Om deze blogg te beginnen wil ik het graag hebben over iets zeer actueels hebben; namelijk Wikeleaks en Assange de oprichter ervan. Assange beweerd in het bezit te zijn van ruim 250.000 topsecret documenten. Ik twijfel er niet aan dat deze documenten bestaan. Echter als men naar de documenten kijkt zoals die tot nu toe zijn verschenen ziet men dat er in die documenten maar heel weinig staat wat opzien baart. De zogenaamde telegrammen tussen de verschillende ambassadeurs van de VS en de Minister van Buitenlandse zaken (in dit geval Hillary Clinton) waar Amerika het rood van schaamte op de wangen krijgt zijn dag dagelijkse berichten. Een van de belangrijkste taken van een ambassadeur is het opstellen van een rapport waarin hij de kwaliteiten en de tekortkomingen van regeringsleiders uit de doeken doet. En Amerika is echt niet de enige die dit doet. Een van de belangrijkste taken van iedere ambassadeur is rapport uit te brengen aan zijn regering over het overheidsapparaat van het land waarin hij zich bevind en dit betekend ook het schetsen van het politieke landschap in dat land en een profiel van de regerende politici en de belangrijkste figuren uit de oppositie. Regeringsleiders willen nu eenmaal graag weten met wie of wat ze te maken hebben als het tot een face-to-face gesprek komt of tot regeringsonderhandelingen. Het vergemakkelijkt de taak om iemand te paaien, onder druk te kunnen zetten, vriendendiensten te bewijzen of simpelweg om te kopen. Premier Leterme en de voormalige Nederlandse premier Balkenende waren simpel over te halen om troepen ter beschikking te stellen voor Afghanistan omdat hun ego te paaien was met een bezoek aan het witte Huis en vijf minuten van de tijd van de Amerikaanse president.

Tot nu toe zijn Assange en Wikeleaks niet op de proppen gekomen met één enkel document waaruit een duister staatsgeheim opgemaakt kan worden. En het ziet er niet naar uit dat ze over zulke documenten beschikken. Assange heeft gedreigd dat mocht hem iets overkomen hij een nieuwe serie documenten openbaar zou maken. Intussen is hij opgepakt in Engeland en zal hij hoogstwaarschijnlijk uitgeleverd worden aan Zweden en dat lijkt nog maar de tussenstap richting de VS. De enige juiste conclusie die hieraan verbonden kan worden is dat de VS weet heeft van het soort documenten dat Wikeleaks achter de hand houdt en dat ze zich helemaal geen zorgen maken over het uitlekken van die documenten. Indien de documenten zware schade zouden toebrengen aan de VS dan zou Assanges “levensverzekering” hem met zekerheid uit de cel gehouden hebben.

Er zijn een aantal zaken in deze hele affaire die als je ze op een puur logische manier bekijkt niet kunnen kloppen. Intussen vliegen op het net tientallen theorieën rond. En zowat iedereen vergeet “De wet er spaarzaamheid” ofwel “Ockhams Razor” op die theorieën toe te passen; Als er meerdere verklaringen mogelijk zijn, is de eenvoudigste meestal de juiste.

1)      De verkrachtingen die Assange ten laste worden gelegd. Hier hoeven we geen ingewikkelde verklaring voor te zoeken of wilde theorieën op los te laten. Assange erkend beidde vrouwen te kennen en geeft ook toe seks met hen gehad te hebben. De seks was met wederzijdse instemming, dit beweren ook de dames in kwestie. Het probleem is het al dan niet gebruik van een condoom. Tijdens de vrijpartij tussen Assange en de eerste vrouw, Sarah, zou het condoom gescheurd zijn. Met de andere vrouw, Jessica, zou hij tweemaal seks gehad hebben. Een keer met en een keer zonder condoom. In eerste instantie bleek er geen vuiltje aan de lucht te zijn en was geen van de vrouwen van plan een klacht neer te leggen tegen Assange. Dit veranderde drastisch toen beidde vrouwen elkaar ontmoeten en hun verhalen uit wisselden. Jessica denkt niet aan een aanklacht wegens verkrachting omdat de seks instemmend was maar maakt zich zorgen over een seksueel overdraagbare ziekte of zelfs een zwangerschap door de afwezigheid van een condoom de tweede keer. Wat er verder gebeurde, wederzijds gezegd of afgesproken werd is niet bekend. Wel eindigden beidde vrouwen op een politiekantoor en even later werd er een aanklacht opgesteld wegens verkrachting. Niet het soort verkrachting die we allemaal kennen, het beeld van een vrouw onder bedreiging dwingen tot seks. Nee, in Zweden is de wettelijke interpretatie van verkrachting veel ruimer. Ook al is er sprake van instemmende seks dan nog kan dit verkrachting zijn indien er sprake is van onbeschermde seks tegen de wil van de vrouw in. De hoofdofficier van justitie, Maria Kjellstrand, wordt gebeld en de zaak wordt haar uiteengezet. De officier beslist een aanhoudingsbevel uit te vaardigen tegen Assange en heeft de politie opdracht de vrouwen verder te verhoren om zo een zaak te kunnen opbouwen tegen Assange. Wanneer het dossier de volgende maandag echter op haar bureau land beslist ze snel om deze zaak te seponeren want in haar ogen zou het verhaal van beidde vrouwen nooit te bewijzen vallen. Tot hier toe lijkt alles een doorsnee zedenzaak te zijn. Alles maar dan ook alles verandert als men Sarah, echte naam Anne Ardin tegen het licht houdt. Anne kende Assange al voor de dag van hun zogenaamde ontmoeting op 14 augustus. Dit is echter niet wat vreemd is aan Anna. Ze wordt omschreven als een linkse activiste en feministe. Iets wat nogal bizar lijkt aangezien ze een connectie heeft met Alberto Montaner een lid van de toch wel rechtse anti-Castro beweging in Zweden. Van Alberto is geweten dat hij een connectie heeft met de CIA. Maar dat is niet de enige connectie die Anna heeft met de CIA. Ze is ook bekend met de feministische anti-Castro beweging Las Damas Blanco, een groep opgericht door de Amerikaanse overheid en dan meer bepaald de CIA. De rode draad tussen al deze connecties is nog een pak bezwaarender voor Anna. Die rode draad is Luis Pasado Carriles een oud gediende van de CIA Black-Ops afdeling. Een persoon die al decennia lang betrokken is bij uiteenlopende stinkende CIA-operaties. Van de varkensbaai, het in 1976 opblazen van een Cubaans vliegtuig en het doden van de 73 inzittenden tot de Iran-Contra affaire. Men moet geen volslagen conspiracy nutcase te zijn om levensgrote vraagtekens te zetten bij de persoon van Anna Ardin en haar motieven.

2)      Er wordt beweerd dat Assange een spion van de CIA is en dat de hele opzet rond het lekken een CIA operatie is. Dit is een theorie die onmiddellijk naar de vuilnisbak verwezen kan worden. De CIA stelt zijn eigen mensen niet bloot en laten ze nog minder terecht komen in het oog van een wereldwijde mediastorm. Daarnaast zouden de aanklachten die tegen Assange lopen wegens zedendelicten hem wel eens voor een lange tijd in de gevangenis kunnen doen belanden in Zweden waardoor de kans dat een gefrustreerde Assange het hele verhaal wel eens zou kunnen opbiechten. Nee, de eenvoudigste verklaring is dat de CIA in Assange een onwetende pion hebben gevonden om een doel te bereiken. Wat dat doel is valt nog te bezien.

3)      Bradley Manning een Amerikaanse militair zou doodleuk 250.000 documenten hebben gedownload van een overheidsserver en die dan hebben doorgespeeld naar Wikeleaks. Afgezien van het feit dat veel te veel mensen toegang hadden tot die servers en dus tot geheime informatie speelt hier nog een puur softwarematig probleem. Als je toegang hebt tot de server, rechtmatig of onrechtmatig, dan kun je inderdaad die documenten bekijken. Het probleem begint als je grote hoeveelheden documenten begint te downloaden. Alle Amerikaanse overheidsservers hebben een vrij aardig verdedigingspakket. Bijvoorbeeld Firewalls om ongewenste gasten te weren. Daarnaast zitten er in de software een aantal veiligheidsprotocollen verwerkt. Ik beweer hier niet dat de servers van het Ministerie van Buitenlandse zaken een even sterke verdediging zullen hebben als die van pakweg de CIA, het Pentagon en laat staan die van de NSA. Lang voor er sprake was van Assange en Bradley zijn er in de VS al spionnen gesnapt door de FBI omdat ze geheime documenten hadden gekopieerd van overheidsservers. Sindsdien zitten er in iedere server een aantal miniprogramma’s verborgen. Programma’s die de toetsaanslagen van de gebruikers registreren zodat achterhaald kan worden wie wat schreef op zijn PC. Er wordt ook een log bijgehouden van wie welke documenten heeft geraadpleegd. Maar bovenal is er een programma dat onmiddellijk alarm slaat als een gebruiker grote hoeveelheden documenten opvraagt en kopieert. Het opvragen van 250.000 documenten en het kopiëren ervan zou er onmiddellijk toe geleid hebben dat er een alarm afgegaan zou zijn bij de contraspionage afdeling van het FBI en Bradley zou nooit de kans gekregen hebben de documenten door te sturen naar Wikeleaks! Geen van de complottheoristen staat stil bij deze simpele gang van zaken. De wildste verhalen van hoe deze beveiliging omzeild kan worden wordt er met de haren bijgesleurd. Maar als we terug grijpen naar Ockhams Razor en de simpelste verklaring zoeken voor wat hier gebeurd is dan kunnen we niet veel anders dan tot de conclusie komen dat men dit heeft laten gebeuren. Of Bradley nu een gewillige deelnemer was in deze of een pion maakt niets uit, het doel van de oefening was bereikt.

In mijn volgende blogg ga ik het hebben over wat nu het doel van de CIA zou kunnen zijn met dit hele cirus rond wikeleaks en Assange.

10-12-2010 om 14:54 geschreven door Alex Deville