Een bezoek brengen aan een theatervoorstelling vond ik ook heel leuk. Ik doe dit sowieso een aantal keer per jaar. Maar voor deze opdracht wou ik eens een andere vorm van theater gaan bekijken. Daarom ben ik naar de voorstelling Gaz een pleidooi van een gedoemde moeder gaan kijken. 

Toen ik binnenkwam in de zaal vond ik dat er een grimmige sfeer was. Het decor bestond enkel uit een grijze wand en soort betonblok. Gedurende de hele voorstelling was het erg donker, een beetje schemerig. Maar dit paste wel perfect bij het verhaal. De hele voorstelling is mij bijgebleven, dit omdat ik vond dat Viviane De Muynck heel erg goed heeft geacteerd. Ik was als toeschouwer volledig mee in het verhaal en kreeg er zelfs kippenvel van. Het verhaal op zich heeft mij getroffen omdat ik de situatie nog nooit uit dit standpunt had bekeken. Bij een terrorist denken we al snel dat het een slechte persoon is, maar die persoon is ook iemand zijn kind en heeft een hele weg afgelegd voordat hij een terrorist werd. Ik vond het enorm boeiend om eens op dit pad meegenomen te worden. Ik had Viviane nog nooit eerder zien acteren, maar ik vond haar acteerprestatie echt schitterend, ik had ook gedacht dat ik het saai zou vinden omdat het een monoloog was, maar door Viviane werd het nooit saai. 

Ik vond deze voorstelling echt heel leerrijk en boeiend, alhoewel ik dit niet verwacht had. Ik heb een enorm leuke avond gehad en heb hier nog veel over nagepraat.

Creatieve groetjes,

Sarah