Dan donderdag 10 september hebben Johanna, Nikita en ik de bus genomen naar Rio de Janeiro. We hebben de bus genomen van 11 uur smorgens dus de donderdag hadden we ook geen school en de vrijdag uiteraard ook niet!!:) De busrit van Paraty naar Rio duur6t 4 uurtjes, wat in Brazilie dus DICHTBIJ betekent eh!! Jaja, ik zal het busreizen nog gewoon moeten worden hier denk ik. Want ook de reizen naar de Panatal en Bonito is met de bus te doen en dat is wel wat langer dan 4 uurtjes!!:P Dus de donderdag rond een uur of 4 aangekomen in rio, daar stonden 2 AFS-vrijwilligers ons op te wachten. Johanna en ik gingen bij een familie slapen en Nikita bij de andere. Allemaal goed en wel:) Aangekomen bij het huis van die vrijwilliger had ik al geregeld dat ik naar mijn tijdelijke familie in Rio kon langsgaan om een cadeautje af te geven. Het huis waar Johanna en ik verbleven was eigenlijk een minnie appartement in Tijuca, een buurt in het noorden van Rio. Jullie kunnen je al voorstellen dat ik daar niet wilde 'opgesloten' blijven. Dus ik heb dan samen met de jongen die de AFS-vrijwilliger was voor het weekend, Jefferson, de metro genomen naar het Zuidelijke deel van Rio en dan de metrobus naar Laranjeiras, de buurt waar mijn tijdelijke familie van Rio woont. Toen de meid, Claudinha, de deur opendeed en me zag, werd ik warm door haar omhelsd!:D Ook mijn tijdelijke gastbroer, Giordano, begroette me hartelijk:D En uiteraard werd ik goed geknuffeld door mijn tijdelijke gastzus, Isabel. Ze was heel blij me te zien en vroeg me direct waarom ik haar nog niet een email had geschreven en wat mijn gsmnummer van Paraty was. Hihi, ze vroeg me ook of alles nu ok met me was en of ik me nu wat beter voelde in een veeel kleiner stadje dan Rio. Veel te vertellen natuurlijk, maar ik had niet zoveel tijd, want Isabel moest samen met 2 vriendinnen van haar werken aan een project voor fysica. Dus om een uur of 8 heb ik dan de bus genomen naar Ipanema, waar Jefferson Engelse les onderwees. Daar heb ik dan vlug een mailtje teruggestuurd naar Paulien:D Na zijn Engelse les heb ik dan samen met Jefferson de bus teruggenomen naar zijn thuis. De vrijdagochtend heb ik dan wat bijgebabbeld met Johanne, want Johanna woont wel in Paraty maar haar gastmama heeft een restaurant in Trindade en dus elk weekend zit Johanna daar. Maar het deed goed om met haar wat bij te praten want zo kun je elkaar weer een beetje moed inspreken en over elkaars gevoelens praten als je het moeilijk hebt. Dus wat bijgepraat, daarna naar het shoppingcenter van Tijuca gegaan wat op 5 minuutjes wandelen lag van het appartement. Daar alleen eigenlijk een schoolschrift gekocht en een goed woordeboek Engels-Portugees, Portugees-Engels. Aangezien Paraty niet zoveel goede mogelijkheden heeft.:D Johanna had in een winkel een leuke broek gezien en ik een leuke jurk, maar we hebben ze uiteindelijk niet gekocht. Handig hebben we geld uitgespaard:D Daarna zijn we middag gaan eten in het appartement en in de namiddag hebben we ons beziggehouden met het kijken naar High School Musical 3!!! Hihi, jaja ik weet het, maar Jefferson heeft 2 kleine zusjes en dus er zijn alleen maar kinderfilms in het huis. Maar twas wel leuk. In de late namiddag is Nikita naar het appartement van Jefferson gekomen, maar Daniela mijn counselor had me gebeld om iets te gaan eten. Dus ik de metro terug in op naar het centrum van Rio waar ik Daniela zou ontmoeten:D Daar aangekomen zat ze nog iets te drinken met een paar collega's van haar werk dus mij voorgesteld, vriendelijke mensen:D Daarna zijn we haar auto gaan ophalen en daarna haar lief klein hondje, Padrinha en DAN zijn we iets gaan eten:D Hihi, maar het was heel gzellig hoor:) Dan tegen 22:40 heeft ze ma naar het busstation van Rio bebracht. Ow wat vond ik het fijn om de andere AFS-studenten terug te zien!!!:D Michiel( Belg), Frederick( Deen) en Tobias( Duitser), ooh wat was het tof om elkaar nieuwe verhalen te vertellen en toch weer elkaar wat moed in te spreken of te vertellen wat ze al allemaal gezien en gedaan hebben:D Dan om23:40 uur hadden we dan een bus naar Iriri in de staat Espirito-Santo. Samen met ons waren nog 2 Braziliaanse studenten die juist terug zijn gekomen van hun AFS-jaar: Ludmilla de dochter van de hoofddirecteur van het AFS-comite Rio, ze is naar Belgie geweest en Guilermo, hij is naar Duitsland geweest:D Twee zeer toffe en vriendelijke mensen:D Dus dan om 6:30 uur in de ochtend aangekomen in de pousada in Iriri, daar kregen we elk een kamer en dus ben ik eerst wat gaan rusten, want mannen ik was echt doodop!! Die bus was zo bar slecht!! Ik heb echt geen oog dicht gedaan, maar ik ben wel niet ziek geweest!!:DJEEJ!!! Dan om 9:30 waren de andere studenten van Vitoria, Cachoeiro en nog wat andere kleine stadjes aangekomen, eerst hebben we dan een spelletje gedaan om kennis te maken en daarna werden we in 2 groepen verdeeld. De gringo's ( de buitenlanders in het Braziliaans) en de Brasileiros mesmo. De gringo's zaten dan allemaal samen in een zaal en de vrijwilligers die bij ons waren stelden ons dan situaties voor waarover je dan je mening of gevoel moet geven. Zo probeerden ze uit te vissen of er eventueel problemen waren met families. Dat waren er!! Amai als je sommige problemen hoorde dan dacht ik echt: wauw, ik ben dan toch nog goed terecht gekomen. Een meisje dat helemaal alleen in een stadje zat en het AFS-comite van haar stadje was zo goed als onfunctioneerbaar, of een ander meisje die bij een familie zat vanwie de vader zwre psychische problemen heeft. Daarvoor is het goed om zo te praten met AFS en zo'n weekenden te hebben dus. Dat was eigenlijk de hele dag en dan savonds was er een feestje. Gaan slapen om 3;30:P De zondag moesten de mensen van Rio eigenlijk gewoon wachten tot 22:30 op de bus naar Rio, dus we hebben dan wat gepraat met de andere studenten en vrienden gemaakt:D Aan het strand en het zwembad gezeten:D Echt super relax eigenlijk. Dan savonds een goede en confortabele bus terug naar Rio:D Lekker geslapen!! CHANCHE!!:D
Ja das nu al 3weken geleden dat ik hebn kunnen schrijven, maar dat komt omdat ik in Paraty dus geen internet in het huis heb. OP de hoek van de straat heb ik wel een cafe waar ik met mijn computertje wireless op het internet kan maar zo vaak gaat dat niet. Dus daarom schrijf ik nu vanuit Iriri, in Espiritio-Santo, vanop afs-weekend. eventjes de mensen in belgie op de hoogte brengen.
Dus 26 augustus ben ik dan aangekomen in bij mijn nieuwe familie. De mama was toen nog niet thuis maar ze ging in de avond terugkomen van Sao Paulo. Dus ikke mooi uitgepakt en ik was zo blij dat ik mijn eigen kamer heb!! Dan heb ik tenminste wat privacy. Dus ik heb 2 zusjes, een van 10 en een van 13. Ze zijn heel vriendelijk en lief. Dan de donderdag moest ik direct naar school, de school is echt minny!! Ik geloof dat er in de ochtend misschien maar een 300 tal leerlingen zijn. Natuurlijk is er ook les in de namiddag maar echt, ik denk dat er in het totaal maar 600 leerlingen zijn. Ik werd dan voorgesteld in de klas en die bestaat welgeteld uit 11 leerlingen. Er zijn ongeveer evenveel jongens als meisjes en ze waren allemaal sympathiek. Ik heb les van 7:50 in de ochtend tot 1:10 in de middag. Daarna ga ik samen met mijn 2 zusjes naar huis, want we zitten namelijk op dezelfde school, om te eten wat de meid heeft klaargemaakt. Das nu bijna elke dag rijst met bonen en dan er nog iets anders bij, maar goed kzal er wel aan wennen verzekers. Het huis is groot dus ik kan wel genoeg rondlopen, gelukkig want anders voel ik me maar een beetje opgesloten. De vrijdag op school was er een soort vergadering op de school over de 7de september. Dat is de dag waarop Brazilie onafhankelijk werd, daarvoor deed de school in Paraty speciale dingen. Zoals een cheerleadergroep en een muziekgroep> Oh dju ik moet gaan, ik schrijf woensdag verder!!!
Dan om 9:30 waren de andere studenten van Vitoria, Cachoeiro en nog wat andere kleine stadjes aangekomen, eerst hebben we dan een spelletje gedaan om kennis te maken en daarna werden we in 2 groepen verdeeld. De gringo's ( de buitenlanders in het Braziliaans) en de Brasileiros mesmo. De gringo's zaten dan allemaal samen in een zaal en de vrijwilligers die bij ons waren stelden ons dan situaties voor waarover je dan je mening of gevoel moet geven. Zo probeerden ze uit te vissen of er eventueel problemen waren met families. Dat waren er!! Amai als je sommige problemen hoorde dan dacht ik echt: wauw, ik ben dan toch nog goed terecht gekomen. Een meisje dat helemaal alleen in een stadje zat en het AFS-comite van haar stadje was zo goed als onfunctioneerbaar, of een ander meisje die bij een familie zat vanwie de vader zwre psychische problemen heeft. Daarvoor is het goed om zo te praten met AFS en zo'n weekenden te hebben dus. Dat was eigenlijk de hele dag en dan savonds was er een feestje. Gaan slapen om 3;30:P
