Ik ben Manon
Ik ben een vrouw en woon in in het apenment van mama en papa (mijn koninkrijk) en mijn beroep is Fulltime entertainer.
Ik ben geboren op 24/07/2009 en ben nu dus 15 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kwijlbellen blazen, flesje-drinken, tut uitspuwen (liefst vannal op de grond), slapen en naar het plafond lachen..
Gisteren was ik uitgenodigd op het tuinfeestje van de kribbe. Nieuwe kindjes werden welkom geheten, afgedankte kindjes werden gediplomeerd naar de kleuterschool verwezen. Ik heb me te pletter geamuseerd, heb bijna heel de tijd geslapen en een flesje gedronken... mijn favoriete bezigheden, zoals u wel weet. Jawel, er was ambiance in de keet. Achteraf hebben mama en papa (die waren blijkbaar ook weer uitgenodigd) mij een beetje rondgezeuld van de ene baby (met ouders) naar de andere... bòòòring !!! Moest ik daarvoor wakker worden? Nu goed, ik lag op de arm en iedereen vond mij een mooieke en een lieveke enzo, dus al bij al viel het wel mee die eerste kennismaking met mijn toekomende vriendinnetjes en nieuwe mama's. Want die van mij raakt ook wel een beetje afgedankt. Maar z'is ook wel mooi en lief enzo... wil iemand ze hebben???
Papfles drinken zonder protjes laten... het vergt véél oefening en iet of wat talent. Men is met dat talent geboren of men is het niet. En ik ben dus zonder geboren. Nu, de laatste statistieken wijzen uit dat er wel meerdere babies zonder worden geboren. Oefenen dus... Spartaanse training... en mama dacht daar vandaag mee te beginnen. Mij goed. Ikke dus papfles drinken onder begeleiding van enkele welluidende protties. Mama probeert zich te concentreren op het educatief gedeelte van de training. "Da moogde gij niet doen, protjes laten aan tafel". Ten eerste dacht ik dus dat dat het grootste deel van de training was. Vóór men immers leert om geen protties te laten tijdens het eten, moet men weten wat protjes laten tijdens het eten betekent... neen? En ten tweede zat ik dus niet aan tafel, maar lag ik op de arm van mama... een niet te verwaarlozen detail. Ok, ik begreep tussen de regels door dat protties niet getolereerd wordt tijdens het papfles drinken. Haar vraag was amper gesteld en ik kreeg weer een perskramp. En ojee ojee ojee... het was een hot-prottie met saus-special. "Voilà mama, da zal u leren van te vroeg te beginnen met het aanleren van tafelmanieren. Ik ben toch immers maar net één maand oud zeker." Het vervolg van het verhaal? Een propere pamper, een dikke knuffel van mama en tevreden verder sabbelen. Wat ik onthoud van deze initiatie? Protjes laten tijdens papfles drinken mag niet... kaka doen tijdens papfles drinken wordt extra vet beloond. Helemaal aangemoedigd door die wetenschap deed ik er een half uurtje later een schepje bij.
Sinds gisteren ben ik dus 1 maand. 'k Kan het bijna niet geloven da'k het al een maand heb uitgehouden bij die twee gekken die zich mama en papa noemen. Nu ja, ze hebben gisteren een feestje voor mij georganiseerd en nonna en nonno waren ook van de partij. Het werd nog gezellig tot op een bepaald moment. Ik was effe geboeid naar het gezwets van mijn nonna aan het luisteren, en van dat ogenblik heeft mama gretig gebruik gemaakt. Kreeg ik daar toch niet zo'n dwaze kroon op mijn hoofd gedrukt... ik probeerde nog ewwa te protesteren, maar er was geen ontkomen aan. Daar zat ik dan met die Popeye-kroon. 'k Vraag me af of er geen wettelijke straf staat op het ridiculiseren van onschuldige en "onwetende" kinderen. En dan kwamen de taartjes die ik 's ochtends met mama was gaan halen bij de bakker. Ikke dus alle moeite doen om charmant te lachen naar de mevrouw van de bakker en wat krijg ik als beloning? NOUGABOLLEN !!! Mama, papa, nonna en nonno... allemaal een taartje op hun bord en ik dus niks. Ik probeerde weer ewwa protest te uiten, maar mama vindt mij dus nog te klein om taart te eten... phoewée. Als ik op mijn eerste verjaardag geen taart en geen kadootjes zal krijgen, hoeven er ook geen feestjes meer voor mij, nhà ! En kan er mij misschien eens iemand uitleggen wat "maand" betekent en of dat eetbaar is?
Reeds sinds mijn geboorte hoor ik het langs alle kanten gonzen. Zelfs vier weken later zijn de meningen nog onverdeeld : "'t Is de papa", "Z'is de vrouwelijke versie van Philippe", "Z'eeft wel ewwa weg van de mama, ma ze lijkt het meest op de papa"... en blablablablabla !!! Waar heeft iedereen het toch over? Op wie lijk ik nu ontegensprekelijk het meest? Juist ja, op mezelf... Ik ben toch gewoon het evenbeeld van m'n eigen zeker? Met alle mooie looks en charmante karaktertrekjes. Laat iedereen dus gerust verder blablabla'en, ik weet wel beter... en jullie nu ook.
We zijn dus terug thuis van Mol. Meter Inge en tante Inge en Elise en Sofie hadden daar een vakantiehuisje gehuurd voor een weekje en ik mocht twee dagen komen slapen... met mama en papa !!! Het was héél plezant. Elise heeft mij veel knuffels gegeven en Sofie bleek mij wel op te willen eten. Jaja, die twee nichtjes van mij... da lijken mij wel twee toffe. Gisteren trokken Elise en Sofie met hun mama en hun moeke naar het strand. Mama en papa vonden dat ik nog net te klein was om mee te gaan. Ikke te klein??? Ik kan toch al bloggen zeker? Luidkeels mijn ongenoegen geuit en tegelijkertijd ook duidelijk gemaakt da'k dan wel een flesje melk wou. Na enkele slokjes viel ik tevreden in slaap en werd in het reisbedje gelegd. Ik ben dan wel niet naar het strand gegaan, maar heb toch enkele heerlijke uurtjes slaap gehad in de schaduw in het tuintje. En volgend jaar, heeft mama beloofd, gaan wij mee op vakantie naar Mol... Beachparty aan het Zilvermeer !!!
Hallooooo iedereen !!! Jawel, mijn allereerste website. Mama vond da'k er niet vroeg genoeg kon bijzijn. Manon is de naam en ik ben net iets ouder dan 3 weken. Mijn leven bestaat uit twee boeiende activiteiten die ik met plezier en veel bravoure dagelijks tot een goed einde weet te brengen. Mijn hoofdactiviteit is slapen en dutten, nevenactiviteit is "flesje-drinken". Knuffels krijgen van mama of papa is mijn favoriete hobby en daarnaast laat ik me ook graag rijden in mijn "voiture". De hobbelende voetpaden van Evere of de pas aangelegde autostrade in het park achter de deur... het maakt mij niets uit. Mama of papa duwt en ik slaap. Het leven van een pasgeboren babietje is gewoonweg zorgeloos zalig !!!
