dit is het deel van gisteren dat ik niet door kon sturen door de regen en onweer
Jolien was al een uur wakker voor de wekker maar heeft me toch rustig
laten slapen. Shandi is deze voormiddag les gaan geven in een school hier niet
ver vandaan. Na het eten zijn Jolien en ik samen met zuster Cecilia vertrokken.
Ze ging naar een soort ziekenhuisje hier 30km vandaan en vroeg of we mee
wouden. Aangezien er niet super veel te zien is, hebben we direct toegestemd om
mee te gaan. Waren wij blij dat we met de jeep met 4*4 gingen. Nu weet ik wel
waarom gordels en handvaten in een auto dienen!! zonder gordel hadden we met
ons hoofd door het dak gestoken denk ik :p.
maar doordat we meer landinwaarts trokken was de natuur ook zeer mooi en
wijds. Het was veel heuvels op en heuvels af en dan heb je wel een zeer mooi
beeld. Onderweg ook wel busjes gezien volgestouwd met goederen en zeer veel
mensen.
Eens in het dorp aangekomen moesten we een wegje op waarvan ik dacht dat het geen weg was om met de auto te
nemen. Het spoor was zeer smal en wat een hobbels en putten. Maar we zijn
levend en wel aangekomen. De zuster was daar omdat het de dag was waarom de
diabetespatiënten naar de kliniek moesten komen. En ze dit nog beter wil volgen
en op punt zetten. Nu waren er wel maar 2 patiënten, ze willen de dag verleggen
naar de woensdag omdat het dan markt is in het dorp en de er dus veel meer
mensen komen. We mochten mee naar de onderzoekskamer en ze haalden de
weegschaal en de bloeddrukmeter en de glucosemeter. De zuster vertelde ons dat
er zeer veel mensen hier aan diabetes lijden en dan vooral vanaf de leftijd van
40-50 jaar. Dus de ouderdomsdiabetes. Ze zegt dat het ook meer in de genen zit
van de Afrikanen dan van de europeanen. In het ziekenhuis hier in Kisantu heeft
de zuster 600 diabetes patiënten en er gaat geen dag voorbij zonder dat er zich
patiënten aanmelden. Een glucosemeter is te duur voor de doorsnee Congolees en
zonder deze meter kan hij niet weten of hij insuline moet spuiten. Insuline
moet koel bewaard worden en er zijn veel mensen die geen frigo hebben dus zeggen
ze tegen hun dat ze het onder een kast ofzo moeten leggen waar het fris is.
Insulinepennen gebruiken ze ook niet ze gebruiken gewoon spuitjes met naalden.
Dus hoe controleren ze nu hoe hoog de suikerspiegel is. Men moet 1cc nemen van
een blauwe oplossing(ik weet niet hoe het heet) en daar doet men 4 druppels
urine in en dit mengsel moet opgewarmd worden. Als recipiënt gebruikt men lege penicilline
flesjes die uitgespoeld worden. Men neemt een flesje steekt er een watte propje
in en druppelt er alcohol op en steekt dit in brand. Erboven word het andere
flesje dan verwarmd tot het kookt. Is het nog blauw dan is de suikerspiegel ok
en groen insuline gebruik goed. Wordt het groen dan zijn er sporen van suiker
in de urine en moet men de oorzaak zoeken of insuline verhogen en is het
oranje-bruin dan is het zeker 2% te hoog en moet men de urine testen op ketonen
aanwezigheid. Eerst was er een man en de vloeistof kleurde oranje en dan is de
glucosemeter gebruikt en hij had 203, zijn urine is dan nog getest geweest en
daaruit blijkt dat zijn nieren ook al aangetast zijn. Hij woog 45kg en was dus
zeer mager. De insuline gift is wat opgevoerd en hij moet binnen week terug op
controle. Het probleem ook is dat de administratie niet goed is en men zo de
geschiedenis en de opvolging van het gewicht en insuline gebruik niet goed
weet. Erna hebben we een vrouw van middelbare leeftijd gezien, bij haar was de
vloeistof groen. Toen men haar vroeg wat
de oorzaak kon zijn zei ze dat ze gisteren geen insuline had genomen omdat ze
bij 1 van haar dochters woont en deze niet thuis was en ze zelf geen spuit
durft te zetten. De zuster zegt dat er nog veel werk is maar dat ze hoopt dat
deze projecten goed van de grond komen. Alle insuline komt nu nog altijd van
Kinshasa. De blauwe vloeistof wordt in Kisantu in het ziekhuis gemaakt in het
labo en krijgen de mensen gratis me naar huis om zichzelf te testen. Erna
hebben we nog even de kraamafdeling bezocht er lagen 5 vrouwen met hun kindje
waarvan er 1 nog maar een dag oud was. Er was ook een meisje van 16jaar die
klaar was om te bevallen. In het ziekenhuis hebben we ook nog een kindje gezien
die aan een infuus hing omdat het malaria had. Op de terugweg zijn we naar de boerderij achter 4 plateaus eieren geweest.De boerderij is ook een school
waar men landbouw kan leren. Het was zeer warm tot 15u en dan is het beginnen
onweren en regenen. Deze middag waren ook weer nieuwe mensen, 2 vlaamse meisjes
die in hun 7e jaar dokter zitten. De ene gaat verder voor anesthesie
als militair en de andere urgentie arts.
Vandaag naar de mis geweest het heeft 3u geduurd amaai!!! en erna met de zuster nog even mee naar de markt voor de rest niets speciaal.
Ik moet me haasten want er is terug een onweer op komst, ik weet dus niet of skype gaat lukken vandaag
Deze morgen hebben we langs de kant van de weg een soort van smoutebollen gekocht, was wel niet zo zoet en was van brooddeeg gemaakt. Een op school zijn we aan de directeur gaan vragen of we iets voor 8 maart wereld vrouwendag mochten doen. we zouden de meisjes dan graag even toespreken op school, hij heeft dit zeer hartelijk ontvangen en vond het een zeer goed idee. De zon was vandaag zeer vroeg van de partij dus was het smeren vandaag want we hadden allemaal wat last van de zon van de dag ervoor. Ik ben naar mijn proef geweest en ben gaan tellen hoeveel plantjes er ondertussen per veld al boven komen en heb enkele foto's genomen. De Mucuna is zeer goed geschoten de Cajanus blijft nog een vraag omdat dit aangekocht zaad is twijfels men een beetje aan de kiemkracht dus vingers kruisen dat dinsdag er zeer veel boven staan en dat het ondertussen nog goed geregend heeft. plantjes tellen tussen al dat onkruid is niet echt makkelijk en heeft dus vrij lang geduurd. Ik heb vandaag ook terug verder de les over Cajanus voorbereid met de leerkracht en heb zijn les van biologie ook gevolgd. Het ging over metabolismen van de cel en energie in de cel en autotroof en heterotrofie. Ik kende dit al maar is een goede manier om zeer snel frans te oefenen en te verbeteren. In de moordende zon zijn we dan te voet terug gestapt, we hadden een nieuwe nummer van een een nieuwe taxichauffeur maar het nummer werkte niet. Na het eten zijn we naar een mevrouw geweest die ons stof verkocht heeft en met haar gaan we dinsdag naar de naaister. Spannend!! Gisteren avond hebben we een soort van pizza bij de zusters gegeten wat zeer lekker was, wat wordt het vandaag...? Gisteren avond hebben we nog een goede babbel gehad met 1 van de zusters. ze bewonderde ons om wat we hier kwamen doen en het gaf haar ook weer energie voor haar missie hier. Ze zegt dat we hier zeer goed aarden en ze het fijn vind dat we hen wat helpen. Ze zegt dat we bij de basis van de schepping staan, het ontkiemen van planten uit een zaadje. Ze heeft ons ook nog wat verteld over de cultuur van hier en de gewoontes en dat het niet altijd makkelijk is en dat er wel verbeteringen komen maar dat dit een zeer langzaam en tijdrovend proces is. Volgens haar wordt de landbouw hier als iets min bekeken terwijl het zeer veel mensen een beter leven zou geven. De mensen doen alles om hun kinderen te laten studeren tot op de unief maar meestal is er daarna dan geen werk. Wat ze vertelde en dacht vond ik zeer interessant en gaf ons weer moed en zin om verder te doen
Gisteren was een zeer vermoeiende dag vandaar vandaag wat uitleg erover en wat we vandaag gedaan hebben. Gisteren was al goed begonnen met ons te overslapen gelukkig heeft Shandi op onze deur geklopt en waren we toch nog op tijd op school. Daar hebben we voor Jolien haar veld overal opnieuw de paaltjes moeten zetten omdat deze niet klopten. Er waren wat communicatieproblemen met de leerkrachten omdat ze niet goed begrepen dat er weeral een foutje was. Terwijl ze de paaltjes al hadden laten zetten om ons te helpen. Enfin het blijft Afrika en dat betekend ook problemen. Ze hebben het lastig met ons te plaatsen omdat we vrouwen, studentes, jong en blank zijn. Meestal hebben de leerkrachten al jaren ervaring in hun praktijk werk en dan zeggen wij dat het niet juist gedaan is. Dat vinden ze zeer moeilijk. Ik heb ook de les gevolgd over Cajanus Cajan was wel interessant met het 6e middelbaar en volgende week mag ik zelf ook even invallen. Tegen dat mijn les ver gedaan was waren er 5 mensen van het VVOB uit Kinshasa gekomen om te zien hoe het met ons was. Ze zijn onze veldjes komen bekijken en zien waar we logeerden enzo. We hebben ook samen bij de zusters gegeten. In de namiddag nog even naar de Jardin geweest en tegen 16u terug bij de zusters. Ondertussen waren Shandi en Jolien al helemaal verbrand. Ze hebben beiden een witte t-shirt aan. 'S avonds nog lekker gegeten en gaan slapen. Vandaag hebben we de laatste plantjes geplant en rijen aangevuld en water gegeven. Alles zit nu in de grond!! Mijn veld ziet zo groen maar niet van mijn planten wel van het grasachtige onkruid. Ik heb het met de inspecteur besproken en met de mensen van daar en waarschijnlijk gaan we een herbicide moeten gebruiken. Ik wacht nu nog tot wanneer alle plantjes boven staan. De Mucuna staat al moei boven maar de Cajanus die is veel trager en dat zal dus nog enkele dagen duren. Vandaag veel zon en warm, Jolien en Shandi hebben in lange broek en lange mauwen en goed ingesmeerd gewerkt. Ik wou nog wat bruinen want zag nog niet rood en heb in topje rond gelopen en nu zie je het wel. We hebben ook nog een les gevolgd over floricultuur bloemen en sierplanten dus. We zien gaan wandelen in de Jardin en af en toe gestopt en dan gaf de leerkracht uitleg over de plant. Dit was met de leerlingen van het 5e jaar. omdat de chauffeur ons al 1u had laten wachten zijn we dan toch maar in de branden zon te voet naar boven gekomen. Om 16u nog even naar het marktje geweest achter bananen.
Vandaag terug naar onze school. Deze morgen de kunstmest voor Jolien haar velden afgewogen verdeeld en ingewerkt. Bij mij komt er nog niets uit wat normaal is na 3 dagen alleen zeer veel onkruid, het noemt carex een soort gras. dat zal een heel werk worden om dat weg te krijgen maar dit kan pas als alles plantjes boven staan. Erna naar de leerkracht geweest voor de voorbereiding van les over Cajanus die ik morgen gewoon ga volgen en volgende week pas ga invallen. Zodat ik weet hoe hij les geeft enzo. Erna zijn we begonnen met planten er zitten al 500 plantjes in de aarde van de 5000 dus wel nog wat te gaan. Maar het begon te regenen en dus moesten we stoppen, de hoeveelheid regen die viel noemen ze hier een regen voor de landbouw. Vrij veel maar niet te hard zodat de bodem niet toe slipt en de plantjes niet kapot gaan. We hadden niet gedacht dat het zou regenen en dus geen regenjas mee. Ik had vandaag 1e dag koude hadden!! Jolien en Shandi konden het niet geloven, heb dan maar ganse namiddag met 2 fleece puls rond gelopen:p
Ik denk dat het hier warmer is dan thuis en toch voelt het koud aan, ik kan echt beter tegen de tropische temperaturen. Deze namiddag heb ik nog wat aan eindwerk geschreven en fruit gegeten. Gistere avond hebben we nog spek met eitjes gegeten, wat zal het vanavond worden? Shandi had door de regen haar rugzak op de schhool gelaten, toen we net terug waren besefte ze dat de sleutel van haar kamer nog in haar rugzak zat. 2u later had ze haar sleutel terug, dit is dus echt een heel werk om terug te geraken en de juiste mensen te vinden op de school. Vandaag is Generaal Madilamba ook op bezoek geweest om te zien hoe het gaat. Hem zijn we de eerste dag toen we net in Kinshasa waren al gaan begroeten. Hij vroeg hoe het was en wat we al gedaan hadden. hij had voor ons water en fruitsap mee dat was zeer vriendelijk van hem.
Over vandaag kan ik maar zeer weinig vertellen. Ik heb de ganse dag al aan mijn eindwerk gewerkt binnen in onze kamer. Het was zeer warm buiten vandaag en we hopen dat het toch nog gaat regenen zodat we morgen Jolien haar plantjes kunnen planten. Anders zal de grond zeer hard zijn en de plantjes en wij zullen verwelken van de hitte :p
Ik was gisteren vergeten te vertellen dat ze hier zelfgemaakte mayonaise kunnen maken ( dit doen de zusters niet maar wel de Congolese kok).
Vandaag een zeer groot insect gezien ik heb er een foto van bijgestoken in de bijlage.
We hadden onze lakens bij de was gedaan en waren gaan vragen naar nieuwe lakens. Het probleem is doordat Jolien en ik in een 2 persoons bed liggen we 1 laken moeten delen. Dit lukt ons dus niet, dus hebben we in ons beste frans aan de Congolese helper bij de zusters uit gelegd dat we 2 lakens wilden als dit kon. Hij begreep het niet en is naar onze kamer komen kijken maar het is ons toch gelukt het uit te leggen!!
