Het verhaal van 2 voor elkaar belangrijke mensen met een gezamenlijke droom...
08-04-2014
Santiago we stay for 3 days
Maandagmorgen, kei goe geslapen. Ook iets langer dan we al 30 dagen gewoon waren.
Lekker ontbijt in hostal Suso genomen. Nu nog van onze fietsen en bagage af geraken.
Dat viel goed mee, een beetje verder in de stad (nog geen 10 minuten lopen) was er een UPS leveringsdienst.
Onze fietsen daar naartoe gedaan met bagage. Geen probleem en vrijdag zouden ze al aankomen.
Ondertussen kan ik bevestigen dat onze fietsen en bagage inderdaad vrijdag aangekomen zijn. Mooi ingepakt in een doos.
Na het wegbrengen van de fietsen, was het al tijd om naar pelgrimsviering te gaan.
Bij het pelgrimsbureau hadden ze gevraagd wanneer we daaraan zouden deelnemen, dan wordt dit afgeroepen.
Een mooie viering, alleen niets van Belgische pelgrims gehoord, dat zal wel aan ons gelegen hebben, Spaans hé!
Daarna namen we de tijd om eens de toerist uit te hangen, zoals we dit zeggen. Stadswandeling, rondrit met treintje, markt, souvenirs winkeltjes, enz...
Het deed deugd om alles ondertussen wat te laten bezinken. Echt genoten hebben we gedaan!
En toch, het gevoel naar huis te willen gaan begon stilletjes de bovenhand te nemen. Weet je, het was goed geweest!
Woensdagmorgen begon onze trip naar huis. Bus naar luchthaven, vliegtuig naar Barcelona, vliegtuig naar Zaventem. En daar stonden onze kinderen en pater Luc op ons te wachten, geweldig leuk!
Nog een grote verrassing bij thuiskomst, een grote kliek vrienden stond ons op te wachten...
Ze hadden alles versierd, er stond gebak klaar en cava...
Dat gevoel, dat we bij aankomst in Compostela miste, werd nu ruimschoots goedgemaakt! Geweldig!!!!
Hoeveel geluk hebben we toch...
Heel dankbaar zijn we daarvoor want dat is echt ontbetaalbaar!!!
Zondag rond 15u goed en wel aangekomen. Yesssssss......
Er waren hooguit 10 mensen op het plein voor de kathedraal, het was er dus maar stilletjes...
Dan eerst naar het pelgrimsbureau om onze compostela te halen. Die we dan ook direct meekregen.
Ook hebben we een bewijs van afstand meegekregen, 2600km is een afstand die blijkbaar toch niet zoveel voorkomt, want de dame achter de desk moest 2 keer kijken of ze het wel juist zag.
Als we voor 12u aangekomen waren hadden we de botafumeiro nog zien slingeren. We hebben hem nog wel in de kathedraal zien hangen.
Na het( papierwerk)naar de toeristische dienst om een slaapplaats te zoeken. Voor 3 nachten.
Want ondertussen hadden we vrijdags al een vlucht geboekt om woensdag 9 april terug te vliegen.
We hadden ook al wel beslist om een gewone 2 persoonskamer te nemen, dan konden we onze slaapzakken ook mee met de fietsen opsturen.
Juist naast het toeristisch bureau was een leuke hostal waar we nog 15 van de prijs gekregen hebben omdat we 3 dagen bleven.
s' Avonds nog iets om te eten gaan zoeken, en weeral op tijd naar bed. Met het enige verschil, we konden eens wat langer slapen en we konden gewone kleren aandoen.
Met einddoel in zicht vertrokken we voor de laatste keer gepakt en gezakt op weg. Langs de ene kant happy maar toch?? We dachten wel, de rit van vandaag valt nog mee , uhmm , iets voorbij Melide ... Een nieuwe uitdaging , 5 à 6 km op een klein weggetje, plots een bord "brug onderbroken". Wat nu? En dat is niet zoals bij ons, een volgend straatje naar een ander dorp nemen. Want die straat gaat wel naar dat dorp maar die stopt daar ook effectief. En nochtans hadden al 2 mensen ons gewaarschuwd, in het spaans natuurlijk. En onze Geert die knikt maar ja, terwijl hij er geen jota van verstaat. Even auto laten stoppen om te vragen wat de toestand was. De vrouw in auto zei dat met de fiets mss. wel zou lukken. Voortrijden of terugkeren en over grote baan verder. Dan toch maar verder gereden. De brug was verdwenen, maar een kleine noodbrug was genoeg om ons erover te helpen. Door modder en stenen er toch over gesukkeld. De rest van de weg verliep vlot buiten de nodige klimmetjes. Even in Santiago nog een stressmoment voor Geert. Met de fiets tussen al dat verkeer, pffft niet gemakkelijk. Eindelijk aangekomen op het bekende plein voor de kathedraal, wel is een beetje vreemd. Wij twee superblij, maar geen van onze vrienden in de buurt om dit mee te vieren. Dat miste we wel. Verder kunnen we het zelf nog altijd niet vatten... Moeten we morgen nu onze fietskleren niet meer aandoen? Is het echt gedaan met onze kleren en pyama's op te rollen? Kunnen we nu ECHT eens uitslapen? Moet ik nu geen kleren meer inzepen en uitwassen en te drogen hangen in de kamer met de hoop dat ze morgen droog zijn om opnieuw aan te doen? Morgenochtend zullen we het ondervinden!
Goed geslapen in ons knus kamertje in middeleeuwse sfeer. Opgestaan met weinig goesting om op te staan maar onze camino wacht. Door het raam gekeken en het regende weer. Tegen dat we klaar waren om te vertrekken was het gedaan met regenen , oef. Het landschap is ondertussen weer Ardennenachtig. Op en neer. Tegen de middag in Sarria onze bokes opgegeten in een albergue. En verder ondertussen was het toch wat opgeklaard. We hadden nog hele trip voor de boeg. Een dorp verder op korte weg bespreking. Blijkt weer een klim van 12 km Wendy had dit niet meer verwacht, maar we staan er voor en we moeten erover, pfff. 1 km voor top toch eerst de innerlijke mens versterkt met bocadillo, man da kan smaken. Nog 11 km te gaan . Toch zaten er nog wat kuitenbijters tussen. Aan gekomen in Palas de Rei. Plaatske gezocht om te slapen . Propere albergue gevonden , kamer met 4 maar we hadden ze voor ons zelf. Voor de rest in dit dorp niks te zien. Niet elk Spaans dorpje kan even mooi zijn. Morgen laatste rit naar Santiago. Ben benieuwd naar wat we zullen voelen?
Wie had dat verwacht? Op 1 dag 2 redelijke straffe klimmen gedaan... Vanmorgen de 1ste klim richting Cruz de Ferro (1500m). Dit is een belangrijke plaats voor alle pelgrims. Dáár kunnen ze hun steen neerleggen die ze van thuis of onderweg meebrengen. Deze steen staat symbool voor "alles waar je innerlijk mee worstelt, achter te laten" en zo tijdens het laatste stuk van de Camino de kracht vindt in te zien hoe om te gaan met je tekortkomingen. En tegen 11u begon het weeral stevig te regenen. In Ponferrado warme drankpauze genomen in de hoop dat die regen op zou houden...dan is het moeilijk hoor om, ook al heb je koud en ben je nat, weer op die fiets te stappen... Nooit gedacht dat we O Cebreiro zouden halen ( mooi Middeleeuws dorpje, zie google), begint met een klim van 6à7% en dan 8à9% en laatste stuk 9tot 10%! In totaal dus een klein 15km. Chance dat we in de namiddag hamburgersstop hielden in Villafranca del Bierzo! Normaal had Geert vroeger voorzien te stoppen maar als ons Wendy iets in haar kopke heeft.... Moe maar toch met veel tevredenheid in O Cebreiro geraakt. Deze keer verblijven we nog's met ons 2 op één kamer met BAD, zalig! En chauffage om ons kleren te drogen, wat een geluk hebben we toch weer.... Hopelijk is de mist morgen verdwenen, zo kunnen we toch nog foto's trekken van dit geweldig sfeervol kleine dorpje!!!
Eerdere verslagen van vorige dagen volgen nog als er tijd is... Vanmorgen regen, regen en nog eens regen.:'( Pff en zoveel km's weer voor de boeg. Rond 11u stempelstop gehouden en dan was het me even moeilijk om positief te blijven...koud, handschoenen doorweekt, jas doet het goed maar buitenkant doornat en binnenkant nat va het zweet. "Mal dia for Camino" leefden de mensen met ons mee. Nog iets meer dan70km te gaan. Komaan Wendy, ook dit is De Camino Allez terug "en route" en we zien wel wat het wordt. En als je dan die wandelende pelgrims ziet...RESPECT voor hen, hoor! Buen Camino wordt er elkaar meer en meer gewenst, zoveel te dichter bij Santiago, zoveel te meer pelgrims je ontmoet.
Chance dat we binnen in een Albergue onze picknick konden opeten. Deze keer eens niet buiten. Maar de taalbarrière, tjonge wat een uitdaging. En telkens komt het wonderwel goed. (Dankzij Japanner die een minimum aan Spaans sprak en mijn gekunstelde gebarentaal kan er misschien ook wel iets mee te maken hebben). We beloven dan in ruil wel iets te drinken. Wat kan een "grande chocolate" of 2 toch voor een boost zorgen, hé. Ok, we vliegen er weer in...nog 30km te gaan vandaag. Aftellen geblazen maar we geraken rond 16u in León. We overnachten deze keer in een jeugdherberg die mede ten dienste staat van universiteitsstudenten. Na wat sightseeing en bezoekje aan bar ergens op het Plaza San Martin ( tip uit bibboek, bij glas wijn krijg je daar gratis tapas)terug richting jeugdherberg want om 21u konden we dineren...het is wennen aan die spaanse etenstijden...maar wat een belevenis tussen al die studenten....En als de mevrouw Geert iets wil duidelijk maken (die ratelde maar door) en je moet dan zijn gezicht zien...euhm ja, daar krijg ik dus de slappe lach van.... Chance dat er een student de nodige vertaling deed voor ons....ook dat is Camino....HET KOMT ALTIJD GOED!
Vandaag Puente la Reina bezocht met de beroemde "puente perecrinos". Klein gezellig dorpje! Daarna richting Estella met kort daarna aan de Monasterio de Irache...niet onbelangrijk, de bodegas (wijnhuis) stellen een gratis wijntap ten dienste vd pelgrims. Dit was ter compensatie omdat het wijnhuis zich vlak voor het monasterio nestelde. Met de thermos bij de hand en vol goede moed ga ik erop af...helaas de tap had zijn best al genoeg gedaan aan de voorgangers vandaag:'(...tja, chance dat we nog een goei flesje Irouleguy uit de Pyreneeën bij hadden) Het weer is niet te vergelijken met de temperaturen in België, althans zo ik vernomen heb via onze 3 prachtmeiden! Het regent niet dus we klagen niet of ik misschien toch een beetje: WANNEER KRIJGEN WE EINDELIJK EENS EEN DAG ZONDER DIE VERREKTE KLIMMEN??? pfffff...mijn benen sputteren tegen!!! Los Arcos is nu onze volgende verblijfplaats...deze keer in een pension!!! We willen nog eens een keer slapen zonder snurkers in de omgeving Sorry, hè Nog even dit: gaan we eten, moeten we wachten op de spaanse etenstijden, onze magen worden op de proef gesteld. Gaan we inkopen doen voor ontbijt en lunch, worden we vriendelijk verzocht de winkel te verlaten, want de verkoopster gaat naar de mis. Winkel was net opengsgaan van 19u...het was half 8 . Daarna mogen we terugkomen...zie je dit bij ons al gebeuren?
Dag 20-21: St. Jean-Pied de Port(41km)-Pamplona(90km)
Ongeveer1670km hadden we op de teller staan...juist HADDEN want vanmorgen moesten we terug van 0 beginnen. Ok, so be it! Een kleine etappe werd het vandaag want de benen de nodige rust gunnen voor D-day morgen. Toch kregen we al een voorsmaakje met de Col d' Osquich (5km klimmetje met stukken van 7%, voor de koereurs onder ons ). En dan achtergrond muziek Gustavo Santaolalla - secreto en la montaña (beslist eens horen op you tube)...kippevelmoment!!! Dan krijgen we een mooi schouwspel van arenden...wow momenten...echt wel! Rond de middag arriveren we in St. Jean-Pied de Port... Yes, weer een mijlpaal achter de rug...Frankrijk is afgewerkt en het 2de boekje wordt naar huis gestuurd met de post. 2kg sturen we terug...joepie. Even tijd om van al het moois te genieten.... We slapen in pelgrimsverblijf met 8 anderen (uit Australië, Californië, Korea) interessante mengelmoes! Zeker als er ééntje de hele boel wakker houdt. Zelfs oorstopjes helpen niet. Op naar Spanje...we zijn begonnen aan het laatste deel vd boekjes Sweerman, dus ook aan onze Camino. Het wordt direct 2 uur klimmen à volonté....maar we geraken boven aan de met sneeuw bedekte Ibañeta pas!!! Afdaling is een bekroning op al het harde werk. We passeren Roncevalles en belanden in Pamplona...onze eerste spaanse woorden zijn een feit. Hier slapen we weer in een pelgrimsverblijf wat vroeger een klooster van de Jezuïeten was. 'S avonds in de kathedraal was er een kruisweg bezig...nooit geziene taferelen en momenten die we blijven koesteren.
Down voelde ik me vanmorgen bij het zien vd regen:'( Na gisteren is er heel wat voor nodig om de nodige moed te verzamelen en weer op die fiets te klimmen! Geert zorgt voor gerustelling deze keer:"we zien wel waar we geraken". Oef... Als bij wonder voelden men benen vandaag zeer goed wat de moraal flink naar boven bracht bij ons 2. Bovendien stopte het ook met regenen..hoeveel geluk kan je hebben? Vrij vlot ging het vooruit en tegen half 12 waren we in Oloron St. MARIE ( iets meer dan 40km). Eerst dachten we tot hier te kunnen halen gezien de voorspelde weersomstandigheden...maar nu konden we er zeker nog wel wat bij doen. Dan na een 18 km begon de regen toch terug dus aangezien we nog geen slaapplaats hadden vastgelegd,naar het volgende (grotere dorp) met een "office de tourisme". Daar naar slaapplaats gevraagd , want in onze boek stond een foute telefoon nummer van een pelgrimsverblijf. De dame heeft ons dan ook goed geholpen en een plaatsje bezorgd. In een oud hotel dat nu dienst doet als chambre dhôtes. Onze dag zit er weeral op en twas goed geweest. We zijn al verder geraakt dan we vanmorgen konden denken Je ne regrette rien.
Wat was me dit een dagje wel zeg... eentje om U tegen te zeggen qua regen, onweer, hagelbuien en windstoten waarbij we zelfs met onze zware fietsen omvergeblazen werden. WELKOM in de Hautes- Pyreneeën!!! Dit moet zowat de ergste uit onze fietscarrière geweest zijn. De camino zit vol verrassingen zeg maar. De electriciteitskabels zo tekeer zien gaan gaven ons toch een bang gevoel...het begon vanmorgen en het zou opklaren...rond de middag leek dit ook zo....dus nog 50km te gaan...moet te doen zijn...leggen slaapplaats vast maar 25km later waren we niet zeker onze eindbestemming te halen... Veel zin om foto's te trekken was er niet vandaag, een paar vd Pyreneeën als het een paar seconden niet regende. Uiteindelijk een mooi aantal km's gehaald, gezien de omstandigheden.
Vanmorgen bleek er wat paniek te zijn of we het zouden halen ( vooral bij Geert). Vooruitziend en in gedachten meer km's te moeten doen... Is niet zo goed voor de moraal vd dav:*(... Het komt allemaal wel goed! Het weer zit mee en de klimmetjes ook In Lectoure stoppen we voor kerkbezoek en stempel voor ons boekje. En wat zien we in de verte.... DE PYRENEEËN...Waw wat een Brrrr moment...het komt dicntbij. Ondertussen nemen we onzs picknick ergens in Castera Verduzan aan een camping met meertje...( wat een luxe, elke dag al?droog buiten kunnen eten 's middags) St. Jacob wil ons echt wel in Compostela krijgen;^) Deze keer was het niet makkelijk om een geschikte overnachting te vinden...nog gesloten tot...dekke toch... Wikken en wegen want 20km meer of minder als je al aan de 90km zit en bovenal terug in de regen...maakt echt een groot verschil. Maar Ferme des Grisettes biedt de nodige verlossing. Yesss, een haardvuur wordt aangestoken voor ons...vergeten glorie...goh, wat een deugd doet dat. En er is wifi...een uitgebreide babbel met het thuisfront doet wonderen... de nodige aanmoedigingen voor de examens, knuffels en kussen ( weliswaar op skype afstand) doen zowel de kinder-en de ouderharten deugd. Ja, Pyreneeën here we come
De beentjes hebben goed kunnen recupereren gisteren en vannacht dus we konden er weer tegen. Over de beroemde pont Valentré hebben we het mooie Cahors achter gelaten. Even weer een citaat tussendoor uit ons pelgrimsdagboekje: de wereld gaat open voor wie langzaam gaat Klimmetjes lagen ook deze keer weer op de loer...maar zelf pluk ik de vruchten van het vroeger stoppen gisteren. Het ging beter vooruit, waarschijnlijk omdat het klimmetjes van 4% waren Tussen de plons- en hagelbuien door hielden we even halt in Moissac om de mooie abdijkerk te bezichtigen. Langs "Canal entre deux mers" ging het meet veel tegenwind richting Auvillar en ontmoette er een Spaanse pelgrim die vanuit Santiago vertrokken was naar huis (ergens in Frankrijk). Het dorpje was de moeite waard met de overdekte graanmarkt uit de Middeleeuwen. Verder naar St. ANTOINE waar we in een pelgrimsgîte verbleven samen met 4 andere pelgrims. Met Uve & Bryan nog een pelgrimsmenu gaan nuttigen en het werd een gezllige avond.
Dag 12: St. Vitte-s-Briance (85km) Een tocht met veel stijgen en dalen. Bewolkt dus lange mouwen deze keer. Ongelofelijk maar in de loop vd dag klaarde alles op met als gevolg dat onze zonnecrème op is....St. Léonard de Noblat nieuwe gekocht. Goede gesprekken helpen wel bij bergbeklimmen;^) In men pelgrimsdagboekke staat vandaag: "of je je nu haast of langzaam gaat, de weg voor je blijft altijd dezelfde"
Dag 13: Brive-la-Gaillarde (75km) Vanmorgen echt wel warm, jassen waren snel uit en het ging richting Uzerche. Middeleeuws en vergelijkbaar met St. Léonard de Noblat maar hier kon ik mooie foto's maken vd crypte. Donzenac was het volgende middeleeuws dorpje en weer de moeite waard om eventjes halt te houden. In Brive-la-Gaillarde aangekomen, nog groter dan Châlons-en-Champagne, dat hadden we niet verwacht...na het zien vd cuisine in HI Hostel besloten we deze keer niet zelf te koken Dag 14: Rocamadour (65km) Het belooft een zware dag te worden...een klim v 6km gem. 8à10% ...jawadde en dan nog een paar v 2km erbovenop...pfff Het lijkt wel of de Ardennen blijven komen...wie heeft toch uitgerekend deze zware weg gekozen, hé Wendy? De klimmetjes rezen echt de pan uit, blij en vermoeid zagen we het mooie Rocamadour liggen...yesss rond half 3 was het genoeg geweest met klimmen en gingen we de pelgrimsrefuge opzoeken...weer met dortoir voor 6p...jaja Geert tussen 6 vrouwen... Onze fietsen kregen een unieke standplaats, we moesten ze wel de trappen af dragen en zo hadden zij ook genot vh uitzicht op de rotsen. Verder het gezllige plaatske gaan bezoeken en 's avonds ons potje gekookt dat we 20km vóór Rocomadour moesten aankopen en meesleuren bij gebrek aan winkels...manman toch. Refuge zat vol dus nog kennisgemaakt met andere mensen, waaronder een wandelend pelgrimskoppel. Dag 15: Cahors (70km) Vandaag de 1ste keer onze regenkledij boven gehaald. Het werd echt wel een natte dag. Dat niet alleen. De klimmetjes rezen de pan uit...een moment werd het me bijna te veel...frustrerend Geert zen rug altijd te zien...ik riep om even naast mij te rijden...en toen kwam er de verlossing...een afdaling v 20km...yessss, eindelijk beloning na al dat klimwerk...het ging toen toch al een beetje vooruit. In Vers was het even droog en hebben we picknick gehouden...Maar die regen, je krijgt het koud en je moet hoognodig naar het kleine plaatske...dan eindelijk public WC Gevonden....dan nog een franse ook...pfff grensverleggend, ook voor de bilspieren Normaal zouden we vandaag naar Moissac rijden maar dat was echt niet haalbaar. Dus Cahors werd onze eindbestemming, we hadden het gehad met de klimmen en de benen hadden er ook genoeg van. De Auberge de jeunesse had een verrassing....na 14 dagen EEN WASMACHINE EN DROOGKAST...wat kan het leven toch schoon zijn hé
Excuseer me voor het laattijdige verslag , geen internet , s`avonds geen tijd meer enz. We zijn om 10u al slapen , 10.15u hebben we al wel gehaald maar dat was maar 1 keer. Tijdens de slaap recuperen de benen wonderwel. Allee genoeg om weer te klimmen. We hebben dus de route van de ardennen genomen. Elke dag Opnieuw. Voor de fietsers onder ons al heeeeel veel hoogtemeters per dag
18 maart 2014 Vanochtend afscheid genomen van onze Duitse vriend! Met zijn verhaal ih achterhoofd...ja dat is toch wel een ander soort van pelgrimage. Noem ons dan maar snelle pelgrims;^). Wij nemen een maand tijd en hij tot september... Gewoon onvoorstelbaar wat de Camino reeds bij die man losgemaakt had...zo dankbaar voor alles wat hem overkwam, hij bekeek alles met andere ogen, vele ontmoetingen die hem bijblijven...ook wij zijn dankbaar dat hij onze weg gekruist heeft. Wij kunnen daar nog van leren...Zo'n ontmoetingen, geweldig toch? Over de trip...kan ik alleen maar zeggen dat het vergelijkbaar is met de Ardennen...zegt dit genoeg? Bergskes om U tegen te zeggen...en dan begaf 1 vd voordragers v Geert (sorry Fonske) het nog. (Maar hij gaat het oplossen zenne). Eindelijk mocht ons Wendy de voordragers op de fiets waarvoor ik deze toch gekocht had...maar dat maakt dat het alleen wat trager berg op gaat, hé. Ondertussen zijn we weer in een pelgrimsgîte toegekomen met dortoire vr 6p. Maar we hebben de ruimte voor ons alleen. Heel vriendelijke engelstalige uitbaters...Ondertussen spreken we alles door elkaar...Frans, Duits en Engels. Dat levert soms geweldige taferelen op.
Vertrokken in Orval het weer was weer goed. Richting La Châtre. Mooie dorpjes tegen gekomen met veel historie. In la Châtre onze middagpauze genomen en nog wat in het centrum rondgekeken. We hadden ondertussen al een slaapplaats gevonden in Cluis, in een pelgrimsgîte. Cluis licht beetje achter Neuvy-St.Sépulchre waar trouwens een hele speciale kerk staat, moet maar eens opzoeken of bekijk foto's op facebook. Beetje verder zien we in de verte een bepakte wandelaar met een schelp op zijn tas. Dus even bij gestopt en met hem kennisgemaakt. Hij was een pelgrim uit Hannover Duitsland, die ook in dezelfde gîte verbleef. Twas een zeer aangename man, hij was al sinds 13/2 onderweg. De verhalen dat die bijhad, jawadde. Slapen in het bos, in een schuurtje tussen de wijngaarden enzovoort. Dan zijn wij luxe paardjes hoor! S' avonds lekker samen gegeten en verhalen gewisseld, kortom twas vlug laat! Ah ja ...voor eerste maal met z'n allen in een slaapzaal!
16 maart 2014 Goe geslapen deze nacht in onze pelgrimsgîte. Ontbeten in Espace Bernadette. Ondertussen was onze was droog...dit hoort er ook bij natuurlijk...het was daar lekker warm en veel plaats om de was te doen. Dan vertrokken we voor een bezoekje door Nevers met de fiets. Via pont de Loire hebben we Nevers achter ons gelaten. Rond 11.30u kwamen we langs een mooi middeleeuws dorpje Appremont. Worden we daar aangesproken door een Nederlandse man . Blijkt dit de voorganger te zijn van de pelgrimszegen in Mechelen te zijn! Straf hé dat we die tegenkwamen. Hij nodigde ons ook uit in zijn refuge 1u30 verderop om een tasje koffie te komen drinken. Wij langs daar omgereden, niet thuis. Bleek, savonds nadat hij gebeld had, dat we mekaar juist gemist hadden. Dus geen tas koffie Aangekomen in St Amand Montrond niet direct plaats om te slapen dus verder richting jawel terug Orval. Nee niet dat van het bier!
Vandaag ging het richting Nevers. Voor de 1ste keer sinds we vorige week vertrokken zijn, kou gehad. Het contrast met andere dagen was enorm. We zijn alleen maar zon gewoon. Echt... en dan nog een tocht vol met intervallen in, pffff...Geert wil me opmonteren door te zeggen dat het een goeie training is voor de Pyreneeën die binnenkort op ons staan te wachten. Allez vooruit dan maar..de moed erin houden, Wendy. Ergens beschut hokje gezocht uit de wind om onze lunch gretig op te eten. 1,5 boke met 2 knackworstjes en 3 chocoladebroodjes pp. We worden echt goed in hamsteren, uitkijken wat niet direct slecht wordt, tegelijk ook zorgen dat je niet te veel koopt want je krijgt het simpelweg niet weggestoken ...Op een 30km voor Nevers even halt gehouden voor een warme koffiepauze...deze keer geen wijn;^). En voor mij om het hoognodige te doen. Dat is voor mannen echt een gemak...ze stappen even af langs de kant..maar voor mij op dit moment met nog altijd 2 fietsbroeken boven elkaar aan...hoef daar geen tekening bij te maken zekers? In Nevers verbleven we in een pelgrimsgîte helemaal voor ons alleen. Espace Bernadette heet het retraitehuis met de kapel waar Bernadette van Soubirous ligt opgebaard ( helemaal intact). 's Avonds helemaal alleen id kapel geweest. Voor ons beide toch wel intens...
Geert heeft er vannacht van wakker gelegen...het rammelend geluid wordt erger...vooral freewheel in de afdaling. Ergens ih lagerhuis vh achterwiel. We besluiten geen risico's te nemen en gaan voor de 2de keer richting DECATHLON, deze keer in Auxerre dus... onze moraal is een beetje gezakt want we zouden graag in Vézelay geraken. Het goede nieuws is dat ze hier een premium atelier hebben ( blijkbaar meeste reservemateriaal) dus fiets zou deze middag terug op de route zitten met een nieuw achterwiel. Veel gewicht zegt mecanicien... je zou toch zeggen dat een trekkingsfiets daarvoor gemaakt is hè? Geert draagt de voorzakken de hele tijd...dan zal het mss toch aan mijn gewicht liggen??? Extra vasten dus.. tja, we hebben WIFI hier in Decathlon en tijd, vandaar dit bericht. Voor de rest van de dag liep alles op wieltjes!!! Langs Canal de Nivernais....mooi om te rijden... Rond 11u30 vertrokken met nieuw wiel. Aangekomen rond 15.30u. Met een klim van 700m van ik denk 15% amai. We kwamen boven met de muziek van doedelzak, dat doet wel iets met een mens! 's Avonds viering in kathedraal wat blijkbaar nog zelden gebeurt. Ook cello in de kerk, met een liedje van Bach , ons Rémi weet welk Nu verder richting Nevers!
Vanmorgen vertrokken we alweer met het zonnetje...wat een chance hebben we weer. De uitbaatster vd Residentie St. Pierre vertelde ons dat het zou blijven duren tem 25/3. Dat belooft...
Onze kwaaltjes lijken stilaan te beteren of worden we GESPIERDER???
Misschien ligt het wel aan de goede tip v men naamgenoot, hé Dirk;^)
Twee fietsbroeken boven elkaar aandoen waarvan 1 v Castelli (ja Leen,
Ik draag ze met veel plezier).
Verder geen bijzonderheden, alleen dat men fietske echt rammelt...Decathlonmecanicien ziet geen probleem...men ventje heeft daarstraks gekeken en zegt dat er speling zit op het achterwiel...hopelijk gaat de fiets Compostela halen??? Wordt vervolgd...
We verblijven nu in Maison de randonneurs in Auxerre waar we de luxe ve cuisine hebben dus...even inkopen gaan doen in een JAWEL supermarkt....het bestaat echt!!!! Wie had dat gedacht
Om half 9 fietsten we er weeral lustig op los...alhoewel die beentjes moesten toch eerst wakker geschud worden...zo'n extra soigneur zou, af en toe, toch handig zijn om ons v de kwaaltjes af te helpen. Kwaaltjes zoals monnikskap (kent iemand dat?), knieën en... mss iemand een extra kussentje ( zacht als het kan) voor onder de poep
Maar dat goede weer maakt natuurlijk veel goed..Zo'n gelukzakken dat we zijn...we waren voorbereid op winterse temperaturen en we rijden hier rond verbrand van dat zonnetje.... hoe zalig is dat!!!! En toch...jaja, eensklaps lag Geert zijn ketting op de grond...ergens in een dorpke Lhuitre waar precies niemand woonde... Chance dat we geschikt materiaal bij hadden. Na dat euvel opgelost te hebben reed een coureur, oudere man ( met 2 knieprothesen) even met ons mee en maakte we een praatje..Zo gaat dat in het pelgrimsleven, hé.
Onze maagjes knorden...maar nog altijd geen boulanger of petit magasin tegengekomen, pfff (na 60km). Hoe doen die fransen dat hier? Echt, ik vraag mij dit af...die moeten toch ook eten? Dan maar ons noodrantsoen genomen...middagmaal: 1,5 hotelbroodje pp ( had dit meegenomen in "le pataterie", we hadden er nog over, Geert had er moeite mee, maar at ze toch graag mee op) + blik makreel, 1 appel, 1 activia citroen pp, fruit biscuit....en onze maagjes waren weer wat gevuld. Zonder maar 1 winkel tegengekomen zijn arriveerden we in Troyes waar we onszelf trakteerden op een terrasje wederom in het zonnetje...zalig! Op naar Troyes-Rosières even verderop om naar onze overnachtingsplaats"Auberge de jeunesse" te gaan...en héél belangrijk....niet ver daarvan "Residence St. Pierre", een aanrader van een goede buurvrouw ( bedankt Lieve), een luxe verblijfplaats van een belgisch koppel die hun eigen champagne hebben. Chique plaats....fotos zijn te zien op facebook. Jammer genoeg lukt het niet via deze blog met ons tabletje. Terug naar onze auberge waar de vriendelijke maar toch speciale directeur ons een gratis pelgrimsmaaltijd aanbood...dat was nodig na onze fles Champagne. Hihi...daarna lagen we rond 21u weer in ons bedje.!!!