|
Ondertussen
al 2,5 weken voorbij sinds de fantastische trip. De eerste week heb ik vooral
in bed doorgebracht dankzij een souvenirtje van de trip in mijn buik. Nadat
alle gewone darm-medicijnen niets bleken uit te halen en het al een week
aansleepte, ben ik antibiotica beginnen nemen. Toen ik dacht beter te zijn,
werden we (Carmèn, Carla en ik) uitgenodigd om bij Rebecca (de vrouw van
Nilton) te zondagslunchen terwijl Nilton in Lima zat voor het project. Een
pisco-aperitiefje, voorgerecht en hoofdgerecht later, voelde ik mij plots
echter heel misselijk. Nadat een deel van de lunch eruit was gekomen, stond
mijn buik ook enorm gezwollen en had ik heel veel krampen. Rebecca en Carmèn
hebben mij goed verzorgd; ik kreeg nieuwe antibiotica en medicijnen en werd
zelf in bed gestopt. Volgende dag was ik al veel beter en ondertussen is de
bacterie zo goed als verdwenen uit mijn lichaam denk ik.
Trinidad,
de vrouw uit Lima die momenteel werkt in Cajamarca en dus ook hier in hetzelfde
huis verblijft, is ook heel zorgzaam over Carla en mij. Vaak staat ze s avonds
voor mijn deur met wat eten dat ze gemaakt heeft, maakt ze lunch of brengt ze een thee die
goed is voor mijn buik.
Die zelfde
week had ik ook afgesproken met drie Duitse meisjes die hier voor 3 weken ook
onderzoek deden voor hun thesis. Via email zijn we in contact geraakt (via mijn
promotor in België) en samen met hun professor en Carla zijn we een Peruviaanse
pizza gaan eten. Erg lekker en een gezellige avond!
Verder was
er die week ook bezoek voor het project. Twee VLIR-controleurs kwamen kijken
hoe ver het project stond en wat de toekomstplannen hier zijn. Tijdens een
meeting moest ik (heel spannend) in het Spaans uitleggen waar mijn werk hier
uit bestond en wat ik nog verder ga doen hier. Verder hebben we nog samen
geluncht en een bezoek gebracht aan ons staalnamegebied; de twee controleurs
waren achteraf ook heel enthousiast over het project!
Deze week
ben ik samen met Marco de bio-indicatorstalen gaan determineren. Na de
staalname werden de organismen bewaard in alcohol en nu hebben we deze onder de
microscoop geanalyseerd. Heel verrassend hierbij was dat we in de stalen niet
alleen verschillende organismen tegenkwamen, maar ook stukjes goud die heel
duidelijk waar te nemen waren onder de microscoop! Een duidelijke impact van de
mijn hier dus
De rest van
de week heb ik ook veel tijd met Carla doorgebracht. Zo zijn we samen naar de
markt geweest, hebben we pannenkoeken gebakken en zijn we ook samen met een
ander Duits meisje die hier vrijwilligerswerk doet (Viola) naar het
winkelcentrum hier in Cajamarca geweest. Een heel ander Cajamarca met mooie
winkels en ketens zoals een Starbucks; een namiddag waarbij ik even vergat in
Peru te zijn
Afgelopen
vrijdag ben ik ook een eerste keer echt uitgegaan in Cajamarca. Carla is via
haar project in contact gekomen met een Cajamarcaanse studente hier (Paula).
Vrijdagavond ontmoetten we haar en een aantal vrienden (Anna-Paula, Luz, Jorge en Alexis)
op de plaza de armas. Nadien gingen we naar een verjaardagsfeestje bij ene
Carlos thuis. Een beetje vreemd, gezien wij Carlos nog nooit ontmoet hadden,
maar na een Feliz cumpleaños Carlos werden we uitgebreid verwelkomd en kregen
we een overvloed aan tequila, pisco en taart aangeboden. Het was heel gezellig;
Paula en haar vrienden zijn ongeveer mijn leeftijd en studeren ook allemaal aan
de Universidad Nacional de Cajamarca. We hadden veel om over te praten; echt
allemaal heel leuke en vriendelijke mensen! Nadien
gingen we verder naar een ander verjaardagsfeest, deze keer een dansfeest in
een soort club. Weinig bekende muziek, maar de sfeer zat er goed in! Op het einde van de avond
begeleidde Jorge ons nog naar huis, waar we afscheid namen en afspraken dat we
elkaar deze week opnieuw zouden ontmoeten. Het uitgaan in Cajamarca is heel
anders dan bij ons, maar een leuke belevenis en voor herhaling vatbaar!
Zaterdag
was er jammer genoeg niet veel uitslapen aan, vermits de werkmannen hier reeds
aan de trap begonnen te boren om 7u s ochtends
Later die dag zijn Carla en ik
inkopen gaan doen, aangezien we zondag Nilton, Rebecca, Trinidad en Carmèn
zouden uitnodigen voor lunch ter bedanking voor alles wat zij hier al voor ons
gedaan hebben. Na zondag een hele voormiddag gekookt te hebben, viel de lunch
gelukkig in de smaak! De menu die ik had samengesteld: een ovenschotel met
ajuin, broccoli, ham en puree en als dessert een crumble van appelmoes in de
oven. Ze waren heel enthousiast; ze verklaarden zelfs dat vermits we zo konden
koken, we klaar waren om te trouwen
Na het eten heb ik ook nog wat fotos van
mijn trip laten zien waarbij ze vooral versteld waren hoeveel Tim en ik wel
niet gezien en gedaan hebben op maar 2,5 weken tijd. Ook heeft Nilton (opnieuw)
gezegd hoe versteld hij wel niet staat van de vooruitgang die ik heb gemaakt in
mijn Spaans. Zowat elke keer eigenlijk dat ik in een bepaalde kring iets in het
Spaans probeer uit te leggen, moet Nilton altijd aanhalen dat toen ik hier
aankwam, ik amper Spaans sprak en nu al zoveel heb bijgeleerd op korte tijd. Een
leuk compliment, ookal merk ik die vooruitgang zelf niet
Zondag waren het ook eindelijk regionale verkiezingen in heel Peru. Dit werd tijd vermits ik de parades, liedjes, reclames, flyers wel stilaan beu begon te geraken... Goed nieuws hier voor Cajamarca: een anti-mijn partij heeft de verkiezingen hier gewonnen!
Stilaan begint het aftellen hier ook... Nog een dikke twee weken en ik ben al terug in België!
07-10-2014 om 13:53
geschreven door Sanne 
|
