Storm op zee deze morgen, of toch veel wind… Geen probleem zei de hoteleigenaar, het is wind uit het zuiden en dat hebben we geweten…24,5° als we de motor starten, onderweg liep het  kwik op tot 29° en werden we soms bijna van de weg geblazen. De hotelbaas had ons de autostrade aangeraden tot Saint Jean de Luz omdat de weg in Spanje niet veel voorstelde. Toen we hem vertelden dat we gisteren zo veel  fietsers zagen, zei hij dat hij vroeger een hotel had gehad in San Sebastian waar de Belgische en Nederlandse delegatie verbleven als ze kwamen trainen in voorbereiding op het wereldkampioenschap (hij kende Roger De Vlaeminck, en Jan Jansen).

In de omgeving van Saint Jean de Luz was het filerijden, gelukkig niet in de richting die we uit moesten. We waren blij dat we eindelijk in het hotel aankwamen, bij deze hoge temperaturen, en de motokledij mochten uitdoen. Na registratie, richting station om onze motor af te geven (slik). Dan te voet terug om te zien hoe lang we er morgenvroeg zullen over doen. Na de middag op weg om het mondaine Biaritz te gaan ontdekken.

Morgen op tijd op om de TGV te nemen tot Parijs motor op te pikken, een laatste overnachting en dan zaterdagmorgen huiswaarts.  Zoals blijkt uit de weerberichten zullen we het zonnetje niet kunnen meebrengen.

We zullen blij zijn om terug thuis te zijn, op het einde begon het toch zwaar te wegen (de ouderdom???)

Dit is het einde van de blog, iedereen bedankt voor de interesse en de morele steun.

Nog een overzicht van de meest gebruikte zinnetjes:

Desayunos por favor

Dos Cervezas grande

Dos Café grandé con Leché

Menu del  Dias

Vino tinto/Blanco

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5743579516988936865?authkey=CM-HocOrvKXijgE   

16-05-2012, 21:42 Geschreven door De Pelgrims  

De laatste loodjes en ook de koudste, hoewel  de lucht straalblauw was slechts 9,5°. Op weg naar de kust, geen pelgrim meer te zien alleen vrachtwagens en een schitterende weg langs berg en dal (die vrachtwagens bollen tegen 100 km/u). Op de middag voor de, na anderhalf uur bollen, traditionele café grande con leché (eigenlijk een gewone koffie verkeerd van bij ons)  gestopt in Vitoria-Gasteiz. In plaats van de middeleeuwse gebouwen te gaan zoeken, even rondgelopen op de lokale markt (die van Mechelen is toffer).  Maar ook hier moeten ze een 'zakske' hebben(zie foto).Terug on the road waanden we ons soms echt in Oostenrijk, kabbelende bergriviertjes en mooie huisjes op de bergflanken en lokale automobilisten die ons op de gekste manieren inhaalden.

Middagstop in een echte tapasbar, je kon het zien aan de olijfpitten en gebruikte papieren servetten op de grond. Wel lekkere hapjes. Op weg nog een cadeauke van de gps madam, een tiental kilometers om langs de kust. Heerlijk blauw water. Ze waren zowaar aan het zonnen op het strand, dit bij 19°. We kregen onderweg de indruk dat de populairste sport hier in Baskenland wielrennen is, zo veel renners tegengekomen, moeilijk om voorbij te steken als ze met z’n tweeën naar omhoog klimmen, moeilijk om voorbij te steken als ze tegen 50 – 60km/u naar beneden zoeven.  Nog een laatste sprint in de bergen en dan gearriveerd in ons hotel. We hebben het vermoeden dat de hoteleigenaars een bijverdienste als antiquairs hebben, de gangen stonden vol met allerlei ‘spullen’.  Een beetje opgefrist moesten we op het terras de lokale drank eens proeven…Proeven volstond ! "De txacolí maakt zich pas na een bepaalde tijd bekend aan het verhemelte van de beginner", zeggen Baskische wijnkenners fijntjes lachend. Achter de merkwaardige naam gaat een licht mousserende, iets zure, prettig wegdrinkende en verfrissende wijn met een bescheiden bouquet schuil. We hebben al beters gedronken !

Morgen de grens over, richting Biarritz

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5743576358207007649?authkey=CICAxrj5io3VFg   

Vandaag met een prachtige blauwe hemel vertrokken maar op de motor slechts een luttele 11 graden. Aangekomen in Burgos hebben we de stadsbus genomen naar het centrum, simpel (bus stopt voor het hotel) en geen problemen om de moto achter te laten want die staat veilig in de garage van het hotel.  Spijtig genoeg de helft minder warm dan gisteren (16 ipv 32°C). Toch een droge dag gehad in Burgos.  Een prachtige en mooi onderhouden kathedraal  bezocht  zowat de mooiste die we ooit zagen. We hadden nog het geluk dat het de dinsdag namiddag gratis was J. En zo prachtig gerestaureerd. Waarschijnlijk net op tijd want nu de Spaanse crisis eraan komt. Er staan hier nieuwbouwprojecten waar blijkbaar niet meer aan verder gewerkt wordt. Of was dat vroeger ook al zo in Spanje? Dan zoals de echte pensio’s met het toeristentreintje de stad bezocht. Het krioelt er van de kerken. Het verhaal van El Cid is overal aanwezig in de stad spijtig genoeg hebben we geen van beiden de film gezien (misschien komt dat nu nog). Tussen de Nederlanders gaan dineren en plaats geruimd voor Belgen die al 3 weken te voet onderweg waren en een beetje minachtend op ons neerkeken omdat we met de moto waren..we hadden beter nog wat blijven zitten. Dan met de bus terug naar het hotel, effe wat met het bubbelbad geëxperimenteerd (we kregen het bijna niet meer afgezet) en dan vroeg naar bed voor de laatste grote (en moeilijke want bergen en weer veel wind) trip naar Getara aan de kust.

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5742863457423109281?authkey=CPOVrdnBrbCz0gE   

Deze morgen opgestaan, de gordijnen effe opengetrokken mist..dus de wekker een uurtje later gezet en terug onder de lakens. Maar niet veel opgelost, dus regenpakken aan en op weg. Rond de middag kwam de zon erdoor. Weer een prachtige rit, brede wegen , lange bochten  ik had bijna de bolletjestrui te pakken op 1300 meter maar dan kwamen ze langs de andere kant de berg naar boven….met de fiets !!!

We zagen meer pelgrims onderweg naar Compostela dan auto’s. We gingen de goede kant uit, dat kon je zien aan het standbeeld van de pelgrim. 

Even gestopt in Astorga om naar de Maragatos mensen die wonen in het omliggende landschap te gaan zoeken. Ze zijn een teruggetrokken ras zouden afstammen van de Berbers en Visigoten  en zijn soms te zien in  hun kenmerkende klederdracht (mannen in baggy  broek en vrouwen in felgekleurde sjaals en volle rokken). Maar geen geluk, we hebben ze niet gezien.

Aangekomen in Leon was het prachtig weer dus we gingen er op uit om de stad nog eens te verkennen. Nu ontdekten we de oude stadsomwalling, schitterend  met splinternieuwe high tech vuilbakken en gsm masten op de achtergrond.Morgen proberen we iets vroeger in Burgos aan te komen, het hotel ligt buiten de stad maar het centrum is prima bereikbaar met de autobos (hebben we dat vervoermiddel ook eens genomen). En in Burgos is er een prachtige kathedraal misschien nog de laatste kaarsjes gaan branden…

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5742488000646659745?authkey=CKLf5a6v9e2hRw   

Alles ingepakt, klaar om te vertrekken maar eerst ontbijt en dan de hoogmis van 10u. De hoofdingang van de kerk was nog gesloten en op het plein voor de kerk was er een grote samenkomst van fietsers gesponsord door de lokale Decathlon.  Via de zijingang geraakten we toch in de kerk en daar waren ze nog volop met gezangen bezig, de vespers of zo zeker. Om 10u startte de mis met een stokoude pastoor en zang van de Caruso van vorige vrijdag. Gelukkig dat we er vrijdag waren want het grote wierookvat was verdwenen en vervangen door een klein exemplaar. De hoogmis duurde nog geen uur dus waren we een beetje vooruit op ons schema. Om 12u startte de motor en wij op pad. In Santiago nog een beetje achter de wielrenners van  de Decathlon gehangen maar eindelijk vrije baan en wijle weg voor een schitterende rit, brede banen met lange bochten en volop zon (hoewel in het begin was het een beetje mistig en maar 14 graden). Ergens halverwege stuurde de gps ons letterlijk het bos in voor een rondritje (we kwamen de pelgrims 2 keer tegen telkens in andere richting). Dan maar naar de grote baan gereden en vermits we meer dan een uurtje op pad waren tijd voor een koffie en wat tapa’s (een grote schotel vol charcuterie met een half brood erbij).  Dan op pad naar Portomarin en dit keer zagen we wel enkele overblijfselen van het onder water gezette dorp. Onze eindstop van vandaag Sarria, de plaats van waar je als gecertificeerd pelgrim kan vertrekken. We zochten en vonden de wegwijzer waar Santiago 111km op stond, volgens Arnout de meest gefotografeerde plaats van Sarria. Een beetje verder dan die paal was er een veetentoonstelling. Serieuze beesten ! Een koe had blijkbaar net gekalfd (2 kalfjes is dat niet ongewoon?)  Nu effe naar beneden in het hotel om de blog up te daten want er is geen wifi op de kamer. Morgen terug naar Leon waar we de weg ondertussen al een beetje kennen.

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5742103162689786753?authkey=COW7_e-Qp9DPnAE   

Laat opgestaan vandaag, een teken dat we onze rust nodig hadden zeker? Ofwel van de voorbije dagen of van de wandeling van gisteren? Het is zo moeilijk om iets droog te krijgen hier de lucht is zo vochtig. In de badkamer is een elektrisch droogrekje geïnstalleerd en dat gebruiken we om onze kousen te drogen. Een pelgrim trekt zijn plan toch hé.  Op stap om een treffelijk “desayuno” te vinden en dan gaan we de, volgens Arnout van man bijt hond, lelijkse straat waarlangs de pelgrims binnenkomen verkennen. Gisteren vanuit het treintje zag het er tof uit met allemaal kleine winkeltjes dus dat moet van nabij bekeken worden. Oh ja vandaag start de kermis hier in Santiago, gans het park staat vol, we zagen gisteren al één suikerspinkraam dat open was.

Buiten zijn de buurvrouwen aan het lameren door hun vensters, we zitten hier in een soort appartementsgebouw van een verdiep of 4.

Het was in het begin van de dag kouder dan gisteren, 19 graden. We vonden een meer dan treffelijk ontbijt bij de lokals, bleek dat de patron en zijn vrouw onderling Frans spraken (wat een garantie voor de kwaliteit van de croissant was).

De mevrouw wees ons de markt aan waar we vandaag zeker naar toe moesten want er was een heel groot aanbod in vis vandaag. Net wat we moesten hebben. Was wel een heel gezellige markt vlees groenten kaas fruit en vis alles door mekaar.

Onderweg kwamen we enkele muzikanten tegen, leuk om te horen. En dan aan het begin van de straat was een soort betogingske, waarvoor  hebben we geen idee. Er was een fantastische muzikant bezig zo van het type eenmansorkest en die kon de hele zaak daar schitterend animeren.  En dit bij een temperatuur van een graad of 31…….

In de namiddag zagen we nog een grotere betoging met veel jonge mensen over het niet privatiseren en tegen de werkloosheid. Veel volk maar alles verliep heel ordelijk. De betoging werd ontbonden op het plein van de kathedraal.

Vandaag vroeg naar bed om morgen uitgerust na de hoogmis te vertrekken richting home sweet home (maar we gaan nog niet naar huis, belangen nie…)

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5741752718099217585?authkey=CMOVoZP-oIHpbQ   

Vandaag heel rustig opgestaan, geen kilometers te doen als we niet willen. 19,5°             en bewolkt. Bij de locals gaan ontbijten (kan gemakkelijk als je buiten het centrum zit) en dan gezien het weer stapschoenen aan en klaar om de stadswandeling te gaan doen zoals de echte toeristen. Santiago leeft er van, heel veel hotels en restaurants in de oude binnenstad. We hebben dan nog meer de toerist uitgehangen, we hebben een rondrit van 45 minuten met het toeristentreintje gedaan. Het treintje reed ook langs de buitenwijken en de universiteitsgebouwen, echt de moeite. Terug aan de kathedraal aangekomen moesten we nog even enkele mislukte foto’s opnieuw gaan nemen. Er zat priester klaar om de biecht te horen. Er was een eredienst bezig een huldiging van alle jubilarissen  uit de omgeving voor hun 60 50 of 25 jaar priester zijn. Vooraan in de kerk was een echte Caruso aan het zingen en dit samen met het stereo-orgel , echt heel indrukwekkend. En dan gebeurde het…we hadden geluk, het grote wierookvat werd aangestoken en heen en weer geslingerd.  Mannen in een speciale kledij aan een soort karrenwiel , waar het wierrookvat meteen touw aan vast zat, werd in beweging gebracht van de linker- naar de rechter zijvleugel maar wel met een behoorlijke vaart zodat het onmogelijk was om er een foto van te nemen (filmpje wel gelukt). Nadien aan de wandeling volgens het plan begonnen af en toe gestopt en van het goede weer genoten op een terrasje waar we de mannen van Izegem zien toekomen hebben. (zie 7 mei, terrasje Najera). Ze waren per fiets 1 dag voor ons vertrokken en kwamen 1 dag na ons aan. Straffe kerels, reken maar uit, 2300 km gepakt en gezakt, bergop door weer en wind ! Ze nemen morgen het vliegtuig naar huis en de fietsen sturen ze op via een koerierdienst. Terwijl we wandelden konden we af en toe de winkels eens bekijken, wat ze de kinderen hier aan doen voor hun communni dat is de moeite hoor.  Ondertussen 28° dus dat was puffen geblazen maar we hebben de hele wandeling uitgedaan. Om 10u s’avonds bij 23,5° was het tijd om onze bedstee op te zoeken.

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5741380509890641681?authkey=CMPg1b6vtKut6wE   

WE ZIJN ER !!!!

Deze morgen ontbijt in de 17 eeuwse hoeve. Blijkbaar houden de mensen van een landbouwersgite van lang uitslapen want ontbijten kon maar vanaf 9 u. Dan maar een uurtje later op pad naar onze eindbestemming zo’n 137 km. Temperatuur… 24 graden ! Eerste stop was te Portomarin. Dit stadje, langs weerszijden van de rivier, werd in 1960 onder water gezet voor een stuwmeer. De kerk van dit dorpje werd echter steen voor steen afgebroken en opnieuw opgebouwd in het nieuwe gedeelte.  Op sommige stenen kan je nog de nummers zien om de puzzel terug in mekaar te krijgen.

                 De weg naar Portomarin was schitterend wel bergop en bergaf maar lange brede bochten, een plezier om te bollen. Maar dan..nog 100 km te gaan en de wegen werden  alsmaar kleiner de bochten alsmaar scherpen. En we kunnen niemand verwijten want we hebben de route  zelf samengesteld. Ondertussen duidde de thermometer aan boord al  27° gezien dus dat was zweten geblazen, van de bochten en van de warmte.

Uiteindelijk rond  14u30 kwam de eindbestemming in zicht. Nog een lange klim en de gps zei ‘bestemming bereikt’.  Maar geen hotel te zien…. Afgestapt en aan de locals gevraagd,  we waren er voorbijgereden. We hebben geluk gehad, een toplocatie met privégarage voor de motor. De eigenaar heeft in dit gebouw 3 kamers met privébadkamer en een klein gemeenschappelijk keukentje. Echt prima in orde.  Bagage afgezet en op weg naar de kathedraal om de beloofde kaarsen te gaan branden. Pech, enkel elektrische kaarsen maar toch belofte gehouden, het is de intentie die telt. Je kan zelfs per sms kaarsen doen branden, ze zijn  hier met hun tijd mee.

Na een toer in de kerk, een wandeling in de stad met de nodige stops op de terrasjes want het was zooooooooo warm, zo veel zon….genieten dus.

Een Menu del Dia gaan eten  (drie gangen een fles wijn inbegrepen voor eur 7,40 de man en dan eigenlijk nog wel best lekker).

Kijk maar eens en geniet… http://resttarara.jimdo.com/

Batterijen zijn op, naar bed en morgen hoor je ons weer, er is blijkbaar wel internet op onze kamer.

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5741011768946263153?authkey=CJ2UmKPdveGiIQ   

Donkere wolken boven Leon en het heeft geregend of is nog bezig dus regenpakken aan na het scheefste ontbijt dat we tijdens deze reis gehad hebben, gewoon een stuk geroosterd brood met wat olijfolie op. Gelukkig was er een goeie koffie bij (wat hier ook niet altijd evident is).

De moto uit de garage gehaald en op weg voor de, voor vele pelgrims langste en zwaarste etappe van hun ganse reis. Zal onze voorlaatste etappe,  voor ons ook de zwaarste zijn? Dat weten we deze avond.

We hadden de regenpakken aan dus het bleef droog. Eerste stop  te Astorga voor onder andere het doornroosjeskasteel van Gaudi. Geen terrasje in de buurt dus dan maar verder.  Vandaag een bergrit,met  in de verte besneeuwde bergtoppen en het was die richting die we uitmoesten. Niet alleen, naast onze weg liep het pad van de pelgrims die al een eind gevorderd waren, dus al van heel vroeg vertrokken waarschijnlijk.  De weg ging altijd maar hoger tot we op een gegeven moment op 1507 m hoogte zaten. Hoger dan ons geliefd skioord te Boden ! Maar gelukkig voor ons geen sneeuw op de baan.  Wel langs zogenaamde sneeuwpalen met een lichtgevend uiteinde, die ons eraan herinneren dat de winter niet de tijd is om op bedevaart te gaan! Nabij Foncebadon wordt de weg  even wat vlakker bij een klein plateau met het bijzondere baken Cruz de Ferro, Dit skeletachtige ijzeren kruis staat op een zeer hoge paal, die op zijn beurt weer in een enorme berg stenen staat. Volgens de bedevaarttraditie werd als symbolische daad van boetedoening een steen mee naar boven gedragen die het gewicht van de zonde van iemand voorstelde. Maar er is hier van alles te zien, foto’s, gedichtjes sleutelhangers doodsprentjes, iedereen heeft er precies iets van zichzelf achtergelaten. Verder op een langs de bergen slingerende baan naar beneden door een klein dorpke dat echt leeft van de bedevaarders. Er wordt ook overal een pelgrimsmenu (eenvoudig en goedkoop) aangeboden. Wij verkozen voor onze middagstop een iets rustiger oord beneden de bergen naast een kabbelend beekje. Dan terug op pad 50km autosnelweg en dan terug de bergen over langs smalle wegen om uiteindelijk op onze bestemming van vandaag toe te komen. Casa de Diaz, een verblijf bij de boer maar dan in een heel knap oud huis met heel veel antiek. We namen de tijd om eventjes in het zonnetje te verpozen en na een bocadillo en een lokaal wijntje (wat zijn ze hier toch fier op hun lokale producten) naar de kamer om de blog bij te werken en onze GPS  klaar te maken voor de laatste kilometers morgen.

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115182860216589986460/albums/5740633821140007585?authkey=CPCw1diXtaXWhwE