Vandaag is eindelijk het academisch jaar begonnen in Granada met een glimp van zonnestralen tegen een uur of 9. We hebben de bus genomen deze morgen naar de campus de cartuja, gelegen in de hoogtes van granada (kamikazeweg te fiets). Spaanse univ houdt de eerste dag in: weinig les, proffen die niet komen opdagen of minstens een halfuur te laat zijn, clases van ongeveer 1.30u, geen cursussen,.... We krijgen hier het vak Lorca van een bekende schrijver in spanje: Luis Garcia Montero, leerling van Juan Carlos Rodriguez (befaamd literatuurcriticus die hier ook les geeft). Vandaag was het ook Marina haar verjaardag: dus wanneer ik thuis kwam van de les tegen 20.30u (late uren) stonden er overal kaarsjes en had marina lekker gekookt voor heel het appartement inclusief kenissen van iedereen. Ondertussen was iedereen kindermuziek van zijn land ah tonen: bij ons waren de vertegenwoordigers natuurlijk K3 en Plop waardoor iedereen nu weg is van België. Ondertussen is Rocio ook aangekomen als laatste kotgenoot, een meisje uit Huelva met hevige andalouzische roots.
Afgelopen week hebben we afscheid moeten nemen van Marisa en Lore die zich nu ergens in Valladolid bevinden, hebben we eindelijk onze vuile was van 2 weken kunnen doen en hebben we het huis eens stevig gekuist zondag (= dia de limpia, ingevoerd door la mama marina). In de namiddag heeft Vincent (corrida-kenner) ons meegenomen naar de plaza de toros om de stierengevechten te zien op de dia de la virgen. Dit was echt een van de wreedste dingen die ik ooit in mijn leven gezien had waardoor ik maar kon kijken naar 1 vd 6 gevechten: ze laten een opgefokte stier met een strik rond zijn nek los in de arena waarna de torero enkele malen met zijn roze doek zwaait om de strijd met de stier aan te gaan. Daarna komt er een picador aan op zijn paard die de stier dan de eerste maal diep steekt met een speer waardoor het beest al wat uitgeschakeld is. Hierna hervat de strijd torero-toro waarbij de torero de stier weer enkele malen steekt met gekleurde speertjes totdat de genadeslag komt met het zwaard van de torero na een halfuur: de toro valt dood neer op de grond waarbij paarden hem aan zijn horens de arena doorslepen om de weg vrij te maken voor het volgende gevecht. Ik heb heel de tijd moeten wenen omdat ik het zo oneerlijk vond. Oscar (onze man van galicia) vertelde erna dat ze in het noorden van spanje niet van de stierengevechten houden alsook er veel jeugd van tegenwoordig in granada ertegen is. Ik raad de gevoelige zielen onder jullie niet aan te gaan kijken, toch ben ik blij dat ik het eens meegemaakt heb omdat het nu eenmaal bij de traditie van de sangre y lucha hoort.
Gelukkig zijn er hier ook leuke bars 's avonds; Vrijdag zijn we voor Suzan haar verjaardag naar de opening van een nieuw café geweest waar er heel de avond reggae gedraaid werd door locals (jongensleiding, dit zouden jullie een geweldig feestje gevonden hebben), de volgende dag zijn we met heel het kot meegenomen geweest door oscar doorheen de spaanse discotheken waar veel jongens moeten betalen maar meisjes binnen mogen, jaja discriminatie. Als je hier om 6u smorgens naar huis wil gaan vinden de spanjaarden je een mietje (ze gaan dan pas ook echt uit vanaf 2,3u).
Voor de rest komt de koude van de bergen alsmaar dichterbij waarbij de tijd dringt om eens het strand in andalucia te gaan verkennen (misschien zaterdag).
Ik hoop dat jullie het allemaal goed stellen: groetjes van heel de piso alhondiga en tot zeer spoedig:
1 week in Granada gepasseerd. Vandaag zijn de weergoden ons iets minder gunstig, regen: de spanjaarden worden hier gek. Onze piso is al wat gevulder: Lore en Marisa (twee meisjes van ons jaar in Gent ) zijn hier voor een weekje op vakantie vanuit Valladolid. Voorlopig zijn we met 4 bewoners: Suzan, Marina (een superenthousiaste blonde uit Estland) en Suvi (Een finse die voorlopig haar lach in Finland is vergeten), donderdag komt er nog een Roemeense. Eergisteren zijn we Woody's Vicky Cristina Barcelona gaan zien in de spaanse cinema waarbij we tot de conlcusie zijn gekomen dat Penelope met haar overacting in de film een echte held is hier in Andalucia. Gisteren zijn Suzan en ik anuncios gaan ophangen in heel de stad omdat we nog op zoek zijn naar twee spaanstaligen voor in het appartement: van al dat plakken hadden we honger gekregen en hebben we een reuzepizza vanuit ons mini oventje verorberd (klaar in 5 minuten!), niet veel later kwam marina het appartement binnen met een rolkarretje vanuit de plaatselijke aldi dat ze meegestolen had met daarin veel kaas, wijn en een vis dorado met hoofd enal eraan die ze dan maar met tomaten in onze kant en klare oven heeft gebakken (een beetje crazy in de coconut). Daarna zijn we Lore en Marisa gaan ophalen aan de bushalte, Sara (een Italiaanse vriendin van Marina) is afgekomen en we zijn met zen zessen de stad ingetrokken= veel proppers, falafels, rnb, johnnywagens met kate ryan uit de boxen,....We hebben deze nacht ook kennisgemaakt met onze onderbuur: señor Dumond die niet kon lachen dat we zo laat nog zo hard aan het lopen waren op onze vloer. Deze morgen zijn we eindelijk naar de univ kunnen gaan voor een infosessie in het andalousisch en vandaag begint ook de erasmusweek: marina studeert ook spaans en engels (en frans) en zit dus in ons jaar.
Deze week zullen we waarschijnlijk het Alhambra gaan bezoeken en misschien een dagje naar de schelpjes aan zee gaan zien.
Hopelijk stellen jullie het allemaal goed in België: tijdens dode momenten mag er altijd goede belgische muziek opgestuurd worden naar de c Alhondiga.
Vele groetjes, ik probeer gauw nog eens iets te schrijven
Aan allen die dit lezen proficiat, aan allen die dit niet lezen: ook proficiat.
Na twee dagen de straten van Granada te verkennen, 50 euro op te bellen en alle papiertjes van de bushaltes weg te trekken, hebben Suzan en ik eindelijk ons eigen stekje gevonden: de calle de alhóndiga 11, n°3C,18001, Granada. Een piso met 7 slaapkamers waarvan wij de leukste kamers hebben kunnen kiezen met een balkonnetje. Aangezien onze jonge huisbaas voor een weekend op vakantie is naar Sevilla, heeft dit ons al de mogelijkheid gegeven om verschillende spulletjes te kopen voor het appartement: er is hier zelfs een Lidl, Carrefour, Aldi en een mediamarkt "kunnen ze niet goed uitspreken, klinkt als Mediama" (alhoewel deze gelegen is in de Bronx/woestijn van Granada). Het verkeer is hier chaotisch (een rustig tochtje met de fiets in de stad zit er niet in), de mensen zijn hier supervriendelijk: we hebben al verschillende gidsen gehad door de stad en de ijsjes zijn hier fantastisch: kinderbueno-ijs, ferrero rocher-ijs, yoghurt-ijs,... Tapas eten is hier goedkoop: bij elk drankje dat ge hier bestelt krijgt ge een bordje tapas gratis: dronken zijn hier=grande bouffe, we zijn hier al aan het late ritme aangepast: avondeten rond 10-11u, gisteren geburgerdkinged tijdens de siesta rond 4u. Ook het mannelijk borsthaar is hier niet weg te denken waardoor we geneigd zijn ons een snor te laten groeien om wat te acclimatiseren.
Morgen gaan we eens faulenzen in de stad voor het echte erasmuswerk begint dinsdag.
Ik groet jullie allen vanuit de spaanse nacht, ik heb ondertussen een spaans nummer: 003461704371, skype en internet.