultuur vrij complex is,
zijn de principes heel eenvoudig en logisch. Het niet alleen een vorm van
architectuur maar ook een levensfilosofie Centraal staan het herstellen van de natuurlijke harmonie,
gebruik maken van de aanwezige natuurlijke elementen, het multifunctionele
gebruik van alles, zelfvoorzienig zijn, en zo te werken aan sustainable
development. Concrete voorbeelden zijn: een toilet met regenwater, een
groenten- en kruidentuin met natuurlijke bemesting, een zwemvijver, kleine
ramen zodat minder warmte ontsnapt, en dat alles verbinden met elkaar zodat zo
weinig mogelijk energie verloren gaat. Dit is natuurlijk wel heel symplistisch uitgedrukt.
Permacultuur is veel complexer, rijker en ingenieuzer dan dat zoals je kan zien op de site. Jaja, Sarah wordt steeds groener : )
Er waren geen kinderen op school dus de laatste 3 dagen waren heel rustig. 'k Heb wat geholpen met de 'seedlings': perken maken met bamboe en rijsthalen en dan de kleine plantjes verplaatsen naar de nieuwe perken. En nog wat ander klein werk gedaan zoals helpen koken, de les voorbereiden voor de green school contest,... Gisteren was het het verjaardagsfeest van Amadin, de buurman. Hij werd 63 en dat moest gevierd worden met de traditionele videoke en massa's lekker eten. Ik kreeg weer veel verzoekjes (de eerste 6 liedjes moest ik zingen:) en het was heel gezellig. Gisteren zijn we ook terug naar Gapan gegaan, o.a. om te kijken voor internet in Cabiokid. Dat blijkt echt een probleem te worden want de computer is een Apple en we zitten 4 km van de dorpskern. Als iemand ideeen heeft... Bedankt voor de vele nieuwjaarsgroetenmailtjes! Tot de volgende!
Het is al een tijdje geleden dat ik mijn blog nog eens
aanvulde. Ondertussen is er alweer veel gebeurd.
Eerst was er het kerstfeestje in Cabiokid. Bert en ik
kochten pizzas voor iedereen. Deze werden met veel smaak en heel snel
opgegeten
Daarna kreeg iedereeen een T-shirt van Cabiokid. De gitaar van de buren werd
bovengehaald en iedereen moest een liedje zingen. Daarna gaf ik de cadeautjes
die ik gekocht had. Na nog wat napraten gingen degenen die in het training
center slapen daar naartoe. Even later voegde ik me bij hen. Daar waren de
mannen gin met water aan het drinken. De gitaar werd opnieuw bovengehaald. Ik
zong mee met de liedjes maar de gin raakte ik toch niet aan. Zo straf! Daarna
ging ik terug naar het huis waar ik nog eens napraatte, deze keer met Bert en
Luz.
Op 24 december gingen Bert en ik naar Manila. We zetten daar ook de 2 mensen van Mindanao af, die gingen van daar naar huis.
Bert moest nog even naar de tandarts dus ging ik ondertussen
eens in de winkelcentra in de buurt rondkijken. 1 was zoooo chique! Er was een
Mango, enkele dure merkwinkels, dure cafetarias, snackbars, winkels met dure
make-up en parfums en zo! Zot! Nadat ik er eens doorgelopen was ging ik iets
drinken en dan naar de film: The Kingdom.
s Avonds was er kerstfeest bij broer van Citas (de vrouw
van Bert). Er was veel eten en massas cadeautjes (ook voor mij )
Op kerstavond eten de mensen hier eerst iets kleins, dan gaan ze naar de kerk
rond 10 uur en tegen 12 uur begint het familiefeest met eten en cadeautjes.
Op Kerstmis vertrokken we rond half 11 naar het noorden van
het land, naar Vigan in Ilocos. Vigan is een werelderfgoedstad met oude
koloniale huizen. We bezochten er een dierentuintje, 2 musea, we wandelden door
de oude stad, we gingen naar een pottenbakkerij, reden met een calesa (koets
met mini-paardje), We aten er heel lekker in verschillende restaurantjes. Het
hotel lag in het midden van de oude stad en was Spaans-achtig ingericht. Het
was een zeer gezellige stad.
We warenBert, zijn
vrouw, 3 kinderen en ouders en een ander gezin dat bestond uit een Belg en zijn
Filippijnse vrouw en 2 kinderen. Alle kinderen waren tussen de 9 en 15 jaar
oud. We waren dus met een groep van 12 en dat was wel leuk. Buiten Vigan
bezochten we de bergen.
We gingen ook naar een waterval. Echt mooi! Je kon er zwemmen en langs de
zijkant tot boven aan de waterval gaan waar er een ketting van kleine
watervalletjes was. Het lag midden tussen de bossen. Heel mooi!
Na Vigan vertrokken we verder naar het noorden. Onderweg
stopten we nog even aan de zee, aan een werelderfgoedkerk in earthquake style
en aan een vuurtoren.
In Pagudpud zaten we in een hotel aan het strand. Spijtig
genoeg begon het al snel te miezelen. Het was wel nog warm genoeg om eventjes
te zwemmen en een strandwandeling te maken. Dicht bij het hotel was het wel
druk maar verder op het strand was het helemaal verlaten en stonden slechts
enkele bamboehutten. De wandeling maakte ik met bomma, Citas en Lu-i (de
oudste dochter van Bert, 15 jaar). Was wel gezellig.
In de namiddag gingen we naar de Blue Lagoon. Spijtig genoeg
was er te veel wind en regen zodat het te gevaarlijk was om te zwemmen. In het
terugkeren zagen we dat er vlakbij nog een waterval was maar door de regen had
niemand behalve Bert echt zin om te gaan. Maar eens we in het hotel aankwamen
zei Bert dat hij toch zou terugkeren naar de waterval. Lu-i en ik gingen met
hem mee. Het was echt de moeite! We wandelden 1,5 km door het regenwoud voor we
aankwamen aan de waterval. Het was een heel smalle en steile waterval en je kon
er zwemmen. Regen of niet, we sprongen in het water t Was wel nogal fris
maar zo mooi om te zwemmen!
Op 30 december keerden we dan terug naar Cabiokid. We reden
een hele dag met een kleine tussenstop in de Botanical garden. De andere auto
had ondertussen een klapband dus vanaf dat moment moesten we nog trager rijden.
We deden dus zon 13 uur over 500 km.
Voor Oudejaar bleef iedereen in Cabiokid. Het was heel
gezellig met lekker eten: ribbetjes, rijst en gebakken patatjes met kruiden.
Dan vuurwerk en naar huis bellen.
Op 1 januari ging iedereen naar huis en bleef ik hier.
Morgen ga ik naar school om te kijken of er al leerlingen zijn (waarschijnlijk
maar een paar). Hoewel de vakantie morgen gedaan is, zullen veel kinderen pas
maandag naar school komen.
Ik mis die 2 families wel al. Het leven in Manila
en het platteland is echt een wereld van verschil. Het was dus veel
gemakkelijker met hen aansluiting te vinden. Daarnaast was ik ook in het
gezelschap van Belgen, iets wat ik hier in Cabiao wel wat mis.
Ik ben nu halfweg En nog 1 maand en dan is Sam hier voor 2
weken!
Woensdag was het kerstfeestje op school. Eerst was er een lantern parade. Alle +950 kinderen van de kleuterklas en de lagere school hadden een lantern in hun hand. Een lantern is een kerstversiering om op te hangen, meestal in de vorm van een ster.
Zo gingen we met zn allen in de straat rondom de school. Echt indrukwekkend.
Daarna was ere en Christmas program. Eerst was er een gebed, daarna volgde het Filippijns volkslied en dan was er een show.
Van elk jaar hadden enkele kinderen, met of zonder hun leerkracht, een dansje voorbereid.
Ten slotte werden aan 20 less fortunate kinderen kerstcadeautjes uitgedeeld. Deze werden voorzien door the head of the district wat betreft onderwijs. De directeur en ik, Miss Sarah, the voluntary teacher from Belgium, hebben de cadeautjes gegeven. De 20 kinderen werden naar het podium geroepen en kregen dan hun cadeautje.
Na de Christmas program waren er spelletjes, eten en het uitwisselen van cadeautjes per klas.
Tussendoor was er ook videoke.
Donderdag was er het kerstfeestje met de leerkrachten. Eerst aten we, dan was er videoke. Slechts enkele leerkrachten en ik hebben gezongen en gedanst. Samen met enkele leerkrachten hadden we een dansje voorbereid. Het grootste deel van de leerkrachten danste en zong niet en aangezien met de luide karaokemuziek niet veel kon gebabbeld worden, praatten ze ook niet veel. Af en toe was het dus wel wat saai maar k heb mij wel geamuseerd met het zingen en dansen.
Morgen hebben we een kerstfeestje in Cabiokid. k Heb een klein cadeautje gekocht voor iedereen. Deze namiddag gaan we buko salad (kokosnoot salade) maken en een klein beetje buko-ijs. Niet te veel ijscreme want Its too cold to eat icecream. t Is maar een 30 graden of zo.:)
Op 24 december ga ik met Bert naar Manila waar ik Kerstmis zal vieren met hem en zijn famililie. Zijn ouders zijn ook gekomen vanuit Belgie.
Daarna gaan we een weekje rondtrekken in North Luzon. We gaan o.a. naar Vigan in Ilocos, een werelderfgoed, dus ik ben benieuwd.
Oudejaar en Nieuwjaar vier ik in Cabiokid.
- To broaden the ecological awareness of the children.
- The children and teachers of grade 5 and 6 make the school grounds more ecologically responsible.
- The children take care of their school grounds.
Who?
All the classes of grade 5 and 6.
The contest:
Before the Christmas holidays:
1. Every class is responsible for 1 area. They will make their area ecologically responsible. In their area they make: a science garden, a herbal garden, a vegetable garden. They find a solution for the waste in their area. They plant trees and plants. They also make an income generating project.
Grade 5 collects the garbage of their area of the school ground and that of grade 1 and 2.
Grade 6 collects the garbage of their area of the school ground and that of grade 3 and 4.
2. They develop a plan with the teacher. The children discuss what they would like to do and change in their area. They discuss what they would have to do to make those changes.
After the Christmas holidays:
3. The class discusses their plan with the Cabiokid team. The Cabiokid team will help them in making the plan ecologically responsible. The teacher of the class also gives her input.
Tuesday 8:00 am to 9:00 pm grade 5-1 1:00 pm to 2:00 pm grade 5-2
Wednesday 8:00 am to 9:00 pm grade 5-3 1:00 pm to 2:00 pm grade 5-4
Thursday 8:00 am to 9:00 pm grade 6-1 1:00 pm to 2:00 pm grade 6-2
Friday 8:00 am to 9:00 pm grade 6-3 1:00 pm to 2:00 pm grade 6-4
4. The children realize the plan. The teacher of the class follows up if the children are realizing the plan. 5. The children and the Cabiokid team have a mid-time evaluation.
6. The children continue realizing the plan.
7. The Cabiokid team and the teachers choose the winners just before the end of the school year.
The categories:
- Science garden
- Herbal garden
- Vegetable garden
- Resource management
- Trees and plants
- Income generating project
Points on each category:
- The maintenance
- The changes
- Originality
- In balance with nature
- Practical use
- Possibility of replication
- Beautiful
Budget:
Each class receives a minimal budget of Php 300.00 per class, vegetable seeds and seedlings for realizing their plans.
The winner:
The winning class wins a one-day nature trip (to be discussed).
Mijn vorige bericht is blijkbaar niet op mijn blog terecht gekomen. Vandaar dat er zo'n lange periode zit tussen dit en het vorige berichtje.
De 'Barangay Conception' was echt leuk. We zijn naar 3 huizen gegaan en telkens was er massa's eten. En we kregen dan nog eens eten mee naar huis ook! Het was leuk om eens te zien waar de leerkrachten wonen. Die zondag gingen Luz, Sasha en ik naar 'SM', een groot winkelcentrum. Daar kochten we kerstcadeautjes voor iedereen. We winkelden de hele dag! SM is ongeveer even groot als de Veldstraat in oppervlakte (schat ik) en heeft 3 verdiepingen.Er zijn supermarkten, 2 cinema's, klerenwinkels, restaurants,... t Was wel gezellig. Deze week zijn we op school begonnen met de Green School Contest. De leerkrachten hebben een plan gemaakt, gedeeltelijk met de kinderen en de voorbereidende werken zijn begonnen. 300 kinderen uit het 5de en 6de leerjaar die samen putten maken, gras afkappen met een zeis, bloemperken omspitten,... t Was echt leuk hen zo enthousiast in de tuin te zien werken. Het onderwijs is hier echt heel theoretisch dus dit was een leuke afwisseling. Bedankt aan de leiding en oud-leiding van Chiro Oostakker om geld in te zamelen! Dankzij jullie kunnen we de Green School Contest organiseren! Gisteren was ik 'judge' in een 'Christmas Decorations Contest'. De kinderen hadden er echt hun werk in gestoken zooo mooi! We hebben er foto's van genomen voor ideeen voor later. Eergisteren is Kiko de aap weer ontsnapt. Normaal gezien kunnen ze die snel weer vangen maar nu is hij al 3 dagen vrij. Hij blijft wel in Cabiokid maar hij is echt gevaarlijk. Als hij deze namiddag niet gevangen is dan moeten we Ekolaro aflassen. Het is te gevaarlijk met al die kinderen. Woensdag is het kerstfeestje op school met uitwisseling van cadeautjes en zo. Donderdag is er kerstfeestje met de leerkrachten (eten, videoke, cadeautjes,...:) en vrijdag is het een hele dag kerstfeest op de school. Dan is er een bezinning, dansjes, enz. Het wordt een leuke week :)
De laatste week was echt een volle week. Niet te druk, maar goed vol. Vorige week vrijdag zijn we dus met de leerkrachten naar een resort geweest. Slechts enkele leerkrachten wilden zwemmen. Ze drongen er allemaal op aan dat ik zwom zodat ze naar mij konden kijken. Gelukkig wou nog 1 andere leerkracht, Jane, met mij mee het water in. Later kwamen er ook nog enkele andere leerkrachten zwemmen. Er was ook videoke. Dat was echt leuk! Ik zong enkele liedjes en samen met Flor deden we enkele backing vocals met danspasjes. Dat vonden ze natuurlijk super, dat ik meedanste. Nu vinden ze niet alleen dat ik very beautiful ben, maar ook dat ik fantastisch kan zingen en een zeer goede danser ben :-) Was het maar waar!
Ik had ook een lange conversatie met de directeur over de cultuur, onderwijs, huwelijken, in Belgie en in de Filippijnen.
Zaterdag hadden we een heel leuke Ekolaro. Zon 34 kinderen! Ze waren weer wildenthousiast dus na 3 uur was mijn stem zowat kapot en stond mijn hoofd op ontploffen. Toch voelde ik mij heel tevreden en voldaan. Ik heb er weer eens van genoten.
Zondag ging ik met de 2 mensen van Mindanao en kleine Sasha (5 jaar) naar de mall. Sasha keek haar ogen uit! Ze wou alles zien. En haar ogen blonken en ze zag er zo gelukkig uit met haar ijsje uit Jollibee, de Filippijnse McDonalds. Ze was zo gefascineerd naar een tv met reclame aan het kijken dat ze de helft van de tijd met haar lepel naast haar ijsje zat J
Ik heb er ook een kerstboom, kerstballen en kerstlichtjes gekocht. Sasha stond te springen van blijdschap toen ze na haar middagdutje de boom zag. Haar ogen weer aan het blinken!
Deze week zijn we begonnen met het maken van een action board waarop de activiteiten van Cabiokid zullen komen. Ik heb het zowat ontworpen en zorg voor de creatieve kant, terwijl Tolits voor de inhoud zal zorgen.
Daarnaast beginnen we volgende week met de green school contest. Een wedstrijd die we zullen organiseren om de school groener te maken.
k Heb ook het gastenboek een nieuwe cover gegeven zodat die wat professioneler en aantrekkelijker is. Met het logo van Cabiokid erop en zo.
Donderdagnamiddag ben ik mee gegaan met 2 leerkrachten naar Subic. Dat ligt aan de zee. Ze hadden een wedstrijd gewonnen editorial writing met hun schoolkrant en ze moesten de trofee ophalen. Subic ligt aan de zee. Tussen de zee en de bergen. Spijtig genoeg was het een goede 2 uur rijden, dus we hebben de zee en de bergen alleen vanuit de auto gezien,
Vandaag en gisteren is er een feest voor de patroonheilige van de barangay naast Sta. Rita. Een barangay is een deel van de gemeente. Er was gisterennamiddag een stoet, zoals de oogststoet in Oostakker. Er waren versierde karren met mooi geklede en verklede mensen, er waren trommels, trompetten, reuzen uit papier,
Vannamiddag ben ik uitgenodigd om te gaan eten bij 1 van de leerkrachten die daar woont. Er zullen heel veel mensen en heeeeel veel eten zijn. Ze hebben 130 kilo varken versneden!
Er hangen in die baranguay overal slingers in de straat.
Deze morgen ga ik ook nog naar een doop waar Tolits de peter zal worden van het kindje.
Jullie zien: vol, maar niet te druk. Het waren heel leuke dingen.
En het ziet er naar uit dat het de komende weken, tot na Nieuwjaar, redelijk vol zal blijven. Kerstfeestjes, een paar dagen rondtrekken, het briefwisselingsproject, de green school contest, het action board,
Mijn e-mailadres: sarah.dr@hotmail.com (Mailtjes maken me steeds blij en geven me nieuwe moed om verder te gaan;)
Indien iemand een brief wil schrijven, dit is mijn adres in de Filippijnen: CABIOKID, INC. Guapito St., Sta Rita, 3107 Cabiao, Nueva Ecija, Philippines
en we bezoeken de
school, maken compost, vegetable beds,
