Om jullie te laten meegenieten van sfeerbeelden: enkele filmpjes die jullie kunnen bekijken op Youtube... Yesyes, we broadcasted ourselves for the very first time! :)
86 muggenbeten en enkele diarrees verder, zijn we er weer met een nieuw verhaal.
Toen we de drukke steden Delhi en Jaipur achter ons lieten, veranderden we het oorspronkelijke plan omdat we voelden aan wat rust toe te zijn. We zouden voorlopig geen grote steden meer bezoeken, maar zochten de rust op in een sappig Indisch dorpje: PUSHKAR! Pushkar bracht ons dan ook de rust waarnaar we op zoek waren, want in plaats van enkele dagen, bleven we hier langer dan een week.
Pushkar is een bedevaartsoord voor Hindoes en het dorpje wordt dan ook overspoeld door pelgrims die massaal baden in het heilige water van het heilige meer. Velen komen voor de eerste keer hun ver afgelegen dorp uit en staren ons met grote ogen aan. Iedereen wil graag met ons op de foto en ze gieren het uit van de pret.
We raken er bevriend met enkele andere backpackers en deze bezorgen ons zalige momenten/avonden. Samen beklimmen we de heilige berg nabij Pushkar. Bij de pelgrims heerst een uitgelaten sfeer. Iedereen begroet iedereen met de kreet: JAIMATADI! Al vlug passen wij ons aan en dat levert hilarische taferelen op.
Deze week werd een mix van languit chillen in de voorziene hangmatten op de patio van de hostal en genieten van de meest zalige specialiteiten, geuren, kleuren en culturen. Verlamd door de enorme hitte en de ontstemde darmflora, bleven we creatief op een laag pitje steken. Zalig
Koeien blijven ons boeien! We waren ervan overtuigd dat alle koeien, inclusief stieren, drachtig waren. Tot we vernamen dat de heilige Indische koe gemiddeld 6 kg plastiek in zijn maag opgestapeld heeft...
Na een week rust, voelden we het kriebelen om Rajasthan verder te verkennen, dus namen we voor de eerste keer afscheid van een paar zalige kerels. Nu ging het met de bus naar JODHPUR waar we het immense fort bezochten... Jodhpur staat gekend om zijn blauwe huisjes en blijkt een heel goedlachs en vriendelijke bevolking te hebben. Ze lachen ons met een nieuwsgierige blik toe. We voelen ons door deze ongedwongen sfeer dan ook op ons gemak in Jodhpur.
De beste foto is van de man in de straat, maar ongevraagd foto's nemen valt niet altijd in goede aarde. Ietwat onwennig vragen we twee oude dames voor een foto en printen deze voor hen uit. Ze zijn hier zo blij mee dat ze ons uitnodigen voor een rondleiding in hun huisje...
Morgen trekken we naar Jaisalmer, de zandwoestijn in, op zoek naar nog een dosis avontuur!
Indie is 1 gigantische impressie, een opeenvolging van weergaloze armoede, orientaalse kruiden, opdringerige Kumar's en architecturale pracht. Indie valt moeilijk te vatten, de tijd om alle indrukken in je op te nemen heb je niet, want je wordt dermate geprikkeld dat het moeilijk is om er als doorsnee westerling, zelfs als ervaren reiziger, het hoofd bij te houden. Alertheid en zwaar aanpassingsvermogen zijn heel belangrijk, anders ga je hysterisch de boot in. Dit zou het gat van de wereld kunnen zijn.
We zijn nu 6 dagen na aankomst en bevinden ons op een broeierig kamertje ergens in Jaipur, ten zuidwesten van de hoofdstad Delhi. Jaipur is de hoofdstad van Rajasthan, een noordelijke provincie die grenst aan Pakistan. De overheersende drukte van Delhi, met de rampzalige taferelen van een arme bevolking die leeft in een kastenstelsel, hebben we achter ons gelaten. Dit is een volk die van zijn overheid nauwelijks steun krijgt en samen met zijn omgeving verpaupert. Leegstaande, onbewoonbaar verklaarde krotten, sloppenwijken en massavervuiling zijn schering en inslag. Wat een verlammende vaststelling.
Goed voorbereid naar Indie op reis vertrekken is zo goed als onmogelijk. Financieel, logistiek en volledig geequipeerd natuurlijk wel, maar eens ter plaatse blijkt vooral het nodige relativeringsvermogen liefst bovenaan de bagage gepakt. Het Indische volk vergemakkelijkt onze intrede ergens wel, want ondanks hun miserabele situatie blijven ze goedlachs en lijken hoegenaamd geen stress te hebben.
Voor Sarah is het al de tweede maal in India, zij mocht dus al van de Indische cultuur proeven. Ikzelf leer dit land zachtjes aan te apprecieren, stilaan krijg ik oog voor de meesterlijke bouwwerken die de hoeken van grote boulevards domineren.Verdoken eethuisjes, qua grootte en netheid vergelijkbaar met een hamsterhok, verdrijven met de meest heerlijke kruiden steeds makkelijker de indringende geur van duizenden mensen en hun gevoeg onder een kreunende zon.
Interessant om weten is dat mensen en de heilige koeien hier zo goed als alles delen. Ze lopen met wederzijds respect samen door de straten, eten aan dezelfde kraampjes en nemen beide het derde rijvak van de "autostrade".
Toeristisch op verkenningstocht gaan is niet echt gemakkelijk in de grotere steden. De cultuurhistorische parels zijn vaak gecentreerd in bepaalde wijken. Te voet bezoeken is geen aanrader want door het overvloedige aanklampen en de voor ons toch wat bizarre sfeer in de straten is dit geen sinecure. Daarom wordt een groot deel van het straatbeeld bepaald door fiest- en gemotoriseerde riksjahs, die je voor weinig roepies naar een ander stadsdeel brengen.
Vandaag stuitten we op Choku, wij gaan hem Wesley noemen, een pezige oude meneer met 40 jaar dienst, die ons met zijn fiestriksjah de Pink City liet zien. Geen gemakkelijkere manier dus om het historische stadsgedeelte Jaipur, met opvallend veel okergele islamitische architectuur te verkennen.
82 % van de Indiers zijn Hindu, 12 % moslim, Een groot percentage woont in dit gebied, dat door de Tharwoestijn of Great Indian Desert van Pakistan gescheiden wordt.Vroeger was de moslimpopulatie in Indie veel groter, maar onder dwang mocht een groot deel zijn valiezen pakken richting Pakistan. Met de gekende problemen tot gevolg.
Terug naar Wesley, die gedurende 2 dagen als heel goedkope gids zou fungeren. Al snel raakten we aan de praat want Wesley bleek ook Eddy Merckx te kennen. Merk op! Vaak krijgen Indiers spontaan een vod in de mond wanneer ze overschakelen naar het Engels, dit kan misverstanden met zich meebrengen en voor we het wisten waren Sarah en ik klaar om ergens onder de toog een Indisch biertje, door Wesley Wunterwasser genaamd, te proeven. Het cafeetje bleek een textielhandel te zijn, gerund door een goede kennis van een Oostenrijkse architect Wunterwasser. Wij werden voorgesteld als 2 Oostenrijkers en ze stonden erop dat we samen met de familie zouden dineren. Dit hadden we niet verwacht , ik maakte Sarah snel het plaatje duidelijk, want als "Oostenrijkers" mochten we hier niet door de mand vallen.
Wordt vervolgd...
(Allemaal super bedankt voor de reacties!! Meer foto's later op facebook. @ dimi : 100 Roepies = 1.69 euro ; )
Hier toch al een kleine selectie:
Main Bazaar te Delhi (Paharganj)
Als je goed kijkt zie je aan de rechter kant op het bergje de coiffeur : ) (Delhi)
We dachten pas na enkele weken een eerste verslag te maken van de eerste impressies, maar India prikkelt op zovele manieren al onze zintuigen dat 1 dag Delhi al een hele reeks verhalen en avonturen met zich meebrengt.
Eens aangekomen op de luchthaven van Delhi nemen we een taxi voor een aanvaardbaar bedrag omdat we te moe zijn na de lange reis om uit te zoeken hoe we er met de bus geraken. We vragen de taxi-driver ons naar Paharganj te brengen (gelegen tussen Old & Central Delhi0) en na een rit van een half uur stopt hij ergens te Delhi en vraagt ons het Tourist Information Center binnen te gaan. We weigeren dit en vragen hem ons op de gevraagde plaats af te zetten. Dit wil hij niet want die toeslag die hij zou krijgen van het tourist office (waar hij duidelijk op had gerekend), ziet hij zo aan zijn neus voorbij gaan.We stappen uit, nemen onze rugzakken en geven de man het afgesproken bedrag... Ons op die moment nog niet realiserend dat we helemaal niet - en zelfs niet dichtbij - Paharganj zijn, want de taximan laat ons natuurlijk geloven dat het vlakbij is...
We lopen door de straten van Delhi met onze rugzak tussen talloze riksjahs, koeien en mensen door maar het duurt niet lang of we worden aangeklampt door een man die ons zal "helpen". We nemen een riksjah die ons 40 roepies zal kosten, maar de man is nog geen 100 meter verder of het wordt al duidelijk dat ook hij ons zal willen droppen in een tourist office voor de felbegeerde toeslag. We maken onmiddellijk duidelijk dat we dit niet willen en vragen nogmaals ons "gewoon" af te zetten in de 'main bazaar' in Paharganj. Hij wil dit doen maar dat zal ons 200 roepies kosten want dat is zo'n 6 km verder. We weigeren dit en besluiten onze plan te trekken. We wandelen door de drukke straten en gaan even niet meer in op diegenen die ons aanklampen. Onze eerste les hebben we wel geleerd... Wel 20 riksjah-mannen stoppen spontaan We springen dan ook in het oog omdat we onze rugzak ophebben en dus duidelijk nog geen slaapplaats hebben. Daarentegen vragen we de richting aan gewone mensen in de straat. Gelukkig! Want je zou beginnen denken dat de Indiers zo zijn... Snel is het duidelijk dat het enkel diegene zijn die geld aan je willen verdienen. Het wordt dan ook al snel duidelijk hoe vriendelijk de mensen hier zijn...
Uiteindelijk komen we aan een metrohalte waar we om info vragen en een ticket kopen. We proppen ons met rugzak op de overvolle metro en genieten van het moment : ) ... We hebben alle tijd en genoeg gezond verstand dus laten we de dingen op ons afkomen. We bereiken Paharganj en ook het hotel waar we willen overnachten. Na een kort intermezzo waarin we ons opfrissen en even bekomen van de lange reis die ons honger deed krijgen gaan we op zoek naar eten. In een vervallen eettentje, die alle verbeelding tart, genieten we tussen de Indiers van onze eerste indische maal. Ook zonder rugzak klampen mensen ons aan, maar met de glimlach wandelen we er doorheen. Incredible India! Het is even wennen maar we genieten en observeren de 3e-wereldtaferelen die zich op ons netvlies afspelen en die het surreeel maken, alsof we in een film terecht zijn gekomen...
Jawel, het is bijna zover!!! Op 8 september vertrekken wij op wereldreis!!! Geïnteresseerde thuisblijvers kunnen op deze blog verhalen lezen en foto's bekijken. Natuurlijk vinden wij het ook leuk als jullie een berichtje achterlaten!!! Sooooo, feel free 2 leave us a message : )
Hello!
