Ik ben Sanne
Ik ben een vrouw en woon in Bree (België) en mijn beroep is student wetenschappen - wiskunde.
Ik ben geboren op 11/03/1991 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: jeugdbrandweer, .. .
Sanne
me x my memories me, myself and I,, just my thoughts..
23-02-2008
Vaarwel..
Zoals je in mijn eerste blogbericht kon lezen was een nonkel van mijn aan het strijden tegen kanker.. Vandaag heeft hij de strijd na 3 jaar moeten opgeven.. Dit heb ik speciaal voor hem geschreven!
Vaarwel,
Jouw ongelijke strijd is gestreden,
hij behoort nu voor eeuwig tot het verleden.
Moeizaam keken we toe,
maar je raakte op, je was moe.
De strijd was onbegonnen,
maar toch liet je je niet gewonnen.
De kracht die jij had was bewonderenswaardig,
daardoor was deze strijd zo onrechtvaardig.
Jij, die zo genoot van het leven,
heeft uiteindelijk moeten opgeven.
Je bent er nu niet meer,
maar ooit zien we elkaar weer.
De herinneringen aan jou zullen er altijd zijn,
daarom doet dit afscheid zon pijn.
Wetend dat je ons niet meer verder ziet groeien,
ons in ons verder leven ziet open bloeien.
Maar je zal altijd een deel blijven uitmaken in ons bestaan,
en dat helpt ons om door te gaan.
Jacky, het was een eer om jou te kennen,
nu is het aan ons om verder de wereld te gaan verkennen.
Tja.. Dit weet iedereen ondertussen wel dat drinken (alcohol) en rijden niet mag! Maar toch deze tekst wou ik de mensen graag eens laten lezen, in de hoop dat wanneer ze de volgende keer een glaasje teveel ophebben en toch rijden hier is aan denken.. Deze tekst hebben we gevonden voor ons project: een preventiecampagne maken.. Jammer genoeg is deze tekst in het engels maar met een beetje moeite versta je het wel.. Ik hoop dat het evenveel emoties bij u losmaakt als het bij mij en mijn groepsleden heeft gedaan..
You told me not to drink, Mom So I had a sprite instead. I felt proud of myself, The way you said I would, That I didn't drink and drive, Though some friends said I should. I made a healthy choice, And your advice to me was right, The party finally ended, And the kids drove out of sight. I got into my car, Sure to get home in one piece, I never knew what was coming, Mom Something I expected least. Now I'm lying on the pavement, And I hear the policeman say, The kid that caused this wreck was drunk, Mom, his voice seems far away. My own blood's all around me, As I try hard not to cry. I can hear the paramedic say, This girl is going to die. I'm sure the guy had no idea, While he was flying high, ! Because he chose to drink and drive, Now I would have to die. So why do people do it, Mom Knowing that it ruins lives? And now the pain is cutting me, Like a hundred stabbing knives. Tell sister not to be afraid, Mom Tell daddy to be brave, And when I go to heaven, Put "Daddy's Girl" on my grave. Someone should have taught him, That it's wrong to drink and drive. Maybe if his parents had, I'd still be alive. My breath is getting shorter, Mom I'm getting really scared. These are my final moments, And I'm so unprepared. I wish that you could hold me Mom, As I lie here and die. I wish that I could say, "I love you, Mom!" So I love you and good-bye.
Als u dit leest maakt u deel uit van een hostorisch moment. Want u bent momenteel mijn eerst blog aan het lezen! Bij deze zal ik mij maar eens voorstellen. Ik ben dus Sanne en ben bijna 17 jaar. Ik volg de richting wetenschappen - wiskunde (niet altijd even makkelijk ). In mijn vrije tijd hou ik mij bezig met de jeugdbrandweer ( om de 14 dagen) en plezier maken met mijn vriendinnen enz.. Eigenlijk heb ik een normaal tienerleven. Met goede tijden en minder fijne tijden.. Periodes met veranderende interessens en emoties. Maar ja zoals ze zeggen later kijken we terug op deze jaren. En weet je daar ben ik zeker van want deze tijd deel ik met geweldige (kuch kuch!) mensen.. nl mijn vriendinnen dus als jullie het lezen, jullie zijn super (maar blijf toch maar met jullie voetjes aan de grond! ) nee ik meen het.. Jullie moeten dagelijks mijn non-stop getetter aanhoren en daar heb ik bewondering voor! Jaja wat kan ik nog kwijt.. Aja mijn nichtjes jullie zijn met geen woorden te beschrijven <3!! Voila dat is ook alweer gezegd! Aja nog even een paar dingen kwijt.. Als eerste iets waar ik mij dus echt kan aan ergeren is dat mensen zie het nu eens eindelijk in,, de opwarming van de aarde is een feit!! En als jullie het niet geloven dan moeten jullie eens dringend gaan rondkijken en zien hoe dat de wereld is aan het veranderen! Enja dan is er nog iets,, gewoon iets wat ik op dit moment kwijt wil.. Iets wat een deel van mijn leven zal blijven bepalen. Is dat een nonkel van mij momenteel in een oneerlijke strijd zit tegen kanker. Wij kennen de winnaar. Maar we steunen mijn nonkel en zijn altijd voor hem daar in de goede en minder goede dagen. We bieden hem een luisterend oor en meer kunnen we niet doen dan hem te helpen, jammer genoeg moet hij al de rest doen. Dit houd mij wel met mijn voetjes aan de grond. Toch al zeg ik het zelf ben ik een geboren optimist.. I just keep on smiling.. En met deze woorden sluit ik mijn eerste blog af!!