Ik heb zwaar onder mijn voeten gehad Wat gisterennacht nog zo hilarisch leek [Simon in vrouwenkleding én een roze suikerspin als pruik], is iets dat niet geweten mag zijn op het werk. Ik weet dat een persoonlijke assistente altijd discreet moet zijn, maar dit was zon grappig verhaal dat ik het niet kon verzwijgen tegen Lut, Ann en Ellen. Terwijl ik Simonne nadeed in de cafetaria [ja Simon op hakken is echt wel super ], stond hij plots achter me! Het was te denken he! De tranen stonden in mijn ogen
Maar moest hij daarom zo reageren? Zo roepen tegen mij Ik denk echt dat ik wat meer afstand moet nemen van hem. [snif snif] Dus ik heb besloten om voor een paar dagen afwezig te zijn en mijn overuren op te nemen. Presence en Simon moeten het maar even zonder mij stellen.
Liefs, Sara
PS: Die verkleedpartij was in The Pink Panther [waar Marnix kind aan huis is] en kijk eens aan wat ik op hun website gevonden heb! Fotos van Simon in volle glorie! Arne heeft me geholpen om er eentje bij mijn blogje te zetten. Ik hoop dus van harte dat Simon mijn verhalen hier nooit leest.
Het doel heiligt de middelen, zei ons moeke altijd. Dus heb ik vandaag het heft in handen genomen en ben de vergaderzaal [tijdens de grootse directievergadering] binnengevallen met de smoes dat Simon de kladversie per ongeluk had meegenomen [eigenlijk de Britt-versie vol fouten, maar dat kon ik moeilijk zeggen he]. Gelukkig liet de vader van Simon mij uitspreken en volgde Simon zijn voorbeeld i.p.v. mij de meeting uit te sturen.
En het heeft gewerkt! Simon is verkozen tot directeur-generaal van Presence. Hij kwam me zelfs persoonlijk bedanken tijdens de felicitaties! Een stapje dichter bij de functie van persoonlijke assistente én bij Simon! Als ik hem zie lachen, dan voel ik de blijdschap in mijn hartje
Na de felicitaties ging de receptie door in het atelier van Marnix [de gekke, diva-achtige ontwerper van Presence]. Terwijl ik vanuit een hoekje aan het genieten was van een hapje en een drankje [champagne -> lekker!], kon ik zo iedereen wat in het oog te houden. Alexander moest nog bijkomen van zijn nederlaag en Marnix liep op de tippen van de tenen omdat zijn atelier gebruikt werd voor een ordinaire receptie! Hihihi
En Britt die is het voorval van de presentatie precies vergeten, want ze is volop bezig met haar nieuwe project: Lieven [de personeelsdirecteur bij wie ik gesolliciteerd heb] versieren! Eigenlijk zijn recepties nog wel leuk voor een muurbloempje als ik! Op een afstand mensen observeren dat kan hier nog interessant worden!
Het ging vlot en niet vlot tijdens mijn interview. Ik heb een job, maar wel niet diegene waarvoor ik oorspronkelijk solliciteerde. Net toen ik mijn cv aan het duiden was, kwam er plots een dame binnengestormd [Directeur van de Presence-shops of zoiets alleszins belangrijk genoeg om het gesprek te onderbreken]. Ze vertelde me zonder omwegen dat ik te weinig Presence had om hier als directie-assistente aan de slag te gaan [op zich wel leuke woordspeling, maar het kwam hard aan].
Net toen ik wou opstappen, zei ze me dat er wel nog een vacature was voor het Economaat. Ik had de keuze ofwel bij Arne blijven werken en iedereen teleurstellen ofwel deze job aannemen en hopen dat ik kan doorgroeien. Ik heb gekozen voor het laatste.
Hierover heb ik wel tegen ons vake gelogen [Arne kent wel de waarheid] Ik voel me er erg slecht bij, maar wou hem niet kwetsen met mijn besluit om echt helemaal onderaan de ladder te beginnen werken. Onlangs had ik nog willen solliciteren voor secretaresse en dat heeft hij me aangeraden. Dat is niks voor iemand met zon cv als jij!, zei hij. Dus als ik hem nu verteld had dat ik in het Economaat werk dat overleeft hij niet. Maar ik ga hem trots maken! Als ik mij nu heel hard inzet, dan zal iemand wel potentieel in mij zien zeker?
Gisteren heb ik samen met ons vake even stilgestaan bij de beruchte 9/11 van zes jaar geleden. Elk probleempje leek zon peulschil in vergelijking met wat er in Amerika gebeurde. Maar uit elke tegenslag komt er iets positiefs. De solidariteit over de hele wereld was prachtig. Uiteraard hebben ons vake en ik toen ook een kleine storting gedaan. Want ook al hebben we het niet breed mensen steunen is iets essentieel.
Maar de wereld kan ook heel mooi zijn! Bijvoorbeeld als je vlindertjes in je buik voelt! Ik geef eerlijk toe dat ik onlangs [tijdens één van mijn Chocotoff-momenten] weeral even wegdroomde en plots zag ik het beeld van Mr. Van Wijck [mijn hopelijk toekomstige baas]. Wellicht zal mijn crush wel weggaan als ik hem als dé grote baas leer kennen! Ik mag het hopen
En omdat ik al een paar mails heb gekregen van nieuwsgierige lezers met de vraag hoe die Mr. Van Wijck eruit ziet, heb ik een fotootje toegevoegd. Mooi he! [maar helemaal buiten mijn bereik, dus zo snel mogelijk van die verliefdheid afgeraken]
Liefs, Sara
PS: Het steken van een nieuw biervat is maandag perfect verlopen! Ik zou zeggen dat ik er met een pintje op heb geklonken, maar ik lust geen bier. Dus was het een cola!
Nog 19 dagen en dan ga ik op sollicitatie bij het modebedrijf Presence! Ik heb alle voorbereidingen al getroffen zoals het volledig bekijken van de bedrijfssite op zoek naar alle informatie over hun producten. [Die weetjes maken altijd een goede indruk.] Want, ondanks mijn vele studies, ben ik nog maar een groentje én van mode heb ik geen kaas gegeten.
Presence staat voor klasse, elegantie en glamour kort samengevat ongeveer het tegenovergestelde van euhm mij. Het modebedrijf heeft zowel gewone kledij [duur prijskaartje veronderstel ik] als exclusieve badpakkencollecties. Wie weet mag ik dan wel eens mee op badpakkenshoot naar een prachtig Bounty-eiland Niet als model he! Nee, nee, dat zou de verkoop niet bevorderen! Gewoon als directie-assistente!
Het zou wel een prachtige manier zijn om eens te kunnen reizen en mijn talenkennis te gebruiken! Ik ben nog nooit in het buitenland geweest omdat het niet haalbaar was voor ons vake. Onze boekhouding liet het niet toe, zoals ik het zou zeggen. Maar wie weet dat het wel lukt als ik uiteindelijk eens centjes begin te verdienen!
Arne is trouwens al even benieuwd naar de afloop van dit nieuwe sollicitatieavontuur! Want als ik aangenomen word [duim duim], dan moet hij terug op zoek naar een nieuwe werkkracht. [onvervangbaar ben ik niet, maar als beste vriendin wel uiterst betrouwbaar!]
Vanmorgen vond ik een reply in mijn mailbox. Het verdict is gevallen ik mag op gesprek komen!! Wauw, dit is de eerste stap! Nu moet ik ervoor zorgen dat alles wat ik verkeerd gedaan heb bij mijn vorige interviews, deze keer perfect loopt. Stel je voor dat het lukt Daar mag ik nog niet aan denken. Des te hoger de verwachtingen, des te zwaarder de teleurstellingen. Toch is het moeilijk om niet verder te denken he! Er is trouwens een busstop recht voor het bedrijf. Heel gemakkelijk, want ik neem altijd het openbaar vervoer. Niet zo direct uit overtuiging om het fileprobleem aan te pakken, maar gewoon omdat ons vake zijn auto [een versleten Lada] niet vaak meer van zichzelf start. En dan moeten we duwen en duwen totdat hij terug in gang schiet. Heel hilarisch maar niet als het een echt ochtendritueel is Ik hou mijn hart al vast voor de winter!
Ik ben Sara De Roose
Ik ben een vrouw en woon in Wilrijk Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is Directeur generaal .
Ik ben geboren op 01/01/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, sudoku, cijferen, dromen.
Goed voor deze wereld. Soms "te" goed denk ik.
Perfectionistisch, hondstrouw en verantwoordelijk
Veel fantasie, wein
], stond hij plots achter me! Het was te denken he! 
De tranen stonden in mijn ogen
Ik zou zeggen dat ik er met een pintje op heb geklonken, maar ik lust geen bier. Dus was het een cola! 
kort samengevat ongeveer het tegenovergestelde van
euhm
mij. Het modebedrijf heeft zowel gewone kledij [duur prijskaartje veronderstel ik] als exclusieve badpakkencollecties. Wie weet mag ik dan wel eens mee op badpakkenshoot naar een prachtig Bounty-eiland
Niet als model he! Nee, nee, dat zou de verkoop niet bevorderen! 
